Απαντήσεις συζητήσεων που έγιναν

Επισκόπηση 6 δημοσιεύσεων - 1 έως 6 (από 6 συνολικά)
  • Συντάκτης
    Δημοσιεύσεις
  • #64560

    kissed by fire
    Συμμετέχων

    Φουστα μου, αγωνιστικους χαιρετισμους!
    Δε ξέρω σε τι εργασιακο καθεστός είσαι. Εγω πριν 1 χρονο περιπου έφτασα στο αμην όταν εργαζόμουν στον ιδιωτικό τομέα. Το ανύπαρκτο κλίμα συνεργασίας, η συνεχής αμφισβήτιση της ομάδας από τους ανώτερους, η ανασφάλεια για το αν θα παραταθεί η συνεργασία μας ή όχι, οι συνεχεις αξιολογήσεις, οι παράλογες απαιτήσεις σχετικά με το φόρτο εργασίας και η εμπλοκή άσχετων στο κομμάτι της δουλειάς μου με έκαναν να είμαι συνέχεια με νεύρα τα οποία μετέφερα στο σπίτι, να ξεσπάω στο φαί, να νιώθω απίστευτη κούραση ενω έκανα δουλειά γραφείου, να μην έχω όρεξη να ασχοληθώ με τίποτα άλλο μετα τη δουλεια ενω ενα αυτοάνοσο που έχω είχε πολύ άσχημη έξαρση. Η λύση για εμενα ήταν να θέσω ως στόχο τη μεθοδευμένη μετάβαση μου σε άλλο περιβάλλον εργασίας. Αρχισα να ψάχνω αλλού δουλειά αφού πρώτα είδα οτι τα πράγματα δεν αλλάζουν παρα τις σχετικές αναφορές στον προιστάμενο-που όμως ήταν ανίκανος να διαχειριστεί την ομάδα του. το να θέσω ένα στόχο έστω και μακροπρόθεσμο απο μόνο του ηταν ανακουφιστικό μέσα στο χάος της αβεβαιότητας. Μέχρι λοιπόν να υπάρξει ανταπόκριση απο κάπου αλλού με βοήθησαν πολύ οι φίλοι μου (ένα υποστηρικτικό περιβάλλον χρειάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις) αλλα και το να κάνω πράγματα που με γεμίζουν όταν δε δούλευα. Είχα μια συνάδερφο, με την οποία βγάζαμε το αχτι μας περι δουλειάς- να ναι καλά! Επίσης έβαλα τα όρια μου σχετικά με το πόσο χρόνο θα επιτρέπω να μου τρώει η δουλειά όταν δε δουλεύω (τηλ εκτός ωραριου και mail) αλλά παράλληλα έβαλα όρια στο πόσο θα επιτρέπω τις σκέψεις μου να αναλώνονται γύρω απο τη δουλειά και τα άγχη της. Κάτι που διαπιστώνω ετεροχρονισμένα, καθως πλέον ασκουμαι 3-5 φ τη βδομάδα είναι οτι βοηθάει απίστευτα στη διάθεση (οκ πλέον δεν είμαι σε τετοιο σημείο εξουθένωσης αλλά η δουλειά μου απαιτεί απο εμενα μεγαλο ψυχικό σθένος) Γενικά είναι μια δύσκολη περίοδος αυτή που περνάς και πολλοί δεν αναγνωρίζουν τα σημαδια παρα μόνο οταν έχουν καποιο σοβαρό σωματικο σύμπτωμα. Να φροντιζεις τον εαυτό σου (καλό φαι, ύπνος) βοηθάει παντού! Όμως αν πραγματικά νιώθεις οτι δε βελτιώνεται τίποτα το ξέρεις το μαντρα του Α μπα!

    #64511

    kissed by fire
    Συμμετέχων

    Κορίτσι μου γλυκό! Μια αγκαλια απο εμένα! Αρχικά θα σου πω να μη καταπιέσεις το συναίσθημα σου. Κλάψε αν αυτό σου βγαίνει και δώσε χρόνο στον εαυτό σου να θρηνήσει την απογοήτευση που εισέπραξε. Όλο αυτό είναι ενα βίωμα που θα σε πάει μπροστά και θα σε κάνει να καταλάβεις πόσο δυνατή είσαι. Έκανες το πρώτο βήμα συνειδητοποιώντας οτι αυτός ο άνθρωπος δε σου ταιριάζει. Δε σου αξίζει ο τρόπος που σου φέρθηκε. Από αυτά που λες φαίνεται οτι του έχεις δώσει δυνάμεις να σε εξουσιάζει. Τι σημαίνει ξέρει να παίζει; Εσύ του επιτρέπεις να μπαίνει στη ζωή σου. Κάθε λεπτό που αφιερώνεις σε αυτό το στερείς απο εσενα κοπελάρα μου. Επικεντρώσου στον εαυτό σου. Αναλογίσου τι σου αρεσει να κάνεις και κάντο. Υπήρχες πριν απο αυτόν! Ημαρτον δεν έχει το χρυσό Γιακουμή. Βάλε όρια και προστάτεψε τον εαυτό σου γιατι κανείς δε θα το κάνει για εσένα. Μόνο όταν αρχίσεις να αγαπάς τον εαυτό σου και να μην κάνεις καμια εκπτωση σε βαρος του θα ξεφύγεις. Φυσικά δε θα γίνει σε μια μέρα αλλά είναι μια διαδικασία που αν θεωρείς οτι δε μπορείς να την κάνεις μόνη σου και θέλεις να δεις τα μοτιβα πίσω από την επιλογή μη διστάσεις να αναζητησεις βοήθεια από ψυχολόγο. Καλή δύναμη εύχομαι!!!

    #64512

    kissed by fire
    Συμμετέχων

    Sailor και πολύ ασχολήθηκες! Ο τύπος παραβιάζει τα όρια σου εκμεταλευόμενος την παρέα σας. Μόνο αν γίνεις δυσάρεστη θα σωθείς. Ορθά κοφτά λες οτι ο τρόπος που σε αγγίζει σε κάνει να νιώθεις άβολα ενώ σε πονηρες ερωτησούλες λες “δε σου επιτρέπω’ “δε σε αφορά”. Αυτή τη στιγμή νιώθεις εσυ άβολα μέσα σε μια παρέα και αυτός περνάει ζάχαρη. Εσύ τι ακριβώς κάνεις αντί να περνάς ευχάριστα με τους φίλους σου; Αν συνεχίσει πιάσε τους φίλους που σε είχαν ρωτήσει αν παίζει κάτι με αυτόν και πες τα όλα χύμα. Οτι ο τύπος έχει κοπέλα και σου ρίχνεται και όλο αυτό παραβιαζει τα όρια σου και νιώθεις αβολα. Αν τηνν επόμενη φορά κάνει τα ίδια ενώπιον της παρέας και κανείς δεν πει κάτι τότε there you go βλέπεις και με τι άτομα κάνεις παρέα και πράττεις ανάλογα!

    #62319

    kissed by fire
    Συμμετέχων

    Αγαπητές,
    ευχαριστώ για τα σχόλια!
    Ναι είναι κουραστικό και ψυχοφθόρο. Υπάρχουν περίοδοι (που γίνονται όλο και μεγαλύτερες) που απέχω εντελώς και λέω δε θα ξανασχοληθώ. Μετά όμως σκέφτομαι οτι δε πρέπει να γενικεύω και ας είμαι ανοιχτή ποτέ δε ξέρεις. Αλλά ναι κουράζομαι. Στον έξω κόσμο όσον αφορά την προσωπική εμπειρία αλλά και απο διηγήσεις φίλων, προσεγγίσεις και γνωριμίες δε γίνονται και μεταξυ μας πλέον μπορείς να μάθεις πιο πολλά από το προφιλ του άλλου στο διαδίκτυο και να κρίνεις με περισσότερες πληροφορίες αν αξίζει να ασχοληθείς, απ ότι βλέποντας εξω εναν άγνωστο. Φλερτάρω έντονα με την ιδέα του μόνο σεξ απο εδω και πέρα αφου έτσι και αλλιως δεν εκτιμάται η προσπάθεια και ο χρόνος που αφιερώνω να μάθω περισσότερα για τον άλλο.

    #55660

    kissed by fire
    Συμμετέχων

    Βρε κοπελάρα μου καλή! Βάλε τον εαυτό σου σε προτεραιότητα! Πολύ ορθά ξέρεις τι ζητάς από μια σχέση και αυτό το άτομο δεν είναι σε θέση να σου δώσει ουτε τα μισά. Δε θα τον σώσεις εσύ μη μπαίνεις στο τρυπάκι αυτό. Η ζωή είναι μικρή και εσυ έχεις αλλα τόσα μανάρια γύρω σου που θα θέλουν να μείνουν στο στενούτσικο κρεβάτι σου και να μη σ αφήσουν στιγμή να ξεκολλήσεις απ αυτό. Διεκδίκησε αυτό που θέλεις για εσένα κράτα τα μαθήματα απο αυτή την εμπειρία και με το καλό να πας παρακάτω. Ριχτα στον Σκανδιναβο για αρχη <3

    #55169

    kissed by fire
    Συμμετέχων

    Να μην υποτιμούμε καθόλου το ψυχολογικο κομμάτι. Μπορεί άνετα να σχετίζεται με ανεπεξέργαστα κομμάτια σου γύρω απο το σεξ. Εφόσον οργανικά δε συντρέχει κάποιος λόγος θα σου πρότεινα να επισκεφτείς κάποιον σεξολόγο ή ψυχολόγο αν επιμένει, καθώς φυσικά και το σώμα σου προσπαθεί να σου πει κάτι. Βρίσκω και γω θετικό οτι βελτιώνεται σταδιακά οπότε ίσως εκεί είναι και η απάντηση σου. Θα σου πω οτι εγω για πολυ καιρό αφότου χώρισα ( κ μολονότι καναμε πλ καλό σεξ) κάθε φορά που ερχομουν σε οργασμό μόνη μου εκλαιγα μετα χωρίς λόγο και χωρίς να μπορώ να το ελεγξω. Καταλαβαίνεις οτι εφαγα φρίκη γτ φυσικά αγχωνόμουν για την οποιαδήποτε ενδεχόμενη επαφη/ να κάνω σεξ κ ν τα μπήξω μπροστα στον άλλο; Αλλά κυρίως με ανησυχούσε τρομερά το οτι πίστευα οτι είχα ξεπεράσει τον πρώην καθώς ήθελα να κάνω σεξ με άλλους. Θα σου πω τι με βοήθησε μήπως πάρεις καμια ιδεα. Αρχικά το αποδέχτηκα κ δεν πίεσα το σώμα μου. Με τους εκάστοτε συντρόφους βεβαια πήρε χρόνο να φτάσω στην κορύφωση αλλα πάλι το αποδεχόμουν. Απολάμβανα τη διαδικασια και έλεγα οτι θέλει χρόνο το σώμα μου να και θα τον έχει. Καμία επίκριση μόνο αγάπη και κατανόηση. Τέλος, προσπάθησα να εξερευνήσω σκέψεις μου γύρω απο το σεξ, το σεξ με άλλους πέρα από ένα μόνιμο σύντροφο και γενικά τα συναισθήματα μου γύρω απ αυτο. Ανακάλυψα οτι με το κλαμα πενθούσα ουσιαστικά την οικειότητα που έχασα από το σεξ με τον πρώην- γτ κακα τα ψέματα οι νέες γνωριμίες στην αρχη θέλουν προσπάθεια.Το πάλεψα κ εμαθα να με ακουω κσι να μη με ζορίζω. Αυτό κράτα κ ελπίζω να έχεις πιο όμορφα νέα στο μέλλον!

Επισκόπηση 6 δημοσιεύσεων - 1 έως 6 (από 6 συνολικά)