Η σπανακόπιτα, και γενικότερα οι πίτες, είναι μεγάλο γαστρονομικό κεφάλαιο για τους Έλληνες. Είναι ένα φαγητό με το οποίο μεγαλώσαμε και όλοι μας έχουμε μνήμες από τη μυρωδιά μιας φρεσκοψημένης πίτας που μας περιμένει στο τραπέζι ζεστή ζεστή. Που στην χρυσαφένια της όψη και μόνο ήταν και είναι αδύνατο να μείνουμε φρόνιμοι και να περιμένουμε να κρυώσει για να την φάμε. Και ποιος δεν θυμάται τον εαυτό του να ροκανίζει σιγά σιγά, στα μουλωχτά, τα πάνω τραγανά φύλλα και τις ακόμα πιο τραγανές γωνίες μιας φρεσκοψημένης πίτας; Εμένα πάντως ήταν ο μόνιμος τσακωμός με τη μαμά μου κάθε φορά που έψηνε πίτα στο σπίτι. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου η φωνή της να μου λέει να κάνω υπομονή, πάντα ήμουν τρομερά λαίμαργη βλέπεις, μέχρι να μου κόψει εκείνη το πρώτο κομμάτι, που φυσικά ήταν πάντα γωνία. Οπότε όπως καταλαβαίνεις, είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου φαγητά. Από παιδί. Και έχω αναρωτηθεί πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια τι χρειάζεται για να είναι μια σπανακόπιτα τέλεια. Θέλει πολύ τραγανό λεπτό φύλλο; Πλούσια γέμιση με μπόλικο ελαιόλαδο και πολλά μυρωδικά που είναι γεμάτα άρωμα και φρεσκάδα; Δυνατή, σε γεύση, φέτα για να δώσει από μόνη της την αλμύρα που χρειάζεται η γέμιση; Χέρι; Μαεστρία στο ψήσιμό της; Όλα τα παραπάνω; Μάλλον όλα τα παραπάνω συν κάτι ακόμα. Τι είναι αυτό το συν θα με ρωτήσεις. Μια σωστή συνταγή θα σου απαντήσω. Ώστε να έχεις και εσύ ένα μπούσουλα να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι. Γιατί, τι μπορεί να σημαίνει βρε παιδί μου .το ”όσο αλεύρι πάρει η ζύμη” για κάποιον που δεν έχει ξαναφτιάξει ποτέ στη ζωή του φύλλο; Αυτό ακριβώς προσπαθώ να καταγράψω σε τούτη εδώ τη συνταγή μαζί με την κυρία Άννα που κάνει την πιο καλή σπανακόπιτα που έχω φάει μέχρι τώρα. Μια σπανακόπιτα που κάθε φορά που μου την φτιάχνει, φτάνω σε σημείο τσακωμού για να δώσω ένα τόσο δα κομματάκι στον καλό μου που με παρακαλάει. Αλλά είπαμε. Marina doesn’t share spanakopita.Και το εννοώ.
Μη νομίζεις πάντως, και η κυρία Άννα όταν της ζήτησα τη συνταγή, με τον ίδιο τρόπο μου την έδωσε. Γιατί εκείνη την φτιάχνει χρόνια και όπως καταλαβαίνεις, ξέρει να την φτιάχνει ακόμα και με κλειστά μάτια. Και θέλει να ακολουθεί πάντα τον ίδιο τρόπο, τον παραδοσιακό, τον κρητικό. Όπως της την έφτιαχνε και εκείνης ο μπαμπάς της, όταν ήταν και εκείνη παιδί. Τώρα η κυρία Άννα μεγάλωσε και της έχει παραδώσει τη σκυτάλη. Αλλά επειδή είμαι και εγώ πεισματάρα και θέλω να σου δώσω μια συνταγή σίγουρη την έβαλα κάτω να τα μετρήσουμε όλα με ζυγαριές και τα πάντα. Δεν της πολύ άρεσε. Είναι βλέπεις της παλιάς σχολής. Αλλά τι θα κάνουμε εμείς κυρία Άννα μου που την κάνουμε πρώτη φορά; Θα είμαστε πάνω από τη ζύμη να αναρωτιόμαστε αν θέλει κι άλλο αλεύρι ή αν τα μυρωδικά είναι αρκετά; Όχι. Θα το κάνουμε σωστά και σίγουρα. Τώρα λοιπόν ετοιμάσου. ‘Ήρθε η ώρα να λερώσεις και εσύ τα χεράκια σου, αλλά πίστεψε με, αυτή τη φορά θα έχει σίγουρη επιτυχία. Πάμε μαζί λοιπόν. Σου έχω και βιντεάκια για να νιώθεις σίγουρη σε κάθε βήμα. Ήρθε η ώρα η τέλεια σπανακόπιτα να είναι η δική σου.
Συνταγή για τη δική σου σπανακόπιτα
Υλικά για την γέμιση
1,5 κιλό σπανάκι
5 κρεμμυδάκια φρέσκα
3 πράσα μεσαίου μεγέθους
600 γραμμάρια φέτα
300 γραμμάρια ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
πιπέρι
½ ματσάκι άνηθο
Υλικά για το φύλλο
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
200 γραμμάρια ελαιόλαδο
400 γραμμάρια χλιαρό νερό
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Εκτέλεση
Για την γέμιση
- Κόβω όλα τα λαχανικά και τα μυρωδικά μου μέσα σε ένα μεγάλο μπολ και προσθέτω το αλάτι και πιπέρι.
- Κόβω σε κύβους τη φέτα και τα αφήνω στην άκρη.
- Καίω το ελαιόλαδο σε ένα μικρό κατσαρολάκι μέχρι να βγάλει καπνούς.
- Περιχύνω με το καυτό ελαιόλαδο τα λαχανικά μου και ανακατεύω καλά.
- Προσθέτω τη φέτα και ανακατεύω ξανά πολύ καλά.
Για το φύλλο
- Ζεσταίνω το νερό μέχρι να γίνει χλιαρό. Προσοχή να μην κάψει.
- Βάζω όλα τα υλικά μαζί σε ένα μεγάλο μπολ και τα ζυμώνω μέχρι να ομογενοποιηθούν και να μην υπάρχουν καθόλου υπολείμματα ζύμης στα τοιχώματα του μπολ. Εδώ θέλει λίγη δύναμη. Μπορεί να κουραστείς λιγάκι αλλά αξίζει.
- Αφήνω τη ζύμη να ξεκουραστεί για 10-20 λεπτά σκεπασμένη μέσα στο μπολ.
- Χωρίζω τη ζύμη μου σε 8 ”μπαλάκια”.
- Ανοίγω ένα ένα μπαλάκι με το οκλά, αλευρώνοντας με λίγο αλεύρι και την ζύμη και τον πάγκο, ώστε να διευκολύνουμε τη ζύμη να ανοίξει, μέχρι να γίνει ένα λεπτό φύλλο.
- Βάζω τη γέμιση κατά πλάτος του φύλλου, στη συνέχεια διπλώνω το φύλλο μαζί με τη γέμιση, δύο φορές, φέρνω μέσα τα ”αυτάκια” της ζύμης και συνεχίζω το δίπλωμα.
Τοποθετώ την σπανακόπιτα σε ένα, καλά λαδωμένο, ταψί και λαδώνω γενναιόδωρα την πίτα μου από πάνω και στο πλάι.
Για το ψήσιμο
- Το ψήσιμο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για να βγει τραγανή και νόστιμη η πίτα σου. Χρησιμοποίησε ένα ταψί ρηχό, λεπτό και κατά προτίμηση αλουμινίου. Είναι σημαντικό για να περάσει άμεσα η θερμότητα στην πίτα ώστε να μην σου βράσει και να βγει ομοιόμορφα τραγανή και χρυσαφένια παντού.
- Ψήσε την πίτα σου στους 200 °C στις αντιστάσεις στο κάτω κάτω ράφι του φούρνου για 50′ με 1 ώρα, ανάλογα με το πόσο δυνατός είναι ο φούρνος σου. Θα είναι έτοιμη όταν θα έχει έντονο χρυσό χρώμα όπως στις φωτογραφίες.
- Κατά τη διάρκεια του ψησίματος, με τη βοήθεια ενός πινέλου, λάδωσε με ελαιόλαδο δύο φορές την πίτα, χωρίς να την βγάλεις από το φούρνο,.
- Μετά τα 50′ με 1 ώρα βγάλτην από το φούρνο και άστη να αναπνεύσει και να κρυώσει σιγά σιγά όσο εσύ θα τσιμπάς το φύλλο και τις γωνίες της. Τώρα είναι που θέλει προσοχή για να μην κάψεις τα δάχτυλα σου από την ανυπομονησία. Βέβαια, αυτή τη φορά είναι από τα χεράκια σου και δεν χρειάζεται να κρύβεσαι. Μπορείς να κάνεις ότι θες. Η σπανακόπιτα που μόλις έψησες, είναι όλη δική σου.
TIPS
Αν δεν έχεις οκλά, αρχικά θα σου πρότεινα να επενδύσεις λίγα χρήματα για να το αγοράσεις μιας και είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για το άνοιγμα φύλλου. Δεν κοστίζει πολλά χρήματα, κρατάει για πάντα αν καθαρίζεται σωστά και παραμείνει μακριά από υγρασίες και μπορείς να το βρεις πολύ εύκολα στο κέντρο της Αθήνας γύρω από την οδό Αθηνάς. Αν παρ’ όλα αυτά δεν έχεις σκοπό να αγοράσεις για την ώρα, προσπάθησε να ανοίξεις το φύλλο με ό,τι πλάστη έχεις εύκαιρο στο σπίτι.
Το θέμα του ταψιού είναι πολύ πολύ σημαντικό. Θα σου πρότεινα και πάλι να αγοράσεις ένα λεπτό ταψί αλουμινίου από το ίδιο μέρος, το οποίο θα το κρατήσεις επίσης εφ’ όρου ζωής και είναι άκρως απαραίτητο για το σωστό ψήσιμο. Αν πάλι δεν θέλεις, προτίμησε το πιο λεπτό ταψί που έχεις στη κουζίνα σου ώστε να βγει τραγανό το φύλλο και να ψηθεί σωστά η σπανακόπιτα.
Θα σου έλεγα καλή επιτυχία αλλά με αυτή την συνταγή δεν την χρειάζεσαι 🙂
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πολυ ωραία όλα αλλά ένα παράπονο έχω:Αυτήν την εμμονή στις συνταγές με το τραγανό δεν την καταλαβαίνω (τραγανή πίτα,τραγανή πατάτα,τραγανή ζύμη κτλ λες και είναι πατατάκια και κάνουν κράτσα κρουτσα μέσα στο κεφάλι μας- δηλαδή κάτι πιο παπαριαστο δεν μπορούμε να φτιάξουμε;!)
Εσύ είσαι πολύ φιλ@ μου!
Ποτέ δεν τρελάθηκα για τα τραγανά. Καλοδεχούμενα, αλλά μ αρέσουν τα παπαριαστα και πάντα με κοιτάνε σαν ουφο.
Όπως λέει και η μαμά μου, το “κρίτσι κρίτσι” είναι ευτυχία!
Εύγεστη , αρωματική και με τραγανό υπέροχο φύλλο. Απλά εξαιρετική!
– Κόκκινο αυγό, όταν πας Ελλάδα, τι θα πάρεις για σουβενίρ;
– Ταψιά πίτας!!!
Να προτείνω μια διαφορετική συνταγή για φύλλο;
1 φλυτζάνι γάλα χλιαρό
25 γρ. μαγιά
1 κουτ. της σούπας ζάχαρη
1/2 φλυτζάνι ηλιέλαιο
1 κουτ. του γλυκού αλάτι
1 αυγό
Αλεύρι (όσο παρει ώστε να μην κολλάει στα χέρια)
Επίσης, έφυγε η Μαρίνα από το top chef;Βλέπω δημοσίευση της. (Alexa, παίξε το άνοιξε πετρα της Μαρινέλλας)
Κι έρχομαι εδώ να καταθέσω την απορία που έχω εδώ και χρόνια, την οποία -εννοείται! – αρνείται η μαμά μου – καλλιτέχνιδα του φύλλου -να μου διευκρινίσει στο βήμα 5. Λέμε στο κείμενο: “Ανοίγω ένα ένα μπαλάκι με το οκλά, αλευρώνοντας με λίγο αλεύρι και την ζύμη και τον πάγκο, ώστε να διευκολύνουμε τη ζύμη να ανοίξει, μέχρι να γίνει ένα λεπτό φύλλο.” Ρωτάω εγώ: μάστορες πώς στο καλό πετυχαίνετε αυτό το στρογγυλό και λεπτό φύλλο όταν εγώ τα καταφέρνω περίπου να το φτιάξω στρογγυλό, αλλά το λεπτό σχεδόν πάντα δεν κρίνεται επιτυχημένο; Ή θα το θεωρώ χοντρό, ή θα… Διαβάστε περισσότερα »