in

Ηδονούσα (μέρος 8ο)

Μια ιστορία σε συνέχειες….

Πολύ θα ήθελε να μπορούσε να γελάσει μαζί του, να τον χλευάσει σαν την Χρυσάνθη, έστω κι από μέσα της. Όπως θα έκανε αν άκουγε τις μπούρδες που της ξεφούρνιζε, χωρίς να εμπλέκεται η ίδια προσωπικά στην ιστορία, χωρίς να την πονάει η αδιαφορία ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καταγραφή 118

Το επόμενο πρωινό η κακή διάθεση της Μελίνας επανήλθε δριμύτερη. Η ευφορία της γυναικείας κουβέντας εξατμίστηκε με την πρώτη πρωινή ζέστη. Το φως, σκληρό κι αποκαλυπτικό, την έφερε καταπρόσωπο με την αλήθεια. Είχαν ακόμα δυο μέρες στον Κέδρο και δεν είχε πουθενά να κρυφτεί για να αποφύγει τον Παραλιάρχη. Όλοι οι κατασκηνωτές σε δυο μέρη βολόδερναν: στην παραλία και στο μπιτς μπαρ. Στη σκηνή δεν μπορούσες να κάτσεις τη μέρα με τον ήλιο ντάλα, άρα η Μελίνα ήταν διαρκώς εκτεθειμένη στην παρουσία του. Ό,τι χειρότερο δηλαδή για μια καρδιά ραγισμένη σαν τη δική της. Ορίστε, ένας λόγος παραπάνω που δεν έπρεπε να βιαστώ, τα έβαλε με τον εαυτό της, εδώ ήρθα να κάνω δουλειά για τη σχολή και τώρα δεν μπορώ να μαζέψω το μυαλό μου, άντε τώρα να κάνω παρατηρήσεις και σημειώσεις. Ακόμα χειρότερα, η Μελίνα κατάλαβε ότι το κάμπινγκ του Κέδρου ήταν σαν ένα μικρό χωριό: μπορεί να έδειχναν όλοι τους αμέριμνοι, όμως στην πραγματικότητα δεν τους ξέφευγε τίποτα: Αν εξαιρούσες κάτι ξέμπαρκους τουρίστες από το εξωτερικό, που ήταν όντως στην κοσμάρα τους, οι υπόλοιποι ήξεραν τα πάντα ο ένας για τον άλλον, η παραμικρή κίνηση γινόταν αντιληπτή μέσα στην απαράλλακτη ρουτίνα της ατέρμονης ξάπλας τους. Άντε τώρα να το παίζει η Μελίνα άνετη και κουλ με την εικόνα του Παραλιάρχη να την αιφνιδιάζει ανά πάσα ώρα και στιγμή – όσο για τις δυο κοπέλες, αυτές δεν ήθελε να τις δει μπροστά της ούτε ζωγραφιστές.

Κατέβηκε στην παραλία με βαριά καρδιά. Η Χρυσάνθη από δίπλα τής έριχνε διερευνητικές ματιές. Από τη μια ήταν καλό που ήξερε κι έτσι μπορούσε να την προστατέψει από τις κακοτοπιές, από την άλλη όμως έτσι που έδειχνε την ανησυχία της, την άγχωνε περισσότερο. Κι αν περνούσε από κοντά ο Παραλιάρχης κι αυτή του έδειχνε τα δόντια της; Καλή και χρυσή η Χρυσάνθη, όμως ώρες ώρες το παράκανε. Η Μελίνα έβγαλε τα ρούχα της κι έμεινε εντελώς γυμνή. Δεν είχε καμία όρεξη, όμως αφού είχε κάνει την αρχή, το έβρισκε άκυρο να γυρίσει πίσω στο μαγιώ. Θα ήταν μια κίνηση ήττας, που θα φανέρωνε την κακή ψυχολογική της κατάσταση – κι αυτό η Μελίνα δεν το ήθελε με τίποτα. Θα έσφιγγε τα δόντια της, θα κρατούσε όσο περισσότερες μπορούσε σημειώσεις και το Σάββατο με το καλό θα έπαιρνε των ομματιών της και θα γυρνούσε στην Αθήνα.

Το κρύο νερό δεν την άφησε να χαθεί άλλο στις μαύρες σκέψεις. Σαν ένα γερό ράπισμα πραγματικότητας, την επανέφερε στα βασικά: τίποτα από όλα αυτά δεν είχε πραγματικά σημασία, όλα ήταν παιχνίδια του μυαλού της, νοητικές κατασκευές που μοναδικό τους σκοπό είχαν να την κάνουν να νοιώσει απαίσια. Εντάξει, έκανε μια φάση με τον γκόμενο της παραλίας, και λοιπόν; Γλυκό καλοκαιράκι. Εύκολες, καθησυχαστικές σκέψεις, που ξεκίνησαν υπόκωφα και ύπουλα τη διαδικασία του ξεπλύματος, για μια ακόμη φορά.

Η Μελίνα ξάπλωσε στην πετσέτα της να στεγνώσει. Δεν πέρασε όμως πολύ ώρα, και το γνωστό ζευγάρι των κοριτσιών κατέβηκε στην παραλία. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά, και κατέβηκε κι ο Παραλιάρχης. Όμως δεν πήγε να καθίσει μαζί τους, αλλά συνέχισε προς το γνωστό σημείο του, τέρμα δεξιά. Η Μελίνα πήρε μια ανάσα ανακούφισης. Την ώρα που περνούσε από μπροστά της γύρισε και την κοίταξε, όμως η Μελίνα γύρισε αλλού το βλέμμα της. Η Χρυσάνθη από δίπλα τού έριξε μια άγρια ματιά, μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτο μέσα από τα δόντια της.

«Κοίτα τον πως κοιτάει από δω κάθε τρεις και λίγο», η Χρυσάνθη το είπε για κακό, όμως η πληροφορία έκανε τη Μελίνα να σκιρτήσει. Έπαιρνε σιγά σιγά μπρος ο μηχανισμός της επιθυμίας, που πάσχιζε να νικήσει τον πόνο και την απόγνωση. Γιατί την επιθυμία την ένοιαζε μόνο το τώρα, το μετά της ήταν παντελώς αδιάφορο. Πράγματι, ο Παραλιάρχης είχε αρχίσει να τρώγεται με τα (ανύπαρκτα) ρούχα του: κάθε τρεις και λίγο γυρνούσε κοιτούσε προς το μέρος της, ενώ τα πήγαιν’ έλα στην πασαρέλα ο αιγιαλός έδιναν κι έπαιρναν. Όμως η Μελίνα δεν του χαλάλισε ούτε μισή ματιά – από πείσμα, ενώ από μέσα της έβραζε. Λίγο που δεν είχε καθίσει σήμερα με τις κοπέλες, λίγο η προσοχή που της έδειχνε, είχε αρχίσει να ξεσηκώνεται για τα καλά.

Η θεία της σα να τη μυρίστηκε και της το ξέκοψε μαχαίρι: «Ουαί και αλίμονο κακομοίρα μου, μην του ξανακαθίσεις αυτού του σάτυρου. Δυο μερούλες μείνανε, κάτσε στα αυγά σου μέχρι να φύγουμε από το νησί». Η Μελίνα είχε πάρει το πιο μπλαζέ της ύφος. Άστον να βράζει στο ζουμί του, σκεφτόταν με ικανοποίηση. Αυτό όμως που δεν καταλάβαινε, ότι με την κρυφή ικανοποίηση που θέριευε μέσα της, έσκαβε τον ίδιο της τον λάκκο.

Όμως θεία κι ανιψιά είχαν λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Αντώνης ήταν Παραλιάρχης όνομα και πράγμα, δεν θα το άφηνε να περάσει έτσι εύκολα. Όταν η Χρυσάνθη ανέβηκε προς τις σκηνές, σηκώθηκε και πήγε δίπλα στη Μελίνα. Εκείνη τον είδε και της ήρθε νταμπλάς. Μια τέτοια ευθεία κίνηση δεν την περίμενε με τίποτα. Έτσι που ήταν ολόγυμνη ένιωσε εντελώς ανυπεράσπιστη. Η γύμνια τους ξύπνησε μνήμες, πολύ κοντινές και πολύ επώδυνες. Και, σα να μην έφταναν όλα αυτά, την πονούσε η άνεσή του να την πλησιάζει σα να μην έτρεχε τίποτα. Αυτή να αγωνίζεται να δείχνει νορμάλ, ενώ η καρδιά της χτυπούσε σαν ταμπούρλο, κι αυτός να της μιλάει άνετος και κουλ. Πραγματικά δεν του καιγόταν καρφάκι.

«Τί έγινε Μελινάκι; Σε βλέπω κάπως ψυχρή ή είναι ιδέα μου;» της είπε στα ίσια, ενώ τα ακροδάχτυλά του άγγιξαν ανεπαίσθητα τους μηρούς της. Η Μελίνα ανατρίχιασε ολόκληρη. Γαμώ το, τι θέλει πια από μένα; Θα κάθομαι να κλαίω σαν μικρό παιδί, μόνο και μόνο για να με τουμπάρει με το πρώτο κωλόχερο, επειδή μπορεί; Ε, όχι.

«Τι θέλεις Αντώνη;» η φωνή βγήκε από το στόμα της ένα τσακ πιο άγρια απ’ ότι υπολόγιζε. Δεν πειράζει, ας έβγαινε όπως ήθελε.

«Τι θέλω; Τι εννοείς;» η αγριάδα της τον αιφνιδίασε.

«Ναι, είμαι ψυχρή. Τη μια έρχομαι στη σκηνή σου και γίνεται ό,τι γίνεται και την επόμενη δεν μου μιλάς καν. Δεν φανταζόμουν ότι ήταν φύγε συ έλα συ η φάση», η Μελίνα πέταξε την μπηχτή της για τα κορίτσια.

«Αχ Μελίνα, Μελινάκι» εκείνος της απάντησε με σχεδόν τραγουδιστή φωνή, που της χτύπησε στα νεύρα. «Είναι χαζό να χαλιέσαι για κάτι τέτοιο. Δεν βλέπεις τη φύση, τον άνεμο, το κύμα; Βλέπεις να έχουν περιορισμούς; Γιατί δεν αφήνεσαι στην ελευθερία, να γίνεις κι εσύ ένα μαζί τους;»

Πολύ θα ήθελε να μπορούσε να γελάσει μαζί του, να τον χλευάσει σαν την Χρυσάνθη, έστω κι από μέσα της. Όπως θα έκανε αν άκουγε τις μπούρδες που της ξεφούρνιζε, χωρίς να εμπλέκεται η ίδια προσωπικά στην ιστορία, χωρίς να την πονάει η αδιαφορία, η απόσταση που κρύβονταν πίσω από αυτά. Τώρα όμως τι μπορούσε να του πει; Ότι δεν ήταν το ζήτημα τα δέντρα και τα ελεύθερα πετούμενα; Ότι πληγώθηκε, κι αυτό δεν ήταν στο χέρι της να το σταματήσει; Δεν είχε νόημα να τα ξεστομίσει, ήταν φως φανάρι ότι τέτοιες εξομολογήσεις θα έπεφταν στο βρόντο. Το μόνο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να την δείχνουν ακόμη πιο αδύναμη απ’ όσο ήδη ένιωθε.

Ο Παραλιάρχης την είδε σιωπηλή και συνέχισε το λογύδριό του, πιο πολύ για να σκεπάσει τη σιωπή που έπεφτε βαριά ανάμεσά τους. «Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε συμβατικά. Εγώ σε αυτή την παραλία βρίσκω τον εαυτό μου· δεν είναι μόνο η ζωγραφική, είναι κυρίως ότι εδώ είναι σα να μην υπάρχει χρόνος. Πρόλαβες να το νιώσεις; Φεύγουν οι μέρες η μια μετά την άλλη ίδιες, σχεδόν απαράλλαχτες, κι όμως τόσο όμορφες. Κι αν είναι η ζωή όμορφη, χωρίς τον χρόνο να σε κυνηγά, τότε γίνεσαι κι εσύ όμορφος κι ελεύθερος. Κι όταν βλέπεις κάτι όμορφο, το πλησιάζεις, να το χαρείς και να το ευχαριστηθείς. Δεν είναι κακό, Μελίνα, ούτε άσχημο. Απλά αφήνεσαι στη ροή. Όλα γίνονται τότε απλά, απλά και όμορφα. Σαν κι εσένα», της είπε και την κοίταξε στα μάτια. Η Μελίνα έμεινε να τον κοιτά σαστισμένη. Τα λόγια του, μυστήριο πως, είχαν καταφέρει να φτάσουν στην ψυχή της. Σα να διερράγη στιγμιαία το κέλυφος του εξεσυζητημένου, ψεύτικου περιβλήματός του και να φάνηκε ένα απρόσμενο βάθος, μια προσωπική αλήθεια.

 

Για το 9ο μέρος:

Ηδονούσα (μέρος 9ο)

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

25 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Maggie
Maggie
4 χρόνια πριν

Θα ήθελα πολύ να διαβάσω αυτές τις σημειώσεις για την εργασία της

loglady
loglady
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Maggie

Εν τω μεταξύ, διάβασα ότι απομένουν μόνο 2 μέρες μέχρι να φύγουν και μπήκα σε panic mode για την εργασία και τι στοιχεία θα προλάβει να συλλέξει σε τόσο λίγο διάστημα. Η καθεμιά με τον πόνο της…

Maggie
Maggie
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  loglady

Χαχα κι εγώ αμέσως σκεφτηκα τικανειδενπρολαβαινει, λες ο επίλογος να ειναι τυπου Καρι Μπραντσο που εγραφε σκεψεις για το άρθρο. Λες η Μαρινα Μελινα να μας κρυβει τετοιον ασο;

Oh mon Dieu
Oh mon Dieu
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Maggie

Μπορεί ο παραλιάρχης και οι αποψάρες του να είναι η πηγή πληροφοριών για την εργασία της. Τώρα δεν προλαβαίνει για περαιτέρω έρευνα. 😂

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν

Άνοιξε το στόμα του, είπε τη μεγαλύτερη κοινότυπη παπαριά και η Μελίνα έπεσε τ’ανασκελα. Τι σχολή είπαμε πέρασε η Μελίνα με αυτό το μυαλό; Ζαμπονοκοπτικη Τρικάλων;

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Aloutero

Ε όχι και ανωτάτη! Της πήρε 50 χρόνια να βγάλει το μαγιό! 😂

gore gore girl
gore gore girl
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Aloutero

Βιοιατρικη Ψαχνων

Granita Lemoni
Granita Lemoni
4 χρόνια πριν

Πιο κλισεδιά πεθαίνεις. Η άβγαλτη, κουμπωμένη νεαρή που ο γοητευτικός και περπατημένος ώριμος άντρας της μαθαίνει τις χαρές του σεξ και την απελευθερώνει από τα δεσμά του μικροαστισμού. Δηλαδή το να θέλει από μόνη της σεξ με περισσότερ@ς του ενός συντρόφου ή ανοιχτή σχέση ή σεξ χωρίς δέσμευση δεν παίζει. Όπως επίσης δεν παίζει να είναι μονογαμική/να θέλει σεξ μόνο με ένα άτομο/άτομα του άλλου φύλου. Όχι, ήρθε ο παραλιάρχης ο έμπειρος να της ανοίξει τα μάτια…

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
4 χρόνια πριν

Αυτός να μου το θυμηθείτε, κληρονόμος είναι. Ή μελλοθάνατος. Ή ένας καθαρόαιμος μαλάκας που ασχολείται μόνο με το πουλί του και κάνει γυμνισμό για να το βλέπει και να το λατρεύει ο ίδιος, ανεμπόδιστα.

Louise B.
Louise B.
4 χρόνια πριν

Κοιτάξτε εξηγείται, στην παραλία, ο ήλιος ντάλα, σκιά πουθενά, όλοι οι Γιακουμήδες και τα μνια έξω να αερίζονται, πολύ θέλει ο άνθρωπος να αρχίσει τις μαλακίες; Και λίγες της είπε.

Dimis
Dimis
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Louise B.

Και με τις μισές, αυτή θα έπεφτε.

τούρτα σεράνο
τούρτα σεράνο
4 χρόνια πριν

Βλέπω το Μελινάκι να γίνει παραλιάρχισα!!Πάντως περισσότερο παιδεύεται σε αυτές τις διακοπές παρά περνάει καλά.Μια ταλαιπωρία ένα πράγμα..

Dimis
Dimis
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  τούρτα σεράνο

Ναι μπράβο, άντε να γυρίσει στην σχολή να ξεκουραστεί λίγο η κοπέλα

Po the Panda
Po the Panda
4 χρόνια πριν

“Μην του ξανακαθισεις αυτού του σατυρου;” Πολύ συντηρητικουρα μας βγήκε η προοδευτική θεία Χρυσάνθη…

no_roots
no_roots
4 χρόνια πριν

Ε μα επιτέλους! Συμφωνώ. Επίσης, οι γυμνιστές δεν χαλβαδιάζουν κωλαράκια και πουλάκια, μια χαρά διαβάζουν τα βιβλία τους και απολαμβάνουν το τοπίο και την ηρεμία, χωρίς τα τσουτσούνια να αποτελούν πρόβλημα ή παρεμβολή.

Να πω και ότι τα γυμνά σώματα, όλα τα γυμνά σώματα, κάθε μεγέθους και ηλικίας, είναι όμορφα. Πολύ όμορφα. Πολύ πιο όμορφα από το πώς θα έδειχναν με μαγιό. Αυτό παρατήρησα εγώ σε παραλία γυμνιστών. Επίσης, παρατήρησα ότι κανένας δεν ασχολιόταν με τα πουλιά των άλλων, αυτοί που ασχολούνται είναι αυτοί που δεν κάνουν γυμνισμό.

φυσική πετρόλ
φυσική πετρόλ
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  no_roots

Ε μα πες τα!!!

Karlee
Karlee
4 χρόνια πριν

Ηθελα να το πω εδω και μερες αλλα κρατιομουν. Αλλη μια ομαδα ατομων που εχει προσβαλλει μεχρι στιγμης αυτο το διηγημα.

Μάνα Κουράγιο
Μάνα Κουράγιο
4 χρόνια πριν

Και σκάει στο τελευταίο η ανατροπάρα: ο Αντώνης ο Παραλιάρχης είναι στην πραγματικότητα ο Δεγαμινιώτης ινκόγκνιτο.