Eίσαι ιδιοκτήτρια επιχείρησης ή αυτοδημιούργητη επιχειρηματίας; Είναι πιθανό να κερδίζεις λιγότερα από τους άντρες επιχειρηματίες.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας νέας έρευνας από την online λογιστική εταιρεία FreshBooks, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 2.700 εργαζόμενοι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το δείγμα περιελάμβανε υπάλληλους και αυτοαπασχολούμενους. Η έρευνα διαπίστωσε ότι κατά μέσο όρο, οι γυναίκες επιχειρηματίες κερδίζουν (ή αμείβουν τον εαυτό τους) 28 τοις εκατό λιγότερο από τους άντρες ομολόγους τους. Και ενώ φαίνεται να αληθεύει ότι συχνά οι γυναίκες ξεκινούν εταιρείες που αφορούν κατώτερα αμειβόμενα επαγγέλματα, catering, καθαρισμός σπιτιών, παιδικοί σταθμοί, το χάσμα των αποδοχών εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη και όταν συγκρίνονται με άντρες επιχειρηματίες της ίδιας βιομηχανίας.
Αυτό που κάνει τα ευρήματα αυτά ιδιαιτέρως απογοητευτικά είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών επιχειρηματιών – 70%- λέει ότι εν μέρει ακολούθησε την αυτοαπασχόληση λόγω των διακρίσεων και του σεξισμού που αντιμετώπιζαν στις προηγούμενες θέσεις εργασίας τους. Σχεδόν τα δύο τρίτα πιστεύουν ότι μπορούν να επιτύχουν επαγγελματικούς στόχους γρηγορότερα δουλεύοντας για τον εαυτό τους παρά ως υπάλληλοι. 52% επίσης αναφέρει πως η δυναμική αποτελεσματικότητα για την πλήρη επίτευξη του στόχου δεν είναι δυνατή αν εργάζονται για κάποιον άλλον.
Με άλλα λόγια οι περισσότερες γυναίκες που γίνονται επιχειρηματίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι η συνεχής ανυποχώρητη μεροληψία λόγω φύλου τις κρατάει πίσω και δεν αφήνει περιθώρια ανέλιξης. Ωστόσο εξακολουθούν να μην μπορούν να πληρώσουν τον εαυτό τους όσο οι άντρες.
Γιατί όχι; Σε μεγάλο βαθμό διότι η ίδια έμφυλη διάκριση που οδηγεί τους εργοδότες να αμείβουν λιγότερο ή να δίνουν λιγότερες προαγωγές στις γυναίκες επηρεάζει επίσης τις σχέσεις των επιχειρηματιών με τους πελάτες. Το ένα πέμπτο των ερωτηθέντων δήλωσε ότι αναγκάστηκε να χρεώνει λιγότερο τις σε αντίθεση με τους άντρες ομολόγους τους ώστε να προσελκύσει περισσότερους πελάτες. Το 30% ανέφερε ότι δεν λαμβάνονται τόσο σοβαρά όσο οι άντρες και το 20% ότι χρειάστηκε να εργαστούν σκληρότερα. Και ενώ κάποιοι μπορεί να υποθέσουν ότι οι γυναίκες επιχειρηματίες κερδίζουν λιγότερα επειδή εστιάζουν στην οικογένεια τους, μόνο το 25% δήλωσε ότι συνέβη αυτό.
Υπάρχει λοιπόν και στον κόσμο των επιχειρηματιών ένα χάσμα στις αμοιβές των δύο φύλων όπως ακριβώς συμβαίνει και στον κόσμο της απασχόλησης. Αυτό πραγματικά δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, δεδομένης της άνισης μεταχείρισης που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο κόσμο των επιχειρηματικών κεφαλαίων. Και να μην αναφέρουμε πρόσφατες μελέτες που δείχνουν πως η άνιση αμοιβή των γυναικών φτάνει μέχρι και την παιδική ηλικία.
Αν και η άνιση αμοιβή μπορεί να είναι ακόμη χειρότερο πρόβλημα για τις γυναίκες επιχειρηματίες από ότι για τις γυναίκες υπαλλήλους, το 78% των ελεύθερων επαγγελματιών υποστηρίζουν ότι είναι ευτυχείς που εργάζονται για τον εαυτό τους. Περισσότερο από το 90% παραδέχεται ότι γίνονται επιχειρηματίες από επιλογή και όχι από αναγκαιότητα. 96% λέει ότι δεν έχει καμία πρόθεση να εργαστεί ξανά για κάποιον εργοδότη.
Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει ως επιχειρηματίες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές ώστε να αντιμετωπίσουν το χάσμα των αμοιβών και να αποκτήσουν ισοτιμία με τους άντρες επαγγελματίες. Και μάλλον μπορούν. Ενώ είναι αποδεδειγμένη αλήθεια ότι οι πελάτες αναμένουν από τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες να χρεώνουν λιγότερο, είναι επίσης αλήθεια ότι διαιωνίζουμε αυτή την προσδοκία όταν το κάνουμε.
Αν είσαι γυναίκα επιχειρηματίας δεν χρειάζεται να ζητήσεις αύξηση από τον εργοδότη σου. Είσαι το αφεντικό και μπορείς να τη δώσεις εσύ στον εαυτό σου. Και αν και δεν είναι εύκολο, μπορείς ακόμη να πεις στους πελάτες ότι αναμένεις να πληρωθείς ότι σου αξίζει: Όλα ξεκινούν με το να γνωρίζουν τι είναι αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν θα κουράσω με δικά μου παράδειγματα που στηρίζουν απόλυτα τα ευρήματα της μελέτης, αλλά θα σας πω μια αληθινή ιστορία. Μια γειτόνισσα έμπορος περίπου 40 χρόνια, που έχει αλλάξει 7-8 είδη καταστήματων (από παιδικά μέχρι είδη δώρων) και πλέον φίλη και μέντορας, μου είχε διηγηθεί κάτι ενδιαφέρον. Επειδή ως ιδιοκτήτρια έπρεπε να εμπνέει σεβασμό (και λίγο φόβο) σε πελάτες, προμηθευτές και διάφορους συνεργάτες (ενω ήταν σχετικά κοντουλα), είχε φτιάξει υπερυψωμένο ταμείο και από μέσα είχε υπερυψωμένο πάτωμα για να είναι πάντα ψηλότερα από όλους. Ακούγεται λίγο αστείο αλλά με είχε διαβεβαιώσει ότι έπιανε πάντα. Επίσης όταν δεν είχε την… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως το παρατηρώ και στον τομέα μου που είναι επι το πλείστον γυναικοκρατούμενος.
Στο ιδιωτικό τομέα οι άντρες δάσκαλοι βρίσκουν πιο δύσκολα δουλειά μεν, γιατί οι γονείς προτιμούν μια κοπέλα να “διαβάζει” το παιδί τους, που παράλληλα κάνει και τη babysitter (οπότε άνδρας δεν τους κάνει γι’ αυτή τη δουλειά). Από την άλλη όμως, β) ιδιώτες θεραπευτές με περισσότερο κύρως-μεγάλα ονόματα (όταν μιλάμε για ειδική αγωγή) ή ιδιοκτήτες φροντιστηρίων (όταν μιλάμε για γενική εκπαίδευση) ή διευθυντές σχολείων (όταν μιλάμε για δημόσια εκπαίδευση) είναι κυρίως άντρες.