Οι ταινίες «Τrolls», «Teenage Mutant Ninja Turtles», «Moana» «Inside Out», «Wonder Woman», όλες έγιναν παγκόσμιες επιτυχίες box-office και όλες είχαν κεντρικούς ήρωες γυναίκες.
Σύμφωνα με πορίσματα από την Creative Artists Agency και την sift7, εταιρεία που ξεκίνησε από την πρώην διευθύντρια του τεχνολογικού τμήματος του Λευκού Οίκου, Megan Smith, οι κορυφαίες ταινίες από το 2014 εώς το 2017, που είχαν πρωταγωνίστριες γυναίκες, κέρδισαν περισσότερα χρήματα από όσες είχαν άντρες σε κεντρικό ρόλο, ακόμα και όσες ήταν βασισμένες σε χαμηλό budget.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι όσες ταινίες πέρασαν το τεστ Bechdel- το οποίο μετρά αν δυο γυναικείοι χαρακτήρες συζητάνε κι’άλλα θέματα που δεν έχουν σχέση με κάποιον άντρα- σημείωσαν καλύτερη επίδοση από όσες δεν πέρασαν το τεστ.
Η ατζέντης και μέλος της ερευνητικής ομάδας, Cristy Haubegger, δήλωσε πως «η αντίληψη ότι δεν είναι κερδοφόρο να βάζουμε κεντρικούς ήρωες γυναίκες, δεν αληθεύει. Αντιθέτως είναι πλεονέκτημα για μια ταινία».
Ωστόσο η επιλογή γυναικών για πρωταγωνιστικούς ρόλους παραμένει εξαίρεση παρά ο κανόνας στο Χόλιγουντ. Στις ταινίες που προβλήθηκαν το 2017 οι γυναίκες αντιπροσώπευαν περίπου το 1/4 των κεντρικών ηρώων, ενώ το 1/3 είχε κάποιο σημαντικό και καθοριστικό ρόλο, σύμφωνα με έρευνα του κρατικού Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο.
Η έρευνα του C.A.A- κορυφαίου οργανισμού ταλέντων- αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας να πιέσει τη βιομηχανία του θεάματος στο Χόλιγουντ, να τοποθετηθούν περισσότερες γυναίκες και έγχρωμοι στην μεγάλη οθόνη και στην παραγωγή, υποστηρίζοντας την ποικιλομορφία. Το 2017 δημοσίευσε μια έκθεση που έδειχνε πως οι κινηματογραφικές ταινίες με πολυεθνικά καστ είχαν μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό από εκείνες με ομογενείς ηθοποιούς. Η νέα μελέτη δημιουργήθηκε σε συνεργασία με μια ομάδα από το Time’s Up- οργάνωση που καταπολεμά τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας- και στοχεύει στη καλύτερη απεικόνιση των σύγχρονων γυναικών στο σινεμά.
Θα το λάβει αυτό υπόψιν ο κλάδος; Ιδού το ερώτημα.
Μελέτη του κρατικού Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός των γυναικείων ρόλων που είχαν ατάκες και μιλούσαν στις κορυφαίες ταινίες του 2017 μειώθηκε από το προηγούμενο έτος. Τα στοιχεία της C.A.A δείχνουν πως αυτή η τακτική μπορεί να είναι ζημιογόνα για τους παραγωγούς αυτών των ταινιών.
«Πολλές φορές στη δουλειά μας υπάρχει προκατάληψη που προβάλλεται ως γνώση» ανέφερε η Haubegger.
Εξετάστηκαν ταινίες του παγκόσμιου box-office από το έτος 2014 μέχρι το 2017, χρησιμοποιώντας πληροφορίες από την Gracenote- πάροχο δεδομένων και τεχνολογίας που ανήκει στη Nielsen. Η C.A.A δημιούργησε μια βάση δεδομένων ώστε να μελετηθεί η ποικιλομορφία των χαρακτήρων εκείνο το χρονικό πλαίσιο. Η ανάλυση βασίστηκε σε 350 ταινίες με προϋπολογισμό που παρατίθεται στη Gracenote. Από αυτές 105 είχαν για πρωταγωνιστές γυναίκες και 245 άνδρες. Τα δεδομένα χωρίστηκαν περαιτέρω- για αναλυτικότερη μελέτη- με βάση το μέγεθος του προϋπολογισμού, εν μέρει γιατί οι δημοφιλείς ταινίες tentpole κοστίζουν περισσότερο από 100 εκατομμύρια δολάρια και αποτελούν θεμελιώδη παράγοντα της βιομηχανίας του θεάματος. Σε αυτή την κατηγορία υπάρχουν 75 ταινίες με κεντρικούς ήρωες άντρες και 19 με γυναίκες. Στις άλλες κατηγορίες εξετάστηκαν ταινίες που έγιναν με λιγότερα από 10 εως 30 εκατομμύρια, από 30 εως 50 εκατομμύρια και από 50 εώς 100 εκατ. δολάρια.
Σε κάθε κατηγορία οι μέσες απολαβές για τις ταινίες με γυναίκες πρωταγωνιστές ξεπέρασαν τις αντίστοιχες με άνδρες πρωταγωνιστές. Ακόμη και στην κατηγορία όπου οι ταινίες κόστισαν 30 -50 εκατ. δολάρια, η μέση είσπραξη ήταν 104 εκατομμύρια για όσες είχαν άντρες ήρωες, ενώ 102 εκατομμύρια ήταν για όσες είχαν γυναίκες.
Μια ακόμη διαπίστωση της μελέτης ήταν ότι από τις 319 ταινίες που υποβλήθηκαν στο τεστ Brechdel, μόνο το 60% πέρασε. Καμία ταινία από το 2014 εως το 2017 δεν πέρασε το τεστ δεν κατάφερε να γίνει blockbuster. Αντιθέτως από το 2012 όσες ταινίες έβγαλαν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια είχαν περάσει επιτυχώς το τεστ Brechdel.
Ενώ οι γυναικείοι ήρωες δεν αναλογούν ούτε στα μισά από τα εισιτήρια που πωλούνται, η Haubegger πιστεύει πως η αυξανόμενη επιτυχία των ταινιών με πρωταγωνιστές γυναίκες ή έγχρωμους ηθοποιούς οφείλεται στη δίψα του κοινού για νέες ιστορίες. «Έχουμε τους φαν των σουπερ-ηρώων που δεν έχουν δει καμία καινοτομία στις ταινίες τα τελευταία 36 χρόνια». Η Haubegger πρόσθεσε επίσης πως η αντίληψη ότι τέτοιες ταινίες είναι επισφαλείς, μειώνει τις πιθανότητες να επενδύσουν οι παραγωγοί και τα στούντιο. «Eίναι λιγότερο πιθανό να στοιχηματίσουν στο αναξιόπιστο» ανέφερε, «αλλά αυτές οι ταινίες αποδεικνύουν το αντίθετο».
Mε στοιχεία από The New York Times
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγώ πάλι προτιμώ από ταινίες κινουμένων σχεδίων τις παλιές κλασσικές, γιατί δε μου πολυαρέσει το 3D animation που χρησιμοποιείται πλέον. Πάντα νομίζω ότι είχαν πέραση οι ταινίες με μια δυναμική γυναίκα πρωταγωνίστρια, είτε ως πολεμίστρια είτε ως βασίλισσα. Επίσης, νομίζω ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσει η χρήση της λέξης “έγχρωμος”. Δεν είναι ούτε ροζ, ούτε μπεζ, ούτε πορτοκαλί.
Πόσο συμφωνώ μαζί σου Φωτεινή. Όσο μεγαλώνω, βλέπω ότι σχεδόν τίποτα δεν υπάρχει για εμάς. Ακόμα η πλειοψηφία των έργων/δημιουργιών είναι τα όνειρα αντρών και οι γυναίκες πάντα φιλτραρισμένες μέσα από τα δικά τους μάτια. Τους βαριέμαι πολύ κι εγώ και ύστερα από το Metoo η λίστα των ανθρώπων/έργων που θέλω να στηρίξω, έχει μειωθεί σημαντικά. Όταν είδα το Annihilation, εξεπλάγην πολύ ευχάριστα όταν διαπίστωσα ότι πρωταγωνίστριες είναι μόνο γυναίκες. Την επόμενη μέρα ένας φίλος άρχισε να μου λέει πόσο “fOrCeD fEmInIsM” είχε η ταινία επειδή 4 γυναίκες δεν μπορούν, προφανώς, “να κάνουν ό,τι και ένας άντρας”. Ε, και κάπου… Διαβάστε περισσότερα »
“Σε κάθε κατηγορία οι μέσες απολαβές για τις ταινίες με γυναίκες πρωταγωνιστές ξεπέρασαν τις αντίστοιχες με άνδρες πρωταγωνιστές. Ακόμη και στην κατηγορία όπου οι ταινίες κόστισαν 30 -50 εκατ. δολάρια, η μέση είσπραξη ήταν 104 εκατομμύρια για όσες είχαν άντρες ήρωες, ενώ 102 εκατομμύρια ήταν για όσες είχαν γυναίκες.”
Το παράδειγμα δεν αντιστοιχεί στο συμπέρασμα. Χάνω κάτι;