Aγνόησα τις προειδοποιήσεις της οικογένειας μου και παντρεύτηκα έναν άγνωστο

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Independent UK

Όταν ήμουν 20 χρονών, ένας άντρας με τον οποίο γνωριζόμασταν πολύ λίγο, μου έκανε πρόταση γάμου χωρίς δαχτυλίδι. Είπα ναι.

Οι φίλοι μας θορυβήθηκαν από αυτή μας την βιαστική κίνηση και την απόφαση μας να μετακομίσουμε από το Μισισίπι στην Νέα Υόρκη. Έλαβα ένα γράμμα από έναν ηλικιωμένο από την εκκλησία που έλεγε πως θα έπρεπε να περιμένω να γνωρίσω καλύτερα τον αρραβωνιαστικό μου. Οι φίλοι του παρενέβησαν πολλές φορές ‘Ενας από τους αγαπημένους μας καθηγητές μας αμφισβήτησε. Η μητέρα μου κάθε φορά που αναφερόταν στον αρραβωνιαστικό μου τον αποκαλούσε «ο ξένος».

Αλλά ήμασταν ερωτευμένοι. Αφού αρνηθήκαμε το προγαμιαίο συμβόλαιο, εγώ και ο Ντέιβιντ παντρευτήκαμε και μετακομίσαμε στο Μανχάταν. Μπορούσαμε να δούμε το Empire State Building τη νύχτα, φωτισμένο, ενώ καθόμασταν κοντά στη φωτιά αγκαλιασμένοι.

Η ζωή μου ήταν τόσο ρομαντική, σαν ένα τραγούδι αγάπης. Μετά την πρώτη εβδομάδα γάμου, το τηλέφωνο μου χτύπησε. «Μπορώ να μιλήσω με τον Ντέιβιντ;» ρώτησε μια γυναικεία φωνή. Πολύ διστακτικά έδωσα στο σύζυγο μου το τηλέφωνο. Το έκλεισε αμέσως. «Λάθος νούμερο» είπε.

Λίγες ώρες μετά το τηλέφωνο ξαναχτύπησε. Μια άλλη γυναικεία φωνή ακούστηκε. Πήγα κοντά για να κρυφακούσω. Μήπως ο φαινομενικά τέλειος σύζυγος μου έχει διπλή ζωή; «Πάλι λάθος έκαναν» είπε. Τον πίστεψα, μέχρι που το τηλέφωνο χτύπησε στις 3 τα ξημερώματα. Και στις 4. Οι κλήσεις έγιναν πιο συχνές μέσα στη μέρα και τη νύχτα. Το είχα συνηθίσει πια, να κλείνω το τηλέφωνο σε απογοητευμένες φωνές που ζήταγαν τον Ντείβιντ. Εκείνος κάθε φορά έκλεινε το τηλέφωνο απεγνωσμένος. Μήπως υποκρινόταν; Λάμβανα μηνύματα όταν εκείνος έλειπε. Aπό διάφορες γυναίκες. Μερικές μάλιστα εκνευρίζονταν όταν τους έλεγα ότι κάνουν λάθος. Μια φορά μια γυναίκα άρχισε να κλαίει «ήμασταν μαζί χτες». «Που;» απαίτησα να μάθω. «Στο Σοχο» απάντησε. Το επεξεργάστηκα για λίγο. Ο άντρας μου εργάζεται σε μια εταιρία στο κέντρο της πόλης. Αυτό τουλάχιστον μου είχε πει. Μήπως είχα κάνει ένα τρομερό λάθος; Οι φίλοι μου είχαν δίκιο; Δεν τον γνώριζα καν. Ίσως να φερθήκαμε πολύ βιαστικά. Είχα ακούσει ιστορίες για ανθρώπους που παντρεύτηκαν και εκ των υστέρων ανακάλυψαν πως ο σύντροφος τους είχε παράλληλη ζωή.

«Μιλάμε για τον ίδιο Ντέιβιντ; Ψηλός; Ξανθός;» ρώτησα «Και όμορφος» πρόσθεσε η φωνή. «Θα μου πείτε ότι έχω τον λάθος αριθμό. Εγώ καλώ αυτόν που έχει δώσει». Μου διάβασε τον αριθμό ήταν σίγουρα ο δικός του.

Ήμουν πληγωμένη και μπερδεμένη. Αποφάσισα να τον αντιμετωπίσω ευθέως. «Οι λάθος αριθμοί συνήθως δεν σε ζητάνε με το όνομα σου. Τι πραγματικά συμβαίνει;».

Ωστόσο ο Ντείβιντ ήταν το ίδιο μπερδεμένος με μένα. Τουλάχιστον έτσι φάνηκε. Κάποια στιγμή ένας άντρας τηλεφώνησε.

«Λυπάμαι στη δουλειά» είπα. «Ποιος είστε;».

«Ξέρω το Ντείβιντ πολλά χρόνια. Το θέμα είναι ποια είσαι εσύ;» απάντησε. Αναγνώριζα πως είχε ένα δίκιο καθώς είχα μόλις πρόσφατα μπει στη ζωή του. Ήθελα τόσο πολύ να ζήσω την αγάπη που αγνόησα τυχόν δυσάρεστες λεπτομέρειες- κατάλαβα πως ήξερα ελάχιστα τον άντρα που παντρεύτηκα. «Είμαι η σύζυγος του» απάντησα με αμηχανία.

«Γιατί δεν μου έχει μιλήσει για σένα;» φώναξε. «Ήταν πολύ βιαστικό» προσπάθησα να δικαιολογηθώ. «Έρχομαι εκεί αμέσως, μην μιλήσετε σε κανένα γι’αυτό. Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί».

Δεν ήμουν πρόβλημα και δεν χρειαζόμουν καμία λύση.

«Είστε… έγκυος;» ρώτησε χαμηλώνοντας τη φωνή του. «Περιμένουμε έναν μικρό Ντείβιντι Λι;»

«Λι;» αντιγύρισα. «Το μεσαίο όνομα του συντρόφου μου δεν είναι Λι είναι Όστιν. Μιλάμε για τον Ντείβιντ Οστιν τον δικηγόρο».

«Όχι μιλάμε για τον Ντείβντ Λι Ροθ τον τραγουδιστή» απάντησε.

Ακόμα κι αυτοί που πέρασαν την δεκαετία του 80’ προσπαθώντας να λύσουν τον κύβο του Ρούμπικ ξέρουν τον Ντέιβιντ Λι Ροθ που έκανε παγκοσμίως διάσημη τη ροκ μπάντα Van Halen. Είχε μακριά χρυσά μαλλιά, έκανε περίεργες κινήσεις οn stage και φορούσε ένα φανταχτερό σπάντεξ. Ο ροκ σταρ ήταν πάντα περιτριγυρισμένος από γυναίκες. Ο δικός μου Ντέιβιντ φορούσε κοστούμια και γραβάτες, άντε κι καμιά φορά τη στολή Star Wars.

Μάλλον είχε γίνει κάποιο μπέρδεμα. Προφανώς ο ροκ σταρ είχε αλλάξει τον αριθμό του πριν μετακομίσουμε εμείς εκεί, αλλά συνέχιζε να δίνει τον παλιό του αριθμό στις γυναίκες που γνώριζε. Αργότερα εκείνο το έτος εμφανίστηκε ξανά με τους Van Halen στο Μtv και οι φήμες για επανένωση φούντωσαν. Εκείνη την περίοδο το τηλέφωνο μας δεν σταμάτησε να χτυπά. Μας καλούσαν σε πάρτι, μας έδιναν συγχαρητήρια.

Έτσι, για κάποιο διάστημα έγινα η τηλεφωνική υπηρεσία του διάσημου τραγουδιστή που έκλεινε τα τηλεφωνήματα το ένα μετά το άλλο στις θαυμάστριες. «Καλούν κι άλλες κοπέλες;» μια φωνή κλαμένη ρώτησε τον άντρα μου ο οποίος απέρριψε την κλήση της ευγενικά. Κάποια στιγμή μάλιστα λάβαμε τηλεφώνημα από τον μπαμπά του Ροθ.

Όταν λοιπόν το τοπίο ξεκαθάρισε, δεν μπορούσαμε παρά να γελάμε με όλη αυτήν την ιστορία. Κανείς δεν είχε προδοθεί, κανείς δεν είχε προδώσει. Ωστόσο εκείνη την περίοδο που αμφέβαλα για το σύζυγο μου, συνειδητοποίησα πόσο αβέβαιη είναι η αγάπη. Παραδόξως αποδείχτηκε αρκετά ανθεκτική.

Η δικιά μας άντεξε στο Μανχάταν, τη Νέα Υόρκη, τη Φιλαδέλφεια, δύο πόλεις στο Τενεσί, τρεις πόλεις στο Κεντάκι. Η αγάπη μας επιβίωσε από μια ψυχοφθόρα μετάθεση στο Ιράκ. Άντεξε μετά από δύο γονείς με καρκίνο, τον καρκίνο του μαστού μου, μια χρόνια ασθένεια. Έμεινε σταθερή όταν οι φίλοι, οι δουλειές, τα χρήματα δεν το έκαναν. Ευημέρησε μέσα από μια δύσκολη εγκυμοσύνη, μια πρόωρη γέννα, μια υιοθεσία εξ αποστάσεως, από χαρές και λύπες.

Με τα χρόνια έμαθα πως η επιθυμία μας για τον άλλο δεν είναι μπελάς, ούτε ταλαιπωρία, δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αισθανόμαστε άσχημα. Όπως λέει και το διάσημο τραγούδι των Van Halen «πρεπει να παλέψετε με γροθιές για να φτάσετε σε αυτό που αξίζει και είναι αληθινό».

Είμαι πολύ χαρούμενη που όταν ήμουν 20 πήρα την απόφαση να παντρευτώ έναν «ξένο».

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News