Στην Παλαιά Διαθήκη καταγράφεται η απελευθέρωση των Ισραηλιτών από την δουλεία της Αιγύπτου, η μεταφορά τους στην γη της Χαναάν και η αποδοχή του Αβραμικού Θεού υπό την καθοδήγηση του Μωυσή. Eνώ οι Εβραίοι γιορτάζουν αυτόν τον εθνικό μύθο ως θρίαμβο, η Αμερικανοεβραία συγγραφέας, γελοιογράφος και σκηνοθέτης Nina Paley διερωτάται αν τα γεγονότα της Αιγύπτου μπορεί να αντιπροσωπεύουν καταστροφή και όχι θρίαμβο.
To έργο της θέτει έναν άξονα, πέρα από την αρχέγονη θεότητα της ανθρωπότητας- Μητέρα γη, που στρέφεται προς την γεωργία και το επακόλουθο αμάρτημα της ιδιοκτησίας, της ιεραρχίας και της δουλείας. H ταινία της, Seder Masochism (2018), μεταπλάθει τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης, παρουσιάζοντας τα ως αγώνας ανάμεσα στην προϊστορική «Θεότητα Μητέρα» και στις Αβρααμικές πατριαρχικές δυνάμεις.
Σε αυτό το σύντομο απόσπασμα από την ταινία, θηλυκά ειδώλια και αγάλματα θεοτήτων από την αρχαιότητα υψώνονται πάνω έναν μικρό και έρημο Μωυσή. Καταγράφοντας το θριαμβευτικό πνεύμα της παραδοσιακής ανάγνωσης της Διαθήκης στρέφοντας το εναντίον του, χορεύουν και τραγουδούν με έναν σουρεάλ τρόπο -στους ρυθμούς του τραγουδιού «You Gotta Believe» των Pointer Sisters- επαναλαμβάνοντας το ρεφρέν «πρέπει να πιστέψεις σε κάτι, γιατί δεν πιστεύεις σε μένα»
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
