8 συμβουλές για την σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα

Το παρακάτω κείμενο είναι ένας οδηγός με συμβουλές που ενδεχομένως να βοηθήσουν άλλες γυναίκες στον εργασιακό χώρο. Προσωπικά, έχω περάσει δια πυρός και σιδήρου, μακάρι τα παρακάτω να γλιτώσουν χρόνο και ψυχική φθορά σε άλλες γυναίκες.

Το κάθε σημείο προσαρμόζεται φυσικά στην περίσταση που αντιμετωπίζει η καθεμία μας.

Ας μαζέψουμε όλες τις εμπειρίες που έχουμε για να βοηθήσουμε η μία την άλλη. Εγω σίγουρα έχω ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μου και οποιαδήποτε συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη.

1. Ανάληψη νέων ευθυνών/αλλαγή ρόλου/προαγωγή

Σε αντίθεση με τους περισσότερους άντρες, οι γυναίκες τείνουμε να διεκδικούμε θέσεις υψηλόβαθμες (ή πιο υψηλές) όταν νιώθουμε απόλυτα σίγουρες για τις ικανότητες μας.

Όταν συνειδητοποίησα ότι η καριέρα μου είχε κολλήσει, εκανα πριν από χρόνια μια αλλαγή για την οποία δεν ένιωθα ότι κατείχα πλήρως το αντικείμενο.Χωρις να το γνωριζω ακολούθησα το rule of thirds: 1/3 εντός comfort zone, 1/3 οριακά και 1/3 εκτός comfort zone.  

2. Προσόντα σε βιογραφικό

Τα τελευταία χρόνια έχω πάρει πολλές συνεντεύξεις και έχω αξιολογήσει πολλά βιογραφικά. Κατ’ επανάληψη, οι γυναίκες υποψήφιοι δεν ανέφεραν προσόντα/μεθοδολογίες πάνω στα οποία είχαν δουλεψει εάν αυτά ήταν για μικρό χρονικό διάστημα. Από την άλλη, άντρες υποψήφιοι τα ανέφεραν, χωρίς πάντα να έχουν την εμπειρία να τα υποστηρίξουν στο βαθμό που ισχυρίζονταν. Υπάρχουν λοιπον ωραίοι και περιεκτικοί τρόποι απεικόνισης των προσόντων, δείχνοντας ποσοτικά την εμπειρία που έχει κανείς. Έτσι δε χρειάζεται καμια να δώσει λανθασμένη εικόνα για την εμπειρία της αλλά ούτε και να αποκλείσει τον εαυτό της λόγω έλλειψης των σχετικών προσόντων.

3. Διαπραγμάτευση αύξησης

Όταν ζηταμε αύξηση πρέπει να γινεται σε συζήτηση για την οποία είμαστε προετοιμασμένες. Συνηθως η απάντηση είναι “θα το δούμε”/”εξαρτάται” κτλ.

Εκεί λοιπόν κάνουμε τακτα follow up ζητώντας ενημέρωση σχετικά με τα επόμενα βήματα και τις λήψεις αποφάσεων.

Εμένα μου πηρε χρόνια να ζητήσω αύξηση, περίμενα πάντα από τ@ μανατζερ μου. Μέχρι που διαπίστωσα ότι οι άνδρες συναδελφοι έπαιρναν περισσότερα λεφτά από μένα και έκτοτε ξεκίνησα να διεκδικώ και εγώ κάθε χρόνο (χωρίς να έχω πάντα το θεμιτό αποτέλεσμα).Δεν περιμένουμε να αναγνωρίσουν οι άλλοι την αξία μας, πρώτα τη γνωρίζουμε εμείς και διεκδικούμε βάση αυτής.

4. Φωνές/καυγάδες

Εδώ λοιπόν, έχω πολύ άσχημη εμπειρία και από άντρες και από γυναίκες. Δυστυχώς είχα πολύ τοξικές μάνατζερ στο παρελθόν που θεωρούσαν δυναμικό το να βάζουν φωνές στους υφιστάμενους. Όπως είδα εκ των υστέρων, οι πραγματικά δυνατές/οί είναι οι μάνατζερ που επιβάλλονται με τη συζήτηση και όχι με τις απειλές. Αυτό που έκανα εγώ (με πολλ’ή καθυστέρηση) ήταν όταν αποχώρησα από συζήτηση όπου μου φώναζαν λέγοντας “έτσι δε γίνεται συζήτηση, όταν ηρεμήσεις συνεχίζουμε”. Την πρώτη φορά που αποχώρησα έτρεμα, μετά όμως μπορούσα να το κάνω ατάραχη.

5. Συζήτηση όπου διακόπτουν διαρκώς

Για κάποιο λόγο ορισμένοι άνδρες συναδελφοι (είναι ανδροκρατουμενο το επάγγελμα) θεωρούν ότι η πιο δυνατή φωνή είναι και πιο ισχυρή. Εκεί λοιπόν χρειάζεται να κρατάμε σταθερή τη φωνή μας και να μην χαμηλώνουμε τον τόνο φωνής όταν κάποιος μας διακόπτει. Απεναντίας συνεχίζουμε να μιλάμε σταθερά (ίσως λίγο πιο έντονα) κρατώντας πάντα οπτική επαφή με τους συνομιλητές.

Επίσης τη δεύτερη φορά που διακόπτει κάποιος πρέπει να το πούμε. Αυτο που έκανα κάνα δυο φορές και μετά σταμάτησε ο άλλος ήταν όταν έπαιρνα το λόγο να κοιτάω αυτόν που διακόπτει και να λέω “θα με αφήσεις να μιλήσω η θα διακόπτεις πάλι”;

6. Σημειώσεις

Το να κρατήσει κανείς σημειώσεις σε συνάντηση είναι ορισμένες φορές εξαιρετικά δύσκολο όταν συμμετεχει ενεργά σε αυτή και υπάρχουν άνθρωποι που πληρώνονται για αυτή τη δουλειά. Πριν χρόνια μου είχε πει μια γυναίκα μάνατζερ, πριν μπω σε μια συνάντηση μόνο με άντρες να μην κρατήσω σημειώσεις για να μη θεωρηθει ότι είναι παραδοσιακά ο ρολος μου να τις κρατάω. Βγήκα από τη συνάντηση χωρίς να θυμάμαι και πολλά άλλα τουλάχιστον είχα σχεδόν ίδιο χρόνο ομιλίας με τους άλλους.

Το καλύτερο είναι να καθορίζεται από την αρχή ποιος θα κρατήσει και θα στείλει μετά τις σημειώσεις μιας συνάντησης.

Fun note: Μια φίλη όταν το αφεντικό της κατά εξακολούθηση της ζητούσε να κρατάει τις σημειώσεις γιατί ως γυναίκα έκανε καλά γράμματα (!!!) φωτοτύπησε τη σελίδα στην οποία έγραφε και τη μοίρασε.

7. Συναισθήματα

Ναι έχω βάλει τα κλάματα και παρουσία κόσμου και κρυφά στην τουαλέτα. Στο “καλοπροαίρετο” σχόλιο συναδέλφου είχα απαντήσει “εάν ήμουν άντρας τώρα αντί για συναισθηματική θα με έλεγες παθιασμένο με τη δουλειά”.

8. Συστάσεις

Πλέον ζητάω οι συστάσεις να γίνονται αλφαβητικά. Το ότι ειμαι γυναίκα δε χρειάζεται να το τονίζουμε στην αρχή της συζήτησης (ladies first). Είμαι η Cycling in the rain και ναι είμαι γυναίκα, αλλά βρίσκομαι στη συνάντηση ως Cycling και όχι επειδή είμαι γυναίκα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News