Καλώς ή κακώς από ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής τηλεόρασης δεν περιμένεις πολλά. Εννιά στις δέκα είσαι σε ετοιμότητα για όσα θα ακουστούν, έχοντας αποδεχθεί πια ότι η τηλεοπτική γλώσσα αλλάζει αργά, με δυσκολία, με κόπο και πολύ συχνά με μπελάδες.
Στην Ελλάδα ζούμε, γνωρίζουμε όλοι τις ηλικίες των παρουσιαστών, τη διαπιστωμένη δυσκολία αφομοίωσης των σύγχρονων προταγμάτων, την απροθυμία πολλές φορές να κατανοήσουν γιατί κάτι που λέγεται μπορεί να είναι επιζήμιο, πολλές φορές κακοποιητικό ή απλώς αιτία οπισθοδρόμησης και συντήρησης σεξιστικών στερεοτύπων.
Έτσι, όταν κάποια πράγματα ξεστομίζονται από νεότερους ανθρώπους, όσο κι αν λέγονται με υποψία τρυφερότητας ή λογοπαίγνιου, χτυπάνε νεύρο. Όπως παραδείγματος χάριν, η χθεσινή ατάκα της Δούκισσας Νομικού σε πρωινή εκπομπή και απευθυνόμενη προς τη μαγείρισσα της τηλεοπτικής παραγωγής, Αργυρώ Μπαρμπαρίγου.
“Ξέρεις πόσο σε αγαπάω, είσαι και το γούρι μου στον γάμο μου, γιατί μου ‘χες δώσει τη μυστική σου συνταγή για το σουφλέ πορτοκαλιού και τον τυλίξαμε!”, είπε χαριτολογώντας η παρουσιάστρια.
Δυστυχώς, όμως, οι κουβέντες περί “τυλίγματος γαμπρών” είναι από εκείνες τις παλιές, πληγωτικές, στερεότυπες συζητήσεις για το πώς οι γυναίκες παντρεύονται ή δεσμεύονται τελικά. Η συζήτηση περί “τυλίγματος” στο σήμερα είναι απογοητευτική, γεμάτη αγκάθια και απαιτούμενα προσόντα που πρέπει -και καλά- να έχει μία γυναίκα για να ευτυχήσει μέσα σε έναν γάμο. Περιγράφουν μία σειρά από παλιακές, γεμάτες λακκούβες πρακτικές που ουσιαστικά μειώνουν και τη γυναίκα και τον σύντροφο και εκπαιδεύουν σε μία λογική πολύ μακριά από αυτό που παλεύουμε για τα κορίτσια και τις γυναίκες σήμερα.
Και ναι, τέτοια αστεία ευδοκιμούν ακόμη και σήμερα στις παρέες, στις οικογένειες, στους κοινωνικούς κύκλους και σίγουρα μπροστά στα πραγματικά προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι θηλυκότητες σήμερα, μιλάμε για πταίσμα.
Αλλά πάντα είναι κάπως απογοητευτικό να αναπαράγονται στον αέρα μιας εκπομπής, πόσω μάλλον από γυναίκες που στον τομέα τους τα έχουν καταφέρει με τις δυνάμεις τους. Η συντήρηση ενός στερεοτύπου ότι ο άντρας – σύζυγος είναι κάποιο είδος εξωτικό και σπάνιο που πρέπει μια γυναίκα -ακόμα και επώνυμη, ακόμα και επιτυχημένη- να ρίξει λάσο για να τον πιάσει και εν τέλει να τον “τυλίξει” είναι προβληματική. Και όσο κι αν κάποιοι γελούν, από τις νεαρότερες ηλικίες ίσως να εκλαμβάνεται και ως συμβουλευτική.
Και εκεί αρχίζουν οι μεγάλες παρανοήσεις που δεν τις χρειαζόμαστε καθόλου τώρα πια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται χαριτολογώντας. Τί ψάχνετε τώρα; Γενιές γυναικών γαλουχήθηκαν με τη νοοτροπία να έχουν την ομορφιά τους ως διαβατήριο και να “τυλίξουν” κανέναν γαμπρό, όσο ακόμη αυτή η ομορφιά μπορεί να αποφέρει κάτι.
Ο άντρας που πήρε η Νομικού είναι σίγουρα τρόπαιο (δεν θυμάμαι ποιός είναι, αλλά σίγουρα δεν είναι υπάλληλος που παίρνει 800 ευρώ το μήνα). Σε αυτούς τους κύκλους τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Σου δίνω νιάτα και ομορφιά και ένα δυο παιδιά και εσύ μου δίνεις (πολλά) χρήματα. Και καλή διατροφή στο διαζύγιο που θα έρθει όταν θα έχει μεγαλώσει η γυναίκα. Ολα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με αγάπη, ούτε με τις σχέσεις που κάνουμε εμείς οι κοινές θνητές.
επειδή λόγω δουλειάς έχει τύχει να συναναστραφώ τη συγκεκριμένη κοπέλα να πούμε ότι είναι καλοσυνάτη , πρόσχαρη , ευγενής , μορφωμένη κι όχι απλά μια όμορφη.
επίσης κι ο άντρας της είναι ωραίο παιδί , δλδ γιατί να μην ερωτεύτηκαν και να έγινε ανταλλαγή???
κι επίσης ούτε αυτή βγάζει 800 το μήνα δλδ εκ των πραγμάτων τον υπάλληλο δύσκολα θα τον έπαιρνε.
Ακριβως συμφωνω απολυτα μαζι σου δυστυχως υπαρχουν και αυτες οι περιπτωσεις
Έχω ενστάσεις εδώ: θεωρώ ότι τέτοιες ατάκες χρησιμοποιούνται με λίγο αυτοσαρκαστικό τόνο, δλδ εν έτη 2022 τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν. Από την άλλη δεν καταλαβαίνω τις αντιδράσεις, μιλάμε για αντικειμενοποίηση του άντρα ως έπαθλο για την πιο “καπάτσα” γυναίκα, άντρας τρόπαιο, ο ανέμελος και αθώος τυπάκος που περπάταγε αμέριμνος μέχρι που ένα σουφλέ πορτοκαλιού βρέθηκε μπροστά του, το έφαγε και αμέσως μαγεύτηκε από τα κάλλη της νεαρής Δούκισσας.