Ξύπνησε νωρίς εκείνο το πρωί, με ένα σφίξιμο στο στομάχι. Το απόγευμα θα έφτανε η Μαρίνα στην Αθήνα. Προσπαθούσε να βρει έστω και λίγη χαρά για να διώξει μακριά το ψυχοπλάκωμα, όμως δεν έβρισκε τίποτα καλό σε αυτή την ιστορία. Ο πατέρας της τη ρώτησε αν θέλει να πάνε μαζί στο αεροδρόμιο, όμως η Αλίκη αρνήθηκε λέγοντας ότι έχει πονοκέφαλο· η ιδέα να συναντήσει τον αρραβωνιαστικό της αδερφής της με το καλημέρα τής φάνηκε βουνό. Τελικά ούτε κι ο πατέρας της χρειάστηκε να κάνει τη διαδρομή: η Μαρίνα τους έστειλε μήνυμα από τη Φρανκφούρτη που άλλαζαν πτήσεις, ότι θα ερχόταν στο σπίτι με ταξί. ‘Για να μην δούμε τον μορφωνιό στραπατσαρισμένο από το ταξίδι’, σκέφτηκε η Αλίκη πικρόχολα.
Θα περνούσε τις επόμενες ώρες κλεισμένη στο δωμάτιό της, μέχρι να ακούσει το κουδούνι της εξώπορτας. Η Αλίκη πετάχτηκε από το κρεβάτι της και κατέβηκε τις σκάλες με λαχτάρα. Όσες άσχημες σκέψεις κι αν είχε κάνει για τον αρραβώνα, η καρδιά της σκίρτησε. Είχε να δει την αδερφή της δέκα μήνες και η απουσία της την χτύπησε κατά μέτωπο. Παρά τις διαφορές και τις κόντρες τους, την αγαπούσε την αδερφή της. Η αποχώρησή της για την Αμερική τής είχε στοιχίσει πολύ· η ζωή της δεν ήταν η ίδια χωρίς αυτήν, έτσι που είχε απομείνει μόνη στο σπίτι με τους γονείς της. Ειδικά στον χωρισμό της με τον Δημήτρη, πόσο καλύτερα θα ήταν αν την είχε κοντά της να της συμπαρασταθεί, να την βοηθήσει να σταθεί στα πόδια της, να κάνει τη στενοχώρια αστεία και γέλια μέχρι δακρύων.
Η πόρτα άνοιξε και η Μαρίνα μπήκε στο σαλόνι. Έλαμπε. Όσο κλισέ κι αν ακουγόταν, έφερνε μαζί της τον αέρα της Αμερικής. Αυτόν τον αέρα της επιτυχίας, της ευτυχίας. Η Αλίκη το ’πιασε σε κλάσματα δευτερολέπτου. Κι ένιωσε την ίδια στιγμή μια καθοριστική γραμμή να τις χωρίζει, που όσο κι αν ήθελε να κλείσει τα μάτια της και να κάνει πως δεν την βλέπει, αυτή τραβήχτηκε αμετάκλητα ανάμεσά τους. Η Μαρίνα με τους νικητές και αυτή με τους χαμένους. Πόση αλήθεια μπορεί να χωρέσει σε μια στιγμή της ώρας. Η Μαρίνα άνοιξε τα χέρια της και την έσφιξε στην αγκαλιά της. Η Αλίκη ένιωσε τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα. Κοιτάχθηκαν στα μάτια, και η Μαρίνα είχε βουρκώσει.
Η Αλίκη τής έβαλε καφέ και η Μαρίνα τον ρούφηξε με βιαστικές γουλιές.
«Ωχ, είμαι τσίτα από το ταξίδι», ξεφύσηξε. «Αν πάει όπως την άλλη φορά, θα μου πάρει 3-4 μέρες να συνέλθω από το τζετ λαγκ».
«Πόσο θα μείνεις;» τη ρώτησε η Αλίκη.
«Θα μείνουμε δέκα μέρες, φεύγουμε την επόμενη Τετάρτη. Πήραμε μέρες από τις άδειές μας για να έρθουμε. Δεν θέλαμε να περιμένουμε μέχρι το καλοκαίρι για τον αρραβώνα», είπε η Μαρίνα, χαμηλώνοντας το βλέμμα της· μπορεί εκείνη να μην έφταιγε σε τίποτα, ήξερε όμως πως άλλος ήταν ο αρραβώνας που περίμεναν να γιορτάσουν στο πατρικό τους.
«Πως είσαι;» ρώτησε την Αλίκη με τρυφερή φωνή.
«Ε, όλο και καλύτερα», απάντησε εκείνη με έναν κόμπο στο λαιμό. Πολύ θα ήθελε να μπορούσε να δείξει τον πόνο της στην αδερφή της· να της μιλήσει για την προδοσία, την προσβολή, τα άγρυπνα, βασανισμένα βράδια. Όμως αυτή είχε έρθει για χαρά, δεν μπορούσε να τη σκοτίσει με τον δικό της τον καημό. Έφερε στο μυαλό της τον Χάρη. Μπορεί να μην είχαν ανταλλάξει παρά μόνο δυο τρεις κουβέντες, όμως η σκέψη του τρεμόπαιξε σα σανίδα σωτηρίας – σαν μια καινούργια ελπίδα.
«Μην σκας βρε Αλίκη μου», της είπε η Μαρίνα, σαν την είδε να σκοτεινιάζει. «Σε σκεφτόμουν πολύ όλον αυτό τον καιρό. Ήθελα τόσα να σου πω, μα δεν μπορούσα να τα γράψω με μηνύματα στο ίντερνετ». Έκανε μια μικρή παύση και πήρε μπρος. «Καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Δεν σου άξιζε ο Δημήτρης. Ήταν πολύ λίγος για σένα». Αυτό η Αλίκη δεν το περίμενε. Έμεινε σιωπηλή, ενώ η Μαρίνα ρούφηξε μια γουλιά καφέ και συνέχισε ακάθεκτη. «Ξέρεις, τώρα με τον Πέτρο κατάλαβα τι σημαίνει σωστός άντρας. He is a gentleman. Μορφωμένος, ευγενικός, συμπονετικός. He cares so much. Με καταλαβαίνει σε όλα, με σέβεται και με αγαπά. Και είναι τόσο ευαίσθητος. Παρότι δουλεύει στον ΟΗΕ άπειρες ώρες, βρίσκει χρόνο και συμμετέχει σε ανθρωπιστικές οργανώσεις. Και γιατί στα λέω όλα αυτά;» Μόνη της ρώτησε, μόνη της απάντησε: «Να, δεν στο είχα πει ποτέ, όμως ο Δημήτρης δεν μου γέμιζε πολύ το μάτι. Ώρες ώρες πέταγε κάτι κουλά, για τις γυναίκες, τους μετανάστες, που δεν μου άρεσαν καθόλου. Αφού είχα σκεφτεί μήπως ήταν τίποτα κρυφοχρυσαυγίτης. Κι αλήθεια, απορούσα βρε Αλίκη μου, που δεν έλεγες τίποτα για να τον βάλεις στη θέση του, παρά μόνο κουνούσες το κεφάλι σου από δίπλα. Γι’ αυτό σου λέω, μην κάθεσαι και στενοχωριέσαι. Είσαι για πολύ καλύτερα».
Η Αλίκη είχε μείνει κάγκελο. Αντί για λόγια παρηγοριάς, δέχτηκε μια απρόσμενη, σκληρή επίθεση σνομπισμού και περιφρόνησης. Το στομάχι της σφίχτηκε, τα λόγια της αδερφής της τής φάνηκαν υπερβολικά, άδικα. Εντάξει, το ήξεραν και οι δυο τους ότι ήταν η όμορφη της οικογένειας κι ότι πάντοτε είχε τα καλύτερα αγόρια, όμως δεν χρειαζόταν να της το πετάξει στα μούτρα τόσο άκαρδα, έξω από τα δόντια. Αντί να βάλει και η ίδια τον Δημήτρη στη σέντρα, η Αλίκη ένιωσε να τον υπερασπίζεται από μέσα της, αυτόν και τις επιλογές της. Άλλωστε, ότι κι αν είχε συμβεί μεταξύ τους, τον Δημήτρη τον είχε αγαπήσει. Ποια νόμιζε τέλος πάντων πως ήταν η Μαρίνα, να έρχεται από την Αμερική με τη μεγάλη ζωή και τον τέλειο γκόμενο να της κάνει πατ πατ στη πλάτη και να της κουνά αφ’υψηλού το δάχτυλο. Να πετά τη ζωή της στα σκουπίδια, με συνοπτικές διαδικασίες.
«Αχ, περιμένω πως και πως να γνωρίσετε τον Πέτρο. Θα έρθει στο σπίτι αύριο το βράδυ», της πέταξε εκείνη κατακέφαλα, για να την αποτελειώσει.
Για το 4ο μέρος:
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα πιαστεί ο γαμπρός στα πράσα με την Αλίκη. Το βρήκα. Ή μήπως δεν υπάρχει γαμπρός από το Αμέρικα και η Μαρίνα θα φέρει για γαμπρό το δικηγόρο από το Κουκάκι;
Μα δεν τους εχει δειξει η Μαρινα το γαμπρο; Αν τον εχει δεξει θα ξερει ηδη απ τις φωτογραφίες της εφαρμογής οτι ειναι αυτος ο λεγαμενος που μιλάνε.
Εκτος και αν γίνει ανατροπή κ της φαει η Μαρίνα το νεαρο της εφαρμογής και μεινει η Αλίκη στα κρυα του λουτρου για μια ακομα φορα κ μάλιστα προδωμενη απο την τελεια αδερφη της! That would be interesting!! 😉
Μα ρε συ γιατί να μην δεχτεί να την πάρουν από το αεροδρόμιο και γιατί ο γαμπρός να μην είναι στην πρώτη επίσκεψη; Πολύ αθώα δεν την αξιολογούμε αυτή τη λεπτομέρεια;
Αχ ΑΘΩΕΣ εσείς, ΑΘΩΕΣ. Άμα τον ξαναδείτε τον γαμπρό, να μου τρυπήσετε τη μύτη. Γιατί έχω μύτη εγώ. Αυτός να μου το θυμηθείτε, θα την απαρατήσει τη Μαρίνα. Και για άλλη μια φορά, η Μαρίνα θα επισκιάσει την Αλίκη γιατί άλλον χωρισμό θρηνούσε το σπίτι και τώρα άλλος ήρθε, Χολιγουντιανός.
Επίσης γιατί αποκλείουμε το πολύ απλό σενάριο, η Αλίκη να καψουρευτεί τον γαμπρό και να του πάει ένα βράδυ βερύκοκα.
Χμμμ ναι σωστο…εχεις κατι κατα νου Jelly??
Γιατί ως γνωστόν όταν λείπεις κάποιους μήνες στην Αμερική ξεχνάς ολόκληρες φράσεις στα ελληνικά 😂
Και με αυτούς που πηγαίνουν Αγγλία αυτό συμβαίνει, κολλητικό πρέπει να είναι. Είχα συνάδελφο που είχε κάνει 1 χρόνο στας Αγγλίας κι όταν επέστρεψε Ελλάδα μίλαγε σαν τη θεία από το Σικάγο. 😀
Εγω με τετοια μιζεροσυνη ,μικροαστισμό ,μίρλα ,κακία και ζήλια δεν θα την επιανα γκόμενα πάντως.
Ναι αλλά όταν θα είναι να την πιάσεις γκόμενα αυτά δεν θα τα ξέρεις 😉 εκτός αν τα βγάλει η ίδια στη φόρα. Που μου φαίνεται για τυπάκι που τα βγάζει μόνο του στη φόρα
Ε μα, ναι! Μες στο στερεότυπο η «ηρωίδα» και την έχει φάει η λύσσα που η αδερφή της είναι πιο όμορφη, επειδή ως γνωστόν, αυτό είναι που καθορίζει την αξία μιας γυναίκας. Και το αν έχει γκόμενο βεβαίως βεβαίως.
Χωρίς να θέλω να προσβάλω την συγγραφέα, είμαι σίγουρη ότι είναι αξιόλογη η δουλειά της και ότι υπάρχει κοινό για αυτά που γράφει, αλλά είναι αυτοί οι χαρακτήρες φεμινιστικά πρότυπα; Μπορεί βέβαια να μην έχει αυτόν τον στόχο η συγγραφέας, οποτε πάσο.
Δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες πρότυπα και ούτε ένα διήγημα είναι το κατηχητικό του φεμινισμού. Δεν είμαστε παιδάκια να θέλουμε πρότυπα. Μπορούμε να κρίνουμε από μόνοι μας ποιοι είναι τα πρότυπα μας.
Μου αρέσει πολύ! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!