H Ίνγκε Γκίνσμπεργκ έγινε πρόσφατα το είδωλο της death μέταλ μουσικής. Η σκηνοθέτης Λία Γκάλαντ, την συνάντησε στο σπίτι της και ομολογεί πως αν και το περίμενε γεμάτο ντραμς και μεταλ συμπράγκαλα δεν ήταν καθόλου έτσι.
«Ένα ηλιόλουστο πρωινό επισκέφτηκα την Ίνγκε στο σπίτι της 2 ώρες από τη Νέα Υόρκη. Όταν έφτασα νόμιζα πως θα αντικρίσω ένα μέρος γεμάτο με μέταλ δίσκους και πράγματα αλλά εξεπλάγην. Ένιωσα σαν να επισκέφτηκα το σπίτι της γιαγιάς μου. Με κέρασε τσάι, καπνιστό σολωμό και τυρί κρέμα».
Η Ίνγκε μεγάλωσε στην Αυστρία. Την παραμονή του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου δραπεύτευσε από το Ολοκαύτωμα και κατέφυγε σε ένα προσφυγικό στρατόπεδο στην Ελβετία. Μετά τον πόλεμο, μαζί με τον σύζυγο της, Ότο Κόλμαν, μετακόμισαν στο Χόλιγουντ και έκτισαν νέες ζωές. Υπήρξαν μουσικοί συνθέτες, δημιουργώντας κομμάτια για τους πιο δημοφιλείς τραγουδιστές της γενιάς τους- μεταξύ αυτών- Nat King Cole, Doris Day, Dean Martin.
«Η ιστορία της κ. Γκίνσμπεργκ είναι αξιοσημείωτη και έχει τόσα πολλά να μας διδάξει και είναι πολύ σημαντική για μένα. Οι Εβραίοι παππούδες μου διέφυγαν από την ναζιστική Ευρώπη αλλά πέθαναν πριν ωριμάσω αρκετά ώστε να εκτιμήσω πραγματικά τις εμπειρίες που είχαν βιώσει. Και τα οφέλη των σχέσεων μεταξύ γενεών λειτουργούν με δύο τρόπους. Όπως εγώ έμαθα τόσα πολλά από την Μεταλού Γιαγιά έτσι και εκείνη ενεργοποιήθηκε από την προσοχή που της και τον χρόνο που της αφιέρωσα να μάθω την ιστορία της» ομολογεί η σκηνοθέτης.
Καθώς η Ίγκε μεγάλωνε, συνέχισε να γράφει στίχους και ποίηση, συνειδητοποιώντας πως έπρεπε να βρει νέους τρόπους να φτάνει η μουσική της στο ακροατήριο.
Πώς θα κερδίσει την προσοχή σε μια κοινωνία όπου οι μεγαλύτερες γυναίκες παραμελούνται, σιωπούν και πολλές φορές περιθωριοποιούνται;
Στα 93 βρήκε τη λύση: Death Metal. Κατάφερε να κάνει επανάσταση σε μια ηλικία όπου οι πιθανότητες είναι απειροελάχιστες. Πέρα από το θέαμα των απίθανων παραστάσεων η Ίνγκε μας προσφέρει επίσης την δυνατότητα να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική.
«Γυναίκες όπως αυτή έχουν πολλά να μας διδάξουν και είναι στο χέρι μας να τις ακούσουμε»
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην The New York Times
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
