Όταν έπιασα την δεύτερη δουλειά της ζωής μου με ενημέρωσαν ότι πρέπει να φοράω στολή.
Ήταν σε ένα κατάστημα ένδυσης και η στολή μου αποτελούνταν από 1 μαύρο παντελόνι και 1 μαύρη μπλούζα. Ακόμη θυμάμαι το πόσο ανόρεχτα πήρα την σακούλα με τα νέα αυτά ρούχα που θα με συνόδευαν πολλές ώρες της τότε ζωής μου. Μέχρι τότε δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ότι στο εργασιακό μου περιβάλλον θα έπρεπε κάποια στιγμή στολή. Και πέρασε καιρός να καταλάβω το νόημα αυτής της στολής. Την επόμενη φορά που με έστειλαν να ραφτώ για να μπορώ να λάβω μετά από λίγες μέρες την στολή εργασίας στα μέτρα μου ένιωσα ότι χάνεται το στυλ μου. Ήμασταν 5 κοπέλες με πανομοιότυπα μπεζ – εκρού φορέματα που αν και ”ραμμένα” πάνω μας δεν ταίριαζαν σε καμία μας. Ήταν στολές. Κυριολεκτικά.
Το επόμενο χτύπημα ήρθε όταν ξεκίνησα να εργάζομαι σε ένα περιβάλλον που δεν απαιτούσε την τυπική στολή που αναφέρω παραπάνω αλλά απαιτούσε την στολή του εργαζομένου σε γραφείο. Όταν κάποιος πλέον λέει ντύσιμο γραφείου εννοεί κάτι πολύ συγκεκριμένο που διαμορφώνεται ανά δεκαετία. Κάθε δεκαετία, χρόνο, σεζόν διαμορφώνεται το τι ”πρέπει” να φοράμε στην δουλειά. Άραγε πρέπει να πρέπει;
Όταν έπρεπε να φοράω κανονική στολή εργασίας αν και στην αρχή δυσαρεστούσα, μετά συνειδητοποίησα τα 2 θετικά που μου προσέφερε. Τα θετικά ήταν να έχω έτοιμα ρούχα κάθε πρωί χωρίς να σπαταλάω χρόνο να ψάχνω τι πρέπει να φορέσω κάθε μέρα και να εξοικονομώ χρήματα. Ακόμη και τώρα αρνούμαι να κατανοήσω γιατί πολλές εταιρείες δεν έχουν ειδικό μισθολογικό κομμάτι για την αγορά ρούχων εργασίας εφόσον δεν υπάρχει ”στολή” εργασίας. Ακόμη θυμάμαι χαρακτηριστικά μια μεγάλη και αναγνωρίσιμη εταιρεία η οποία έδινε κατώτατο μισθό και μια από τις πρώτες ερωτήσεις από την σειρά απαράδεκτων ερωτήσεων που έκανε ήταν ”αν είμαι διατεθειμένη να έχω ένα συγκεκριμένο στυλ ντυσίματος”. Όταν λοιπόν την ρώτησα αν περιλαμβάνεται αυτό στον μισθό με ενημέρωσε ότι όχι και ότι προτείνει σε όλους τους εργαζόμενους να αγοράζουν τα ρούχα τους από συγκεκριμένες αλυσίδες ένδυσης. Αρνήθηκα καθ’όλα ευγενικά αλλά αμέσως στεναχωρήθηκα για την επόμενη υποψήφια που θα κρατούσε κάθε μήνα χρήματα από τον ήδη χαμηλό μισθό της για να αγοράσει ένα ίσως άχρηστο για αυτή παντελόνι σε ίσια γραμμή χρώματος σκούρο γκρι. Σύμφωνα με το positive branding μια επιχείρηση πρέπει να προτρέπει τους εργαζόμενους της να είναι περιποιημένοι και καθαροί ενώ παρουσιάζουν τον εαυτό τους όσο καλύτερα μπορούν χωρίς να τους καταπιέζουν με αυστηρούς κανόνες ντυσίματος. Εφόσον λοιπόν μια επιχείρηση δεν μπορεί και δεν είναι δυνατόν να έχει στολές εργασίας θα πρέπει να σέβεται τον παραπάνω κανόνα.
Τα ρούχα εργασίας στην εποχή μας όσο ποτέ άλλοτε θέλουν να δώσουν την αίσθηση της στολής της επιτυχίας και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει αυτός που τα φοράει να νιώθει άνετα και να είναι ο εαυτός του. Όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται στο Βusiness Insider σε σχέση με το παρελθόν όπου οι εταιρείες ήθελαν άτομα που τηρούσαν όλες τις διαδικασίες τώρα θέλουν άτομα που φέρνουν αποτελέσματα. Και για να φέρουν αποτελέσματα πρέπει να νιώθουν ότι είναι άνετα και κοντά στις προτιμήσεις τους. Σε σχέση με παλιότερες δεκαετίες όπως του ’50 και ’60 οι εργαζόμενοι έχουν υιοθετήσει ένα πιο χαλαρό στυλ στον χώρο εργασίας που τους βοηθάει να είναι πιο αποδοτικοί. Με την έκρηξη χρωμάτων και με την ποικιλία υφασμάτων την δεκαετία του ’80, άρχισαν να αλλάζουν και οι επιλογές των εργαζομένων στον χώρο εργασίας. Αν το δούμε πιο σφαιρικά το ντύσιμο στον χώρο εργασίας διαφέρει ανάλογα με το κομμάτι εργασίας του κάθε ένα, καθώς και με την κουλτούρα της χώρας στην οποία κινείτε.
Κατά την γνώμη μου το ντύσιμο εργασίας πρέπει να κινείτε στα πλαίσια που ο εργαζόμενος νιώθει άνετα χωρίς να γίνεται παράταιρος. Το να μην ασφυκτιά κάποιος μέσα σε μια στενή φούστα, ή σε ένα ζεστό σακάκι που θα τον κάνει να είναι μαγκωμένος και αμήχανος είναι το πιο σημαντικό για την απόδοση του εργαζόμενου. Σε μια δουλειά δεν πρέπει να χάνουμε τα κομμάτια της προσωπικότητας μας που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε, και τα οποία πολλές φορές εκφράζονται μέσα από το ντύσιμο. Η αρχή έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες παρόλα αυτά ελπίζω οι άνθρωποι μελλοντικά να μπορούν μην χάνουν το προσωπικό τους στυλ και την προσωπικότητα τους ενώ δουλεύουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κατά τη γνώμη μου οι στολές εργασίας είναι εξαιρετικά χρήσιμες. Υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας στις οποίες απαιτείται ο εργαζόμενος να ξεχωρίζει για να διευκολύνει τον πελάτη (πχ ξενοδοχείο, υπάλληλος καταστήματος, ελεγκτής τρενου). Σκέψου πόσο άβολο θα ειναι για εναν πελάτη ξενοδοχείου να γυρνάει ανάμεσα σε 100,200, 300 ανθρώπους να εντοπίσει έναν υπάλληλο από ένα καρτελάκι που ίσως φοράει στο πέτο. Επιπλέον, οι στολές εργασίας εξασφαλίζουν την απαιτούμενη ομοιομορφία ως προς τους κανόνες ένδυσης. Όταν δούλευα σε ένα ξενοδοχείο, τις πρώτες μέρες τις σεζόν που δεν είχαν καταφτασει οι στολές μας, μια συνάδελφος ερχόταν με τζιν 2 νουμερα μικρότερο και κοντή… Διαβάστε περισσότερα »
Mitsi αυτο με τα διακριτικά νύχια σε μένα είχε τύχη όταν δούλευα promotion.ετσι ώστε όταν δείχναμε το προϊόν αφενός να φαίνονται καθαρά τα χέρια και αφετέρου να μην διασπάται η προσοχή του πελάτη απ’ το έντονο χρώμα νυχιού
Τα βαμμένα νύχια (ασχέτως χρώματος) δημιουργούν πρόβλημα όταν πιάνεις φακέλους, γιατί αφήνουν χρωματιστές γρατσουνιές στο χαρτί.
Το κείμενο χτύπησε τις ευαίσθητες χορδές μου….Στην μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων που δουλεύω πρέπει να φοράω μπλούζα της επωνυμίας σε ένα υπέροχο πορτοκαλί χρώμα (νομίζω ότι καταλάβατε ήδη που εργάζομαι !:p) . Παιδιά το σιχαίνομαι κ το χρώμα και την μπλούζα κ η ποιότητα του υφάσματος χάλια ! Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα να φοράμε τα ρούχα μας , casual και με ένα στυλ πιο φιλικό στον πελάτη και απλά να φοράμε όπως και τώρα ταμπελακι με το όνομα μας ! Αχ ! Είπα πολλά αλλά το χω καημό αυτό το μπλουζάκι !:(
Και πως θα σας αναγνώριζε ο πελάτης στο κατάστημα; Απο το καρτελάκι; Οι στολές εργασίας εξυπηρετούν έναν σκοπό.
Άσχετο αλλά και λίγο σχετικό μιας και μιλάμε για απαιτησεις που έχουν βα κάνουν με εμφάνιση. Είχα ακούσει κάποτε ότι στην Aegean ζύγιζαν τις αεροσυνοδούς σε τα τα χρονικά διαστήματα και αν είχες βάλει πάνω από 2 κιλά έπρεπε μέχρι τονεπόμενο ελεγχο να τα χάσεις. Μπορεί κάποια να το επιβεβαιώσει;
Επιβεβαιώνω. Ισχύει ότι τις ζυγίζουν συχνά και αν υπερβουν κάποιο όριο τους ζητείται να χάσουν κιλά, αλλά δεν θυμάμαι αν αυτό το όριο είναι τα δύο κιλά.
Kαι εγώ επιβεβαιώνω. Όπως επίσης και στα νυχιά επιτρέπεται μόνο γαλλικό ή κόκκινο ,όχι ψεύτικα. Και στο μακιγιάζ προϊόντα συγκεκριμένης εταιρίας καλλυντικών που συνεργάζεται η εταιρεία (αλλά οι αεροσυνοδοί πληρώνουν από την τσέπη τους) με συγκεκριμένη απόχρωση σκιάς και κόκκινου κραγιόν . Μαλλιά κότσο με τον ίδιο τρόπο χτενισμένο και στολή όχι πολύ στενή να μην διαγράφεται το σώμα.
Δεν βλεπω το προβλημα.. οπου εχω δουλεψει υπαρχει dress code η στολη πιο παλια που δουλευα στα ζαρα. Δεν με καταπιεσε ποτε. Η δουλεια εχει γενικα κανονες. Δεν το ανελυσα ποτε τοσο πολυ.
Σε 4 απο τις δουλειές που έχω κάνει , υπήρχε στολή εργασίας / dress code. Σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας, σου δίνανε 2-3 μπλούζες, απο παντελόνι φόραγες ότι ήθελες. Σε κατάστημα καφε/τροφίμων σε αεροδρόμιο της επαρχίας, πάλι σου δίνανε 2 -3 μπλούζες , και τα υπόλοιπα οτι θες, αρκεί να καλύπτουν τους κανόνες υγιεινής ( κλειστό παπούτσι, νύχια καθαρά, χωρίς κοσμήματα) . Τέλος, σε εταιρία καλλυντικών/αρωμάτων σε κατάστημα, τα μπλουζάκια (εκεί ήταν πολλά) της εταιρίας (ή/και αν τύχει basic μονοχρωμα κατα προτίμηση λευκά ή στο χρώμα της εταιρίας σου) και μαύρο παντελόνι. Αν εξαιρέσεις το μαύρο παντελόνι που έπρεπε να αγοράσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν έχω συναντήσει ποτέ στολή που επίτηδες να είναι έτσι.Αντιθετως οι μπλούζες είναι φαρδιές.Τωρα αν σε κάποια δεν της κάνει,ζητάει μεγαλύτερο νούμερο