“Ο κόσμος μας δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος”. Είναι το μήνυμα που επαναλαμβάνεται με διάφορες αφορμές και μορφές, σε όλα τα σοβαρά μέσα με επιρροή. Μάλιστα, όσο πιο σοβαρά, τότο πιο έντονο το μήνυμα. Με κούρασαν, και σίγουρα δεν είμαι η μόνη.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αναπαράγεται σε συγκεκριμένους χώρους (αρχικά δηλαδή, και μετά αρχίζουν τα retweet πανικού και μαυρίζει η ψυχή όλων μας). Είναι η κραυγή απόγνωσης των λευκών αντρών άνω των 65 που έχουν κάποια εξουσία και επιτυχία στα χέρια τους. Για τον δικό τους κόσμο, όντως δεν θα είναι τίποτα ίδιο. Για πάρα πολλούς όμως, αυτό δεν λέει και πολλά, γιατί ο κόσμος τους δεν ήταν και τόσο σπουδαίος πριν.
Υπάρχουν πάρα πολλοί που δεν σκάνε για τις εξετάσεις αίματος στα αεροπορικά ταξίδια, γιατί δεν έχουν λεφτά για αεροπλάνο. Δεν σκάνε για τα μπαρ που κλείνουν, γιατί ποτέ δεν είχαν την δυνατότητα να βάλουν τα καλά τους, να αρωματιστούν και να συναντήσουν τους φίλους τους στα μπαρ μετά τη δουλειά, γιατί δεν έχουν δουλειά. Ίσως να μην έχουν ούτε φίλους. Η πλειοψηφία δεν πανικοβάλλεται για έναν ακόμα ιό που σκοτώνει γιατί ξέρει ότι θα πεθάνει για ψύλλου πήδημα, έτσι κι αλλιώς, από διαβήτη επειδή δεν έχει φάρμακα, ίσως από κάποια επιπλοκή που θα λυνόταν σε ένα νοσοκομείο. Η “Νέα Υόρκη που δεν θα επιστρέψει ποτέ σε αυτό που ξέραμε”, όπως έκαναν τεράστια ανάλυση για το θέμα οι Τάιμς που πρωτοστατούν σε αυτή τη μοιρολατρία, δεν είναι η Νέα Υόρκη της καθαρίστριας της ιστορικής παμπ ή του παράνομου μετανάστη που πλένει τα πιάτα στα εστιατόρια των μεγάλων ξενοδοχείων. Αυτοί δεν την ήξεραν ούτε πριν.
Ο κόσμος μας δεν θα είναι ο ίδιος γιατί ποτέ δεν ήταν σταθερός. Όλα άλλαξαν μετά το 9/11, όλα άλλαξαν με την τεράστια κρίση στην Ελλάδα, όλα άλλαξαν όταν ήρθε η “ευέλικτη οικονομία”. Αλλά ο κόσμος δεν είναι ποτέ ο ίδιος και για αυτόν που μαθαίνει ότι έχει καρκίνο. Για αυτόν που χάνει ξαφνικά τον πατέρα του. Για αυτή που αποφασίζει να πάρει διαζύγιο. Για αυτή που απολύεται χωρίς προειδοποίηση. Ο κόσμος μας αλλάζει μέσα από μικρά και μεγάλα γεγονότα, συνέχεια. Και πάλι όλο ίδιος είναι: όλοι θέλουμε να ανήκουμε κάπου. Όλοι φοβόμαστε τον θάνατο.
Αυτό που έχει επίσης σίγουρα αλλάξει, και προς το καλύτερο, είναι η άποψη μας για επαγγέλματα όπως του ταμία και του ντελιβερά, του φορτηγατζή και της νοσοκόμας. Έχει γίνει πλήρης επαναπρσοδιορισμός της ιεραρχίας. Για αυτό το διάστημα, δεν ξέρουμε τι κάνουν οι ριάλιτι σταρ, οι ποδοσφαιριστές και οι τραγουδιστές, και δεν μας ενδιαφέρει κι όλας. Όποιος από αυτούς τολμήσει να παραπονεθεί ή να αστειευτεί, αποδοκιμάζεται και από τους φαν ακόμα. Στα περιοδικά και στο ίντερνετ και στην τηλεόραση βλέπουμε φωτογραφίες γιατρών σε εφημερία, επιστημόνων, επιδημιολόγων, πλέον με το ονοματεπώνυμό τους. Πολλοί γονείς κατάλαβαν πόσο δύσκολη δουλειά κάνουν οι δάσκαλοι, και ότι ίσως το παιδί δεν είναι απλώς “ζωηρό”, όπως έλεγαν. Όλα αυτά ίσως (ίσως) να μας οδηγήσουν σε έναν νέα κόσμο που δεν θα μας ντροπιάζει με τον ίδιο τρόπο.
Μας επαλαμβάνουν ξανά και ξανά (οι ίδιοι και οι ίδιοι) ότι αυτό που συμβαίνει τώρα δεν έχει προηγούμενο, άλλοτε σε κοινωνικό, άλλοτε σε οικονομικό επίπεδο – δεν ξέρω πώς συγκρίνουν αυτό με τον πόλεμο, με τους τυφώνες, με ένα σωρό καταστροφικά γεγονότα που δεν έγιναν στον δυτικό κόσμο). Αυτό σόρι, δεν οδηγεί σε κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα που ξέρουμε από τώρα, εκτός από ένα: την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί καινούριος ιός (όχι αν, όταν) η ανθρωπότητα θα είναι αρκετά καλύτερα προετοιμασμένη.
Φυσικά δεν αμφιβάλλω ότι θα υποφέρει πολύς κόσμος εξαιτίας του ιού. Βλέπω την καταστροφή. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πρέπει να το θεωρήσουμε ως ένα ορόσημο που σημαδεύει το ένδοξο παρελθόν σηματοδοτώντας το μόνιμα ζοφερό μέλλον, όταν το ζήτημα δεν είναι αν θα βρεθεί εμβόλιο, αλλά πόσο γρήγορα θα βγει. Όλα θα γίνουν όπως πριν, αργά ή γρήγορα, χωρίς να είναι όπως πριν, όπως δηλαδή συμβαίνει συνεχώς στην ιστορία της ανθρωπότητας. Επειδή αυτή η καταστροφή συμβαίνει τώρα που ζούμε εμείς, δεν σημαίνει ότι είναι η πιο καθοριστική από όλες. Φτάνει πια με τον βιολιτζή στο βάθος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλά όλα αυτά και μαζί σου στα περί ενημέρωσης μόνο που ξεχνάς κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που πλήττονται, εκτός κι αν γι’ αυτούς δεν μας νοιάζει. Άπειρες μικρές, συνοικιακές επιχειρήσεις που έβγαιναν μήνα μήνα και βλέπουν μηδενικά στις ταμειακές τους (από μοδίστρες, καθαριστήρια, μικρά μαγαζιά ένδυσης και υπόδησης, κομμωτήρια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο), υπάλληλοι θεάτρων/κινηματογράφων, υπάλληλοι αεροπορικών με καθηλωμένους στόλους, μυριάδες υπάλληλοι τουριστικών επιχειρήσεων που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει και άλλοι που πλήττονται βαριά και σίγουρα ξεχνάω. Όχι, δεν έχει αλλάξει ο κόσμος μόνο για τους 9-5 που απλά δουλεύουν από το σπίτι. Άλλο ο πανικός… Διαβάστε περισσότερα »
Θες να μας πεις ότι μέχρι και σε καιρό πανδημίας και πάλι όσοι έχουν παιδιά πρέπει να πάρουν τα εύσημα?? Μη τυχόν και πάρει τα πρωτεία κανένας γιατρός/ νοσηλευτής / ντελιβεράς/υπάλληλος σούπερ μάρκετ που κινδυνεύει η ζωή του καθημερινά κι όμως βρε “τίποτα δεν άλλαξε στη δουλειά του”. Θα μου φαινόταν αστείο το σχόλιο της μπουρμπουλήθρας αν δεν ήταν τόσο εκνευριστικά προσβλητικό για τους επαγγελματίες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτή τη στιγμή. Κατά τα άλλα πολύ συγκινητικό το κείμενο της Α μπα, με εκφράζει απόλυτα.
Το ότι για κάποιους ήταν δύσκολα τα πράγματα και πριν δεν σημαίνει ότι τώρα δεν βιώνουν αλλαγή και ότι ο κόσμος τους μένει ίδιος. Καμία σχέση. Ήταν δύσκολα και τώρα γίνονται πιο δύσκολα. Από κακοπληρωμένος γίνεσαι άνεργος για παράδειγμα. Ή πλήρωνες το νοίκι τσιμα τσίμα αλλά τώρα δεν έχεις να το πληρώσεις καν. Αλλά δεν φαίνεται να σου περνούν τέτοια σενάρια από το μυαλό γατί επιμένεις να λες ότι η δυσκολία είναι ποιος θα σου κρατήσει τα παιδιά (έλεος λίγο με τα παιδιά btw) και τι sms θα στείλει η babysitter (!!!). Σε ποια δουλειά να πάει, έχεις καταλάβει τι… Διαβάστε περισσότερα »
Μπουρμπουληθρα πες το αυτό στους χιλιάδες άνεργους από τους τομείς που πλήττονται. Ότι δεν έγινε κάτι που έχασαν την δουλειά τους, μειώθηκε κατά πολύ ο μισθός τους κι επειδή τα επιδόματα αργούν να μπουν λόγω της κατάστασης ίσως δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους ή να ταισουν τα παιδιά τους. Οτι αυτοί ζουν σε μια φούσκα μέσα στο σπίτι τους. Πες το στους ιδιοκτήτες των ενοικιαζόμενων που θα χάσουν την σεζόν και θα πρέπει να περιμένουν μέχρι την επόμενη σεζόν για να έχουν έσοδα. Στο αψε σβήσε δεν θα αλλάξει τίποτα, θα χρειαστεί χρόνος και πολλοι συμπολίτες μας θα… Διαβάστε περισσότερα »
Ωστόσο, babydoll, βλεπω τωρα οτι το σχολιο αυτο ειναι πρωτο σε δημοφιλία. Τι να πω, εχω απορήσει. Αντίστοιχο σχολιο πριν λιγες μερες που αναρωτιόταν ποιοι ειναι ολοι αυτοι που δεν δουλεύουν κι εχουν ελεύθερο χρονο στην καραντινα ειχε αποθεωθει. Εχουν ιδεα για τον αριθμό των επιχειρήσεων που εχουν κλεισει; Καμια επαφη με την πραγματικοτητα. Αν ο αριθμός των upvotes στα σχόλια αποτελεί καποιο είδος feedback για το site, νομιζω οτι ειναι άξιο προβληματισμού ολο αυτο.
Ούτε εγώ το καταλαβαίνω χθεσινή, ίσως όσοι έχουν εξασφαλισμένη την δουλίτσα τους δεν νοιάζονται για τους άλλους αλλά δεν καταλαβαίνουν οτι η οικονομία είναι αλυσιδωτή και αν η αγοραστική δύναμη πέσει θα επηρεαστεί όλη η κοινωνία και θα μπούμε σε μια ύφεση. Περαν τούτου όμως το άξιο προβληματισμού είναι οτι γύρω μας πεθαίνουν άνθρωποι (στην Ελλαδα οχι τοσοι βέβαια αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο ναι) και κάποιοι είναι ακόμα πέρα βρέχει. Ελπίζω τα upvotes να δόθηκαν από όσους δεν κατάλαβαν καλά το σχόλιο. Πάντως τώρα που γράφω το δικό σου σχόλιο στην μπουρμπουλήθρα έχει τα ίδια upvotes 😉
Ο κόσμος θα αλλάξει και ναι, θα υπάρξει ενα πριν κι ένα μετά, όπως υπήρξε ένα πριν κι ένα μετά για την Αμερική μετά τις 11/9 που αν το συγκρίνεις με αυτό που συμβαίνει τώρα δεν ήταν τίποτα, αλλά δημιούργησε ένα πριν κι ένα μετά για όλο τον κόσμο. Φυσικά και το μετά δεν είναι απαραίτητα να είναι τόσο ζοφερό όσο το περιγράφουν. Δεν θα συγκρίνουμε με το πριν και το μετά του Β παγκοσμίου πολέμου που στοίχισε την ζωή σε 70 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως με έναν ιό που έχει σκοτώσει 180.000 άτομα. Όμως για μας που ζούμε αυτή την… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς. Υπάρχει ένα τεράστιο πριν και μετά για την οικονομία. Και όπως ξέρουμε η οικονομία επηρεάζει άμεσα την πολιτική και τον πολιτισμό. Η πλειοψηφία του κόσμου ήταν και πριν τον ιό σε άθλια κατάσταση, τόσα εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Όμως έχει αποδειχτεί πως μετά από κάθε καταστροφή (μικρή ή μεγάλη θα κριθεί από τον χρόνο) ο μέσος άνθρωπος ” καταλήγει σε δύο δρόμους: παραίτηση (και κατάθλιψη) ή παρανομία (βλ. από μικροκλοπές μέχρι οικονομικά εγκλήματα ή και εξεγέρσεις). Αν αυτοί που θα υποστούν την οικονομική καταστροφή δεν υποστηριχθούν από κάπου, εκεί θα έχουμε πραγματικά να δούμε… Διαβάστε περισσότερα »
Και όταν μιλάω για εγκληματικότητα αναφέρομαι όχι μόνο σε εγκλήματα πολιτών αλλά και κρατών ή οικονομικών συστημάτων που πλήττονται εναντίων των πολιτών.
“Που σιγά την αλλαγή, ο κόσμος θα επανέλθει στο αψε-σβήσε.” Δεν είμαι σίγουρη ότι ο κόσμος θα επανέλθει στο άψε-σβήσε όπως λες. Και ενώ καταλαβαίνω απόλυτα την οπτική με την οποία γράφει η Λένα και συμφωνώ με τη σκοπιά της, κι εγώ πιστεύω από μία άλλη οπτική ότι όντως η πραγματικότητα όπως την ξέραμε έχει παρέλθει και τίποτε δε θα είναι πια το ίδιο. Και ο κόσμος δεν άλλαξε προσωρινά για τους ελάχιστους, όπως λες, υπαλλήλους του 9-5. Έχει αλλάξει (και όχι προσωρινά) ήδη για πολύ κόσμο. Πολύς κόσμος έμεινε άνεργος. Άλλοι μπαίνουν στον πάγο χωρίς αποδοχές, άλλοι πληρώνονται τα… Διαβάστε περισσότερα »
Όμως lioness, αυτός δεν είναι ο κόσμος που ξέρουμε σήμερα; Ο σημερινός κόσμος δεν είναι αυτός που νομιμοποιεί πολιτικά και ηθικά τον Τραμπ να αποσύρει την χρηματοδότηση μόνο και μόνο γιατί θέλει και μπορεί; Γιατί το θεωρούμε νέο στοιχείο και μας εκπλήσσει; Δεν σταματήσαμε να εκπλησσόμαστε όταν λέγαμε αποκλείεται να βγει ο Τραμπ και τελικά βγήκε; Προς τι η έκπληξη για την απόσυρση της χρηματοδότησης; Δεν ξέρουμε καλά το δημοκρατικό και δομικό έλλειμμα της ΕΕ; Τι, επειδή ο κορωνοιός προσέθεσε το δακτυλικό του αποτύπωμα στην σκοροφαγωμένη ευρωπαική ταυτότητα; Αυτός δεν είναι ο κόσμος που ξέρουμε και στον οποίο ζούμε; Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
@leas: Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο, συμφωνώ με όσα λες. Προσωπικά, δεν με εξέπληξε τίποτα από όσα αναφέρω. Ήταν αναμενόμενα, επειδή ακριβώς οι δομικές συνθήκες του κόσμου στον οποίον ζούμε δεν έχουν αλλάξει. Υπό αυτήν την έννοια, ναι, ο κόσμος που ξέρουμε θα είναι ο ίδιος. Δε θα γίνουμε ξαφνικά μία παγκόσμια κοινότητα ειρήνης και αγάπης να τρέχουμε να κυλιόμαστε στα λιβάδια από ομοψυχία και ανθρωπισμό και περιβαλλοντική συνείδηση και οικονομική ασφάλεια και υγεία και εκπαίδευση. Και είπα ότι συμφωνώ με την οπτική της Λένας, απόλυτα. Αλλά δε βαυκαλίζομαι βρε leas εκφορτίζοντας την ένταση με μεγαλοστομίες. Ανέφερα γεγονότα. Που συμβαίνουν.… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνούμε. Και σε ευχαριστώ για το ‘έχω ζήσει ό,τι κι εσύ’. Μικροδείχνω αλλά όχι τόσο πολύ.😉
<3<3<3
Πολλές ζωές έχουν αλλάξει ήδη.Για χιλιάδες ανθρώπους αμετάκλητα.Και εκατομμύρια βρισκόμαστε σε αβεβαιότητα.Εγώ πχ δεν ξέρω καν πότε θα μπορέσω,να ξαναγυρίσω σπίτι μου.Αν το κάνω τώρα,ίσως να ξαναδώ τους δικούς μου μετά από μήνες.Σ’αυτό που συμφωνώ απόλυτα,είναι η κατάσταση της δημοσιογραφίας.Άθλια ελληνικά.Τι στον κόρακα είναι η επιπεδοποίηση της καμπύλης,το google translate μου μέσα;Δε βλέπεις το γράφημα;Δεν έχεις καταλάβει μετά από τόσο καιρό ποιο είναι το ζητούμενο,για να το περιγράψεις με έναν καλύτερο τρόπο;Ηλίθιες ερωτήσεις με στόμφο Γιάγκου Δράκου.”Θα σουβλίσουμε φέτος,Βίρνα;Ώστε δε θα σουβλίσουμε φέτος,Βίρνα.Η Βίρνα λέει,ότι δε θα σουβλίσουμε φέτος.Γράψτε σας παρακαλώ στο σούπερ την είδηση,ότι φέτος δε θα σουβλίσουμε”.Άρθρα σοβαρά… Διαβάστε περισσότερα »
Με πεθανες με την Βιρνα
Πολύ καλό κείμενο! Όμως ορισμένα σημεία μου είναι λίγο θολά. Για να είμαι ειλικρινής το «Όλα θα γίνουν όπως πριν, αργά ή γρήγορα, χωρίς να είναι όπως πριν» δεν διαφέρει απαραίτητα τόσο πολύ από το «Ο κόσμος μας δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος» (το αργά η γρήγορα και το ποτέ είναι ασάφειες ή υπερβολές!) Το ότι κάποιοι δεν έχουν λεφτά για αεροπλάνο και τα υπόλοιπα, δεν σημαίνει πως δεν θα είναι αυτοί που κυρίως θα πληγούν χάνοντας πιθανόν την εργασία τους ή το μισθό τους χωρίς να έχουν την δυνατότητα να απορροφήσουν τους κραδασμούς όπως οι προνομιούχοι. Το… Διαβάστε περισσότερα »
ο ιός αλλάζει την οικονομική κατάσταση.
Κουραστήκαμε – δεν κουραστήκαμε το τι σημαίνει αυτη η υπόθεση και ποιό είναι το βάθος του αποτυπώματός της στην ανθρώπινη ιστορία θα φανεί μόνο μετά από πολύ καιρό. Όσο και αν χτυπιούνται οι μεν πως ήρθε η συντέλεια του κόσμου ή ωρύονται οι δε πως χαβαλεδάκι είναι όλα, μια σκευωρία για να μαντρωθούν οι Κίτσες και οι Κίτσοι όλου του κόσμου (οι μεγάλοι εχθροί του συστήματος) ο καθένας είναι υπεύθυνος για το τι επιλέγει να παρακολουθήσει, πως θα το επεξεργαστεί, τι θα κρατήσει και πως θα φερθεί.
Σορρυ για το άσχετο αλλά πόσο γα@#το ψευδώνυμο, πέθανα στα γελια 😀
Τους κάθε λογής καναπεδοφιλοσόφους γραφιάδες,επαγγελματίες,αλλά και ανερχόμενα αστέρια των κοινωνικών δικτύων,που έχουν πάθει Netflixia (κατά το αναφυλαξία) και συναγωνίζονται στην ανάδειξη του πιο δυστοπικού σεναρίου,δεν τους αντέχω.Μπορεί κάποιοι να τους γουστάρουν,μπορεί να έρχονται όλοι μαζί και σε οργασμό,καθώς μοιράζονται τα οράματά τους,προσθέτοντας και διογκώνοντας μελλοντικές καταστάσεις με στοιχεία,που κατεβάζει μόνο η κούτρα τους. Σίγουρα αντιμετωπίζουμε μια κρίση.Σίγουρα αυτό έχει φέρει τα πάνω κάτω.Από το να σκέφτεσαι,να πας να δεις τον ηλικιωμένο συγγενή σου μέχρι να σε πληρώνουν,για να πάρεις πετρέλαιο.Όμως για μελλοντικές αλλαγές με πιο μόνιμο χαρακτήρα θεωρώ,ότι είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε.Βρισκόμαστε στη φάση,που η πανδημία αποκαλύπτει αδυναμίες,αλλά και… Διαβάστε περισσότερα »
Oλόκληρες εποχές στην ιστορία της ανθρωπότητας σημαδεύτηκαν από την εμφάνιση και ακόλουθη εμπέδωση μιας λοιμώδους νόσου και των τραγικών αυτής συνεπειών σε επίπεδο δήμοσιας υγείας, οικιακής και εθνικής οικονομίας, διάρθρωσης της κοινωνικής ζωής και διευθέτησης της καθημερινότητας. Επιπτώσεις τραγικές που ανατράπησαν οριστικά μόνο με την εύρεση της ειδικής θεραπευτικής αγωγής για τον εκάστοτε λοιμογόνο παράγοντα. Μιλώντας για τον δυτικό κόσμο, και για να μην ανατρέξoυμε στα χρόνια της πανώλης (πολύ, πολύ παλιά) και της χολέρας (πολύ παλιά) ή στη σύφιλη (λόγω του αφροδισιακού κυρίως χαρακτήρα της) ας αναλογιστούμε την λέπρα στην Κρήτη στις αρχές ως τα περασμένα μισά του 20ου… Διαβάστε περισσότερα »