Το βιβλίο του Leonard Shlain με τίτλο “Leonardo’s Brain: Understanding Da Vinci’s Creative Genius” είναι μια απόπειρα κατανόησης της δημιουργικής ιδιοφυίας του Ντα Βίντσι. Ένας άντρας χωρίς συμβατική μόρφωση, αριστερόχειρας, σχεδόν αμφίχειρας, χορτοφάγος, ειρηνιστής, γκέι, ο οποίος, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είχε πρόσβαση σε μια κατάσταση συνείδησης «διαφορετική από σχεδόν όλους τους άλλους ανθρώπους».
Ο Ντα Βίντσι δεν κατάφερε να αποκτήσει μόρφωση μέσα από τα παραδοσιακά κανάλια και ήταν αυτοδίδακτος. Αυτό όμως είχε το θετικό αποτέλεσμα γι’ αυτόν να ζήσει ως αριστερόχειρας σε όλη του τη ζωή, κάτι που δεν θα είχε συμβεί μέσα σε σχολικό περιβάλλον.
O Shlain υποστηρίζει ότι ο Λεονάρντο, ο οποίος δημιούργησε ανατομικά σχέδια του ανθρώπινου σώματος πολύ πριν αναπτυχθεί η ιατρική ανατομία, έκανε παρατηρήσεις για την πτήση των πτηνών με μεγαλύτερη ακρίβεια από οποιονδήποτε επιστήμονα πριν από αυτόν, κατέκτησε τα μυστικά της μηχανικής, της αρχιτεκτονικής, των μαθηματικών, της βοτανικής, της χαρτογραφίας, προανήγγειλε τον νόμο του Νεύτωνα και τον νόμο Bernoulli, είναι ο άνθρωπος που αξίζει τον χαρακτηρισμό «ιδιοφυία» περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο της τέχνης.
Χρησιμοποιώντας μια πληθώρα διαθέσιμων πληροφοριών από τα σημειωματάρια του Λεονάρντο, διάφορα βιογραφικά στοιχεία ο Shlain έφτιαξε μια δική του θεωρία που αποκαλεί «μεταθανάτια σάρωση εγκεφάλου», επιδιώκοντας να εξηγήσει την απαράμιλλη δημιουργικότητα του Ντα Βίντσι. Για παράδειγμα, ο Λεονάρντο ήταν χορτοφάγος σε έναν σαρκοφάγο κόσμο που η τροφή ήταν λίγη και το κυνήγι ήταν αριστοκρατικό. Η εξήγηση του Ντα Βίντσι για την απροθυμία του να καταναλώσει κρέας ήταν ότι δεν ήθελε να συμβάλλει στην ταλαιπωρία ή στον θάνατο οποιοδήποτε ζώου. Αυτή ήταν η στάση που κράτησε σε όλη του τη ζωή.
Μια άλλη παρατήρηση του Shlain είναι ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποκτά τον μέγιστο αριθμό νευρώνων σε ηλικία οχτώ μηνών και η δραματική δραστηριότητα του ξεδιπλώνεται μέσα στην επόμενη δεκαετία, οπότε αυτά τα χρόνια της ζωής μας είναι καθοριστικά για την διαμόρφωση της γνωστικής μας ανάπτυξης και απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Τα παιδικά χρόνια του Λεονάρντο ήταν τόσο ασυνήθιστα και ταραχώδη που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του. Υπήρξε το παράνομο παιδί ενός πλούσιου playboy με μια χωριατοπούλα από την επαρχία της Τσοπάνης. Μεγάλωσε χωρίς πατέρα – ο οποίος αρνήθηκε να παντρευτεί τη μητέρα του Λεονάρντο, επειδή δεν ήθελε να θέσει σε κίνδυνο την κοινωνική του θέση ως φιλόδοξος συμβολαιογράφος. Ο πατέρας του αργότερα κανόνισε ώστε η μητέρα του να παντρευτεί έναν άλλον άντρα και ο ίδιος παντρεύτηκε ένα κορίτσι 16 χρονών. Πήρε τον Λεονάρντο από τη φροντίδα της μητέρας του και ο Λεονάρντο έζησε στο σπίτι του πατέρα του ως γιος β’ κατηγορίας.
Ο Λεονάρντο ήταν το μόνο άτομο στην καταγεγραμμένη ιστορία που ήταν σε θέση να γράφει ανάποδα, καθρεφτισμένα, κάτι που δίνει σημαντικές ενδείξεις για την καλωδίωση του εγκεφάλου του. Ο Λεονάρντο δεν έγραφε από τα αριστερά προς τα δεξιά, όπως συνηθίζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, αλλά από δεξιά προς τα αριστερά, και ήταν αριστερόχειρας. Μερικές φορές μάλιστα άλλαζε φορά μέσα σε μια πρόταση, γράφοντας ορισμένες λέξεις προς μια κατεύθυνση, αλλάζοντας την επόμενη προς την άλλη κατεύθυνση. Η προσεκτική εξέταση των δύο τρόπων γραφής δείχνει ότι είναι ολόιδιες μεταξύ τους.
Αυτές οι ιδιορρυθμίες δείχνουν ότι τα δυο του ημισφαίρια ήταν με έναν εξαιρετικό τρόπο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Παραδοσιακά ένα από τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου κυριαρχεί πάνω στο άλλο, κάτι που δεν φαίνεται να ισχύει στην περίπτωση του Ντα Βίντσι. Με βάση τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει για ανθρώπους που είναι σε θέση να γράφουν αντικατοπτρισμένα, τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Ντα Βίντσι διέθετε μεγάλο μεσολόβιο που έκανε δυνατή την πολύ καλή επικοινωνία μεταξύ των δύο ημισφαίριων.
Ο Ντα Βίντσι δεν κατάφερε να αποκτήσει μόρφωση μέσα από τα παραδοσιακά κανάλια και ήταν αυτοδίδακτος. Αυτό όμως είχε το θετικό αποτέλεσμα γι’ αυτόν να ζήσει ως αριστερόχειρας σε όλη του τη ζωή, κάτι που δεν θα είχε συμβεί μέσα σε σχολικό περιβάλλον.
Τέλος, ο Shlain αναφέρει την έρευνα της Sandra Witelson, η οποία αναφέρει ότι η εμπρόσθια σύμφυση, το μεγαλύτερο και πιο διακριτό τμήμα του μεσολοβίου, μπορεί να είναι μέχρι 30% μεγαλύτερο σε γυναίκες σε σχέση με τους άντρες, και άλλες μελέτες αναφέρουν ότι μπορεί να είναι μέχρι 15% μεγαλύτερο σε ομοφυλόφιλους άντρες σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους. Αυτές οι δύο υποθέσεις μαζί με τα πολύ καλά συνδεδεμένα ημισφαίρια του εγκεφάλου του Ντα Βίντσι δίνουν στοιχεία για το εξαιρετικό του μυαλό που ήταν ικανό για πρωτότυπη κριτική και δημιουργική σκέψη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
