in ,

Διπολικές τάσεις της ελληνικής κοινωνίας

Περιστατικά βίας

Εντύπωση μου προκαλεί το γεγονός ότι σε  περιστατικά βίας οι αντιδράσεις κοινωνικών ομάδων είναι αντιφατικές χωρίς προφανή λόγο. Η αντιμετώπιση μάλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί και διπολική. Για να κάνω πιο ξεκάθαρο το συλλογισμό μου η καταδίκη και ο αποτροπιασμός για τα περιστατικά βίας πολλές φορές είναι ανάλογα του θύματος ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

4790d7f814a4d7439a0bb49e17ebb57a

Εντύπωση μου προκαλεί το γεγονός ότι σε  περιστατικά βίας οι αντιδράσεις κοινωνικών ομάδων είναι αντιφατικές χωρίς προφανή λόγο. Η αντιμετώπιση μάλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί και διπολική. Για να κάνω πιο ξεκάθαρο το συλλογισμό μου η καταδίκη και ο αποτροπιασμός για τα περιστατικά βίας πολλές φορές είναι ανάλογα του θύματος. Ανάλογα εάν  το θύμα ήταν αλλοδαπός, ημεδαπός, ακτιβιστής, δικός μας ή άλλος.

Η βία και κυρίως η υπέρβαση της αστυνομικής βίας, στις περιπτώσεις που υπάρχει, είναι ένα καθολικό φαινόμενο που πρέπει να μας απασχολεί όλους ανεξαρτήτως του θύματος. Μόνο έτσι είναι εύκολη η σφαιρική αντιμετώπισή της. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η προστασία αυτής δεν συνεπάγεται τη δικαιολόγηση της χρήσης βίας σε άλλες ομάδες, με τις οποίες ενδέχεται να έχουμε αντίθετες απόψεις

Κατά την άποψή μου η κοινωνία μας, ιδίως τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει δίπολο. Ο ίδιος άνθρωπος από τη μία κατακρίνει συγκεκριμένη συμπεριφορά από την άλλη τη δικαιολογεί και όλα αυτά σε σχέση με το πόσο ταυτίζεται με το θύμα.

Και κάτι τελευταίο για την αστυνομική βία η αξιολόγησή της και η συνακόλουθη καταδίκη της πρέπει να έχει ως γνώμονα την αρχή της αναλογικότητας δηλαδή εάν τα κρατικά όργανα υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες επέλεξαν το κατάλληλο και πρόσφορο μέσο καταστολής, το οποίο επέφερε τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Εάν κρίνουμε μόνο με βάση την ταυτότητα του θύματος, όπως γίνεται τελευταία, το παιχνίδι για τη δημοκρατική και ελεύθερη ανθρωποκεντρική δημοκρατία έχει χαθεί. Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι θα είμαστε με αυτούς και όχι με τους άλλους και αυτό επιτρέψτε μου να πω μετά βεβαιότητας ότι είναι βαθιά διχαστικό. Σε κάθε δε περίπτωση ο θάνατος ανθρώπου από τη χρήση κρατικής βίας πρέπει να είναι καταδικαστέος από όλους ανεξαρτήτου κομματικής ταυτότητας του θύματος. Ο σεβασμός στην αξία του ανθρώπου κατακτήθηκε με αγώνες και τολμώ να πω με αίμα,είναι αίσχος να υποβιβάζεται με αυτόν τον τρόπο και μάλιστα στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

4 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
lod
lod
5 χρόνια πριν

“…η καταδίκη και ο αποτροπιασμός για τα περιστατικά βίας πολλές φορές είναι ανάλογα του θύματος. Ανάλογα εάν το θύμα ήταν αλλοδαπός, ημεδαπός, ακτιβιστής, δικός μας ή άλλος”. Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει διπολικές τάσεις της κοινωνίας στα περιστατικά βίας. Επειδή αναφέρεται η ιδιότητα “ακτιβιστής”, δεν μπορώ να μην σκεφτώ αυτόματα τον Ζακ Κωστόπουλο που δολοφονήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου. Δεν ξεκίνησαν πρώτοι οι αστυνομικοί την εξόντωση Ζακ αλλά βοήθησαν στην ολοκλήρωση, του φόρεσαν χειροπέδες όταν ήταν πια νεκρός κι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να συγκαλύψουν την υπόθεση. http://www.efsyn.gr/arthro/den-pame-me-triantafyllo-epimenoyn-ekprosopoi-ton-astynomikon https://omniatv.com/853443367 https://www.thepressproject.gr/article/134556/Diastreblosi-kai-sugkalupsi-stin-upothesi-Kostopoulou Ασφαλώς και δεν ξεχνάμε κανένα περιστατικό αστυνομικής βίας https://athens.indymedia.org/post/1103843/ https://www.athensvoice.gr/politics/332806_5-trantahta-peristatika-astynomikis-vias-stin-ellada Κατά τη… Διαβάστε περισσότερα »

Ederra
Ederra
5 χρόνια πριν

H επίκληση efsyn και indymedia μαλλον ελεγχεται για υποκειμενικότητα. Το άρθρο τα λέει σωστά. Δικαιολογουμε -εν μέρει;- τη βια όταν αντιπαθουμε το θυμα ή αυτό που ανοιχτα εκπροσωπεί: η δολοφονια Ζακ αλλα και Φυσσα, και των χρυσαυγιτων πριν χρονια δεν ποτε δεν καταδικαστηκαν απερίφραστα απο ολους. Κι αυτό είναι προβλημα.

Γιώργος
Γιώργος
5 χρόνια πριν

Νομίζω ότι η συντάκτρια γράφει διπολικές αλλά εννοεί “αντιφατικές”. Η λέξη διπολικός αναφέρεται στην διπολική διαταραχή.

βλαχάκι(το)
βλαχάκι(το)
5 χρόνια πριν

Τα διπλά και τριπλά στανταρτς και οι επιλεκτικές ευαισθησίες/αναισθησίες είναι θέμα, θαρρώ. Θέμα, όμως, είναι οι άκυροι συμψηφισμοί και ο “ισαποστακισμός”. Θέμα, ίσως, είναι να νοιάζεσαι περισσότερο επειδή @ τάδ@ είναι γνωστ@ και αγαπητ@, αλλά περισσότερο θέμα είναι οι αρχές να τα “φασκελοκουκουλώνουν” αν αντιλαμβάνονται τ@ν θανόντα/ούσα ως άσημαντο ανθρωπάκι, που δεν θα ασχοληθεί κανείς μαζί του: όπερ αρχείο. Θέμα είναι που χρειάζονται οι όποιες μάγδες φ. να τρέχουν με όποιες δυνάμεις για να μην υπάρξει λήθη. Θέμα είναι να καταφέρεσαι κατά της θανάτωσης του Έλληνα μειονοτικού με “πατριωτικές” (τουλάχιστον) τάσεις στην Ν.Αλβανία, ενώ θα επικροτούσες πάρα πολύ άνετα την… Διαβάστε περισσότερα »