Αγαπητή Α μπα, στέλνω μια ερώτηση προς το γυναικολόγο του σαιτ. Θα ήθελα να ρωτήσω, είμαι 27 και έχω ανεξήγητες αιμορραγίες εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Έχω πάει σε τρεις γυναικολόγους και έχω πάρει αντισυλληπτικά για αρκετό καιρό, έχω κάνει υστεροσκόπηση-απόξεση αλλά όλα ήταν φυσιολογικά. Να τονίσω πως σχεδόν σε όλη μου τη ζωή αντιμετώπιζα κάποιες αιμορραγίες περιορισμένες, απλώς ήταν στο μέσο του κύκλου και κρατούσαν 5-6 μέρες. Οι γυναικολόγοι μου λένε να το αντιμετωπίσω με αντισυλληπτικά μέχρι να λυθεί, γιατί από τη στιγμή που έγινε η υστεροσκόπηση δεν υπάρχει υποψία για κάτι άλλο, παρά μόνο για ορμονικό πρόβλημα. Βέβαια και πάλι πως γίνεται να είναι ορμονικό, χωρίς να είναι προβληματική καμία τιμή ορμόνης, δεν το αντιλαμβάνομαι.
Τον τελευταίο χρόνο (12-13 μήνες) η αιμορραγία είναι σχεδόν καθημερινή, απλώς όταν πήρα τα αντισυλληπτικά για διάστημα 4 μηνών το αίμα περιορίστηκε αρκετά, αλλά δεν έφυγε. Γενικά, δεν έχω αντιμετωπίσει άλλα γυναικολογικά, μόνο το αίμα που σα σύμπτωμα μου είναι οικείο από 16 ετών, πολύ σποραδικά κρούσματα άκαιρης αιμορραγίας ανά 1-2 χρόνια. Θέλω να ρωτήσω, υπάρχει κάποια άλλη εξέταση που μπορώ να κάνω? Εννοείται πως δεν έχω θέμα με τα αντισυλληπτικά και ίσα ίσα τα αγαπάω σα χάπια, αφού μου βελτιώνουν κάποια ελάχιστη ακμή και γενικά επιδρούν πολύ θετικά πάνω μου.
Αγαπητή φίλη,
το πρόβλημα των μη φυσιολογικών αιμορραγιών της μήτρας το οποίο αναφέρεις είναι συχνότατο και βασανίζει κυρίως έφηβες και νέες γυναίκες. Αν και ορισμένα στοιχεία από το ιστορικό σου λείπουν, οπότε είναι αδύνατο να λάβεις μια πλήρη απάντηση, μπορούμε να προσπαθήσουμε να βάλουμε τα δεδομένα σε σειρά. Τα πιθανά αίτια αυτών των αιμορραγών σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μαιευτήρων – Γυναικολόγων (FIGO) συνοψίζονται στα εξής:
1) Η ύπαρξη κάποιου πολύποδα στο ενδομήτριο (την εσωτερική επιφάνεια της μήτρας) ή ινομυωμάτων. Τόσο το υπερηχογράφημα, όσο και η υστεροσκόπηση που έκανες έχουν αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο.
2) Η ύπαρξη αδενομύωσης, μια ιδιαίτερη πάθηση – όχι και τόσο συχνή, η οποία συνοδεύεται από αρκετό πόνο και στις περισσότερες περιπώσεις μπορεί να διαγνωστεί κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο. Στην δική σου περίπτωση είναι μάλλον απίθανο να είναι αυτή η αιτία των αιμορραγιών.
3) Η ύπαρξη κάποιας υπερπλασίας ή κακοήθειας στο ενδομήτριο. Αυτό κατ’ αρχήν είναι πολύ σπάνιο στην ηλικία των 27 ετών, αλλά και πάλι έχει αποκλειστεί στη δικιά σου περίπτωση μέσω του υπερήχου και της υστεροσκόπησης που κατά πάσα πιθανότητα συνοδεύτηκε από λήψη βιοψιών.
4) Η ύπαρξη κάποιας αιμορραγικής διάθεσης του οργανισμού σου. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στις 5 γυναίκες με συμπτώματα σαν τα δικά σου, έχει κληρονομική αιμορραγική διάθεση, με πιο συχνή την ανεπάρκεια του παράγοντα von Willebrand. Το γεγονός ότι από την ηλικία των 16 είσαι συνηθισμένη στις αιμορραγίες, σημαίνει ότι ίσως και να είναι αυτή η αιτία. Άλλα στοιχεία που θα μπορούσαν να συνηγορούν προς αυτό είναι το αν κάνεις εύκολα μελανιές, αν ματώνουν τα ούλα σου εύκολα, ή αν υπάρχει σχετικό ιστορικό στην οικογένεια. Περισσότερες συμβουλές θα μπορούσε να σου δώσει ένας αιματολόγος. Βέβαια δεν μπορούν να διαγνωστούν όλες οι μορφές αιμορραγικής διάθεσης, αλλά είναι μια καλή αρχή.
5) Τα αίτια σχετιζόμενα με την ωορρηξία. Και το πρόβλημα εδώ είναι ότι αιμορραγίες μπορεί να παρατηρηθούν σε περιόδους είτε μετά από φυσιολογική ωορρηξία, είτε χωρίς ωορρηξία. Στην πρώτη περίπτωση, μπορεί να υπάρχουν διαταραχές στους μηχανισμούς που εμπλέκονται στην πρόκληση και τον έλεγχο της εμμήνου ρύσεως, αλλά οι μηχανισμοί δεν είναι πλήρως γνωστοι. Στην δεύτερη περίπτωση, το πιο συχνό αίτιο είναι το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών. Στο μήνυμά σου αναφέρεις τόσο διαταραχές στον κύκλο σου με αιμορραγίες, όσο και ότι έχεις ακμή. Και τα δύο είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν το Σύνδρομο. Για τη διάγνωσή του χρειάζεται ένα πολύ αναλυτικό ιστορικό και αξιολόγηση του ημερολογίου της περιόδου. Ο ορμονικός έλεγχος χρειάζεται προσεκτική αξιολόγηση καθώς ακόμα και με φυσιολογικές τιμές μπορούν να υπάρχουν διαταραχές της ωορρηξίας.
6) Τέλος, άλλα συχνά αίτια αιμορραγιών είναι οι παθήσεις του θυρεοειδούς -κυρίως ο υποθυρεοειδισμός- και η λήψη ορισμένων φαρμάκων, κάτι που, όπως αναφέρεις, δεν ισχύει στην περίπτωσή σου.
Σκοπός του ελέγχου είναι να αποκλείσει κάποια κακοήθεια, κάποιο πρόβλημα που χρειάζεται χειρουργική θεραπεία, κάποια από τις γνωστές διαταραχές της πήξης του αίματος και την απουσία ωορρηξίας. Αν αποκλειστούν τα προβλήματα που χρήζουν χειρουργικής θεραπείας ( Αίτια 1 και 3), στις υπόλοιπες περιπτώσεις οι θεραπευτικές επιλογές είναι τρεις.
Α) Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (όπως το γνωστό Ponstan), το οποίο επιδρά στους μηχανισμούς ρύθμισης της ροής του αίματος της περιόδου και σε ορισμένες γυναίκες μπορεί να μειώσει την αιμορραγία.
Β) Το τρανεξαμικό οξύ, το οποίο επιδρά πάνω στον μηχανισμό της πήξης και μειώνει σημαντικά τις αιμορραγίες.
Γ) Τα αντισυλληπτικά δισκία, τα οποία επιπλέον προσφέρουν το όφελος της αντισύλληψης και τα άλλα οφέλη που αναφέρεις. Η χρήση τους πρέπει να είναι μακροχρόνια, και δεν έχει κανένα νόημα να λαμβάνονται μόνο για 3-4 μήνες. Επιπλέον, μόνο μετά από 3 με 4 μήνες χορήγησης αρχίζει να ατροφεί το ενδομήτριο, οπότε και αναμένεται μεγάλη μείωση στη ποσότητα του αίματος. Όταν αποφασίσεις ότι έχει έρθει η ώρα για τεκνοποίηση, απλά τα σταματάς και σε λίγο καιρό η περίοδος (και η γονιμότητα) επανέρχεται.
Αν δεν υπάρχει κάποια από τις προαναφερθείσες διαταραχές, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα υπογονιμότητας ή κατά την εγκυμοσύνη. Αν υπάρχει απλά μια αιμορραγική διάθεση και υπάρχουν φυσιολογικές ωορρηξίες, αυτό δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα.
Ελπίζω να φανεί κατατοπιστική αυτή η απάντηση. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμπιεστούν σε ένα μικρό κείμενο τόσες πολλές πληροφορίες για ένα θέμα τόσο εκτεταμένο. Έτσι, από το αρχικό σου γράμμα δημοσιεύονται μόνο τα κυριότερα στοιχεία. Επίσης ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια τα οποία και αυτά δεν δημοσιεύονται κυρίως για λόγους αμηχανίας!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Νομίζω ότι και 10 βιβλία να διάβαζα δε θα έβρισκα τόσο σαφή και κατανοητή και περιεκτική απάντηση…
Πόσα μαθαίνουμε εδώ στο αμπα🙂
Το μεφεναμικό οξύ (ponstan) συστήνεται συνήθως σε γυναίκες με πολύ βαριές περιόδους τόσο ως παυσίπονο, όσο και για τη μείωση της αιμορραγίας αλλά μόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου (για την κοπέλα που αιμορραγεί μόνιμα δεν είναι λύση, για την ακρίβεια δεν πρέπει να το παίρνει συνέχεια). Και το τρανεξαμικό καλά θα ήταν να μη συγχορηγείται με αντισυλληπτικά.
Το μεφαινεμικο οξύ μάλλον δεν αποτελεί λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση, για αυτό και στο κείμενο αναφέρεται ότι σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσει. Εδώ απλά αναφέρθηκαν κάποιες θεραπευτικές επιλογές (όχι όλες) και επ ουδενί δεν προτείνεται κάποια γυναίκα να λάβει ένα φάρμακο με βάση αυτό το κείμενο.
Η λύση για την κάθε γυναίκα με αιμορραγίες είναι διαφορετική ανάλογα με την κλινική εικόνα και την φύση της αιμορραγίας.
Νομίζω πως δεν υπονοείται κάπου στο κείμενο οτι τα φάρμακα χορηγούνται ελεύθερα και σε κάθε συνδυασμό μεταξύ τους. Το τρανεξαμικο οξύ απαγορεύεται με αντισυλληπτικά.
Ήθελα να το διευκρινίσω γιατί ειδικά για το μεφεναμικό, υπάρχει πολύ εύκολη πρόσβαση. Εδώ η κοπέλα έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα. Ενώ πάντα οι “abnormal” αιμορραγίες περιορίζονταν γύρω από την ωορρηξία, ξαφνικά τον τελευταίο χρόνο έγιναν μόνιμες. Απ’ ό,τι φαίνεται το έχει ψάξει πολύ και αναρωτιέται τι άλλο μπορεί να κάνει. Δεν ξέρω τι μπορεί να ευθύνεται, αλλά ακόμα και αν δεν δημιουργείται πρόβλημα με τη γονιμότητα, ακόμα και αν έχουν αποκλειστεί οι σοβαρές αιτίες, παραμένει ένα θέμα που χρήζει θεραπευτικής αντιμετώπισης (την οποία αυτή τη στιγμή δεν έχει).
Ναι αλλά τη θεραπευτική αντιμετωπιση δεν θα τη λάβει από αυτή τη σελίδα. Επίσης το πρόβλημα δεν είναι απόλυτα συγκεκριμένο ούτε απλό γιατί η διαταραχή μπορεί να είναι συνδυασμός των ανωτέρω. Εδώ απλά κάνουμε μια συζήτηση. Γίνεται μια κουβέντα με αφορμή ένα πολύ κοινό πρόβλημα. Δεν είναι ούτε ιατρική γνωμάτευση ούτε σύσταση για λήψη αγωγής. Επ ουδενί δεν πρέπει κάποιος να λάβει φάρμακα απλά διαβάζοντας ένα κείμενο στο ίντερνετ. Τέλος, στο μήνυμα της η φίλη μας ρωτάει πολύ ξεκάθαρα αν πρέπει να κάνει κάποια εξέταση για να λάβει απάντηση στο ερώτημα της, και αν υπάρχει πιθανότητα να αντιμετωπίσει πρόβλημα σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάντως με πολύ βαριά περίοδο από άποψη πόνων και αίματος έχω να πω ότι το πονσταν δε με βοήθησε ποτέ και καθόλου. Σαν να μη το έπαιρνα.
Ναι. Συμβαίνει πολλές φορές, αλήθεια είναι. Αλλά κάποιες φορές αξίζει μια δοκιμή. Αλλά αν δεν βοηθήσει δεν έχει νόημα να επιμένεις και αλλάζεις φάρμακο. Συνήθως τα αντισυλληπτικά είναι αυτά που δίνουν λύση, και τα οποία συνεχίζονται μέχρι τη στιγμή που η γυναίκα επιθυμεί εγκυμοσύνη.