in

Όσο περισσότερο μένω σπίτι τόσο πιο βρώμικο μου φαίνεται

Μπορεί η ζωή μου είναι διαφορετική από της μητέρας μου, ωστόσο παραμένει το πρότυπο μου όσον αφορά την καθαριότητα του σπιτιού

Το άρθρο υπογράφει η Coco Khan από την Guardian Πρόσφατα, την ώρα που έκανα γιόγκα στο σπίτι, συνειδητοποίησα κάτι. Θα ήθελα η συνειδητοποίηση αυτή να ήταν ένα είδος πνευματικής αφύπνισης αλλά δεν δυστυχώς δεν ήταν. Ήταν απλώς ότι το πάτωμα μου ήταν πολύ βρώμικο. Όσο περισσότερο μένω σπίτι τόσο πιο βρώμικο μου φαίνεται. Αρχίζω και παρατηρώ […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

310c30885839cd0ee32c9312a6c0d5cd

Το άρθρο υπογράφει η Coco Khan από την Guardian

Πρόσφατα, την ώρα που έκανα γιόγκα στο σπίτι, συνειδητοποίησα κάτι. Θα ήθελα η συνειδητοποίηση αυτή να ήταν ένα είδος πνευματικής αφύπνισης αλλά δεν δυστυχώς δεν ήταν. Ήταν απλώς ότι το πάτωμα μου ήταν πολύ βρώμικο.

Όσο περισσότερο μένω σπίτι τόσο πιο βρώμικο μου φαίνεται. Αρχίζω και παρατηρώ πως οι ντουλάπες διογκώνονται και τα παπούτσια μαραίνονται. Διστάζω να πλησιάσω τις ληγμένες τροφές που υπάρχουν στα ντουλάπια στην κουζίνα, αηδιασμένη από την μυρωδιά και την υφή τους. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά τρίβω τις επιφάνειες του σπιτιού, βρίσκω όλο και περισσότερα ελαττώματα. Μπορεί να καθάρισα πριν λίγο αλλά νομίζω ότι πρέπει να τα ξαναπεράσω όλα ένα χεράκι.

Είμαι απογοητευμένη. Τόσο για την εγκατάλειψη του σπιτιού και των οικιακών καθηκόντων μου(έχω μεγάλώσει με άλλα πρότυπα για το τι σημαίνει καθαρό σπίτι), όσο και για την ίδια την ιδέα της παραίτησης εξ αρχής. Ως γυναίκα όλο αυτό μπορεί να σημαίνει ένα πράγμα: Μπαίνω στην επόμενη φάση της σύγχρονης ενηλικίωση. Αναρωτιέμαι, «Δεν μπορώ να τα έχω όλα;», δηλάδή μια ζωή μεγαλύτερη από της μητέρας μου διατηρώντας παράλληλα τα οικιακά της πρότυπα (πώς γίνεται και τα σεντόνια της δείχνουν πάντα πιο λευκά, το φαί της πιο νόστιμο;)

Eκεί καταλήγω τελικά.To έχω από τη μαμά μου κι εκείνη από τη δική της. Ας πάρουμε για παράδειγμα το ράψιμο. Η μητέρα μου ακόμα και τώρα μετανιώνει που δεν έμαθε κάποιες από τις εξαιρετικές δεξιότητες ραψίματος από την γιαγιά μου που ήταν μοδίστρα. Ήταν απασχολημένη με την μετακόμιση της στην άλλη άκρη του κόσμου, μια ευκαιρία ζωής που προηγουμένως δεν ήταν διαθέσιμη. Παρόλαυτα η μητέρα μου μπορεί να επιδιορθώσει σχεδόν οτιδήποτε ενώ εγώ το μόνο που ξέρω να κάνω είναι στρίφωμα και ράψιμο κουμπιού. Είμαι και εγώ με τη σειρά μου αρκετά απασχολημένη με την καριέρα μου, επίσης μια ευκαιρία που παλιότερα δεν ήταν αυτονόητη και διαθέσιμη).

Θα σταματήσει άραγε ποτέ η σύγχρονη γυναίκα να μπαίνει σε τέτοιες άχρηστες συγκρίσεις; Ελπίζω πως κάποια στιγμή η αυτή η αναπαραγωγή στερεοτύπων θα σταματήσει. Αν και δεν μπορώ παρά να γελάσω με τη σκέψη πως μπορεί μελλοντικά η κόρη μου να εύχεται να είχε μάθει να ράβει αυτό το κουμπί, αντί να εκτυπώνει ένα ολοκαίνουργιο παλτό από 3d printer, μια άλλη προηγουμένως μη διαθέσιμη ευκαιρία.

πηγή: The Guardian

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

7 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Open S
Open S
3 χρόνια πριν

Πάμε με τις ανάγκες της κάθε εποχής. Εγώ μετά τα 40 μου και λόγω καραντίνας έμαθα -με το κέφι και το “μπορείς και εσύ!” του Άκη- να μαγειρεύω. Αν χρειαστούμε να ράψουμε κουμπιά ή κουρτίνες υπάρχει το Youtube πια. Οπότε είναι πιο σημαντικό στην εποχή μας να ξέρουμε να βάζουμε τα σωστά keywords στο youtube και σε κάθε εποχή το σημαντικό είναι να γνωρίζουμε πώς να κάνουμε την σωστή έρευνα για αυτό που χρειαζόμαστε να μάθουμε. Αντίληψη και συνδυαστικό πνεύμα. Με δουλεμένη αντίληψη και συνδυαστικό πνεύμα καθαρίζεις πιο αποτελεσματικά το σπίτι, ράβεις κουρτίνες, τυπώνεις 3D ρούχα, επιβιώνεις στην ζούγκλα.

verbascum acaule
verbascum acaule
3 χρόνια πριν

Ρε άσε μας από δω. Εδώ διαβάζουμε τον μεγαλύτερο/η ποιητή/ποιήτρια των τελευταίων 60 χρόνων (μαζί την επίσης γυναίκα Κατερίνα Γώγου), την Κική Δημουλά http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C132/638/4102,18799/index_1_19.html Σκόνη Λυπᾶμαι τίς νοικοκυρές ἔτσι πού ἀγωνίζονται κάθε πρωί νά διώχνουν ἀπ’ τό σπίτι τους τή σκόνη, σκόνη, ὕστατη σάρκα τοῦ ἄσαρκου. Σκοῦπες σκουπάκια ρουφηχτήρια φτερά τιναχτήρια ξεσκονόπανα κουρελόπανα κλόουν θόρυβοι καί τρόποι ἀκροβάτες,1 μαστίγιο πέφτουν οἱ κινήσεις πάνω στήν κατοικίδια σκόνη. Κάθε πρωί μπαλκόνια καί παράθυρα ἀκρωτηριάζουνε μιά δράση καί μιάν ἔξαψη: ἀσώματα κεφάλια χοροπηδᾶνε σάν γιογιό, χέρια ἐξέχουν καί σφαδάζουν σάν κάτι νά τά σφάζει ἀπό μέσα, σπασμένα σώματα μισά πού τά πριόνισε τό… Διαβάστε περισσότερα »

Alethiometer
Alethiometer
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  verbascum acaule

Καλά, βάζεις στο ίδιο σακί τη Δημουλά με τη Γώγου; No offence κιόλας αλλά θες να μας στραβώσει το στόμα πρωί πρωί;

verbascum acaule
verbascum acaule
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Alethiometer

Τη Γώγου τη θεωρώ και καλύτερη (άποψή μου βέβαια). Και ελπίζω να μην σας αποστράβωσα το στόμα μετά την προηγούμενη πρόταση. Εδώ και κάποια χρόνια, η κυρίαρχη δεξιά / συντηρητική ακαδημαϊκή κυριαρχία στο χώρο της ποίησης κατάφερε δύο πράγματα: Να μην ξέρουμε παρά ελάχιστους ποιητές μετά το 60 που να μας ενθουσιάζουν και Να προσπαθούν να απαξιώσουν κάθε αξιόλογο/η ποιητή/τρια γράφει με βάση τα συναισθήματά του, τις εμπειρίες του, το πηγαίο ταλέντο του και όχι επιτηδευμένα και ποιήματα φορτωμένες βαρύγδουπες ανοησίες κενές περιεχομένου. Η Κατερίνα η Γώγου ήταν αναμενόμενο να δέχεται επιθέσεις για την ποιητικής της αξία από συστημικούς επιπέδου… Διαβάστε περισσότερα »

Κάστανο 🌰
Κάστανο 🌰
3 χρόνια πριν

Αλήθεια, θα σταματήσει; Το εύχομαι κάποτε… Προσωπικά, καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια να μη συγκρίνομαι με τη μητέρα μου (ελεύθερη επαγγελματίας, μητέρα 3 παιδιών, και “παραδοσιακή” νοικοκυρά (μαγείρεμα, καθάρισμα, πλύσιμο, σίδερο, διάβασμα, φροντίδα κήπου, παρασκευή σπιτικών ειδών από σάλτσες ντομάτας μέχρι τουρσιά και κομπόστες φρούτων)) και να εφαρμόσω το μοντέλο που θα ικανοποιεί εμένα και τις ανάγκες μου (ξεκούραση, διασκέδαση, ταξίδια, απλό χασομέρι). Ευχαριστώ πολύ για αυτό το άρθρο, όπως και για τις αναφορές σε παλιότερες ερωτήσεις για την παγίδα “της αξιοσύνης της γυναίκας”.

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν

Χαλάρωσε, άλλο πράγμα η γλίτσα και τα ληγμένα τρόφιμα που αρχίζουν να βρωμάνε, κι άλλο πράγμα λίγη σκόνη (σε μερικές χαμένες γωνιές κάμποση περισσότερη). Κι ας είναι και μερικά -ή και κάμποασα- πράγματα ασυμμάζευτα κι ατάκτως εριμμένα (στο γραφείο μου όπου αυτό συμβαίνει σε ύψιστο βαθμό, το αποκαλώ “άψογα οργανωμένο χάος”, καθώς για μένα αυτή η κατάσταση είναι παρόλα αυτά λειτουργική). Ένα σπίτι όπου ζουν πραγματικά οι άνθρωποι δεν μπορεί να είναι ένας χώρος έτοιμος προς επιθεώρηση.

Zonkey
Zonkey
3 χρόνια πριν

Πάντως και άσχετα από τη σύγκριση με τη μητέρα (που και εγώ την κάνω και ακούω και τη φωνή της μέσα στο κεφάλι μου να μου λέει τι χάλια που τα έχω όλα), εν μέσω καραντίνας, παρατηρούμε πιο πολύ τα πάντα μέσα στο σπίτι μας, όπως και στις σκέψεις μας. Ειδικά όσοι μένουμε μόνοι πιστεύω. Τώρα παρατηρώ πόσο μεγάλωσε το φυτό μου κάθε μέρα και τις εναλλαγές της διάθεσής μου ανα ώρα…