Γεια σου Λενα και αναγνωστες. Γραφεις στις 1.3. πως “Σεξισμός δεν είναι, θα το γράφω μέχρι να ματώσουν τα δάχτυλα μου, σεξισμός και ρατσισμός από την ανάποδη δεν υπάρχει.” Δεν θα το βγαλω εκτος πλαισιου. Παρολαυτα σεξισμος δεν ειναι οταν οι ανδρες δεν μπορουν να κλαψουν ή να φιληθουν σταυρωτα γιατι ειναι “γκει”;
-Αποριας
Mάλιστα. Ερώτηση κλασική όσο και ο Παρθενώνας. Με έπιασες όμως σε στιγμή που έχω όρεξη.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον στο παράδειγμα που αναφέρεις είναι ότι αυτό που έχουν να φοβηθούν οι άντρες που κλαίνε ή αγκαλιάζουν τους φίλους τους δημόσια δεν είναι οι φεμινίστριες, αλλά οι άλλοι άντρες.
Οι συνέπειες που έχουν οι άντρες λόγω της πατριαρχίας, όπως αυτή που αναφέρεις, δεν υπάρχουν επειδή το ένα φύλο (οι γυναίκες) θεωρείται ανώτερο από το άλλο (τους άντρες), που θα ήταν ο ανάποδος σεξισμός, αλλά επειδή συμβαίνει αυτό που λέμε τώρα κλασικό, ωραίο σεξισμό. Οι άντρες δεν επιτρέπεται να έχουν «θηλυκά» χαρακτηριστικά, όπως είναι η «συναισθηματική αδυναμία» ή «αστάθεια», η αναζήτηση βοήθειας, η παραδοχή αδυναμίας, γιατί αυτά είναι γυναικουλίστικα, δηλαδή κατώτερα, και αυτό ακριβώς, ξανά, είναι ο σεξισμός. Οι άντρες καταπιέζονται λόγω του σεξισμού, και όχι επειδή το σύστημα τους θεωρεί κατώτερους. Γι’ αυτό ακριβώς είναι αυτό που τους συμφέρει να ταχτούν υπέρ του φεμινισμού, ο οποίος ζητάει την ισότητα που θα τους απελευθερώσει από όλη αυτή την καταπίεση, αντί να φοβούνται ότι ο φεμινισμός θα τους υποβιβάσει ή υποτιμήσει.