Αυτό το κείμενο είχε γραφτεί όσο ο Ζακ ζούσε. Ο Ζακ είχε βάλει καρδούλα. Γιατί ο Ζακ ήταν μεγάλη καρδιά.
Λέγαμε τις προάλλες για άλλη μια φορά για την πολιτική ορθότητα, και αν περιορίζει την ελευθερία έκφρασης, τελικά. Θέλω να μοιραστώ μια μικρή ιστορία. Πριν κάτι χρόνια είχα γράψει ένα στάτους χιουμοριστικό, που ξεκινούσε «Ήθελα να ‘ξερα ποιος πούστης…» και μετά έλεγε κάτι απλοϊκό, τύπου «έφαγε το μπιφτέκι μου», αλλά στο πιο προσωπικό. Και μου κάνει σχόλιο ο Ζακ Κωστόπουλος, που αν δεν τον ξέρεις, είναι γκέι, «πάντως όχι εγώ».
Και πανικοβάλλομαι ελαφρώς μήπως έκανα κάτι κακό, και εξηγώ από κάτω και το δικαιολογώ, λέω μωρέ ξέρεις τώρα πώς το εννοώ, για μένα η λέξη «πούστης» έχει να κάνει με τη γκέι ταυτότητα όσο το “gay” με το «εύθυμος». Δηλαδή καμία σχέση, και νόμιζα πως ήταν κατανοητό. Και κάνει λάικ ο Ζακ στο σχόλιό μου και συνεχίζω τη ζωή μου αμέριμνη, τρώγοντας παγωτό.
Πρέπει να ‘ταν μερικές μέρες μετά, που τυχαίνει και βρίσκω μπροστά μου και διαβάζω μια μαρτυρία, ένας γκέι άνδρας έλεγε τη δική του ιστορία, και μιλούσε για μίσος, βία και ομοφοβία, και για τη λέξη «πούστης» ειδικά. Και έλεγε χαρακτηριστικά: «Η λέξη πούστης ήταν πάντα η τελευταία λέξη που άκουγα πριν λιποθυμήσω από το ξύλο».
Ξεροκαταπίνω.
Και πάω πίσω στο στάτους των προηγούμενων ημερών και αλλάζω το «πούστης» σε «καργιόλης», έτσι ήσυχα και σιωπηλά. Και μου ορκίζομαι ότι ποτέ ξανά δεν θα χρησιμοποιήσω τη λέξη «πούστης» αρνητικά. Ποτέ, μέχρι που η λέξη να μην προκαλεί κανένα πόνο πια, μέχρι που το Κακό να έχει σβήσει εντελώς και να έχει ξεχαστεί οριστικά. Τότε, ίσως μπορούμε να πάρουμε τις λέξεις πίσω, αν τις θέλουμε, αν μας λείπουν πραγματικά.
Ποτέ ξανά. Κι αν πίστευα ότι αυτή η απόφαση με περιορίζει και δεν μ’ αφήνει να μιλήσω και να εκφραστώ ανοιχτά, θα με χαστούκιζα η ίδια και θα γελούσα σαρκαστικά. Ανίδεη ηλίθια εγωκεντρική παρωδία ανθρώπου, δεν είναι οι ζωές των άλλων αυτό που ζεις εσύ και η μικρή θλιβερή σου ύπαρξη δεν είναι το κέντρο του κόσμου. Κι ο κόσμος δεν αλλάζει αν δεν αλλάξεις εσύ.
Και σήμερα ξέρουμε περισσότερο από ποτέ, ξέρουμε χωρίς δικαιολογία, πόσο έχουμε ανάγκη και χρέος να τον αλλάξουμε. Η αλλαγή ξεκινάει από τις λέξεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν το έχει χωρέσει ακόμα το μυαλό μου. Ελπιζω να μην το χωρέσει ποτέ. Η απέχθεια μου για αυτή χώρα μεγαλώνει κάθε μέρα. Έχω απελπιστεί από τα σχόλια που διαβάζω για αυτή τη δολοφονία. Δεν απελπίζομαι από τα τηλεσκουπιδια που κάνουν γκάλοπ. Δεν είναι νέο ότι είναι σκουπίδια. Απελπίζομαι που αυτά με αυτά τα σκουπίδια συμφωνούν πολλοί. Αυτοί ακριβώς είμαστε. Όποιος δέχεται ή δικαιολογεί αυτή τη φρικαλεοτητα, να μην απόρησει όταν έρθει η σειρά του.
Το κείμενο είναι σε τελείως λάθος βάση. Η πολιτική ορθότητα είναι μάστιγα της εποχής μας και κακώς επέλεξες να λογοκρίνεις τον εαυτό σου. Δε φταίνε οι λέξεις για το μίσος, οι λέξεις εκφράζουν το μίσος. Ακόμη και αν καταργήσεις τις λέξεις το μίσος θα συνεχίσει να υπάρχει, δεν το πολεμάς με λογοκρισία. Εϊναι σα να κατηγορείς τον καπνό για την ύπαρξη φωτιάς και άμα διώξεις τον καπνό σβήνεις τη φωτιά. Μακάρι να δούλευε, δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι. Αυτό που μας λείπει είναι η παιδεία.
Κι εσύ είναι σα να λες ότι δεν χρειάζεται να ελέγχεται η οπλοκατοχή και η οπλοφορία, γιατί ό,τι και να κάνουμε, βία θα υπάρχει, η παιδεία μας λείπει.
Όπου δεν υπάρχει έλεγχος για την οπλοφορία, πεθαίνουν περισσότεροι αθώοι.
Και οι λέξεις μπορούν να σκοτώσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτοκτονήσει επειδή έχουν ακούσει κάποιες λέξεις. Κρίμα που δεν το καταλαβαίνεις, ακόμη πιο κρίμα που δεν έχεις φτάσει στο σημείο να καταλαβαίνεις πώς νιώθουν κάποιοι όταν τις ακούνε. Ίσως αν σε αγγίξει κάτι προσωπικά – που δεν σου το εύχομαι. Ελπίζω να το καταλάβεις κάποτε με τη λογική σου.
Ο έλεγχος των λέξεων φέρνει τον έλεγχο των νοημάτων. Είναι μεγάλος ο πειρασμός όταν έχεις το καρπούζι κι έχεις και το μαχαίρι.
Οι λέξεις και τα νοήματα μπορούν να σκοτώσουν, βεβαίως. Βασικά όμως προκαλούν το “εγώ” μας όταν αμφισβητούν τις θέσεις μας. Ποινικό αδίκημα άρνησης της πατριαρχίας δεν υπάρχει. Αλίμονο αν ο κόσμος αυτοκτονεί διότι διαφωνεί με όσα λέει κάποιος άλλος.
Και κάτι ακόμα: όταν ανακοινώθηκαν τα νέα μέτρα για τα σχόλια στο α μπα, πολλοί είπαν ότι δεν χρειάζονται γιατί έτσι κι αλλιώς τα σχόλια εδώ είναι κόσμια. Όπως κι εσύ, έτσι και αυτοί, δεν έχετε καταλάβει ότι έχετε αποφύγει τις λεκτικές επιθέσεις επειδή κάποιοι άλλοι σας έχουν προστατέψει, επειδή κάποιοι άλλοι έχουν βάλει κανόνες και όρια. Νομίζεις ότι την έχεις γλιτώσει επειδή το αξίζεις. (Αυτοί που ακούν το “πούστης”, αξίζουν κάτι άλλο δηλαδή;) Μίσος θα συνεχίσει να υπάρχει, αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι είμαστε κατά του μίσους θα καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια . Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για… Διαβάστε περισσότερα »
Φάρος στην καταιγίδα ❤️ Λενα
Τέτοιες μέρες η διάθεση κυμαίνεται μεταξύ του “ας τα γράψουμε ξανά και ξανά, δεν ξέρεις τι λιθαράκι μπαίνει κάθε φορά” και του “δεν υπάρχει καμία ελπίδα”. Και ξανά από την αρχή.
Λένα, έχεις δίκιο αλλά και πάλι, τολμώ να πώ, το moderation πρέπει να είναι ακόμα πιο αυστηρό. Περνούν σχόλια με μια επίφαση κοσμιότητας και πολιτικής ορθότητας που όμως είναι ποτισμένα με μίσος, συντηρητισμό και σεξισμό. Επειδή ακολουθώ την Ιris Prismatica, παρακολουθώντας διάλογό της με έναν τέτοιο σχολιαστή κι ενώ εκείνη προσπαθούσε ψύχραιμα και με λογικά επιχειρήματα να αποδείξει ότι υπάρχει πατριαρχία, ο άλλος έκοψε το διάλογο με ένα emoticon που έδειχνε ένα ανθρωπάκι να ροχαλίζει. Αυτό το δεν έπρεπε να περάσει κατά τη γνώμη. Μικρή λεπτομέρεια μεν αλλά ήταν σίγουρα μια προσβολή σε μια από τις παλιότερες και πιο σοβαρές… Διαβάστε περισσότερα »
Κοίτα, από τις άπειρες διαμαρτυρίες για τον φασισμό και τη λογοκρισία, έχουμε φτάσει στις διαμαρτυρίες ότι δεν είμαστε αρκετά αυστηροί. Δεν είναι εύκολο να βρεις πού μπαίνει το όριο. Είναι μια καθημερινή άσκηση. Ελπίζω ότι θα γινόμαστε καλύτεροι με τον καιρό, δηλαδή πιο τολμηροί.
ok, καταλαβαίνω και sorry…
lonely old dog, σε ευχαριστώ, με τιμούν πραγματικά τα λόγια σου! Ωστόσο θα διαφωνήσω, αν μη τι άλλο για το συγκεκριμένο σχόλιο: Επικροτώ να μην επιτρέπονται απρεπείς χαρακτηρισμοί, ευθείες προσωπικές προσβολές και φυσικά ακραία ρατσιστική ρητορική, πράγμα που νομίζω επιτυγχάνεται σε αυτό το σάιτ. Από ‘κει και πέρα, ο εν λόγω σχολιαστής ήταν στην ουσία σαν να μου είπε “πωπω είσαι βαρετή” ή “βαρέθηκα να συζητάω μαζί σου, όλο τα ίδια λες”. Δεν είναι βαριά προσωπική προσβολή, μάλλον παιδικό είναι, και νομίζω περισσότερο από το να προσβάλει εμένα έβγαλε στην επιφάνεια τη δική του πενία επιχειρημάτων – αν έβλαψε κάποιον,… Διαβάστε περισσότερα »
Θα μπορούσε, αν ήταν πραγματικά ευγενικός άνθρωπος, να βρει μια κλισέ δικαιολογία για να το τερματήσει, όπως έλλειψη χρόνου κ.λπ. Η υπόνοια ότι ο συνομιλητής είναι βαρετός, κατά την ταπεινή μου άποψη, υποδηλώνει έμμεση επιθετικότητα. Εκτός αυτού, σε κάποια σημεία ειρωνεύτηκε, είπε ότι σε ανεβάζει ή κάτι τέτοιο. Δεν έχω όρεξη να ανατρέξω, είναι αργά και ξυπνάω νωρίς. Αnyway, δεν αξίζει ούτε να το συζητάμε, ούτε να το σκεφτόμαστε περισσότερο. Kαλή εβδομάδα!
Δεν αξίζει – δεν αξίζει όλο γύρω από εμένα τρώγεσαι (https://ampa.lifo.gr/gunaikes/feminismos-odigos-gia-archarioys/)… Για τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να κατανοήσουν γραπτό κείμενο: Σε ένα ποστ περί της ύπαρξης ή μη του “μισανδρισμού” υποστήριξα ότι και υπάρχει και ότι είναι συστατικό κομμάτι μιας φράξιας του φεμινισμού: ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti-a-mpa-giati-eno-yparchei-o-oros-misogynismos-den-yparchei-kai-misandrismos/#comment-21958 Η αγαπητή Ίριδα αντί να πάρει θέση επ’ αυτού προσπάθησε να (υπερ)αναλύσει ένα (1) παράδειγμα από τα κάμποσα που έφερα, αποπειρώμενη να το ακυρώσει (και άρα να ακυρώσει τη θέση;; ποτέ δεν μας είπε). Σε όλο το thread αρνείτο να πάρει θέση επί του θέματος και απλά άλλαζε θέματα. Ναι, το ομολογώ σε κάποια δόση βαρέθηκα.… Διαβάστε περισσότερα »
Tρώγομαι; Μπορείτε να το πείτε κι έτσι. Ομολογώ ότι εξοργίζομαι όταν κάποιος μέσα σε ένα χρόνο έχει αναρτήσει πάνω από 1700 σχόλια στη lifo και στη συνέχεια εισέρχεται με τον ίδιο ζήλο και στην α μπα. Τα περισσότερα σχόλια γράφτηκαν καθημερινές μέρες εντός πρωινού ωραρίου. Εχετε πει ότι εργάζεστε στο κέντρο. Πολύ φοβάμαι ότι αμοίβεστε και από μένα σε ένα μικρό ποσοστό, μέσω των φόρων που πληρώνω, για να ασκείτε το ρόλο του πνευματικού ταγού και να κάνετε συστηματική κατήχηση υπέρ του νεοσυντηρητισμού τύπου Peterson και κατά του μαρξισμού και του φεμινισμού με το γνωστό σας λόγιο ύφος. Προς θεού,… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως αν ξανακούσω ότι πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι από τους πολίτες και ως εκ τούτου οφείλουν κάτι στον οποιονδήποτε τυχαίο, θα ουρλιαξω.
Όλοι από κάποιον άλλον πληρωνόμαστε. Κι οι ελεύθεροι επαγγελματίες πληρώνονται από τους πολίτες. Για να μην πω ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνουν ως μισθωτοί τους φόρους των ελεύθερων επαγγελματιών, για τις αποδείξεις που ΔΕΝ κόβουν. Μην πηγαίνετε εκεί την κουβέντα. Είναι φτωχό επιχείρημα και λίγο αφελές.
Aloutero καταρχήν για τις αποδείξεις που δεν κόβουν κάποιοι, πληρώνουν όλοι φόρους, όχι μόνο οι ΔΥ. Υπάρχουν και ιδιωτικοί υπάλληλοι, και συνταξιούχοι, και ελεύθεροι επαγγελματίες που κόβουν αποδείξεις. Επίσης, ναι, όλοι οι υπόλοιποι πληρωνόμαστε από κάποιον άλλο, αρκεί να έχουμε παράξει έργο ή προσφέρει υπηρεσίες. Αν χαζολογάμε την ώρα της δουλειάς, ή δεν θα πληρωθούμε, ή θα φύγει ο πελάτης. Για έναν ΔΥ όλοι οι πολίτες είναι ωσεί “πελάτες”, επομένως έχουν όλοι δικαίωμα να του την πουν αν βλέπουν ότι χαζολογάει αντί να δουλεύει.
Κοντράριε σου διέφυγε η λέξη “ως μισθωτοί”.
Επίσης, έχω πετύχει πολλούς ιδιωτικούς υπαλλήλους ή ελευθερους επαγγελματίες που χαζολογάνε, βαριούνται κλπ. Θέλεις στα σοβαρά να μου πεις ότι όλοι δουλεύουν σαν σκυλιά εκτός από τους δημοσίους υπαλλήλους; Και έστω ότι είναι αλήθεια. Είναι επιχείρημα αυτό σε μια κουβέντα που δεν είναι οικονομική; Τι σημαίνει είσαι δημόσιος υπάλληλος και σε πληρώνω; Ότι εγώ σου χρωστάω, τι ακριβώς;
Υ.Γ. Να σημειώσω ότι είμαι σε τμήμα που τις περισσότερες φορές δεν προλαβαίνω να κατουρήσω ή να φάω το τοστ που έχω φέρει από το σπίτι. Κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά.
Το ίδιο αφελές είναι να λες ότι ο τρόπος πληρωμής δημοσίων υπαλλήλων και ελεύθερων επαγγελματιών είναι ίδιος -από τους πολίτες- . Ο ΔΥ που κοιμάται εν ώρα υπηρεσίας μάντεψε! Συνεχίζει να πληρώνεται! Και μάντεψε 2: Οι πελάτες του δε μπορούν να τον εγκαταλείψουν!
(α) κάνετε λάθος
(β) στο α μπα εισήλθα μόνο αφού είδα ότι με βρίζαν, με την γλυκύτατη συμμετοχή σας
(γ) για πολλοστή φορά ασχολείστε με εμένα και όχι με τα γραφόμενά μου
Old lonely dog, σ’αυτό ασφαλώς θα συμφωνήσω μαζί σου: όχι, δεν θα χαρακτήριζα το σχόλιό του πραγματικά ευγενικό, φυσικά. Απλώς δεν απαιτώ από τον συνομιλητή μου να είναι πραγματικά ευγενικός, αρκεί να μην ξεπερνά ορισμένα όρια. (Αν κάποιος από τους δυο μας ήταν πχ. καλεσμένος στο σπίτι του άλλου, ναι, θα θεωρούσα απαραίτητη την ύπαρξη ουσιαστικής ευγένειας, και θα περιόριζα αντίστοιχα και τον εαυτό μου.) Σε δημόσιο φόρουμ απλώς απαιτώ να μην υπάρχουν εκφράσεις και χαρακτηρισμοί που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως εξύβριση, απειλή ή εκφοβισμός (ή ευθέως ρατσιστική ρητορική, όπως είπα). Σε άλλο σχόλιο πχ., εγώ είπα στον Γράφοντα… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι βέβαια δεν είναι προσβολή να βαρεθεί ο άλλος τη συνεχή αλλαγή θέματος προκειμένου να υπάρξει η αποδοχή του αυτονόητου.
“παρακολουθώντας διάλογό της με έναν τέτοιο σχολιαστή” : αμέσως ήξερα για ποιον μιλάς, τα σχόλιά του είναι προκλητικά και απαράδεκτα σχεδόν πάντοτε. Απορώ γιατί έχει τόσο χώρο εδώ μέσα ο συγκεκριμένος. Και συμφωνώ ότι, όχι, δεν θα έπρεπε να περνάει.
Κάτσε… Σε ένα ποστ για τον θάνατο ενός προκλητικού για το τους καθωσπρέπει από τους καθωσπρέπει εσύ συμβουλεύεις τους διαχειριστές να μην υπάρχει χώρος για όσους προκαλούνε τους καθωσπρέπει του ιστοτόπου.
Καλά κατάλαβα;
Πες τα χρυσόστομη!! Το α μπα διατηρεί την κοσμιότητα και τον σεβασμό ανάμεσα στους γράφοντας επειδή δεν ανεβαίνει η κάθε μ@λ@κια που γράφει ο κάθε ανίδεος.αλλιως δεν θα διέφερε απ’ το υπόλοιπο ιντερνετικό χάος.σοβαρα τώρα Τρελός Επιστήμονας δεν σου πέρασε ποτέ αυτό απ’ το μυαλό;;
δηλαδή όποιος έκοψε σχόλιό μου σε σχόλιό σου Λένα, θεώρησε ότι σου έκανα λεκτική επίθεση; γιατί σχολίασα δικό σου σχόλιο που θεώρησα ότι ήταν επιθετικό σε μέλος.
για το θέμα δεν θα σχολιάσω κάτι γιατί δεν έχω διαβάσει ή ακούσει τι ακριβώς συνέβη.
Αν δεν υπήρχαν οι λέξεις, δεν θα υπήρχε η πραγματικότητα. Βασική αρχή όλων των επιστημών. Άρα οι λέξεις φτιάχνουν αυτό που ζούμε. Επομένως, αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο, πιο ποιοτικό , που να αξίζει να λέμε, είμαστε άνθρωποι, οφείλουμε, να προσέχουμε τι λέμε
Και κάτι τρίτο, γιατί είναι οι μέρες δύσκολες. Σε αυτό το κείμενο η Ειρήνη περιγράφει με πολύ παραστατικό τρόπο πώς κατάλαβε ότι δεν είχε καταλάβει. Τη στιγμή που έπεσε η κουρτίνα μπροστά από τα μάτια της. «Η λέξη πούστης ήταν πάντα η τελευταία λέξη που άκουγα πριν λιποθυμήσω από το ξύλο». Αυτό, είναι τα λόγια ενός ανθρώπου που ζει και αναπνέει δίπλα σου, δίπλα μας. Σου είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να νιώσεις αυτό που λέει; Τόσο αδύνατο; Τι άλλο πρέπει να πει για να πέσει η κουρτίνα και από τα δικά σου μάτια; Τόσο πλαστικοποιημένος; Πραγματικά δεν το χωράει ο… Διαβάστε περισσότερα »
Έλα βρε Λένα, εσύ η ίδια το έχεις πει, κι έχω φτάσει να το κάνω και μάθημα στο σχολείο: Αν δεν ανήκεις σε ομάδα που έχει καταπιεστεί κατά οποιονδήποτε τρόπο, δεν καταλαβαίνεις τη διαμαρτυρία όσων καταπιέζονται. Παραφράζω τρελά προφανώς, αλλά αυτό ήταν το νόημα. Και τώρα το βλέπουμε μπροστά μας.
Δεν ξέρω τι είναι ,όχι ο συγκεκριμένος σχολιαστής , όλοι οι άνθρωποι που γενικά έχουν τέτοια διάθεση ,σκεπτικιστή να το πω; σε αυτό το θέμα. Το έχω ξαναγράψει εδώ,δεν είναι απαραιτητα φασίστες ,δεν είναι αμόρφωτοι ,δεν είναι “κακοί” άνθρωποι,πολλές φορές ούτε βολεμενοι, που τους ήρθαν εύκολα τα πράγματα στη ζωή. Είναι συχνά οι φίλοι μας,οι σύντροφοι μας ,τα αδέρφια μας. Άνθρωποι που μας μοιάζουν ,που είναι σαν εμάς και ξαφνικά μας εκπλήσσουν.Και δεν το λέω με καμία διάθεση ανωτερότητας αυτο.Απελπισια με πιάνει κάθε φορά που το βρίσκω μπροστά μου. Θα έλεγα απλοϊκά ότι αν κάτι δε σε πλήξει προσωπικά δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Τρελέ Επιστήμονα, αγνοείς ότι πολλές φορές οι λέξεις οι ίδιες γεννούν το μίσος, δεν το εκφράζουν απλά. Θυμάμαι, όταν πήγαινα ακόμα σχολείο, ένας συμμαθητής μου αποκαλούσε υποτιμητικά έναν άλλο συμμαθητή μου “αδερφάρα”. Μετά από λίγο καιρό, θυμάμαι και άλλα παιδιά να ακολουθούν το παράδειγμα του πρώτου και να βρίζουν τον συμμαθητή αυτό χρησιμοποιώντας τον ίδιο όρο. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο η χλεύη και ο εξευτελισμός έπαιρναν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η λέξη “αδερφάρα” λοιπόν έδωσε πάτημα στο φόβο απέναντι στο διαφορετικό να εξωτερικευτεί και να κάνει ένα αθώο, μικρό παιδί να αισθάνεται σκουπίδι. Η λέξη “αδερφάρα” έγινε η αφορμή… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ, μας λείπει η παιδεία. Οι υπεύθυνοι, οι αρμόδιοι και οι πολίτες, δεν κάνουν ό,τι θα έπρεπε για να υπάρχει παιδεία, η οποία θα μας έκανε καλούς πολίτες. Συμφωνώ. Αλλά μας λείπει και η αγάπη. Η απλή αγάπη, η έγνοια. Το να σε νοιάζει αν ο άλλος, ο οποιοσδήποτε Άλλος, πονάει, πληγώνεται, νιώθει άσχημα, άβολα, ενοχλείται. Με την αγάπη θα γίνεις μονάχα ένας καλός άνθρωπος και δεν χρειάζεται να περιμένεις από κανέναν να ενεργήσει, χρειάζεται μόνο να το θέλεις εσύ. Το κείμενο αυτό βασίζεται στην αγάπη και η Ειρήνη δεν λογοκρίνεται, απλώς αγαπάει και νοιάστηκε για το αν αυτό που… Διαβάστε περισσότερα »
Θα συμφωνήσω Τρελέ Επιστήμονα. Δυστυχώς αυτό που δε βλέπουν οι θιασώτες της πολιτικής ορθότητας είναι οτι μέσα από την λογοκρισία και τον έλεγχο του λόγου, το επόμενο στάδιο είναι να περάσουμε στον έλεγχο της σκέψης. Παραβλέπουν οτι οι λέξεις από μόνες τους δε σημαίνουν ΤΙΠΟΤΑ. https://www.youtube.com/watch?v=NXWBvB4U-cA
Η ελευθερία της έκφρασης δεν υπάρχει για να προσβάλει. Η ελευθερία της έκφρασης μπορεί όμως να προσβάλει άλλως δεν είναι πραγματική ελευθερία. Δεν είναι ελευθερία να πρέπει υποχρεωτικά να συμφωνείς με τον άλλο διότι αλλιώς θα προσβληθεί. Εσύ τι θεωρείς ότι είναι σημαντικότερο: το δικαίωμα κάποιου να μην προσβληθεί ή το δικαίωμα κάποιου στην ελευθερία της έκφρασης; Είμαι σαφής: δεν μιλώ για το δικαίωμα να βρίζεις (πχ. “κοίτα τους αγάμητους”). Μιλώ για το δικαίωμα να μπορείς να λες “θεός δεν υπάρχει” ή “πατριαρχία δεν υπάρχει”. Ή το δικαίωμα να λες “διαφωνώ με τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό ή τον φεμινισμό”. Ελπίζω… Διαβάστε περισσότερα »
Παιδιά η αποστείρωση σας έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Η λέξη από μόνη της δε λέει τίποτα. Το πως τη χρησιμοποιείς έχει σημασία. Η κοπέλα στη δημοσίευση δεν τη χρησιμοποίησε με κακή πρόθεση, άρα δεν πειράζει που τη χρησιμοποίησε και το κατάλαβε και ο ίδιος ο Ζακ για να απαντήσει έτσι.
ναι, leave it to beaver, δεν τη χρησιμοποίησε με κακή πρόθεση. και ναι, ο Ζακ δεν πειράχτηκε από τη χρήση της. Γιατί ο Ζακ ήταν ο άνθρωπος που ήταν, με δυναμισμό, θάρρος, τόλμη και ποιος ξέρει τι είχε περάσει. όταν όμως η Ειρήνη συνειδητοποίησε ότι δεν είναι όλοι Ζακ και ότι κάποιους ανθρώπους η λέξη αυτή τους πονάει, επέλεξε να βγάλει το πούστης από το λεξιλόγιό της. Για να στο πω επί προσωπικού, ακόμα κι αν θες να με βρίσεις, πες με παλιομαλ..κω, μη με πεις παλιολεσβία. Βλέπεις τη διαφορά?
Τα σχόλια τ@ δήθεν είναι πραγματική όαση σε μια έρημο, με τόσους κόκκους άμμο όσοι και οι δικαιωματούχοι γύρω μας. Μόνο δικαιώματα, καμία υποχρέωση, και φυσικά καμία ενσυναίσθηση για τα επίσης ιερά δικαιώματα των άλλων.
Και ναι, οι λέξεις που χρησιμοποιείτε φανερώνουν τη δική σας έλλειψη παιδείας, κι όχι την έλλειψη χοντρής πέτσας αυτών που προσβάλλονται.
δήθεν αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω.Οι λεξεις πληγώνουν και μπορούν να αποτελέσουν μορφή βίας χειρότερη από τη σωματική. Όλα ξεκινούν από την παιδεία, όμως. Τι θα πει να καταπιεστείς για να μη βρίσεις;; Αυτό δε δείχνει παιδεία ούτε είναι αξιέπαινο, αντιθέτως το να μην έχεις αυτές τις λέξεις στο λεξιλογιό σου σημαίνει ότι κάτι έκανες (και οι γονείς σου μαζί) σωστά μεγαλώνοντας. Αυτό είναι αξιοθαύμαστο.
Όταν είδα το βίντεο , αμέσως είπα γιατί του το κάνουν αυτό; ένιωθα σωματικό πόνο παιδιά χωρίς αστείο. Δεν ήξερα τον νεκρό κ τη δράση του αλλά κ να μην ήταν πάλι αυτός που ήταν κ πάλι δεν αξίζει σε έναν άνθρωπο να του φερόμαστε όπως ο Έντουαρντ Νόρτον φερόταν ως ναζί στο μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας.
έχω ανατριχιάσει. κι εγώ ακριβώς αυτή τη σκηνή θυμήθηκα. και απορούσα που δεν την είχε αναφέρει κάποιος νωρίτερα.
Πόνος, πόνος και ξανά πόνος. Είναι σπαραχτικός ο χαμός του και η δολοφονία του μαχαίρι σε αλατισμένη πληγή. Δεν ξέρω τι πρέπει να πρωτοθρηνήσει κανείς. Τον Ζακ; Τη χαμένη ανθρωπιά των «νοικοκυραίων»; Το μίσος που βρωμάνε οι ανεκδιήγητες απόψεις συμπολιτών μας; Τον εφιάλτη που ζουν χιλιάδες χρήστες σε αυτή τη χώρα όπου όλα παραπαίουν; Δεν ξέρω… Είναι από αυτές τις μέρες που η πραγματικότητα σε συντρίβει: Αυτοί είναι η πλειοψηφία.
Όποιος διαπράττει αδικήματα πρέπει να τιμωρείται. Αλλά στους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του νέου αυτού ανθρώπου δεν θα δούμε πότε αυτούς που έχουν κάνει το κέντρο της Αθήνας χαβούζα εδώ και 20 χρόνια. Ποτέ δεν θα πούμε ότι φταίνε όσοι έχουν αφήσει την απόλυτη ανομία να κυβερνά και οδηγεί τους ανθρώπους σε αυτοδικία με την πεποίθηση ότι “έτσι κι αλλιώς δεν περιμένω από το κράτος”. Ποτέ δεν θα πούμε ότι στους ηθικούς αυτουργούς αυτής της δολοφονίας πρέπει να βάλουμε και όλους τους αριστερουληδες που κλείνουν το μάτι σε κάθε είδους (δική τους) βία και παρανομία. Από όλους τους open minded… Διαβάστε περισσότερα »
Προσωπικά δεν σε ξέρω και δεν έχω σκοπό να αμφισβητήσω τίποτα από αυτά που λες εσύ για εσένα. Αλλά ναι. Ξέρω άπειρους Φιλοθεάτες αριστερούς που είναι κατά της αστυνόμευσης, Χαλανδραίους που είναι κατά της καταστολής, εισοδηματίες – κληρονόμους υπέρ του κάθε λογής ακτιβισμού και αλληλεγγύης, παιδιά σε ΜΚΟ που διατηρούν την ψυχραιμία τους απόλυτα μόνο σε φίλια παρανομία. Όλα τα ανωτέρω έχουν σαν κόστος την καταστροφή της ζωής ημών (δεν είμαι καθόλου μελό ή υπερβολή) που ζούμε και δουλεύουμε κέντρο. Άλλο το δεν χαίρομαι, άλλο το λυπάμαι, άλλο το έχω θυμώσει. Πρέπει να καταλάβεις ότι πλέον υπάρχει θυμός. Γιατί; Να… Διαβάστε περισσότερα »
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Δεν έκρινα τον πεθαμένο. Πουθενά, σε κάνενα σημείο, ποτέ. Κι ούτε θα το κάνω.
Δεν έδωσα ελαφρυντικά σε κανέναν. Αντίθετα εξ αρχής μιλάω περί δολοφονίας και όχι περί άμυνας ή παρεξήγησης κτλ.
Το τι έχω ήδη πει είναι εκεί.
ίσως, για την μνήμη αυτού του ανθρώπου που χάθηκε “σαν το σκυλί”
ίσως, λέω, να μην το κάναμε μύλο εδώ μέσα
ίσως.
Βλαχάκι, έχεις δίκιο κι είχα κάνει σχόλια στη lifo σχετικά με αυτή την αποτρόπαια δημόσια εκτέλεση με παρουσία αμέτοχου (ίσως και ενθουσιώδους) κοινού αλλά διαγράφηκαν μαζί με όλα τα άλλα. Σου είχα ξαναπεί ότι τα σχόλια όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλα και πιο συντηρητικά. Αυτό που είδα, με τεράστια λύπη, από τα thumps στα σχόλια που ανέβηκαν και πριν κατέβουν συνολικά, είναι ότι η πλειοψηφία δικαιολογούσε το λιντσάρισμα σαν πράξη απόγνωσης του ιδιοκτήτη για την προάσπιση της περιουσίας του.
Σου ζητώ συγγνώμη αλλά θα δώσω μια τελική απάντηση στον γράφοντα.
Το πρώτο μου σχόλιο, που διαγράφηκε, μιλούσε ακριβώς περί αυτού.
Εν προκειμένω έχεις δίκιο και θα απόσχω περαιτέρω.
Αυτοί που λένε ότι τα θελε και τα πάθε, είναι οι ίδιοι που έλεγαν ότι ο Φυσσας ήταν προκλητικός και ο Γρηγοροπουλος “τι δουλειά είχε εκεί;”. Είναι αυτοί που αναπαράγουν τα στερεότυπα του θύτη – νοικοκύρη (λες και ζουν στο σπίτι του) και του θύματος – αλήτη κι αν τους ρωτήσεις μα ποιος ήταν ο Ζακ; Ποιος ήταν ο Φυσσας; Δεν έχουν ιδέα για τις δράσεις τους και τη ζωή τους. Αλλά για το νοικοκύρη πάντα ξέρουν, ήσυχος άνθρωπος, οικογενειαρχης. Και γυρίζουν την πλάτη γιατί αυτά γίνονται πάντα στα άλλα σπίτια. Ο Ζακ, για όλους αυτούς, δεν είχε γονείς. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Ούτε κι εγώ θέλω να ξαναχρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη, στα αστεία ή στα σοβαρά.
Το θεωρείς με τι αποδείξεις? Εχεις την ιατροδικαστική απόφαση που λέει οτι πέθανε απο τις κλωτσιές?
Ξαφνικά γίνομαστε και ιατροδικαστές και δικαστές, βγάζοντας πορίσματα απο μόνοι μας.
Μπορεί να πέθανε απο τις κλωτσιές, μπορεί να πέθανε απο αιμορραγία απο τα γυαλιά , αυτό δεν το γνωρίζουμε.
Τώρα, εαν ήταν ληστεία ή όχι, αν και πάλι δεν έχουμε το πόρισμα της αστυνομίας, όλα τα στοιχεία δείχνουν προς αυτό.
Souko, ίσως δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει αν πέθανε από τις κλωτσιές, αν πέθανε από τα γυαλιά ή αν είχε πρόβλημα υγείας και θα πέθαινε ούτως η άλλως. Θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει ότι δέχτηκε τόσο βίαιη επίθεση και υπάρχουν άνθρωποι που το βρίσκουν αυτό φυσιολογικό.
Ναι, δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει αλλα μας ενδιαφέρει. Και αυτό γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ορκίζονται εκδίκηση για τους ”δολοφόνους”, που απειλούν τον δικηγόρο του κοσμηματοπώλη, που χάνουν το μέτρο. Που μένουν μόνο στην μία πλευρά του πράγματος – αυτή που συμφέρει. Γιατί ή είναι 100% λάθος ο κοσμηματοπώλης και 0% ο Κωστόπουλος, ή 100% ο Κωστόπουλος και 0% ο κοσμηματοπώλης. Γιατί υπάρχουν τα στρατόπεδα ”Ψυχούλα ο Ζακ, τον φάγανε, δολοφόνοι αφεντικά” και στρατόπεδα ” Καλά του κάνανε του πρεζονιού”. Δεν είναι έτσι όμως. Υπάρχουν δύο πλευρες , και εαν είμαστε αντικειμενικοί , θα πρέπει να τις λάβουμε υπόψην.… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που λες εσύ Souko ονομάζεται αυτοάμυνα. Έχεις δικαίωμα να απαντήσεις με βίαιη πράξη για να ανακόψεις μια βίαιη πράξη που ασκείται σε εσένα, στο βαθμό που είναι ανάλογη της αρχικής βίας και απειλής. Την αναλογικότητα θα την κρίνει το σύστημα δικαιοσύνης, αναγκαστικά μετά το συμβάν, πχ. αν σκοτώσεις τον άλλον αμυνόμενος, και πάλι θα τιμωρηθείς, αλλά ίσως αναγνωριστούν ελαφρυντικά. Αυτό που ασκήθηκε στον Ζακ, σύμφωνα με τα βίντεο που υπάρχουν, δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτοάμυνα, αλλά βία εναντίον ενός από πολλούς που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με την αρχική πράξη βίας (αν υπήρξε τέτοια, και το λέω με κάθε… Διαβάστε περισσότερα »
Eγω θα συμφωνήσω μαζί σου και θα πω οτι δεν είναι αυτοάμυνα, και είναι αυτόδικία. Μαζί σου. Είναι ξυλοδαρμός. Αλλα απο την υποθεση του ξυλοδαρμου μέχρι την δολοφονία που οι δικαστές ανα το ίντερνετ βγάλανε ετυμηγορία, υπάρχει χαώδης διαφορά.
Souko H λέξη δολοφονία έχει δύο έννοιες. Η μία είναι ο φόνος με προμελέτη ή/και ενδεχόμενο δόλο. Αυτή πιθανόν δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση. Η δεύτερη, όπως ακριβώς την απαντώ σε διάφορα λεξικά ονλάιν: “πρόκληση βλάβης κυρίως θανατηφόρας, που είναι αποτέλεσμα εγκληματικής αδιαφορίας, αμέλειας ή σκοπιμότητας” Δυστυχώς στον τρόπο που το βλέπω από τους θύτες, υπάρχει και εγκληματική αδιαφορία για τη ζωή του Ζακ, και σκοπιμότητα να τον αναισθητοποιήσουν. Επομένως με αυτή την έννοια θα το χαρακτήριζα κι εγώ αυτοδικία με αποτέλεσμα τη δολοφονία του. Αν δε είναι αλήθεια αυτό που πλέον ανακύπτει, ότι ο Ζακ προσπάθησε να ξεφύγει… Διαβάστε περισσότερα »
Κάτσε ρε συ, ποια αδιαφορία? Εχει βγεί πόρισμα απο το τι πέθανε? Εαν ήταν ανακοπή καρδιάς, εαν ήταν αιμμοραγία ή ότιδήποτε άλλο? Πως μπορείς να πεις οτι προκλήθηκε η α ή β βλάβη απο σκοπιμότητα ή αδιαφορία? Γιατί γινόμαστε και οι ιατροδικαστές και δικαστές μαζί ?
Συγνωμη λίγο αλλά επειδή το περιστατικό είναι εξαιρετικά σοβαρό,θέλω να κάνω μια παρατήρηση: Ένας άνθρωπος υπό την επήρεια-αρα αδύναμος και χωρίς συναίσθηση μπαίνει σε ένα “κοσμηματοπωλείο” (αλήθεια;!στην Ομόνοια;!) για να κλέψει (από ο,τι λένε) και τον σκοτώνουν στο ξύλο δύο κτήνη. Από οοοολο αυτό εμείς τι καταλαβαίνουμε; Οτι φταίει που χρησιμοποιείται η λέξη πουστης; Από οοοολο αυτό το περιστατικό εμείς επιλέγουμε να συζητήσουμε για την πολιτική ορθότητα και τη χρησιμότητα της;! Εδώ μιλάμε για το ανήκουστο άνθρωποι να σκοτώνουν έναν άνθρωπο και μάλιστα σε κατάσταση ανημποριας. Προσωπικά δε με νοιάζει αν ήταν γκέι και τον είπαν πουστη,λες και αν τον… Διαβάστε περισσότερα »
Θεωρώ πως η Ειρήνη επέλεξε με το δικό της τρόπο να αποτίσει φόρο τιμής στο Ζακ, με μία ιστορία που τους ένωνε και παράλληλα να μας μεταφέρει μια σοκαριστική της διαπίστωση που της άλλαξε τον τρόπο σκέψης και έκφρασης. Και που έχει άμεση σχέση και με τη ζωή του Ζακ και με όσους υπερασπιζόταν.
Και κοίτα, πώς κάτι τόσο “ανούσιο” φέρνει τόση συζήτηση. Δεν είναι θέμα πολιτικής ορθότητας. Είναι θέμα σεβασμού στο συναίσθημα, στον πόνο και στο φόβο του άλλου.