Το μισώ είναι βαριά κουβέντα, αλλά ο στίχος εκπληκτικός.
________________
Η ιστορία του Εν Συνεχεία όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Καλησπέρα σε όλη την παρέα.
Εύχομαι να είστε όλ@ καλά.
Να αναφέρω εκ προοιμίου ότι το παρόν σάιτ είναι μια παρηγορία για όλους μας, και χαίρομαι που καθίσταται εφικτή αυτή η απρόσκοπτη, εκατέρωθεν αναταλλαγή απόψεων, προβληματισμών και μη.
Στο προκείμενο τωρα. Κατ’αρχάς να πω ότι είμαι 18 χρόνων και αρέσκομαι από άτομα του ιδίου φύλου.
Πέρυσι, μιλούσα με ένα άτομο (27 ετών) με το οποίο δεν είχαμε βρεθεί εκ του σύνεγγυς. Είχαμε μια εξαίρετη επικοινωνία, προέκυψε τηλεφωνικώς και κάποιο σεξ κολ. Ήταν υπερβολικά ενθουσιασμένος. Είχα ξακαθαρίσει από την αρχή ότι αφιερώνομαι ολοσχερώς στις πανελληνίες και δε θα έχω το χρόνο να μιλάμε συχνά. Ωστόσο τον έβρισκα τον χρόνο. Όταν σου αρέσει κάποι@ ΠΑΝΤΑ βρίσκεις χρόνο. Είναι νόμος αυτό! Έδειχνε ο ίδιος πολύ ενδιαφέρον, προφανώς του είχα θίξει το θέμα της απόστασης και δεν τον ενοχλούσε, όπως έλεγε. Δεκτόν. Ωστόσο υπήρξε μια απότομη απομάκρυνση, μετά απο 2 μήνες πολύ συχνής επικοινωνίας, και παρελθόντος ενός μήνα (χωρίς ουδεμία επικοινωνία), είχα απορήσει και έστειλα μήπως έκανα κάτι εγώ. Η απάντηση: “δε μιλήσαμε λόγω απόστασης και κατάστασης”, ενώ ήξερε από την αρχή και την απόσταση και την κατάσταση γιατί εγω την είχα θέσει επί τάπητος, ώστε να μη βρεθούμε σ’ αυτά που (τελικώς) βρεθήκαμε, δηλαδή εγώ να επηρεάζομαι συναισθηματικά, πόσω μάλλον σε περίοδο πανελληνίων και καραντίνας. Γενικά είμαι πέραν του δέοντος συναισθηματικό άτομο.
Του ευχήθηκα τα βέλτιστα και προχώρησα.
Ένα χρόνο μετά, και αφού πέρασα σε πόλη κοντά στη δική του (διόμιση ώρες με τα μέσα, τη στιγμή που η προηγούμενη ήταν 8 ώρες), ξανά έστειλα. Μιλήσαμε και κανονίσαμε να βρεθούμε. Μου το πήγε πάλι στο ερωτικό, τηλεφωνικώς, πριν βρεθούμε, χωρίς εγώ να έστειλα για μία αμιγή ερωτική επαφή. Δε θα είχα πρόβλημα απλά να βγούμε χωρίς να προκύψει κάτι το ερωτικό, αρκεί να ξέρω που βαδίζω.
Ωστόσο η πανούργα λήθη με διέψευσε και επέστρεψε στην δίδυμη αδελφή της τη μνήμη, ιδίαις χερσίν, αισθήματα που μού είχαν δημιουργηθεί από τη μεταξύ μας επικοινωνία πέρυσι, με τον προβαλλόμενο λόγο μιας ντεμέκ ανυπέρβλητης αδελφικής διαμάχης κατά την οποία αυτήτη φορά η λήθη χρωστούσε κάποια εύρετρα στην μνήμη.
Βγήκαμε, λοιπόν, και ήταν πολύ απόμακρος, πράγμα που αντιδιαστέλεται με το γεγονός ότι ο ίδιος μου το πήγαινε προς το ερωτικό, στο τηλέφωνο. Ένιωθα ότι έχω βγει με άλλον άνθρωπο. Τη δεύτερη φορά που βγήκαμε με τη φίλη του, κατέληξα να μιλάω πιο πολύ με αυτήν, ο ίδιος ήταν συνεχώς στο κινητό. Μετα την επιστροφή μου στη φοιτητική πόλη, έστειλα ξανά και μιλήσαμε αρκετά. Υπήρξε ένας υπαινιγμός ότι το ενδιαφέρον του ειναι υπαρκτό, αλλά δεν ήταν σε διάθεση όταν βρεθήκαμε.
Παρελθούσης μίας ακόμη εβδομάδας, ξανά έστειλα γιατί ηθέλα μια ξεκάθαρη απάντηση. Ξαφνικά βρέθηκα παραπαίων μεταξύ ενός κρύου και ζεστού σταυροδρομίου και αυτό, προσωπικά, με κάνει χάλια ψυχολογικά. Εάν μου ξεκαθαρίζονται απο την αρχή οι προθέσεις κάποιου, τις σέβομαι και δεν εμμένω. Εγώ εδώ ενέμεινα, γιατί μου δόθηκε ο χώρος, και γιατί η εμμονή μας είναι ένας όρκος προς κάποια ελπίδα.
Τελικώς, ζήτησα ξεκάθαρους λογαριασμούς, μου είπε να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, προς αποφυγήν των παρεξηγήσεων που προσφέρει ο γραπτός λόγος. Αυτό δεν έγινε ποτέ, δεν πήρε. Είναι παραπάνω απο ξεκάθαρο ότι δε θέλει. Αλλά γιατί αυτό το κρύο και η ζέστη, και μια κατ’ επίφασην απόσταση, που την ξέρει από πριν. Δικαιολογίες που υποτιμούν την νοημοσύνη μου. Το ξέρω ότι υπάρχουν και πιο σοβαρά θέματα, και ναι, θα περάσει, αλλά πώς κάνει τον κύκλο του; Γιατί κάποιοι άνθρωποι συμπεριφέρονται έτσι; Δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει αυτό. Εγώ είμαι ξακάθαρος από την αρχή, πάντα. Η ειρωνεία είναι πως ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ώριμο και ειλικρινή, και μου είχε θίξει ακριβώς το ίδιο με πρώην του, που δεν ήξεραν τι ήθελαν και παρά ταύτα, αυτός πράττει κατ’ εικόνα και καθ’ οιμοίωσιν με τους πρώην του.
Θα χαρώ ειλικρινά πολύ να ακούσω τις απόψεις σας, και δη τις δικές σου Ρένα, που έχουν μία αρκετά ρασιοναλιστική οπτική, που την εκτιμώ αφάνταστα.
ΥΓ (προς ελάφρυνση του δράματος). Έπρεπε να δω τα κόκκινα σημαιάκια από το γεγονός ότι θεωρεί τον γαλλικό καφέ από τους πιο δυνατούς για να ξυπνήσει κανείς.
Το καλό είναι ότι δεν μπορώ να κρατήσω κακία και χαίρομαι που δε μου βγαίνει κάποια εκδικητική τάση προς άτομα που δε μου συμπεριφέρονται σωστά. Με συντροφεύουν και οι στίχοι του Λειβαδίτη: “όταν λες “μισώ”, ο πρώτος φόνος του κόσμου ξανά γίνεται μέσα σου”.
Εύχομαι τα καλύτερα σε κάθε έναν, μία και ένα ξεχωριστά.
ΑΠΟ ΤΟΝ – Εν συνεχεία
_______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Ευχαριστούμε συνολικά κι εγώ προσωπικά για τα καλά σου λόγια και για την καλογραμμένη επιστολή.
Εγώ πάλι θυμάμαι το
“…ο ουρανίσκος μου είναι
ένα μικρό κοιμητήρι όπου σαπίζουν
χιλιάδες ανείπωτα λόγια.”
Κοντοστάθηκα όμως στο “ο πρώτος φόνος του κόσμου”. Κατά τας Γραφάς, αντί πινακίου φακής, ή μαρξιστικά τιθέμενος;
Τέλος πάντων. Δεν χρειάζεται πικρία. Δεν υπάρχουν ξεκάθαροι λογαριασμοί σε κάτι που δεν έχει προλάβει να αρθρωθεί και σχηματίζει μόλις ένα περίγραμμα με επικοινωνία στα πίξελς και στα κινητά. Ο 27χρονος που επικοινωνεί με έναν 18χρονο που δίνει Πανελλήνιες κι έχει ομόφυλη επιθυμία, προφανώς και θέλει να το πάει προς το ερωτικό, επειδή αυτό είναι που τον τράβηξε εξαρχής. Και λογικό είναι εφόσον το ερωτικό είναι σε αρκετή απόσταση να τραβάει η επικοινωνία σε μήκος και να μην τελεσφορεί σε δια ζώσης επιτέλεση της προσδοκίας. Πιθανόν ήθελε να σε προστατέψει, πιθανόν ήθελε να φρενάρει τον εαυτό του.
Η σμίκρυνση της απόστασης χιλιομετρικά δεν σβήνει την απόσταση ηλικιακά, και κυρίως αυτήν της εμπειρίας ζωής. Είστε σε άλλη φάση, κι αυτό πάρα πολύ δύσκολα το δέχεται κάποιος στο άνθος της ηλικίας του όπως εσύ. Γι’αυτό δεν έκανε τον κόπο να σου εξηγήσει.
Συγχαρητήρια για τις σπουδές και υπομονή. Και να μην είσαι ξεκάθαρος από την αρχή: δεν γνωρίζεις τον απέναντι για να έχεις προδιαγράψει τι θέλεις απ΄αυτόν. Να είσαι αρκετά επιφυλακτικός και να αφήνεσαι να λαμβάνεις σήματα, προτού εξωτερικεύσεις δικές σου ανάγκες. Για την δική σου προστασία πάντοτε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Ωστόσο η πανούργα λήθη με διέψευσε και επέστρεψε στην δίδυμη αδελφή της τη μνήμη, ιδίαις χερσίν, αισθήματα που μού είχαν δημιουργηθεί από τη μεταξύ μας επικοινωνία πέρυσι, με τον προβαλλόμενο λόγο μιας ντεμέκ ανυπέρβλητης αδελφικής διαμάχης κατά την οποία αυτήτη φορά η λήθη χρωστούσε κάποια εύρετρα στην μνήμη.” Αλήθεια τώρα; βγαίνει κάποιο νόημα από το παραπάνω;;; εγώ νομίζω ότι πρέπει να χαλαρώσεις και να σταματήσεις τις βαρύγδουπες αερολογίες….συγνώμη γι αυτό, αλλά είναι κάτι που συναντούμε καθημερινά! δεν χρειάζεται τόσο πάθος και τόσος πόνος χωρίς λόγο. πες αυτό που θες χωρίς όλο αυτό το βάρος που δίνεις στη γλώσσα. φυσικά δική… Διαβάστε περισσότερα »
Δε νομίζω ότι χρειάζεται αυτή η ενοχοποίηση στο βίωμα και την έκφρασή του. Όμως σίγουρα θα βοηθούσε το να μάθει στην καθημερινή ζωή να εστιάζει στην ουσία αυτού που τον προβληματίζει πίσω από την ένταση των συναισθημάτων.
Σε καταλαβαίνω ΑΛΛΑ άλλη οπτικη: είναι νεαρός άνθρωπος και αν είναι μέσα στα γράμματα και με πρόσφατη τριβή με αρχαία ή μπόλικη λογοτεχνία είναι λογικό να κάνει τις δικές του απόπειρες και δοκιμές παίζοντας με τη γλώσσα. Δεν ενοχλεί κανέναν. Οκευ, αυτή η πρόταση του παραβγήκε, κι εγώ τσινισα, αλλά συνολικά είναι ένα κείμενο που σε κάποια κοινά θα φανεί πολύ όμορφο, δες το σαν ασκήσεις που κάνει ένας μουσικός, δε θα είναι πάντα επιτυχημένο το αποτέλεσμα. Just another view
Δεν υπάρχουν πιο σοβαρά θέματα από αυτό στα 18. Όλα το περάσαμε και ας μην το θυμόμαστε κάποια.
Άσχετο αλλά γράφεις πολύ ωραία, συνέχισε να το εξασκείς
Η εκτίμηση που ακολουθεί δεν θα άλλαζε οποιαδήποτε κι αν ήταν τα εμπλεκόμενα φύλα. Στο οριακά 18 με 27 ήδη άνοιξε το μάτι μου, σηκώθηκε το φρύδι μου, βάρεσε ο πρώτος συναγερμός. Εκτιμώ οτι ηθελε αποκλειστικά ερωτική επαφη, έδειξε ταχα κατανόηση, προσποιητή υπομονή, έβαλε μπροστά οτι χειριστικούς μηχανισμούς είχε κι οταν είδε οτι η αφοσίωση στον στόχο σου είναι πιο ισχυρή τα παράτησε. Οταν του ξανάστειλες θεώρησε γιατι όχι. Πάλι όμως δεν βρήκε ‘ώριμο φρούτο’. Αυτή την φορά εχοντας την προηγούμενη εμπειρία έφυγε αμέσως για πιο εύκολα θύματα. Δεν ξέρω αν όλα αυτά εγιναν συνειδητά απο μέρος σου. Φανταζομαι τον… Διαβάστε περισσότερα »
“εκ του σύνεγγυς”, “επί τάπητος”, “ιδίαις χερσίν”.. εγώ μπορώ απλά να σχολιάσω το πόσο υπέροχες λέξεις χρησιμοποιεί για παιδί μόνο 18;;! Και τι ωραίο κείμενο.. Μου κάνει για πρώην μαθητάκι της θεωρητικής ☺️
Αχ αυτές οι φιλοσοφίες του κ@λου, του καθε σαλεμένου συγγραφέα. Καταρχάς, τον πρώτο φόνο του Κάιν κατά του Άβελ ακολούθησαν αμέτρητοι, από τους Καϊνίτες κατά των παιδιών του Θεού (βλ.κλεφτοΔύση κατά Ανατολής) και εν δευτέροις, αλοίμονο με μία λέκση που εκφέρει συναίσθημα π.χ αυτό του Άβελ κατά του δολοφόνου του, να θεωρείτο ότι διαπράττεται πρακτικά φόνος. Τις αγάπες σας στις εκκλησίες, το μίσος μια χαρά είναι, εφόσον το στρέφεις μόνον κατά αυτού που σε έβλαπσε και να επιθυμείς το κάρμα του, κι όχι κατά του εαυτού σου. Τις συγχωρητικότητες άστε τις για τα κατηχητικά, που, Ω! τι σύμπτωσις, αυτοί που… Διαβάστε περισσότερα »