Απαντήσεις συζητήσεων που έγιναν

Επισκόπηση 5 δημοσιεύσεων - 1 έως 5 (από 5 συνολικά)
  • Συντάκτης
    Δημοσιεύσεις
  • #66859

    Dotti Kali Linnea
    Συμμετέχων

    Καλησπέρα κι από μένα. Εγώ εργάζομαι από 16/3 από το σπίτι. Έχω κλείσει ήδη 3 βδομάδες δηλαδή σε καραντίνα. Η επιχείρηση μπήκε τώρα και στον ΚΑΔ οπότε η τηλεεργασία θα συνεχιστεί σε ψιλοπαράνομο καθεστώς αλλά θα πληρωθούμε κανονικά το επόμενο δίμηνο όπως πληρωθήκαμε κανονικά και το μήνα που μας πέρασε. Άλλωστε δουλευούμε κανονικότατα! Με τον υπολογιστή της δουλειάς που πήραμε σπίτι, με απομακρυσμένη πρόσβαση σε σέρβερ της εταιρίας, με συνεχή μίτινγκ μέσω skype και zoom, στα τηλέφωνα με τους συνεργάτες κλπ. Παρόλα αυτά, η παγωμάρα των ιδιοκτητών της εταιρίας είναι εμφανής. Όλοι οι πελάτες τα έχουν χάσει, παγώνουν επ’αόριστον τα πρότζεκτ γιατί δεν έχουν τζίρο άρα δεν έχουν ρευστό και φυσικά νέοι πελάτες δεν έρχονται. Οπότε η οδηγία μέχρι στιγμής είναι συνεχίζουμε να δουλεύουμε κανονικά και ευελπιστούμε μετά τα μέσα Μαΐου να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, να επιστρέψουμε στο γραφείο και κυρίως να πάρει τα πάνω της η αγορά. Γιατί αλλιώς πραγματικά δεν ξέρω τι μας περιμένει όλους. Εγώ έχω αγχωθεί αρκετά. Έχω λίγους μήνες στη δουλειά και φοβάμαι για το τι θα γίνει αν δεν υπάρχει αρκετή δουλειά για να μας κρατήσουν όλους. Αυτό που φοβάμαι κυρίως είναι όσα λένε οι αναλύσεις, ότι δηλαδή η οικονομκή κρίση που θα ακολουθήσει θα είναι πρωτόγνωρη. Το τι σημαίνει αυτό για τα δικαιώματά μας, για τους μισθούς μας, για την ανεργία, για όλα, ούτε να το φανταστώ δε θέλω..

    #53872

    Dotti Kali Linnea
    Συμμετέχων

    UPDATE!

    @acantholimon, σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Σε νιώθω. Κι εγώ είχα συνηθίσει την απόσυρση, και ίσως είχα βολευτεί μέσα σ’ αυτή, ίσως την έβλεπα σαν comfort zone. Ήταν λες και είχε βγει από τη λίστα με τα πράγματα που χρειάζεται να κάνω! Αισθανόμουν βέβαια άβολα όταν ήμουν με φίλους-ζευγάρια κι όταν έφτανε σε τέτοια θέματα η κουβέντα, αλλά το άφηνα πάντα να πλανιέται σε ένα νέφος αοριστίας. Δεν ήθελα να πω (και να παραδεχτώ στον εαυτό μου) ότι εγώ ουσιαστικά απεργώ επ’ αόριστον. Οι ισορροπίες είναι λεπτές σε αυτά τα πράγματα και μερικές φορές δε μπορούμε να εκφράσουμε επακριβώς τι είναι αυτό που μας «φοβίζει». Για μένα ήταν η (παράλογη όπως φαίνεται) πεποίθηση ότι θα είναι επίπονη η πράξη και ότι θα είμαι «έξω από τα νερά μου». Στο παρελθόν είχα πολύ ωραίες στιγμές στη σεξουαλική μου στιγμή και όταν έχεις ζήσει τη φάση με πάθος και ανυπομονησία, σου φαίνεται άβολο όταν θέλει να «σπρώξεις» τον εαυτό σου προς αυτήν την κατεύθυνση. Σκεφτόμουν μάλιστα ότι ίσως είναι καλύτερα να δοκιμάσω να ξαναμπώ στο παιχνίδι με κάποιον που δεν με ενδιαφέρει περαιτέρω ακριβώς για να μην έχω το παραπάνω άγχος για το πώς θα πάει.


    @lioness
    , σε υπερ-ευχαριστώ για την απάντησή σου. Ήταν απίστευτα εύστοχη. Μίλησε κατευθείαν μέσα μου. Η φράση που έγραψες για το γύψο και το μαραθώνιο ήταν η πιο απλή και λογική μεταφορά όσων σκέφτομαι. Μάλιστα, σκέφτομαι να τη «δανειστώ» για να εξηγήσω αυτό που νιώθω με απλά λόγια σε φίλ@ς μου στο μέλλον.. Πράγματι, είναι αυτή η αίσθηση του κατεπείγοντος που πολλές φορές μας σπρώχνει σε επιλογές που δε θα κάναμε υπό άλλες συνθήκες. Η σκέψη ότι επειδή χάσαμε χρόνο πρέπει τώρα να τον αναπληρώσουμε όπως-όπως..
    (παρεμπιπτόντως, σε καμία περίπτωση δεν ξεπέρασες τα όρια και δεν έγινες παρεμβατική, ούτε εσύ, ούτε καμιά/κανείς άλλ@ εδώ μέσα άλλωστε)

    Η αλήθεια είναι ότι ένιωθα επί μέρες ότι ίσως κάνω λάθος επιλογή με το συγκεκριμένο άτομο, βεβιασμένα και ούσα σε πανικό. Μετά διάβασα όσα μου γράψατε, χαλάρωσα, σκέφτηκα ότι δεν είμαι η μόνη που έχει βρεθεί σε τέτοιο διάστημα αποχής (εύκολο να το λες, δύσκολο να το πιστέψεις ότι «δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που έχει περάσει από αυτό»), και αφέθηκα. Το ψιλο-έβγαλα από το μυαλό μου. Ένιωσα ότι ήρθα πάλι σε ισορροπία και ότι ήταν απλά ένας γύψος, τι να κάνουμε, συμβαίνουν αυτά. Το είδα πιο ανάλαφρα. Σαν να σηκώθηκε το αίσθημα της οφειλής απέναντι στον εαυτό μου. Οι μέρες πέρασαν, έκανα τις δουλειές μου, βγήκα με φίλ@ς, και τελικά βόλεψε και είχα όρεξη και κανόνισα να βγω με το συγκεκριμένο άτομο. Χωρίς προσδοκίες, μάλιστα τη μία μέρα το ακύρωσα γιατί προτίμησα να πάω εκδρομή με φίλ@ς, οπότε την άλλη μέρα είπα οκ, ας πάω απλά για μια μπύρα. Δε βλάπτει λίγη κοινωνικότητα, αν είναι να μην τον ξαναδώ ας μην πω μέσω μηνυμάτων ότι δεν ενδιαφέρομαι. Και η μπύρα τελικά εξελίχθηκε σε μια πολύ χαλαρή βραδιά που τράβηξε ως αργά και κατέληξε πολύ φυσικά σε σεξ. Δεν προβληματίστηκα καθόλου κατά τη διάρκεια, μου βγήκε πολύ αυθόρμητα, δεν ήμουν καθόλου έξω από τα νερά μου, ήταν σαν να είχα να κάνω σεξ από προχθές. Οποία έκπληξις, δεν υπήρχε καθόλου πόνος ούτε πρόβλημα ξηρότητας στον κόλπο, το αντίθετο θα έλεγα! Βέβαια, βοήθησε και το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος παρτενέρ δεν είχε μεγάλο πέος και ήταν πολύ αφοσιωμένος στο στοματικό, είπε ότι του αρέσει πολύ και αφιέρωσε πολύ χρόνο σε foreplay. Να μην τα πολυλογώ, τον είδα δύο φορές, έκανα σεξ, πήγαν όλα πολύ καλά, ίσως τον ξαναδώ σε μερικές βδομάδες. Δε νομίζω ότι θα επιδιώξω κάτι παραπάνω με τον συγκεκριμένο, γιατί δεν ταιριάζουμε σε πολλά, δε με ελκύει καν εμφανισιακά, αλλά είχαμε πολύ ωραία επικοινωνία και όσον αφορά το σεξ ήταν μια χαρά και κυρίως ήταν πολύ δοτικός και πολύ εκφραστικός. Είμαι πολύ χαρούμενη με το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Πραγματικά, νιώθω ότι το μεγαλοποίησα χωρίς λόγο. Δε σημαίνει ότι θα βρω όσα ψάχνω άμεσα, αλλά τουλάχιστον το πρώτο βήμα έγινε και μαζί του έφυγε αυτό το χαζό άγχος γύρω από το ζήτημα της αποχής. Είπαμε, είναι σαν να ήμουν στο γύψο.

    Σας ευχαριστώ πολύ όλες, να ξέρετε ότι σε όσα μου γράψατε βρήκα το θάρρος να αφεθώ. Κι αν γραφτούν κι άλλες αναρτήσεις πάνω στο θέμα, ακόμα καλύτερα, γιατί προσωπικά βλέπω σε αυτές τις συζητήσεις έναν ασφαλή χώρο, έναν χώρο για να εκφράζομαι ελεύθερα. Και δεν είναι μικρό πράγμα αυτό.

    #53576

    Dotti Kali Linnea
    Συμμετέχων

    @Γβρμ, μάλλον δεν εκφράστηκα αρκετά ευκρινώς, λογικό να μην κατάλαβες.. Όχι, το πρόβλημα μου δεν έγκειται στη δυσκολία αποσύνδεσης σεξ και σχέσης. Και one night stand έχω κάνει, και κάζουαλ σεξ, και ελεύθερες σχέσεις και γενικώς πριν αυτό το διάστημα αποχής όποτε μου άρεσε κάποιος έκανα σεξ, δεν ήταν κάτι που με προβλημάτιζε δηλαδή. Και κυρίως αν μου το έλεγε κάποι@ πριν 5 χρόνια ότι θα ζήσω τόσο καιρό χωρίς σεξ μάλλον δε θα το πίστευα! Οι συγκυρίες το έφεραν έτσι ωστόσο κι εγώ αφέθηκα υπερβολικά. Και αυτό μου προκαλεί τις όποιες ενοχές. Θα προσπαθήσω να πω κάποια πράγματα ακόμη, αλλά έχε κατανόηση, μου είναι ακόμα δύσκολο να μιλάω για αυτά.

    Το χρονικό αυτό διάστημα (3 χρόνια πριν) πέρασα κατάθλιψη. Μία από τις συνέπειες, η πιο ανώδυνη ίσως, ήταν η πολύ κακή σχέση με το φαγητό και συνεπώς με το σώμα μου. Έτσι, ακόμη κι όταν άρχισα να επανέρχομαι, μετά τον πρώτο χρόνο, ακόμα κι όταν έβαλα μπρος τη φροντίδα του εαυτού και τη φροντίδα του σώματος, μέσα από ψυχοθεραπεία, ακόμα και τότε δεν ένιωθα ότι θέλω και ότι μπορώ να ασχοληθώ με την ερωτική μου ζωή, είτε σε συναισθηματικό επίπεδο εμπλοκής είτε σε επίπεδο σεξ. Το τελευταίο εξάμηνο όμως νιώθω πια ότι θέλω να αποκτήσω σεξουαλική ζωή, και αν προκύψει θέλω και να ερωτευτώ, μου έχει λείψει αυτή η γκάμα συναισθημάτων! Ανεξάρτητα το ένα από το άλλο βέβαια, σε πρώτη φάση θέλω απλώς να ξαναμπώ στο παιχνίδι.. Παρόλα αυτά, παρόλο που λέω ότι το θέλω, νιώθω ένα κομπλάρισμα και καταλήγω να μην προσπαθώ ενεργά γι’ αυτό. Και με πιάνει ένα παράπονο απέναντι στον εαυτό μου που «παρα-αφέθηκα». Που οκ, 2 χρόνια πριν δεν ήταν προτεραιότητα αυτό αλλά το να βρω τη δύναμη να ζήσω, αλλά τώρα πια πρέπει επιτέλους να το βάλω κι αυτό προτεραιότητα γιατί ο καιρός περνάει και αν δεν έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές δε θα μας έρθουν όλα στο πιάτο! Από μια απλή γνωριμία, από καλό σεξ που μου έχει σίγουρα λείψει, ως και το να ερωτευτώ ξανά, όλα αυτά θέλουν μια άλφα κοινωνική τριβή, θέλουν φλερτ, θέλουν κοινωνικότητα, θέλουν γνωριμίες, θέλουν.. γενικώς.

    Αυτά τα λίγα για τώρα, ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι μου είναι λιγάκι δύσκολο να επεξηγήσω ακριβώς την κατάσταση. Όπως και να’ χει σ’ ευχαριστώ που εκφράστηκες τόσο ευγενικά και διακριτικά, το εκτιμώ πολύ, ειλικρινά.

    #53505

    Dotti Kali Linnea
    Συμμετέχων

    @Iatro, ευχαριστώ για την απάντηση.. Έχεις δίκιο, ίσως από ένα χρονικό διάστημα και μετά δεν υπάρχει και τόσο μεγάλη διαφορά και είναι στο μυαλό μου πιο πολύ. Προσπαθώ να σκεφτώ ότι όπως δε θα δίσταζα να πω ότι μου αρέσει το τάδε και δε μου αρέσει το δείνα πάνω στο σεξ, με την ίδια λογική μπορώ να πω και «μπορείς να είσαι προσεκτικός και να το πάμε αργά γιατί έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που έκανα σεξ;»

    @Γβρμ, σε ευχαριστώ κι εσένα πολύ για την απάντηση. Το κομμάτι της προσωπικής ενασχόλησης με το σώμα μου και τη σεξουαλικότητά μου, με τη βοήθεια sex toys, το έχω σκεφτεί πάρα πολύ, αλλά δυστυχώς δεν το έχω υλοποιήσει ακόμα, πάνω-κάτω για τους ίδιους λόγους με σένα. Πάντως, με αφορμή αυτό θα ήθελα να μοιραστώ και το εξής: ενώ θεωρητικά έχω απελευθερωμένες ιδέες πάνω στο σεξ, κι ενώ έχει χρόνια που σκέφτομαι ας πούμε να επισκεφθώ ένα sex shop, εξακολουθώ να κολλάω, ακόμη και στην πρώτη πρακτική σκάλα: και σε ποιο να πάω, και θα έρθει η πωλήτρια να με ρωτήσει τι θέλω όπως όταν ψωνίζω ρούχα, και αν πετύχω κάποιον γνωστό καθώς βγαίνω.. Πράγματα χαζά με λίγα λόγια. Είναι λες και αν ξυπνούσα αύριο και η πραγματικότητα ήταν ότι όλ@ το κάνουν τότε θα μου φαινόταν απόλυτα φυσιολογικό να πάω κι εγώ τη βόλτα μου στο sex shop, ενώ τώρα νιώθω ότι είναι κάτι που απαιτεί να καταστρώσω σχέδιο!
    Και δράττομαι αυτής της αναφοράς στη χρήση sex toys, για να προσθέσω κάτι ακόμη. Στο διάστημα της αποχής μου, πράγματι, επιδιώκω τον αυνανισμό και γενικότερα να προσέχω το σώμα μου (με καλή διατροφή, γυμναστική, κρέμες, αποτρίχωση, με το να κοιτάω συχνά το σώμα μου στον καθρέφτη κ.α.). Υπό αυτή την έννοια δηλαδή παίρνω, έστω και μόνη μου, μια κάποια ευχαρίστηση. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι ενοχές απέναντι στον εαυτό μου που «εγκατέλειψα» την επαφή με το «άλλο σώμα». Αισθάνομαι σαν να άφησα ένα κομμάτι διαπροσωπικής επαφής και επικοινωνίας να εκλείψει από τη ζωή μου. Σαν να «βουβάθηκε» ένα κομμάτι μου. Αυτό είναι το μεγαλύτερο βάρος. Νιώθω ότι όπως προσπαθώ για άλλα πράγματα (στόχους, άλλες σχέσεις και συναναστροφές) έτσι πρέπει να προσπαθήσω και γι’ αυτό τώρα. Να αφιερώσω χρόνο και ενέργεια κι όχι να περιμένω ότι θα ερωτευτώ ξαφνικά και τότε θα έχω σεξουαλική ζωή και συντροφικότητα. Δεν ξέρω αν είστε κι άλλ@ εδώ που νιώθετε έτσι, αλλά όπως και να’ χει, μου κάνει καλό και μόνο που πήρα το θάρρος να τα εξωτερικεύσω ε-πι-τέ-λους.

    #53442

    Dotti Kali Linnea
    Συμμετέχων

    Αχ, σας ευχαριστώ πολύ και τις δύο.. Μου δώσατε ήδη ένα boost και μια ανακούφιση!

    @Curious, όσον αφορά τον πόνο δεν ξέρω γιατί αλλά μου φάνηκε σχεδόν αυτονόητο ότι θα υπάρξει.. Ίσως με έχουν επηρεάσει κάποια (αμφιβόλου εγκυρότητας) άρθρα από αυτά που εμφανίζονται κατά καιρούς στο feed με τίτλους τύπου «τι συμβαίνει στο σώμα όταν δεν κάνουμε σεξ» τα οποία περιγράφουν -λιγάκι ανατριχιαστικά- ότι οι μύες της περιοχής ατροφούν και ακόμη, ότι όσο δεν κάνεις σεξ τόσο μειώνεται και η επιθυμία να κάνεις σεξ. Άρα ότι είναι ένας φαύλος κύκλος στον οποίο το σώμα «ξεχνάει» και «ξεσυνηθίζει». Πραγματικά μου κάνει εντύπωση που μου γράψατε και οι δύο ότι δεν θα υπάρξει πόνος απαραίτητα! Για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα οι συνθήκες να ήταν ιδανικότερες, δηλαδή να είχα γνωρίσει κάποιον που πραγματικά μου αρέσει πολύ, αλλά επειδή αυτό δε συνέβη δυστυχώς, νιώθω πια ότι θέλω απλώς να δοκιμάσω να κάνω σεξ γιατί παραπέρασε ο καιρός. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Είναι σαν να «ξύπνησε» κάτι μέσα μου. Και εν μέρει νιώθω και ότι «το οφείλω» στον εαυτό μου, ότι πρέπει να φροντίσω κι αυτό το κομμάτι γιατί νιώθω ότι όσο το αφήνω τόσο το χειρότερο.. Τόσο θα το μεγαλοποιώ, τόσο θα αγχώνομαι, τόσο θα κομπλάρω. Έχεις ένα δίκιο @Between Worlds, δε χρειάζεται να κάνω και συνέντευξη τύπου, μπορώ απλά να πω ότι έχω καιρό να το κάνω, δε χρειάζεται να διευκρινίσω.

    Πραγματικά αν δεν υπήρχε αυτός ο χώρος να τα εκφράσω αυτά δεν ξέρω τι θα έκανα.. Είναι ένα θέμα που μου προκαλεί μια κάποια «ντροπή», με την έννοια ότι θεωρείται δεδομένο από όλ@ στο περιβάλλον μου ότι θα πρέπει ένα άτομο να ψάχνει ή να έχει σύντροφο ή τουλάχιστον σεξουαλική δραστηριότητα. Κι εγώ για διάφορους λόγους και συγκυρίες «έμεινα πίσω» αν μπορώ να το θέσω έτσι. Και το κουβαλάω κάπως ενοχικά, ντρέπομαι να το μοιραστώ δηλαδή. Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι, και τις δύο.

Επισκόπηση 5 δημοσιεύσεων - 1 έως 5 (από 5 συνολικά)