Τα σάντουιτς αγγουριού και η σημασία τους

Ηχητικά το όνομα «Ernest» είναι ομόηχο με το επίθετο «earnest» που σημαίνει «σοβαρός», «ειλικρινής», χαρακτηρισμός που απέχει παρασάγγας από τον χαρακτήρα του επονομαζόμενου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αλλεπάλληλες παρεξηγήσεις.

Σύμφωνα με την Albin η επιλογή του ονόματος «Ernest» κρύβει και άλλες παραμέτρους. Ο συγγραφέας σκόπιμα το επέλεξε, γιατί την εποχή συγγραφής του θεατρικού έργου, περί τα τέλη του 19ου αιώνα, η ομόηχη λέξη «earnest» έφερε τη σημασία του «ομοφυλόφιλου», παραπέμποντας στη διπλή ζωή του συγγραφέα (Albin 2003: 15). Από το «Η Απόδοση των προσωπωνυμίων στο Χώρο της Λογοτεχνικής Μετάφρασης» της Πολυξένης Γεωργίου.

Στην πρώτη πράξη του θεατρικού έργου του Oscar Wilde με τον τίτλο «the importance of being Earnest», ο πρωταγωνιστής, περιμένοντας τη ηλικιωμένη και αξιοσέβαστη θεία του, φροντίζει να υπάρχουν μαζί με το τσάι, σάντουιτς με αγγούρι.

-Why all these cups? Why cucumber sandwiches? Why such reckless extravagance in one so young? Who is coming to tea?

Ρωτάει ο φίλος του όταν βλέπει το τραπέζι.

-Please don’t touch the cucumber sandwiches. They are ordered specially for Aunt Augusta. (Takes one and eats it). 

Μέχρι να έρθει η θεία δεν υπάρχει ούτε ένα σάντουιτς πια στο δίσκο. Φυσικά, το πρώτο πράγμα που λέει όταν φτάνει είναι:

-And now I’ll have a cup of tea, and one of those nice cucumber sandwiches you promised me.

Ο χαρακτήρας του ανιψιού φαίνεται αμέσως. Χωρίς δισταγμό, λέει ψέματα χρησιμοποιώντας για τον σκοπό του και τον υπηρέτη του. Δεν υπήρχαν αγγούρια στην αγορά ούτε για δείγμα.

-I am greatly distressed, Aunt Augusta, about there being no cucumbers, not even for ready money.

Αν και μεγάλη οπαδός του Oscar Wilde μπορεί να μην έχω δει το θεατρικό στο Λονδίνο, έχω δει όμως την ταινία και πριν προλάβετε να καγχάσετε, έχω διαβάσει το κείμενο πολλές φορές. Το μόνο που θυμάμαι από την υπόθεση, όσα χρόνια κι αν περνάνε, είναι τα σάντουιτς αγγουριού.

Τι είναι αυτό που κάνει τη μνήμη να κολλάει με λεπτομέρειες, θα μου πείτε; Αγαπητοί μου, τα σάντουιτς  σ’ αυτό το έργο δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι ο συμβολισμός της κομψότητας, της διακριτικής πολυτέλειας, της αγγλικής αριστοκρατίας, της ώρας του τσαγιού, της λεπτής πορσελάνης, της εξιδανικευμένης Αγγλίας, του ίδιου του Oscar Wilde.

Το μεγάλο ερώτημα είναι: Γιατί η αγγλική αριστοκρατία της Βικτωριανής εποχής θεωρούσε ύψιστο δείγμα κομψότητας τα σάντουιτς με αγγούρι, ειδικά εφόσον μπορούσε να αγοράσει τα πάντα;

Δε μπορώ να βρω ικανοποιητική εξήγηση. Μία θεωρία λέει πως τα αγγουράκια δεν έχουν μεγάλη θρεπτική αξία και μόνο η ανώτερη τάξη ήταν σε θέση να φάει κάτι μόνο για διασκέδαση. Άλλη θεωρία λέει ότι το λεπτό χρώμα του εδέσματος ήταν πολύ ταιριαστό με το περιβάλλον τους και η αισθητική τους. Μία τρίτη θεωρία λέει πως τα αγγουράκια στην Αγγλία φύτρωναν μόνο σε θερμοκήπια και εφόσον στην αγορά τελείωναν γρήγορα (όπως μας πληροφορεί και ο Oscar στο έργο του) ήταν δείγμα οικονομικής άνεσης, εφόσον μόνο οι πλούσιοι μπορούσαν να έχουν δικά τους θερμοκήπια.

Μάλλον είναι όλα αυτά μαζί, συν το τελευταίο επιχείρημα που ισχύει για όλα τα πετυχημένα σνακ: είναι πραγματικά νόστιμο, αρκεί να διαθέτει κανείς της υψηλότερης δυνατής ποιότητας πρώτες ύλες, όπως ισχύει άλλωστε πάντοτε. Από την βικτωριανή εποχή έχουν περάσει πολλά χρόνια και η αφθονία στην «κλασική» συνταγή έχει προσθέσει πίκλες, μαγιονέζα, ακόμα και αλλαντικά. Αν δε θέλετε όμως να στενοχωρήσετε τη θεία Augusta, σας ικετεύω να δοκιμάσετε το συνδυασμό που συγκινούσε και τις κυρίες με τα κρινολίνα.

Παίρνετε λευκό ψωμί καλής ποιότητας. Το ιδανικό είναι ένα Pullman loaf, σε σχήμα σχήμα ορθογώνιου παραλληλεπίπεδου. Κόβετε το ψωμί και αγγουράκια σε απολύτως πολύ λεπτές φέτες, τόσο λεπτές που το φως περνάει από μέσα τους. Στεγνώνετε τα αγγουράκια, προσθέτετε αλάτι και λεμόνι- λίγο και από τα δύο. Βουτυρώνετε τις φέτες του ψωμιού αφού τους έχετε αφαιρέσει την κόρα με το καλύτερο βούτυρο που μπορείτε να βρείτε και περιμένετε τους καλεσμένους σας. Μόνο όταν καθίσουν για το τσάι είναι η στιγμή για να τοποθετήσετε τις φέτες αγγουριού και μετά να κόψετε τις φέτες έτσι ώστε να σχηματίσετε 4 κομψά τρίγωνα. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να φτάσουν στα χέρια των καλεσμένων ως βρεγμένα χαρτομάντιλα. Ή, όπως μας διδάσκει ο ατίθασος ανηψιός, να τα φάτε πριν προλάβετε να τα προσφέρετε

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News