Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ απο το 1999, τότε που Τζούλια Ρόμπερτς πόζαρε με αξύριστη μασχάλη στο κόκκινο χαλί. Πλέον πολλές διάσημες γυναίκες έχουν απαρνηθεί το ξυραφάκι θέλοντας να καταρρίψουν τα στερεότυπα και να δείξουν πως πραγματικά είναι το γυναικείο σώμα, ανάμεσα τους Lady Gaga, Hillary Swank, Beyonce, Madonna. Μέχρι και σε διαφήμιση της Nike εμφανίστηκαν μοντέλα με αξύριστες μασχάλες
Ωστόσο παρ’όλες τις πιέσεις που ασκούν με τα δημόσια μηνύματα οι εταιρίες και οι διάσημες, στην πραγματικότητα οι τρίχες στο σώμα μιας γυναίκας παραμένουν ένα κοινωνικό ταμπού. Σπανίως οι γυναίκες παίρνουν την απόφαση να εμφανιστούν μπροστά σε άλλους με αξύριστο σώμα. Βέβαια αυτό δείχνει σταδιακά να αλλάζει καθώς σύμφωνα με στοιχεία από την αναλύτρια αγοράς Mintel, σχεδόν 1 στις 4 γυναίκες κάτω των 25 δεν ξυρίζουν πλέον τις μασχάλες τους, σε σύγκριση με την αναλογία 1 στις 20 που είχε καταγραφεί το 2013.
Η καμπάνια #Januhairy συμβάλλει στην συνέχιση αυτής της τάσης και στην κανονικοποίηση της φυσικής τρίχας στα σώματα των γυναικών, ενθαρρύνοντας τες να φωτογραφίζονται αξύριστες, με τις τρίχες στο σώμα τους και να τις ανεβάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το hastag #Januhairy. Η καμπάνια ξεκίνησε απο τις Laura Jackson και Ruby Jones το 2019, κι έκτοτε έχει προσελκύσει χιλιάδες γυναίκες από όλον τον κόσμο.
«Οι τρίχες στο σώμα μου μου θυμίζουν το πόσο αγαπάω τον εαυτό μου» λέει η Laura Jackson. «Είναι μία από τις πιέσεις που ασκείται στις γυναίκες ώστε να συμμορφωθούν με τους κανόνες ομορφιάς για να νιώσουν αποδεκτές. Επιβάλλεται στα νέα κορίτσια από τους συγγενείς και τον περίγυρο να χρησιμοποιούν αποτριχωτικά προϊόντα και ξυραφάκια. Νέες κοπέλες μιμούνται τις μητέρες τους. Ακόμα θυμάμαι τι μου είπε η αδερφή μου όταν είδε για πρώτη φορά την τρίχα στο πόδι μου ”Ωω ήρθε η ώρα να αρχίζεις να ξυρίζεσαι”».
H Sonia, όπως κι πολλές γυναίκες της Νοτιοανατολικής Ασίας άρχισε να παρατηρεί τις τρίχες στο σώμα της να μεγαλώνουν, από πολύ μικρή ηλικία. Οι πιο σκουρόχρωμες τρίχες είναι αρκετά εμφανείς και απαιτούν περισσότερο χρόνο και κόπο για την απομάκρυνση τους.
«Αυτό το κίνημα με βοήθησε να αποκτήσω ξανά αυτό για το οποίο αισθανόμουν ντροπή όταν ήμουν παιδί» αναφέρει η Sonia. «Ένα άλλο πρότυπο ομορφιάς στην Ασία θέλει τις γυναίκες να πρέπει να διατηρούν ανοιχτόχρωμο δέρμα. Εγώ έχω σκουρόχρωμη επιδερμίδα οπότε οι τρίχες στο σώμα μου το κάνουν να φαίνεται ακόμα πιο σκοτεινό».
«Ως έφηβη είχα πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Περνούσα χρόνο κλεισμένη σπίτι, παρατηρώντας τις τρίχες στα διάφορα μέρη του σώματος μου, όπως για παράδειγμα στη κοιλιά μου».
Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά που η Sonia συμμετέχει στο κίνημα #Januhairy. «Έχω φτάσει σε ένα σημείο όπου αισθάνομαι πολύ άνετα με το σώμα μου» παραδέχεται, «ωστόσο ακόμα αισθάνομαι άβολα για τις τρίχες στο πρόσωπο μου αλλά προσπαθώ να τις αφήσω να μακρύνουν φυσικά. Κάποιοι φίλοι του αγοριού μου έκαναν κακεντρεχή σχόλια ότι μοιάζω μ’αυτόν, κάτι που με αναστάτωσε πολύ».
Η αυξανόμενη προβολή αξύριστων γυναικών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η τέτοιου είδους εκστρατείες όπως το #Januhairy διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ενδυνάμωση των γυναικών και την κατάρριψη των στερεοτύπων. Μέχρι πέρσι οι περισσότερες φωτογραφίες απεικόνιζαν κυρίως μασχάλες αλλά φέτος βλέπουμε πόδια, στήθος, την ηβική περιοχή και άλλα μέρη του σώματος.
Η Crystal Marchand συμμετέχει επίσης στην εκστρατεία #Januhairy. «Αυτή η διαδικασία με έμαθα να νιώθω πολύ πιο άνετα με το σώμα μου». Η Marchand είναι τρανσέξουαλ και κατοικεί στο Μόντρεαλ. Δημοσιεύει συχνά ποστ στο instagram δείχνοντας το σώμα της και το ταξίδι για την αποδοχή του. «Θέλω να γίνει ορατό και σε άλλα μέλη της κοινότητας. Προσπαθώ να εμπνεύσω κι’άλλους».
«Μιλάμε για τους εαυτούς μας. Θα μου άρεσε να συμμετείχαν κι άλλα τρανς κορίτσια. Αισθάνθηκα αποδοχή από αυτή την εκστρατεία. Αισθάνθηκα ότι με αγκάλιασε γι’αυτό αποφάσισα να την αγκαλιάσω κι εγώ. Πριν αφήσω τις τρίχες μου να μεγαλώσουν ως κορίτσι ρώτησα τον εαυτό μου: ”Τι πραγματικά θέλω; τι είναι η κοινωνική πίεση; με νοιάζει όντως; συμφωνώ με αυτό;».
Πλέον, η Marchand δηλώνει πως νιώθει πολύ άνετα με την εμφάνιση της. «Ακόμα και όταν οι τρίχες μου ήταν πολύ μακριές, όταν είχα και στο πρόσωπο πήγα να κάνω μπάνιο σε δημόσια πισίνα. Είμαι κολυμβήτρια και μου αρέσει να κάνω μπάνιο. Έτσι, έβαλα το μπικίνι μου πήγα, κολύμβησα κι όλα καλά. Είμαστε όλοι διαφορετικοί, είμαστε όλοι ξεχωριστοί».
Το κίνημα δεν αφορά μόνο τις τρίχες στα σώματα των γυναικών. Πρόκειται για την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση και την αγάπη του εαυτού.
Η Boo έχει καταγωγή από την Ινδία και φέτος συμμετέχει κι κείνη στην εκστρατεία. Η ίδια πιστεύει πως οι τρίχες είναι προέκταση του νευρικού συστήματος. «Οι τρίχες είναι εκεί για να μας προστατεύουν. Μου φαίνεται λάθος να τις ξυρίζουμε».
«Δεν λέω πως οι γυναίκες δεν πρέπει να ξυρίζονται» συνεχίζει η Boo. «Θέλω μόνο να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις και να εξετάζουν τι είναι αυτό που τους ζητάται να κάνουν. Πρόκειται για αυτοπεποίθηση και αγάπη. Δεν θέλω να υπάρχουν γυναίκες που ξυρίζονται επειδή νομίζουν ότι είναι αηδιαστικές. Το γεγονός ότι πολλές από μας παίρνουμε αποφάσεις από τοξικά στερεότυπα, με θλίβει».
Η Boo ανέφερε πως δεν αντιμετώπισε πολλά προβλήματα από τότε που ξεκίνησε να μην ξυρίζεται, ωστόσο περιστασιακά καταλάβαινε ότι κάποιοι άνθρωποι την κοιτάζουν. «Δεν με επηρεάζει καθόλου. Ίσα ίσα που πιστεύω πως μπορεί να τους επηρεάσω εγώ θετικά».
Η Ruby Jones μια ακόμη κοπέλα που συμμετείχε στο #Januhairy, ανέφερε πως κανένας σύντροφος ή φίλος της δεν είχε πρόβλημα με αυτή της την επιλογή. «Είμαστε προγραμματισμένες να πιστεύουμε ότι οι άλλοι βρίσκουν τις τρίχες στο σώμα μας αηδιαστικές και απωθητικές, αλλά από την εως τώρα εμπειρία μου, κανένας δεν έδειξε να νοιάζεται τόσο».
Πολλοί είναι εκείνοι που ασκούν κριτική στο κίνημα #Januhairy, χαρακτηρίζοντας το ατομοκεντρικό, ισχυριζόμενοι πως πρόκειται για μια ομφαλοσκόπηση που βοηθά ελάχιστα τις γυναίκες που βρίσκονται σε ευάλωτη θέση. Η Jones δεν συμφωνεί. «Το #Januhairy είναι ταυτόχρονα ατομικό και μαζικό κίνημα. Η απόφαση να παραμείνει μια γυναίκα αξύριστη είναι μια αρκετά προσωπική εμπειρία και κάθε γυναίκα ξεχωριστά αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις. Παρόλαυτα έχει να κάνει με τεράστια ομάδα ανθρώπων από όλον τον κόσμο, δημιουργεί σχέσεις αλληλεγγύης και σε κάνει να αισθάνεσαι μέλος μιας κοινότητας. Αισθάνομαι τόσο υπερήφανη για τις γυναίκες που συμμετέχουν στο #Januhairy, κι που η κάθε μία κάνει τις δικές της επιλογές για το σώμα της. Είναι μια ριζοσπαστική πράξη ενάντια στις κοινωνικές πιέσεις.
πηγή: The Guardian
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Για ποιο λογο τοσες αρνητικες ψηφοι; Ηταν οντως πολυ empowering..
Γιατι αν δεν υπήρχε κανενα πρόβλημα,το κίνημα αυτο θα γινόταν το καλοκαίρι,που το σώμα ειναι πιο εκτεθειμένο. Και όλο αυτο,γίνεται έναν μήνα τον χειμώνα,ενώ τον υπόλοιπο χρόνο,(ισως να) τρέχουν για αποτρίχωση. Για μένα,αυτα ειναι αμερικ(λ)ανιες.
Οι γυναικες έχουν προγραμματιστεί να ειναι παντα ατριχες,βάσει των προτύπων που έχουν καθιερωθεί την τελευταία 30ετια.Λες και οι γυναικες παλιοτερα ηταν γυαλί ή όταν είναι σε σχέση, ο/η άλλος/η κοιτάει με λεπτομέρεια την τριχοφυΐα.
Αν δεν ειναι θέμα για εσάς,απλα μην ξυριζεστε.Αν το κάνετε για εσάς,καλως.Αν για τους άλλους,έχει χαθεί ήδη το νόημα του άρθρου!
Και τι πειράζει να γίνεται μόνο τον χειμώνα; Θα ήταν καλύτερο να μην γίνεται καθόλου; Προσωπικά νιώθω την πίεση να είμαι αποτριχωμένη ΚΑΙ τον χειμώνα εξου και ένιωσα μια χαρά empowered να το ξεπεράσω. Και, ναι, μπορεί και να αναφέρεται στην καταπίεση των γυναικών που αφορά την τριχοφυία τα τελευταία 30 χρόνια. Ναι, και; Δεν πρέπει να γίνει κάτι γι’αυτή επειδή δεν έχουν περάσει αιώνες πατριαρχίας να την σφραγίσουν; Άσε που δεν ισχύει απολύτως αυτο. Οι γυναίκες ιστορικά έκαναν αποτρίχωση σε διάφορες περιοχές από την αρχαιότητα. Και τέλος, τι εννοείς με αυτό που λες; Ότι αν κάποια το κάνει για… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί τόσα dislike? 😱
Αν και δεν πάτησα dislike, θα σου πω τι είχα γράψει και την προηγούμενη φορά που είχε γραφτεί εδώ άρθρο για το Januhairy. Ωραίο το κίνημα, αλλά: 1. Δεν μπορείς να μιλάς για empowerment, να μην ξυρίζεις μασχάλη (ενδεχομένως και πόδι) αλλά το φρύδι να είναι μαδημένο στην εντέλεια. 2. Αν ήμασταν τόσο άνετες με την τριχοφυία μας, το κίνημα θα γινόταν καλοκαιρινούς μήνες. Κι εγώ όλο το χειμώνα τριχωτή – τριχωτή κυκλοφορώ. Μόλις πιάσει καλοκαιράκι όμως… Δε μου φαίνεται άσχημη ιδέα, οι ίδιες πρέπει να νιώσουμε καλά με τις τρίχες μας, προκειμένου να μη μας απασχολεί η γνώμη των… Διαβάστε περισσότερα »
Πολλά πράγματα στον φεμινισμό εκφράζονται από άτομα ή με τρόπους που είναι ψεύτικα ή έστω μη ιδανικά. Το να μένουμε απέξω και να το κρίνουμε δε βοηθά ποτέ. Σ ευχαριστώ για την απάντηση, γιατί πραγματικά ξαφνιάστηκα. Καταλαβαίνω τι λες και εσύ και οι υπόλοιπες. Ας πράξουμε με τα δικά μας μέτρα, αν θέλουμε να κάνουμε εποικοδομητική κριτική. Πχ, δε θες να είναι πόδι αξύριστο και φρύδι βγαλμένο? Μη βγάλεις και το φρύδι. Αν βγει κάποια να “σου την πει”, πέτυχε και τον σκοπό του το κίνημα. Κριτική στην κριτική στην κριτική, αργεί να ξημερώσει. Έχω αφήσει πόδι αξύριστο κι έχω… Διαβάστε περισσότερα »
βρίσκω τη φωνή μου μέσα σε αυτό το άρθρο, για να είμαι ειλικρινής. από την άλλη μεριά, ενίοτε ξυρίζω τις μασχάλες μου γιατί μου φαίνεται πιο “όμορφο”. με άλλα λόγια, συμφωνώ με τα γραφόμενα, αλλά δε διαφωνώ κιόλας με την πρακτική αυτή. από αυτά, θα ήθελα να σχολιάσω το εξής: στη δεύτερη πρότασή μου χρησιμοποίησα τη λέξη όμορφο. άραγε, το όμορφο είναι κοινωνική κατασκευή; ναι, λέμε ότι στους αναγεννησιακούς πίνακες βλέπεις διαφορετική εκδοχή του ωραίου σε σχέση με τη σημερινή (χμ, να ένα πρότυπο ομορφιάς που πάλι αφορά αφορά την όψη της γυναίκας. στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον η αναφορά… Διαβάστε περισσότερα »