Γεια στα κορίτσια! Είμαι 24 χρονών, ακόμη φοιτήτρια, καθώς δουλεύω κιόλας για να βγαίνει το ψωμάκι και θέλω να μεταφέρω εμπειρία και γνώση από τον πάγκο των αλλαντικών μικρού σούπερ μάρκετ, έναν πάγκο που τον μοιραζόμαστε εναλλάξ με άντρα συνάδελφο και πολύ καλό παιδί – να τα λέμε κι αυτά.
Ε, λοιπόν, αλλιώς με… “εισπράττουν” εμένα οι πελάτες και αλλιώς τον συνάδελφο κι ας είμαστε πάνω κάτω στην ίδια ηλικία. Εγώ είμαι η “τυρού”, η “κοπελιά”, η “να σας πω λίγο;” στην καλύτερη περίπτωση, ο συνάδελφος είναι ο “κύριε”, ο “λεβέντη μου”, ο “υπεύθυνος” – καμία σχέση τα ίδια λεφτά παίρνουμε, τις ίδιες δουλειές κάνουμε, άλλος είναι ο προϊστάμενος τελοσπάντων.
Τα ίδια και στον πάγκο της χασαπικής, τα ίδια και στα προϊόντα μαναβικής, η μόνη που σέβεται ο κόσμος και την αποκαλεί “κυρία”, αν και με το ζόρι και εδώ, είναι η καλοσυνάτη υπάλληλος της δεύτερης βάρδιας στη μαναβική επειδή έχει άσπρα μαλλιά!
Προχθές, στη βάρδια μου, μόνο και μόνο για τη χαρά της έρευνας, κάθισα και μέτρησα πόσες φορές ακούω στο “κοπελιά” μέσα σε ένα τυπικό 8ωρο μου: λοιπόν, η στατιστική έδειξε ότι 37 στους 50 πελάτες με αποκάλεσαν κάπως έτσι και δεν εξαιρώ τους φουλ αγενείς και τις “φέρτε μου τον υπεύθυνο”.
Κοντεύω να πάρω απόφαση ότι είμαι η “τυρού”, η “κοπέλα στα τυριά – αλλαντικά”, η “αυτή” τελοσπάντων, “που κόβει τα τυριά και τα ζαμπονάκια, ντε”.
Να πω δε ότι στη στολή μου υπάρχει καρφιτσωμένο καρτελάκι που γράφει με έντονο μαρκαδοράκι “ΑΜΑΛΙΑ”. Επίτηδες το έγραψα εγώ πιο έντονα, γιατί εντάξει κάποιοι δεν βλέπουν κιόλας. Αλλά πώς γίνεται να βλέπουν το όνομα του συναδέλφου και εγώ να είμαι για πάντα η “αποτέτοια”;
Στέλνω φιλιά και καπνιστό ένταμ που είναι πολύ καλό, όντως. Να το διαλέγετε!
ΑΠΟ ΤΗΝ – Αμαλία, η “τυρού”
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και κλασικά οι γιατρίνες ακούμε “αδελφή, έρχεσαι λίγο εδώ να αλλάξεις τον ουροσυλλέκτη;” ενώ οι άντρες τραυματιοφορείς /νοσηλευτές κτλ “γιατρέ μου, τι έδειξε η ακτίνα; τι έχω;”
Εδώ να προσθέσω το ”ανάποδο” φαινόμενο ως πελάτισσα .Οταν προηγείται ένας άνδρας πάντα , ΠΑΝΤΑ οι γυναίκες υπάλληλοι θα είναι πιο εξυπηρετικές μαζί του ,πιο ευγενικές , πιο πιο ..πιο…μόλις έρθει η σειρά μου όλα αυτά κόβονται μαχαίρι .ή το πολύ πολύ να ξεφύγει ένας βαριεστημένος χαιρετισμός ..Διαρκές φαινόμενο – δεν αλλάζει με τίποτα