Προσωπική ιστορία: Όταν γέννησα ήρθα αντιμέτωπη με τον πραγματικό κόσμο των μαμάδων

Αρχικα να πω οτι δε ξερω αν ειμαι ή οχι φεμινιστρια παντως σιγουρα δε θεωρω το μπλε ‘’αγοριστικο’’ ουτε το ροζ ‘’κοριτσιστικο΄΄και συμφωνω με την Emma Watson οτι στις μερες μας πολυ συχνα οταν προσπαθουμε να υπερασπιστουμε ιδεες του φεμινισμου καταληγουμε σε man-hating. Ο λογος που σου γραφω ειναι γιατι προσφατα φεραμε (κ λεω φεραμε γιατι δε το εκανα μονη μου, ουτε ειναι μονο δικο μου) ενα κοριτσακι, δηλαδη γιναμε γονεις.

Το να γινω μανα δεν ηταν κατι που ονειρευομουν απο μικρη, ουτε μου χτυπησε καποιο καμπανακι. Σε αυτο συνεβαλε αποκλειστικα ο επι 10 χρονια συντροφος μου ο οποιος τα τελευταια 5 ηθελε να γινει πατερας. Νομιζω ο λογος που δεν ‘’το χα’’ ηταν κυριως το οτι μεγαλωσα σε μια οικογενεια βασισμενη στα (παλια, θελω να πιστευω) προτυπα οπου ο πατερας δουλευε 20 ωρες τη μερα και η μανα κρατουσε παιδια και σπιτι. Επιστρεφω στη μητροτητα. Εχω μολις μπει στο μηνα μου και παμε σε ενα απο αυτα τα καταστηματα βρεφικων οπου μεταξυ αλλων αγορασα και πιπιλα. Η πωλητρια: «Ψαχνετε πιπιλα; Τι ειναι αγορακι ή κοριτσακι;»

Το βλεμμα μου πρεπει να ηταν τοσο διαπεραστικο που ο φιλος μου μπηκε στη μεση της χαμογελασε και φυγαμε (Φυσικα πηρα ΜΠΛΕ πιπιλα) Η φιλη: «Θα δωσεις πιπιλα; Η πιπιλα δε κανει, την κοβουν δυσκολα, δημιουργει εξαρτηση» (να σημειωθει οτι μου το ειπε μητερα της οποιας το παιδι 7 χρονων βαζει ακομα το δαχτυλο στο στομα) Οντας απο τους τελευταιους στις παρεες μας που καναμε παιδι εχουμε παει πολλες φορες σε μαιευτηρια, σε παιδικα παρτυ κλπ κλπ. Οταν λοιπον ανακοινωσα οτι ημουν εγκυος στις φιλες, γυναικες φιλων κλπ ηταν πολυ υποστηρικτικες και ολα καλα. Να σημειωθει εδω πως αλλη φιλη ανακοινωσε πως εχουν διδυμα και η ερωτηση που ακουστηκε ηταν: «Με εξωσωματικη;» Λες και οσες κανουν εξωσωματικη περνανε λιγα μεχρι να τα καταφερουν, αν τα καταφερουν, για να λογοδοτουν και γι αυτο!

Μολις λοιπον εφτασε η μικρη ηρθα αντιμετωπη με τον πραγματικο κοσμο των μαμαδων τον οποιο δεν ειχα ψαξει και πολυ και στον οποιο επρεπε να απαντησω σε ερωτησεις τυπου ‘’αδυναμος κρικος΄’. -Γεννησαμε! -Φυσιολογικα; (Ηλιθια ερωτηση ΝΟ.1 – δηλαδη εχει σημασια το πως και οχι το οτι φεραμε εναν μικρο ανθρωπο στο κοσμο) -Ποσα κιλα πηρες στην εγκυμοσυνη; (Ηλιθια ερωτηση ΝΟ.2 – οσα σηκωνε η ζυγαρια μου! Γιατι να πρεπει να αγχωθω και γι αυτο;) -Τα χειλη σου ειναι πρησμενα εκανες επισκληριδιο; (Ηλιθια ερωτηση ΝΟ.3 – ΝΑΙ εκανα και θα ξανακανα και θα την επαιρνα και σπιτι μου να κανω αν μπορουσα που ειναι το κακο; Δεν εχουμε ολοι οι ανθρωποι την ιδια αντοχη στον πονο και δεν θελουμε να το ζησουμε τυπου old school) Πως γινεται το πρωτο πραγμα που σου ερχεται να ρωτησεις να ειναι η επισκληριδιος ή η καισαρικη και οχι το αν ειμαι καλα, αν πηγαν ολα καλα, αν ο μπαμπας ειναι καλα ή λυποθυμησε;

Γιατι οι γυναικες εχουν εμμονη με το πως γεννησες; Προσωπικα γεννησα φυσιολογικα και ειλικρινα δε νιωθω οτι εκανα και τιποτα σπουδαιο σε συγκριση με τις γυναικες που γεννησαν με καισαρικη και προσπαθουσαν να αναρρωσουν αλλα και να κρατησουν το παιδι τους στα χερια χωρις να τις ποναει η τομη. -Κοιμαστε τα βραδια; -Ναι η μικρη κοιμαται 8 ωρες σερι. -Δε θηλαζεις; (Ηλιθια ερωτηση ΝΟ. Εχω χασει το μετρημα – δηλαδη αν το παιδι σου κοιμαται σημαινει οτι δε θηλαζεις;) Θηλασα εξαρχης συνδυαστικα και σταματησα στον 4ο γιατι ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΛΛΟ! Γιατι ειναι σημαντικοτερο το αν θηλαζεις απο το οτι το παιδι σου κοιμαται και ειναι ηρεμο και ξυπνα με το πιο αστειο φαφουτικο χαμογελο του κοσμου;

Ο θηλασμος θεωρω ειναι κατι πολυ προσωπικο, με τις ευκολιες και τις δυσκολιες του και νομιζω πως κανενα μαμαδογκρουπ ή γκρου υποστηριξης θηλασμου δεν μπορει να αντικαταστησει την αληθινη στηριξη του συζυγου σου ή του στενοτερου οικογενειακου σου περιβαλλοντος) Το inbox μου γεμισε με συμβουλες και αναρτησεις απο μαμαδογκρουπ. Όχι δε μπηκα σε κανενα αλλα διαβαζα οτι μου στελνανε και πραγματικα..κριμα. Κριμα οχι γι αυτες που τα γραφουν αλλα για αυτες που τα δαβαζουν και δε μπορουν. Δε μπορουν να θηλασουν γιατι δεν εχουν μαστο, γιατι δεν εχουν γαλα, ΝΑΙ μπορεις να μην εχεις γαλα αν εισαι αγχωμενη γιατι πρεπει να γυρισεις στη δουλεια σου την επομενη μερα ειδαλλως οι πελατες σου θα πανε στον επομενο και θα μεινεις χωρις εισοδημα γιατι μαντεψε αν εισαι ελευθερη επαγγελματιας παιρνεις μονο 600ευρω επιδομα χωρις καμια πληρωμενη αδεια. Κριμα γιατι βλεπουν το δεντρο και χανουν το δασος. Αντι να χαιρομαστε που η επιστημη εχει καταφερει σημερα να δημιουργησει γαλα που να καλυπτει σε θρεπτικα συστατικα την διατροφη ενος βρεφους και να μοιαζει κατα πολυ με το μητρικο (δε το λεω εγω η παιδιατρος μας και οχι δε μου προτεινε να δωσω ξενο αλλα αναγκαστηκα να δωσω συνδυαστικα με το θηλασμο γιατι δεν ηταν αρκετο και γιατι δουλευα) «Η μικρη κλαιει θελει τη μαμα της». ΟΧΙ η μικρη κλαιει γιατι εχει κωλικους και η μικρη ειναι μονο 2 μηνων δε μπορει να θελει μονο τη μαμα της – αλλιως τα γκεϊ ζευγαρια δε θα πρεπε να κανουν ποτε παιδι  Ρικι Μαρτιν μην ακους!. Η μικρη θελει τη μαμα και το μπαμπα της. Θελει οταν ξυπνα το πρωι να την αλλαζει και να τη ταΙζει ο μπαμπας για να ξεκουραστει η μαμα. Θελει να μεινει με τη γιαγια για 2 ωρες για να βγει ο μπαμπας και η μαμα οι δυο τους, ραντεβου για να μοιραστουνε ολα τα ομορφα συναισθηματα και τις φοβιες που μπορει να τους προκαλει ο ερχομος της.

Θα μπορουσα να γραφω για ωρες – εξαλλου κοιμαται το μωρο – γιατι με λυπη διαπιστωσα οτι οι γυναικες τελικα χωριζονται σε αυτες που γεννησαν φυσιολογικα ή με καισαρικη, σε αυτες που θηλασαν ή εδωσαν σκονη, σε αυτες που πηραν πολλα κιλα και σε αυτες που πηραν λιγα. Επισης καταλαβα πως ειναι γυναικες αυτες που κανουν αλλες γυναικες να νιωθουν ‘’καπως’’ επειδη δεν γεννησαν οπως ολες ή δεν θηλασαν οπως θα πρεπε. Ευτυχως ποτε και τιποτα απο ολα αυτα τα αβολα ερωτηματα δε με προβληματισε γιατι ο φιλος μου παντα καταφερνε να τα γελοιοποιει και να με κανει να γελαω, γιατι εχω μια μαμα η οποια με μεγαλωσε ωστε να γινω κατι εντελως διαφορετικο απο εκεινη αλλα κυριως γιατι εβλεπα πως αυτες οι μαμαδες ειχαν ξεχασει πως ειναι γυναικες γιατι απλα εγιναν μαμαδες.

Φιλικα. J

Υ.Γ: Δεν ειναι ολες ετσι εχω και νορμαλ φιλες.

Υ.Γ2: Χρονια Πολλα

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News