Απαντήσεις συζητήσεων που έγιναν

Επισκόπηση 4 δημοσιεύσεων - 1 έως 4 (από 4 συνολικά)
  • Συντάκτης
    Δημοσιεύσεις
  • #114129

    Chachacha
    Συμμετέχων

    Φούστα μου ευχαριστώ πολύ, ήδη πλάκα κάνω, ό,τι περνάει είναι ναι μεν μια ταλαιπωρία, αλλά περνάει. Η στιγμή της συνειδητοποίησης είναι από μόνη της πολύ ανακουφιστική, ειδικά αν εντοπίζεις λάθη στον δικό σου τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα, τουλάχιστον ένιωσα ότι μου βγάζει νόημα όλο αυτό και μπορώ να το αντιμετωπίσω διαφορετικά. Χθες συζητούσα με την ψυχολόγο μου μου είπε ότι λένε όλοι να βάζουμε όρια, κάτι το οποίο ισχύει, αλλά αν βλέπεις ότι ο άλλος δεν θέλει να καταλάβει, τότε πρέπει να βρεις άλλους τρόπους να επιβιώσεις, διαφορετικά ματαιοπονείς βαρώντας το κεφάλι σου στον τοίχο. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, γιατί ένιωθα ότι κάνω λάθος, ότι δεν ξέρω πώς να βάζω όρια, ενώ τα όριά μου υπήρχαν, απλά κάποιοι επιμένουν να τα αγνοούν. Τώρα θα τους αγνοώ κι εγώ.

    #113695

    Chachacha
    Συμμετέχων

    Είμαι στην κλινική για το ραδιενεργό ιώδιο, με έχουν θυμηθεί διάφοροι εντός και εκτός δουλειάς για ευχές, λες άνθρωποι, ρε φίλε. Η προϊσταμένη μου την προγούμενη μέρα με ρώτησε αν μπαίνω την επόμενη (έχω ειδοποιήσει τους πάντες, έχω αλλάξει meetings, το έχω βάλει σε ημερολόγιο ότι θα είμαι με άδεια ασθενείας, μόνο αυτή δεν το θυμόταν) γιατί ήθελε να με χώσει αντ’ αυτής σε συνάντηση το πρωί (με ρώτησε τι ώρα μπαίνω για την ακρίβεια, μήπως και προλαβαίνω να μπω). Στο τέλος της πρώτης μέρας με πήρε τηλέφωνο για μία εκκρεμότητα, και τυπικά θυμήθηκε να ρωτήσει πώς είμαι. Μου πήρε ένα χρόνο ψυχοθεραπείας να αποδεχθώ ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εργασιακό μου χώρο, είχα κολλήσει να σκέφτομαι ότι εφόσον κανένας δεν με βρίζει και με πληρώνουν στη ώρα μου, όλα είναι καλά. Ε, δεν είναι. Πυρηνικούς αντιδραστήρες να χειριζόμουνα, όλο και κάποιο τρόπο θα βρίσκανε να την παλέψουν 3 μέρες χωρίς εμένα.

    #112818

    Chachacha
    Συμμετέχων

    Φούστα σε ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη, έχεις απόλυτο δίκιο για το θυρεοειδή, πλέον πιστεύω ότι κάποιος καλό είναι να το έχει στο ετήσιο check up του. Ευχαριστώ και όλες όσες μοιραστήκατε τις ιστορίες σας, όσο μιλάμε, τόσο πιο κοντά είμαστε στο να νιώσουμε καλύτερα. Προσωπικά μου κάνει πολύ καλό η ψυχοθεραπεία, πλέον και η αγωγή με έχει πιάσει και νιώθω πιο δυνατή. Να πω ότι ήταν από τα καλύτερα πράγματα που έκανα για τον εαυτό μου η αγωγή και παίζει ρόλο ο ψυχίατρος. Πήγα φοβισμένη ότι θα με γεμίσει χάπια και βρήκα έναν άνθρωπο που δεν ήθελε να μου δώσει αγωγή παρά μόνο όταν σιγουρεύτηκε ότι βλέπω σοβαρά την ψυχοθεραπεία και αντιμετωπίζω την αγωγή σαν μια extra βοήθεια, όχι τη λύση. Όσο ως προς την μόνιμη κατηγορία προς τον εαυτό μου, ότι άλλοι άνθρωποι έχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από τα δικά μου, φόρτο εργασίας και αντέχουν ενώ εγώ όχι, ήταν απόλυτος. Μου είπε ότι αυτό είναι το ταμπού που έχουμε όλοι μας με την ψυχική ασθένεια. Κανείς δεν κατηγορεί τον εαυτό του γιατί ενώ οι άλλοι δεν προσέχουν την υγεία τους, αυτός που προσέχει έχει υψηλή χολιστερίνη. Το έχουμε αποδεχτεί ότι μπορεί να συμβεί. Αντίθετα για την ψυχική υγεία που κανείς δεν μιλάει, οι περισσότεροι την έχουμε στο μυαλό μας ως κάτι που συμβαίνει μόνο όταν υπάρχουν συνταρακτικά γεγονότα στη ζωή. Ομολογώ ότι αν και άνετη στο να κάνω ψυχοθεραπεία, με κατηγορούσα για αδυναμία. Έχω δουλίτσα μπροστά μου λοιπόν.

    #112011

    Chachacha
    Συμμετέχων

    Γεια σας και από μένα. Βάλσαμο αυτό το θέμα, απορώ γιατί δεν το ανακάλυψα νωρίτερα. Burn out κι εγώ, συνοδευόμενο από κατάθλιψη και κρίσεις πανικού. Έχω κλείσει ένα χρόνο ψυχοθεραπεία, πρόσφατα μπήκα και σε αγωγή που ελπίζω να με βοηθήσει. Εξακολουθώ αν είμαι σε άρνηση με τη δουλειά, με πιάνει κρύος ιδρώτας για το παραμικρό και φυσικά η προϊσταμένη μου γκρινιάζει με την κάθε ευκαιρία. Το απίστευτο είναι ότι ξέρει ότι μόλις έβγαλα το θηρεοειδή και ότι ήταν καρκίνος, της είπα για κρίσεις πανικού και σήμερα μετά τον εξάψαλμο μου είπε ότι έπρεπε να της έχω ζητήσει βοήθεια. Παιδιά όσες φορές έχω ζητήσει βοήθεια η μόνη απάντηση που λαμβάνω είναι ότι τα δικά μου είναι λίγα πράγματα και οι άλλοι κάνουν περισσότερα (το οποίο δεν είναι αλήθεια, γιατί η άλλη ομάδα έχει 2 άτομα και έχουν και stand by άτομο για ότι επιπλέον προκύψει/άδειες κτλ. Εγώ είμαι μόνη μου, η ίδια λέει ότι δεν ξέρει καν τι κάνω, και δεν έχω back-up ούτε για την άδειά μου). Το αποτέλεσμα όλου αυτού είναι ότι παραλύω όταν πάω να ασχοληθώ με τη δουλειά για πράγματα που σχετίζονται με εκείνη, ενώ ότι άλλο task έχω με άλλες ομάδες το φέρνω εις πέρας με το παραπάνω και φυσικά αναγνωρίζεται και επίσημα. Προφανώς είχα το υπόβαθρο για όλο αυτό, αλλά βρήκε και αυτή τα κουμπιά μου. Extra bonus: 1,5 χρόνο με δύο νήπια στο σπίτι καραντίνα, χωρίς εξωτερική βοήθεια, μόνο τη αμέριστη συμπαράσταση και συνεργασία του άντρα μου. Δεν ξέρω άλλοι μπορεί να είναι πιο δυνατοί, εγώ κατέρρευσα πάντως και ακόμα δεν βλέπω να σηκώνομαι.

Επισκόπηση 4 δημοσιεύσεων - 1 έως 4 (από 4 συνολικά)