Ποια είναι; Κουίζ! Βρείτε τη συγγραφέα της εβδομάδας!

Κάθε εβδομάδα παρουσιάζουμε μία γυναίκα που άφησε το δικό της στίγμα στη λογοτεχνία. Είναι οι ηρωίδες μας, οι γυναίκες που σε μια εποχή δύσκολη για το φύλο και τη φύση τους έγραψαν, δημοσίευσαν, όρθωσαν ανάστημα με τα κείμενά τους, επηρέασαν τη διαμόρφωση του λογοτεχνικού κανόνα και συνεχίζουν να γοητεύουν.

Η εν λόγω Αμερικανίδα συγγραφέας γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1900 στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. Τον Ιούλιο του 1918 γνώρισε τον επίσης λογοτέχνη σύζυγό της. Φέτος, μάλιστα, συμπληρώνονται 100 χρόνια από αυτήν την πρώτη τους γνωριμία. Οι δυο τους υπήρξαν εμβληματικό δίδυμο της Εποχής της Τζαζ.

«Ανατραφήκαμε στηρίζοντας τα όνειρά μας στις ατέλειωτες υποσχέσεις των αμερικανικών διαφημίσεων. Είμαι ακόμη πεπεισμένη ότι μπορεί κανείς να μάθει πιάνο δι’ αλληλογραφίας και ότι η λάσπη χαρίζει αψεγάδιαστη επιδερμίδα».

Γνωστή περισσότερο ως πεζογράφος, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και αγαπούσε πολύ το μπαλέτο. Ταξίδεψε στην Ευρώπη και έζησε ξέφρενα χρόνια στο Παρίσι, στην Κυανή Ακτή και στην Ιταλία. Πολύ έξυπνη και διορατική είπε: «Ανατραφήκαμε στηρίζοντας τα όνειρά μας στις ατέλειωτες υποσχέσεις των αμερικανικών διαφημίσεων. Είμαι ακόμη πεπεισμένη ότι μπορεί κανείς να μάθει πιάνο δι’ αλληλογραφίας και ότι η λάσπη χαρίζει αψεγάδιαστη επιδερμίδα».

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ τής ήταν μάλλον αντιπαθής. Tην κατηγορούσε ότι καταστρέφει το συγγραφικό ταλέντο του άντρα της. Ισχύει μάλλον το αντίθετο, καθώς όχι μόνο αποτέλεσε πρότυπο για τους γυναικείους χαρακτήρες στα μυθιστορήματά του, αλλά τον βοηθούσε πολύ στην επιμέλεια των κειμένων του και το προσωπικό της ημερολόγιο παραβιάστηκε και αξιοποιήθηκε από τον ίδιο ουκ ολίγες φορές, όταν αυτός ξέμενε από ιδέες και έμπνευση. Στην αρχή η ίδια το αντιμετώπιζε με χιούμορ. Χαριτολογώντας επ’ αυτού έγραψε σε κείμενο που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα της Νέας Υόρκης: «Ο κύριος… – έτσι νομίζω γράφει το όνομά του – φαίνεται να πιστεύει ότι η λογοκλοπή ξεκινά από το σπίτι».

Το Κραχ του 1929 κατέστρεψε οικονομικά το ζευγάρι. Η ίδια διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια -διάγνωση που αμφισβητείται – στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και νοσηλεύτηκε για μεγάλα διαστήματα. Έχασε τη ζωή της μαζί με ακόμη οκτώ γυναίκες, όταν το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν κάηκε από φωτιά που ξέσπασε στην κουζίνα του. Περίμενε κλειδωμένη σε μια αίθουσα για την προγραμματισμένη θεραπεία της με ηλεκτροσόκ.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News