Γεια σας! Πριν καιρό διάβασα την ιστορία της κοπέλας που βιάστηκε στην κατάληψη του σχολείου και από τότε κάτι με τρώει. Η δική μου ιστορία που τόσο πολύ είχα απωθήσει, που δεν έχω πει σε κανέναν και θα πω τώρα σε εσάς.
Στην εφηβεία τα είχα με έναν συμμαθητή. Η σχέση δεν ήταν όμορφη. Πολλές φορές με υποτιμούμε, με έβριζε, με κορόιδευε, κάποτε με χτύπησε, με προσέβαλε, με πλήγωνε. Εγώ μεγάλωσα σε ένα πάρα πολύ κακοποιητικό περιβάλλον. Δεν είχα πάρει αγάπη από τους γονείς και δεν ήξερα να την αναγνωρίζω γύρω μου. Έτσι έμενα και μ’ αυτόν γιατί πίστευα ότι αυτό μου άξιζε και αφού δεν με δέρνει κάθε μέρα, δεν είναι και πολύ άσχημα. Με πίεζε πολύ στο σεξ. Έκανα πράγματα που δεν ευχαριστιόμουν ιδιαίτερα και μάλιστα πίστευα ότι δεν πειράζει, έτσι πρέπει να γίνεται αφού ευχαριστιέται αυτός. Με πίεζε πολύ και για πρωκτικό σεξ και του είχα πει ότι δεν ήθελα. Τότε ήταν η πρώτη χρονιά που παιζόταν το next top model και είχα πάει στο σπίτι του για να δούμε τον τελικό. Αυτός υποστήριζε ότι θα κερδίσει η Σεράινα και εγώ έλεγα την Ιωάννα. Εκείνη τη μέρα μου είπε ότι θα βάλουμε ένα στοίχημα. Μου είπε ότι αν κερδίσει η Σεράινα, θα με πάρει από πίσω. Και η Σεράινα κέρδισε. Κι εγώ το μόνο που θυμάμαι είναι να είμαι ξαπλωμένη στο πλάι κι αυτός πίσω μου να με πονάει. Και απλά έμενα εκεί ακίνητη μέχρι να τελειώσει η διαδικασία, δηλαδή αυτός. Ήταν ολοφάνερο πως πονούσα, πως δεν ένιωθα καμία ευχαρίστηση. Αλλά είχα χάσει το στοίχημα που αυτός όρισε και έπρεπε να μείνω εκεί να υποστώ τις συνέπειες. Μέχρι και σήμερα, τόσα χρόνια μετά αυτόν τον άνθρωπο τον σιχαίνομαι. Ένιωσα περίεργα δυσάρεστα τις λίγες φορές που έτυχε να τον δω από τότε. Το πρόσωπό του μου προκαλεί ένα πολύ περίεργο συναίσθημα. Αποστροφή, ίσως λίγο φόβο, ντροπή, απέχθεια. Λυπάμαι!