in

Οι κόρες κάνουν περισσότερες δουλειές στο σπίτι από ότι οι γιοι

Ένα γενεαλογικό διαιωνισμένο μοτίβο

Το ότι οι γυναίκες αμείβονται λιγότερο από τους άντρες στην εργασία και κάνουν περισσότερες οικιακές δουλειές είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια γεγονός. Αποδεικνύεται ότι αυτά τα μοτίβα ξεκινούν από την παιδική ηλικία. Αν και υπάρχουν μερικές ενδείξεις ότι το χάσμα συρρικνώνεται, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα κορίτσια εξακολουθούν να περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι κάνοντας δουλειές από ότι τα αγόρια ενώ ταυτόχρονα αμείβονται λιγότερο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Le Toy Van Peg Bag with washing machine

Το ότι οι γυναίκες αμείβονται λιγότερο από τους άντρες στην εργασία και κάνουν περισσότερες οικιακές δουλειές είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια γεγονός. Αποδεικνύεται ότι αυτά τα μοτίβα ξεκινούν από την παιδική ηλικία.

Αν και υπάρχουν μερικές ενδείξεις ότι το χάσμα συρρικνώνεται, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα κορίτσια εξακολουθούν να περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι κάνοντας δουλειές από ότι τα αγόρια ενώ ταυτόχρονα αμείβονται λιγότερο.

Μια πρόσφατη μελέτη, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι τα αγόρια ηλικίας 15 με 19 κάνουν περίπου μισή ώρα οικιακής εργασίας την ημέρα και τα κορίτσια περίπου 45 λεπτά. Μπορεί πλέον τα κορίτσια να ξοδεύουν λιγότερο χρόνο στις δουλειές από ότι πριν μια δεκαετία, ο χρόνος όμως που ξοδεύουν τα αγόρια δεν έχει αλλάξει σημαντικά.

Έπωμιζόμενες πιο πολλές ευθύνες στο σπίτι είναι λογικό οι γυναίκες να εγκαταλείπουν την καριέρα τους και να πληρώνονται λιγότερο, με αποτέλεσμα να προηγούνται οι άντρες, λένε οι ερευνητές. Η επίτευξη της ισότητας, όπως συμφωνούν, απαιτεί όχι μόνο την προετοιμασία των κοριτσιών για αμειβόμενη εργασία αλλά και την διδασκαλία των αγοριών ώστε να κάνουν απλήρωτη εργασία.

«Η συμμετοχή στο νοικοκυριό από μικρή ηλικία είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα παιδιά μαθαίνουν αυτές τις δεξιότητες» δήλωσε η Sandra Hofferth, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μaryland, συν-συγγραφέας της πρόσφατης ανάλυσης, ενώ έχει ασχοληθεί εκτενώς, μελετώντας τον τρόπο που περνάνε τα παιδιά το χρόνο τους. «Οι προοδευτικοί πίστευαν ότι εκπαίδευαν τα αγόρια τους ώστε να συνεισφέρουν περισσότερο στις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο δεν βλέπουμε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το χάσμα αυτό μειώθηκε».

Η έρευνα της που διήρκησε από το 2003 εως το 2014, βασίστηκε σε ημερολόγια που κατέγραφαν τις κινήσεις 6.358 μαθητών γυμνασίου, ηλικίας 15 με 19. Η οικιακή εργασία περιελάμβανε μαγειρική, καθάρισμα, φροντίδα κατοικίδιων, συντήρηση της αυλής, του σπιτιού και επισκευή αυτοκινήτου.

Διαπίστωσε λοιπόν ότι οι διαφορές βασίζονται κυρίως στην εκπαίδευση των γονέων. Τα παιδιά εκείνων που είχαν ακαδημαϊκές σπουδές ξόδευαν λιγότερο χρόνο στις δουλειές του σπιτιού γενικά αλλά και πάλι οι διαφορές εντοπίστηκαν μεταξύ των κοριτσιών. Οι κόρες των αποφοίτων κολλεγίων ξόδευαν 25 τις εκατό λιγότερο χρόνο στο νοικοκυριό σε αντίθεση με τις κόρες των γονέων που είχαν τελειώσει μόνο το λύκειο. Ωστόσο εξακολουθούν να ξοδεύουν 11 λεπτά περισσότερο από τους γιους. «Μπορεί οι γονείς με σπουδές να έχουν αλλάξει τις προσδοκίες για τις κόρες τους αλλά όχι και για τους γιους τους» ανέφερε η Ηοfferth.

Επιπλέον, τα αγόρια αμείβονταν περισσότερο από τα κορίτσια σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση 10.000 οικογενειών που χρησιμοποιούν το BusyKid, μια εφαρμογή για τις οικιακές δουλειές. Τα αγόρια που χρησιμοποίησαν την εφαρμογή κέρδιζαν τα διπλά από αυτά που κέρδιζαν τα κορίτσια. Κατά μέσο όρο 13,80 δολάρια την εβδομάδα σε σύγκριση με τα 6,71 δολάρια των κοριτσιών.

Είναι πολύ πιο πιθανό τα αγόρια να πληρώνονται για την προσωπική υγιεινή, όπως το βούρτσισμα των δοντιών ή το ντους σύμφωνα με το BusyKid. Τα κορίτσια είναι πιο πιθανό να πληρώνονται για το καθάρισμα του σπιτιού.

Το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στο νοικοκυριό είναι παγκόσμιο. Μια πρόσφατη μελέτη με 12χρονα από 16 χώρες, εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, διαπίστωσε ξανά ότι τα κορίτσια πέρασαν περισσότερο χρόνο κάνοντας οικιακές εργασίες εν αντιθέσει με τα αγόρια.

Οι δουλειές των ανδρών και των γυναικών τείνουν να διαχωρίζονται σε εξωτερικές και εσωτερικές. Οι γυναίκες συνεχίζουν να κάνουν περισσότερη εσωτερική εργασία- όπως το μαγείρεμα, το πλύσιμο των ρούχων και των πιάτων- ενώ οι άντρες επιδίδονται κυρίως σε εξωτερικές δουλειές- όπως το κούρεμα του γκαζόν ή το πέταμα των σκουπιδιών. Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι ο ίδιος διαχωρισμός συμβαίνει και μεταξύ των παιδιών.

«Οι δουλειές στο σπίτι είναι πρακτική για την ενήλικη ζωή, οπότε το πρόβλημα είναι πως αυτή διαιωνίζεται από γενιά σε γενιά» δήλωσε η Christia Spears Brown, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκυ, που μελετά τα παιδιά και το φύλο.

Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι το χάσμα αρχίζει σταδιακά να μειώνεται τόσο ανάμεσα στα μικρά παιδιά όσο και στους ενήλικες. Υπάρχουν περιοχές- όπου η φροντίδα των ηλικιωμένων είναι εξίσου ισότιμα μοιρασμένη. Οι ερευνητές λένε πως αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά τις μελλοντικές γενιές, κάνοντας τα αγόρια που συμμετέχουν στην φροντίδα των μελών της οικογένειας ικανούς, εν δυνάμει πατέρες.

«Είναι ένα κενό που έχει κλείσει εδώ και μια δεκαετία, όταν ακόμα τα αγόρια ξόδευαν λιγότερο χρόνο για να παρέχουν φροντίδα» υπογραμμίζει η Hofferth.

Σε διεθνή μελέτη, η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων όσον αφορά την παροχή φροντίδας ήταν πολύ μικρή. Συγκεκριμένα στη Νορβηγία τα αγόρια ξόδεψαν περισσότερο χρόνο από ότι τα κορίτσια.

Σε άλλη μικρότερη μελέτη για την οικιακή εργασία, που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, υπήρξαν αποδείξεις ότι το χάσμα μεταξύ των φύλων συρρικνώθηκε αισθητά. Ο χρόνος εργασίας των αγοριών αυξήθηκε κατά 29% μεταξύ 2002 και 2014 ενώ των κοριτσιών μειώθηκε κατά 27%.

Αυτό αντανακλά την αλλαγή στους ενήλικες. Οι έγγαμοι άνδρες αφιερώνουν πλέον 1,1 ώρες την ημέρα για οικιακές εργασίες, από τα 55 λεπτά του παρελθόντος. Επιπλέον ο χρόνος των γυναικών έχει μειωθεί, παραμένει όμως διπλάσιος από των ανδρών: 2,2 ώρες από 3,8 την ημέρα.

Ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά διαμορφώνει τους ρόλους που υιοθετούν κατά την ενηλικίωση, καταλήγει η έρευνα.

Άλλη έρευνα έδειξε ότι οι γιοί των εργαζόμενων μητέρων περνούσαν περισσότερο χρόνο κάνοντας οικιακές εργασίες και φροντίζοντας τα μέλη της οικογένειας. Επίσης διαπιστώθηκε ότι ο καταμερισμός της εργασίας των γονέων, ιδιαίτερα οι πατέρες που εκτελούσαν οικιακά καθήκοντα, προέβλεπε την αντίστοιχη στάση των νέων ενηλίκων στην κατανομή των εργασιών.

«Οι οικονομικά αυτοδύναμες νέες γυναίκες θα μπορούσαν να βλέπουν τους άνδρες που δεν μοιράζονται τις υποχρεώσεις ώς λιγότερο ελκυστικούς» δηλώνει η Hofferth.

Εν τω μεταξύ τα σπίτια των νέων ενηλίκων ενδέχεται να είναι αρκετά πιο ακατάστατα. «Τα νεαρά ζευγάρια πιθανόν να ζητήσουν εξωτερική βοήθεια για το καθάρισμα του σπιτιού ή απλώς θα αποφασίσουν να ζουν σε περισσότερο χάος και αταξία από ότι οι γονείς τους».

Πηγή

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

9 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Where are the turtles???
Where are the turtles???
5 χρόνια πριν

Κλασικό παράδειγμα συμφοιτητές μου που μένουν μακριά απ το πατρικό, και δέχονται τις υπηρεσίες της μανούλας τους ανά τακτά διαστήματα, γιατί δεν τους έμαθαν ποτέ πως μπορείς να είσαι άντρας και να καθαρίζεις και το σπίτι μόνος σου.

zero-gravity
zero-gravity
5 χρόνια πριν

Ακόμη και να παροτρύνεται το αγόρι να κάνει κάποιες δουλειές αυτές αφορούν κυρίως την αυτοεξυπηρέτηση του ενώ απο τα κορίτσια υπάρχει η προσδοκία να φροντίζουν και όλους τους υπόλοιπους. Πάντως δύσκολα ενα κορίτσι θα εισπράξει έπαινο για τα “βασικά”.
Μάλιστα πολύ κοντινός μου ένιωθε πως του χρωστούσαμε και ευχαριστώ όταν φρόντιζε να μη λερώσει τη τουαλέτα…φυσικά κατόπιν υπόδειξης.

Louk Ritia
Louk Ritia
5 χρόνια πριν

Ακριβώς, όλα ξεκινάνε από τους γονείς, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, και δεν είναι παράλογο αφού ο τρόπος που μεγαλώνουμε μας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό. Έχω δύο αδερφούς, όταν η μάνα μου μου ζητούσε να κάνω κάτι, το έκανα κι αυτό ήταν. Όταν ζητούσε από τ’ αγόρια όμως να κάνουν κάτι, όπως το πολύ απλό να της φέρουν μια πετσέτα, τότε και τι δεν έλεγε! “Μπράβο ο πασάς μου, μπράβο ο άντρακλάς μου!”. Για εμένα ήταν αυτονόητο ότι θα έφερνα την πετσέτα προφανώς, δεν αξιζα μπράβο. Επίσης, νευριαζε πάρα πολύ όταν μου έλεγε να κάνω κάτι κι εγώ επειδή ήμουν απασχολημένη… Διαβάστε περισσότερα »

polkadots
polkadots
5 χρόνια πριν

Ξεκινάει από τους γονείς. Τόσο απλά. Εγώ ακομα θυμάμαι σε οικογενειακά τραπέζια οι άντρες στο τραπέζι και οι γυναίκες στην κουσία ακόμα η αλήθεια είναι πως το βλέπω η να γυρνούν τη σούβλα και να λένε στις κορες βοηθά τη μαμα και η γυναίκα να αγανακτεί κάθε φορά στα τραπεζωματα και να τις λένε γιατί δεν θελει κοσμο(!) Μην μιλήσουμε για την καθημερινότητα που το παιδί βλέπει μια μάνα να μαζεύει τα πάντα και ο πατέρας να βγαίνει έξω να πετάξει τα σκουπίδια, μέχρι εκεί έφτανε η δουλεια. Να πω τι εγώ ακουγα και καταλαβαίνω πόσο χαζό είναι. Μου έλεγε… Διαβάστε περισσότερα »

bridgetjones19
bridgetjones19
5 χρόνια πριν

Ξεκινάει καθαρά από τους γονείς η όλη διαπαιδαγώγηση και αντίληψη γύρω από το θέμα ‘δουλειές στο σπίτι’. Ο πατέρας μου ευτυχώς ήταν από τους ανθρώπους που συμμετείχαν ενεργά στις δουλειές, παρόλαυτά ο αδερφός μου βγήκε ένα γαιδούρι και μισό. Η μητέρα μου σιωπηρά ανακύκλωνε το στερεότυπο ότι η γυναίκα κάνει τις δουλειές στο σπίτι και ως εκ τούτου εμένα με είχε ‘χώσει’ από μικρή σε διάφορες αγγαρείες γιατί είμαι κορίτσι και πρέπει να μάθω, αλλιώς πώς θα ανοίξω σπίτι (!) και ο αδερφός μου αραχτός και light. Η ατάκα ‘μάζεψε τα ρούχα του αδερφόύ σου’ ενώ ο ίδιος καθόταν στον… Διαβάστε περισσότερα »

Origami Lover
Origami Lover
5 χρόνια πριν

Παρά την, σχετικά ισότιμη παιδική ηλικία που είχα και παρά το γεγονός πως οι γονείς μου μάθανε και στα τρία παιδιά τους να επιβιώνουν μόνα τους, να μην περιμένουν τίποτα στο χέρι και να έχουν καθήκοντα στο σπίτι (όχι να βοηθάνε να έχουν δουλειές που ήταν αποκλειστικά δικές τους) μία σκήνή μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό. Καθε Κυριακή τελειώνοντας το μεσημεριανό φαγητό, ο πατέρας μου έλεγε “και τώρα η μεγάλη κόρη μου θα μαζέψει το τραπέζι” και μπαμπας/αδέλφια εξαφανίζονταν . Κάποια στιγμή όταν ρώτησα “γιατί όχι οι μικροί σου γιοι;” μου απάντησαν και οι δύο (προοδευτικοί-φεμινιστές-μορφωμένοι-κουλτουριάριδες) γονείς, “Γιατί εσύ… Διαβάστε περισσότερα »

Felis
Felis
5 χρόνια πριν

Το πρόβλημα είναι ότι, αν πχ ένας άντρας μαγειρέψει έστω και μία φορά λένε όλοι (μα ΟΛΟΙ) “μπράβο, σούπερ σεφ, είσαι τέλειος” και στην φράση ‘απόψε αγάπη μου θα μαγείρεψω ΕΓΩ” το μήνυμα είναι “σου κάνω ένα δώρο, περιμένω ανταπόδοση”. Αν το κάνει μία γυναίκα “it’s a given” και δεν κουνιέται βλέφαρο, δεν είναι καν στο μυαλό κανενός η ύπαρξη προσφοράς. Εδώ η τουαλέτα αν δεν καθαριστεί από την γυναίκα το σύνηθες είναι να γκρινιάξει ο άντρας/συγκάτοικος/σύζυγος “πωπω ρε αγάπη μου χάλια η τουαλέτα”. Να το κάνει μόνος του, να βάλει ένα γαμωharpik έστω πριν πατήσει το καζανάκι δεν υπάρχει… Διαβάστε περισσότερα »

Αιλουροειδέστατο
Αιλουροειδέστατο
2 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Felis

Βεβαίως! Ενδυματολόγος, σύμβουλος υγείας και ατζέντα επίσης (βλ. “σήμερα είναι τα γενέθλια της μάνας σου, μην ξεχάσεις να την πάρεις”). Και φυσικά, όλο αυτό πρέπει να γίνεται διακριτικά (αλλιώς είσαι γκρινιάρα και πρήχτρα), αλλά όχι έμμεσα και υπαινικτικά (αλλιώς είσαι χειριστική και δολοπλόκα). Αν δεν ασχολείσαι καθόλου, πάλι, είσαι αδιάφορη και τον βρήκες κορόιδο.

Bomba
Bomba
5 χρόνια πριν

Τι λέει καλέ; Άμα άφηνε η μάνα μου τον αδερφό μου να φτάσει στο μισάωρο καθε μέρα, θα γκρέμιαζαν όλοι οι φούρνοι της Θεσσαλονίκης και των περιχώρων!! 5 λεπτά και θα έπαιρνε και χίλια μπράβο! Εμένα μη με ρωτάτε, όσα και να έκανα ποτέ δεν ήταν αρκετά…