Aten
Απαντήσεις συζητήσεων που έγιναν
-
Δημοσιεύσεις
-
Εγώ χαίρομαι που βλέπεις μια χαρά την κατάσταση και αναγνωρίζεις τα προβλήματα. Ξέρεις πού νομίζω ότι μπλέκεσαι; Εκεί που το διέκρινε και η Γβρμ, πιστεύεις πως επειδή εσύ είπες στον άντρα σου ότι θέλεις έναν καλό γάμο με ειλικρινή σχέση, 3 παιδιά και ανοιχτή συνεννοήση και αυτός συμφώνησε, τώρα που δεν το έχεις, πιστεύεις ότι περνάει από το χέρι σου να το διορθώσεις.
Τα είπε πολύ ωραία: “Το ότι ο πατέρας δεν ασχολείται με τα παιδιά του δεν μπορείς να το κρύψεις μέσα σε μια συμβίωση, ούτε να το αναπληρωσεις. Δεν είναι παθητικό αυτό που κάνει, είναι μια ενεργητική απόρριψη, μια επιλογή, κι ως τέτοια βιώνεται από τα παιδιά σας. Αυτό ό,τι και να κάνεις δεν μπορείς να το αλλάξεις. ”Μη μπλέκεις τις δικές σου προθέσεις με των άλλων και ποτέ μην περιμένεις ότι οι άλλοι θα συμπεριφέρονταν όπως εσύ στην εκάστοτε κατάσταση. Αυτό που του ζητάς είναι, για τους περισσότερους άντρες που έχω γνωρίσει, περίπου ο ουρανός με τ’άστρα. Δεν τους μαθαίνει κανένας να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και πιστεύω ότι πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν καν να τα αναγνωρίζουν (πολλοί άνθρωποι βασικά, αλλά αυτό είναι μια κάπως διαφορετική κουβέντα). Ο άντρας σου μπορεί να έχει αυτό το πρότυπο οικογένειας, μια γυναίκα που προσπαθεί για όλα και ένας άντρας αδιάφορος, οπότε στο μυαλό του αυτό που έχετε να είναι ένας οκ γάμος. Γιατί να σου πει ότι βαρέθηκε και θέλει να φύγει αν μπορεί να τη γλυτώνει παίζοντας με το κινητό του, γνωρίζοντας ότι θα τα έχει όλα έτοιμα; Μ@λ@κ@ς είναι; Προσπαθώ να σου πω ότι αυτοί που χάνετε είσαι εσύ και τα παιδιά. Δε μπορείς να τον κάνεις να σου πει αυτό που περιμένεις ή αυτό που θα έλεγες εσύ σε αντίστοιχη περίπτωση γιατί είναι μια ανεδαφική προσδοκία. Δεν απέτυχες σε κανένα όνειρο, παντρεύτηκες κάποιον που αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων και αυτή είναι μια φοβερά κοινή κατάσταση. Εσύ θα πεις τέλος γιατί δε μπορούμε να ελέγξουμε τις σκέψεις και τις πράξεις των άλλων, μπορούμε να ελέγξουμε μόνο τις δικές μας. Και, I cannot stress that enough, δεν είναι αποτυχία. Αποδέσμευσε τον εαυτό σου από την επιρροή του μπαμπά σου, δεν ήσουν εσύ που δεν ήσουν αρκετά καλή για εκείνον, ο μπαμπάς σου δεν ήταν αρκετά καλός με την οικογένειά του και έκανε προβολή σε εσάς τα συναισθήματά του για να δικαιολογήσει την συναισθηματική του ανεπάρκεια. Δε χρειάζεται να ζεις έτσι, είσαι έξυπνη και με ενσυναίσθηση, μη συνδέεις όλο το νόημα της ζωής σου με έναν κακό γάμο, συνέδεσέ τον με τα γλυκά σου παιδιά και γίνε μια ευχαριστημένη με τη ζωή της μαμά, θα είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να τους κάνεις.
Τα παιδιά σου ξέρουν ότι έχουν έναν πατέρα που ζει μαζί τους και αδιαφορεί. Ξέρουν πολύ καλά ότι είναι μια φιγούρα που πηγαινοέρχεται και δεν προσποιείται καν ενδιαφέρον. Τα γράφω έτσι για να μπορέσεις να καταλάβεις πως υποτιμάς το τι καταλαβαίνουν τα παιδιά σου και, ταυτόχρονα, πιστεύεις ότι η δική σου εμπειρία θα είναι όμοια με των παιδιών σου, κάτι που δεν ισχύει.
Και γω παιδί χωρισμένων γονιών είμαι και προφανώς δεν ήταν ευχάριστη εμπειρία. Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει αλλά οι δικοί μου περίμεναν 3 χρόνια να τελειώσω εγώ το σχολείο και να πάρουν διαζύγιο, 3 χρόνια που καταλαβαίναμε και εγώ και ο μικρότερος αδερφός μου ότι τα πράγματα είναι για διαζύγιο. Ξέρεις πώς ένιωσα όταν χώρισαν μόλις τέλειωσα; Ότι με κορόιδευαν 3 χρόνια, και καλά μέναν μαζί για να μη διαταραχτεί το διάβασμά μου ενώ δεν υπήρχει καμία επικοινωνία μεταξύ τους, μόνο για τα τυπικά, ζούσαν ξεχωριστές ζωές, ο μπαμπάς μου που ήθελε να χωρίσει αλλά μας αγαπούσε ήταν απών επειδή πιεζόταν και η μαμά μου ήταν μόνιμα μέσα στα νεύρα, τη στενοχώρια και την απελπισία. Αυτό μου πλάσαραν ως φυσιολογική ζωή. Ξέρεις πότε κατάφερα να αναγνωρίσω πόσο μεγάλο πρόβλημα μου δημιούργησε στη ζωή μου η εικόνα που μας έδειχναν ως γάμο; Φέτος και είμαι 35. Η εικόνα της μαμάς μου να μη λέει ποτέ αυτό που αισθάνεται και να νομίζει ότι αυτό που κάνει είναι καλό, να υπομένει μια μη υποφερτή γι’αυτήν κατάσταση “για τα παιδιά”, μου δημιούργησε μόνο προβλήματα στη ζωή μου γιατί με έμαθε με το παράδειγμά της να ανέχομαι καταστάσεις προσωπικά και επαγγελματικά που δεν έπρεπε επειδή έτσι κάνουν οι άνθρωποι, γίνονται θυσία για τους άλλους. Οπότε δεν ξέρω αν σου απαντάω σε αυτά που αναρωτιέσαι αλλά τα παιδιά σου δεν τα κοροϊδεύεις με το δείγμα πατέρα που έχουν, τα εκπαιδεύεις για το πώς να αντιμετωπίζουν τη ζωή, με μόνιμη θυσία και παθητικότητα. Δρέπω τους καρπούς αυτής της εκπαίδευσης με ένα burn-out και δυσκολία στη σχέση μου.
Νομίζω πως το θέμα εδώ είναι ότι βιώνεις το διαζύγιο ως μια δικιά σου αποτυχία και γι’αυτό θέλεις να προσπαθήσεις κι άλλο.
Κοίταξε τώρα πως μου φαίνονται εμένα τα πράγματα, λες ότι το διαζύγιο δε θέλει να το συζητήσει. Γιατί να θέλει, NoName μου; Δε μου ακούγεται η κατάσταση σαν να είναι χωρισμένο το φορτίου του νοικοκυριού. Αυτός έχει καθαρά ρούχα, σπίτι, κοινωνική καταξίωση μέσω του γάμου του, (ενδεχομένως) μιλάει με άλλες και εσένα και τα παιδιά, που έχετε συναισθηματικές ανάγκες από αυτόν, σας μπλοκάρει χρησιμοποιώντας το κινητό του. Όλοι θα ξεβολευτείτε αν χωρίσετε αλλά πιο πολύ αυτός. Πού θα βρει όλα αυτά που προανέφερα και μια γυναίκα που θα ανέχεται αυτή τη συμπεριφορά; (πιθανόν να βρει αλλά θα ήταν πιο ευχάριστο και δίκαιο να μη δεχτεί καμιά τέτοιο κακό deal). To αποκαλώ κακό deal γιατί σε ένα τέτοιο έχεις βρεθεί δυστυχώς. Πατάει στη δική σου ανάγκη να νιώθεις ότι δεν απέτυχες στη ζωή σου επειδή πήρες διαζύγιο (δεν ισχύει, αν πάρεις διαζύγιο, το κάνεις επειδή ο άντρας σου αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων και ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ). Εσύ γιατί πρέπει να ανέχεσαι αυτή τη συμπεριφορά; Θα σου δώσει κάποιος βραβείο για τη γαϊδουρινή υπομονή; Κι εσύ θα ζοριστείς αλλά εσύ ήδη σηκώνεις το συναισθηματικό και πρακτικό φορτίο αυτής της κατάστασης, δε θα έχεις και έναν αδιάφορο τύπο να τον παρακαλάς για προσοχή και επικοινωνία.
Δεν ξέρω γιατί είναι αδιάφορος στα παιδιά και πιθανόν και ο ίδιος δεν ξέρει, γι’αυτό δε σου λέει. Μπορεί να ήταν έτσι ο μπαμπάς του, μπορεί να μη σκέφτηκε ποτέ αν και γιατί θέλει παιδιά και να νιώθει καταπιεσμένος (από τις επιλογές του, μην παρεξηγηθώ), μπορεί να νιώθει δική του απελπισία για κάτι που πιστεύει ότι δε μπορεί να συζητήσει με κανέναν, μπορεί να είναι απλά μαλάκας. Τέλος, με τέτοιους ανθρώπους δε γίνεται να διαπραγματευτείς. Δε συζητάς το διαζύγιο, το ζητάς. Και εκεί θα δεις αν το συζητάει ή όχι. Πρέπει να το πιστεύεις εσύ πρώτα και όχι να το πετάς στο τραπέζι σαν βόμβα για να καταφέρεις να του τραβήξεις την προσοχή.
Αν δεν πάει μαζί σου σε σύμβουλο γάμου, δεν ξέρω πόσες επιλογές έχεις πέρα από το να ζεις έτσι, που δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο, ή να χωρίσεις. Με όλη μου την αγάπη τα γράφω αυτά, αγχώνομαι μη βγαίνουν αυστηρά.Περιγράφεις έναν αδιάφορα άνθρωπο στα συναισθήματα της οικογένειάς του. Δεν ξέρω τι σημαίνει για σένα προσπάθεια γιατί σε αυτή την κατάσταση προσπαθείς μόνη σου. Ο άντρας σου αγνοεί το παιδί του που του λέει ότι ασχολείται μόνο με το κινητό του. Εγώ νιώθω τύψεις όταν με κοιτάει η γάτα μου και ασχολούμαι με το κινητό μου, οπότε το παρατάω.
Το θέμα είναι εσύ τι θέλεις να μάθεις στο παιδί σου. Θέλεις το πρότυπο σχέσης που έχει να είναι μιας γυναίκας που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του άντρα της και αυτός αδιαφορεί; Το κινητό είναι σύμπτωμα, αν δεν το είχε θα διάβαζε εφημερίδα και θα έβλεπε τηλεόραση, μη θεωρείς ότι είναι εθισμός στο κινητό αυτός, απλώς το κινητό του επιτρέπει να αποσυνδέεται από την κατάσταση. Επίσης, από ποια διαδικασία θέλεις να προστατεύσεις τα παιδιά σου, ο σύζυγός σου αδιαφορεί ήδη γι’αυτά και λυπάμαι πολύ που το γράφω.
Δε σου αξίζει να το ζεις αυτό και ελπίζω να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη. Τα παιδιά σου θα είναι καλύτερα χωρίς το πρότυπο πατέρα που παίζει με το κινητό του όλη μέρα. Συγγνώμη αν αυτά που γράφω είναι αυστηρά αλλά οι άνθρωποι που δεν είναι χαρούμενοι και δε λένε τι έχουν είναι το χειρότερό μου γιατί αυτό για σένα είναι συναισθηματική κακοποίηση και συ θέλεις να προσπαθήσεις κι άλλο να σε δει και να σε ακούσει και αυτό με θλίβει ακόμα πιο βαθιά για σένα.
Αγκαλιά και ελπίζω να επιλέξεις το σωστό για σένα και τα παιδιά σου, για άντρες που μιλάνε σε άλλες στο instagram ενώ είναι παντρεμένοι και η οικογένειά τους ζητά την προσοχή τους δεν νιώθω καμιά συμπάθεια.
