Πάντα διαβάζω την στήλη, ποτέ δεν έχω γράψει όμως. Και να που ήρθε η ώρα. Είμαι 34 χρονών σε σχέση και συγκατοίκηση εδώ και 4 χρόνια. Πριν ενα χρόνο αποφασίσαμε οτι θέλουμε να κάνουμε παιδί και μετα από καποιους μήνες το παιδάκι ήρθε. Τωρα που γραφω είμαι 5 μηνών έγκυος. Δουλευω σαν ελ. επαγγελματίας (μισθωτή μεν με μλοκάκι δε) που σημαινει οτι οταν θα σταματήσω να δουλευω θα σταματήσω να πληρώνομαι και θα πληρώνω κανονικά τις εισφορές μου. Χθες έλεγα στον φίλο μου το άγχος μου για την περίοδο αυτή που δεν θα δουλέυω σε σχέση πάντα με τα οικονομικά (το άγχος προκύπτει επειδή θα είναι η πρώτη φορα μετά από 13 χρόνια που θα σταματήσω να δουλευω και θα σταματησουν να μπαίνουν λεφτά κάθε μήνα στον λογαριασμό μου). Γενικά έχω κάποια λεφτά στην άκρη, τόσα ώστε να μπορώ να ζήσω κανα χρόνο χωρίς δουλειά. Η απάντηση λοιπόν του φίλου μου στο άγχος μου ήταν οτι έχω λεφτά στην άκρη να μπορώ να συνεισφέρω 200-300 ευρώ το μήνα (περίπου όσα είναι τα έξοδα του σπιτιού για μένα τώρα), οπότε όλα καλά! Δεν έιπα τπτ γιατι ήθελα να το σκεφτώ, ΟΜΩΣ, η απάντηση που περίμενα ήταν οτι “μη φοβασαι εγω είμαι εδώ και όλα θα πάνε καλά”. Το παιδί είναι και των 2 μας και πιστευω οτι με όλα αυτα που περνάει μια γυναικα (εγκυμοσύνη, τοκετός, ξενύχτια κτλ) το μόνο πράγμα που μπορεί να παρέχει ο πατέρας, τουλάχιστον για την αρχή, είναι το αίσθημα μιας γενικότερης ασφάλειας (και οικονομική εννοείται). Αυτό που σκέφτομαι συνέχεια είναι, δηλαδή αν δεν έιχα λεφτά στην άκρη θα με άφηνε να πεινάσω; όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και στο ότι όοολο το σπίτι το έχουν φτιάξει οι δικοί μου γονείς ενώ οι δικοί του δε μας έχουν πάρει ούτε ένα σκαμπό. Οικονομικά οι γονείς του αλλα και ο ίδιος παίρνουν τα διπλάσια από τους γονείς μου και από μένα αντίστοιχα. Είμαι κάπου παράλογη; – Δέτη
Θα ήταν καλύτερο να τα είχατε συζητήσει και να τα είχες σκεφτεί όλα αυτά πριν μείνεις έγκυος. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος στην διαχείριση των οικονομικών ενός ζευγαριού.
Ό,τι αποφασίσει ένα ζευγάρι, αν είναι και οι δύο εντάξει με τη συνεννόηση, είναι σωστό. Το «αν δεν είχα λεφτά στην άκρη τι θα γινόταν» δεν έχει νόημα, γιατί έχεις λεφτά στην άκρη. Εφόσον υπάρχουν λεφτά, και εφόσον είσαστε μαζί σε αυτό, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δεν έχει σημασία από ποια τσέπη βγαίνουν. Ο φίλος σου/άντρας σου απάντησε σε κάποιο άγχος που εξέφρασες. Δεν ήταν η απάντηση που ήθελες, αλλά εσύ πιστεύεις ότι σε άλλη περίπτωση θα σε άφηνε να πεινάσεις; Τότε μήπως έχετε πιο σοβαρά προβλήματα από αυτό;
Όπως φαίνεται, έχεις κάποια ανομολόγητα στην άκρη σχετικά με το σπίτι και τα έξοδα που έγιναν και την οικονομική διαφορά που έχουν οι δύο οικογένειες που δεν έχεις τολμήσει να ανακινήσεις. Η συζήτηση για τα λεφτά που έχεις στην άκρη πιστεύω ότι ήταν μόνο αφορμή για διάφορα που σκέφτεσαι και δεν έχεις πει. Και πάλι, θα ήταν καλύτερα αν αυτά τα είχατε λύσει πριν μείνεις έγκυος, γιατί ναι, μια εγκυμοσύνη όταν δεν υπάρχει κρατική πρόνοια βάζει μια γυναίκα σε ευάλωτη θέση και μπορεί να βρεθεί εξαρτημένη από τον άντρα/πατέρα του παιδιού της για ένα διάστημα. Οπότε, πριν γεννηθεί το παιδί ακόμα, νομίζω ότι πρέπει να πεις αυτά που σκέφτεσαι. Πες του ποια απάντηση περίμενες από αυτόν. Υπάρχει περίπτωση να έχετε παρεξηγηθεί μεταξύ σας.
Υπάρχει περίπτωση επίσης να έχεις διάφορα δεδομένα στο μυαλό σου, που αυτός δεν έχει. Πάντως, μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι το σπίτι είναι δικό σου και μόνο δικό σου, και αν δεν έχετε παντρευτεί, αυτός είναι στην ουσία φιλοξενούμενος. Γιατί να επενδύσει σε ένα σπίτι στο οποίο δεν έχει κανένα ουσιαστικό δικαίωμα; Μπορεί να έχει κι αυτός διάφορα που δεν έχει τολμήσει ακόμα να σου πει.