Έχω κάποιου είδους φοβία την οποία δεν έχω βρει στο ίντερνετ κάποια συγκεκριμένη αναφορά που επιβεβαιώνει την ύπαρξη της και σε άλλους ανθρώπους. Έχω ένα θέμα με τα ταξίδια. Συγκεκριμένα θέλω να κάνω ταξίδια αλλά μόλις απομακρύνομαι από το γνώριμο μου περιβάλλον εμφανίζω ψυχοσωματικά (κοιλιακές κράμπες, διάρροια) και άγχος. Φοβάμαι για τυχόν κάτι απρόοπτο που θα μου στερήσει την δυνατότητα να ξανά επιστρέψω στη βάση μου. Αυτό με έχει δυσκολέψει στη ζωή μου, με αποτέλεσμα όποτε πηγαίνω ένα ταξίδι με φίλους να πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό για τα εισιτήρια, αν θα καταφέρουμε να γυρίσουμε εγκαίρως, αν θα υπάρχει ίντερνετ εκεί που θα πάμε, αν θα χαθούμε, αν θα μας φτάσουν τα λεφτά, αν θα συμβεί κάποιο ατύχημα ή κάποια καθυστέρηση κτλ. Νιώθω ότι με το τόσο άγχος που έχω, χάνω τη στιγμή και την ουσία του ταξιδιού και αναλώνομαι σε βλακείες. Θέλω να απολαύσω το ταξίδι και δεν μπορώ. Νομίζω ότι φταίει το ότι σε ένα ταξίδι συμβαίνουν απρόοπτα, κι εγώ στη ζωή μου τα έχω όλα τόσο προγραμματισμένα που σκαλώνω με ένα απρόοπτο, μέχρι και το πιο απλό που υπάρχει, όπως για παράδειγμα το ότι θα φτάσουμε στον προορισμό μας μια ώρα αργότερα. Αναρωτιέμαι ποια μπορεί να είναι η πηγή του προβλήματος; Πιστεύεις φταίει μία κακή πρώτη εμπειρία από το παρελθόν; Μόνη μου με φίλους πρώτη φορά πήγα ταξίδι στα 12, σε σχολική εκδρομή, που κατέληξε σε φιάσκο και καθυστερήσαμε μια ολόκληρη μέρα σκέτης ταλαιπωρίας. Άλλα έχουν περάσει χρόνια από τότε. Πιστεύεις μπορεί να φταίει αυτό σε συνδυασμό με την προγραμματισμένη στην εντέλεια ζωή μου;
Φυσικά και υπάρχουν φοβίες που σχετίζονται με τα ταξίδια. Φοβία για τα αεροπλάνα, τα πλοία ή τα τρένα, ή αυτό που μοιάζει περισσότερο σε αυτό που αναφέρεσαι, η “οδοφοβία”.
Η ίδια η ζωή είναι απρόβλεπτη. Επομένως, αν προσπαθείς να τα έχεις όλα προγραμματισμένα, προφανώς κάτι που ενέχει πολλές αλλαγές (όπως ένα ταξίδι) είναι λογικό να είναι πηγή άγχους για σένα. Αν ήμουν στη θέση σου θα ξεκινούσα ψυχοθεραπεία έχοντας ως στόχο να ερευνήσω γιατί θέλω να είναι τα πάντα τόσο προγραμματισμένα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συνδέθηκα μόνο και μόνο για να σου πω οτι δεν είσαι μόνη!! Και εγώ ανάμεσα σε κάποιες άλλες φοβίες κατάλαβα οτι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο όταν ξεκίνησα να έχω φόβο για τα ταξίδια. Στην αρχή το αντιμετώπιζα πηγαίνοντας μονο κοντινά στην Ευρώπη πχ Ιταλία (μένω Ελλάδα). Ύστερα ούτε αυτό βοηθούσε. Και περιορίστηκα εντός Ελλάδας. Ελα μου όμως που έπρεπε ξαφνικά να παω Αμερική λόγω δουλειάς! Πανικός και μόνο στη σκέψη. Πήγα και δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου. Μετα από αυτο ένα χρόνο δεν ταξίδεψα πουθενά ούτε για διακοπές το καλοκαιρι. Εκεί κατάλαβα οτι πρέπει να κάνω ψυχοθεραπεία! Και εκεί που… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ δεν έχω καμιά φοβία πια ότι θα χάσω το αεροπλάνο.
Το έχω χάσει τόσες πολλές φορές (για κάθε πιθανό κι απίθανο λόγο, λάθος μέρα, λάθος ώρα, λάθος αεροδρόμιο, γενικά πάρα πολλά λάθη) που πια, ζω με με αυτή τη βεβαιότητα, το θεωρώ 50-50 να πετάξω, άμα πετάξω πέταξα, άμα δεν πετάξω θα πετάξω αργότερα. Oh well, πάει κι αυτό το άγχος.
@Sally, η μάνα μου έτρωγε φρίκες αλλά το ξεπέρασε κι αυτή, αφού είχε κινήσει να έρθει να με πάρει από το αεροδρόμιο από επαρχία και μου βγήκε η πίστη να επικοινωνήσω μαζί της να μην έρθει γιατί είχα ξεμείνει σε ένα αεροδρόμιο στην Ιταλία (εκεί είχα χάσει το αεροπλάνο από τράνζιτ πτήση όμως, οκ, τράνζιτ, δεν πιάνεται, είναι σύνηθες να το χάνεις) κι έκτοτε αποφασίσαμε να μην έρχεται στο αεροδρόμιο. Αυτό όμως που κόντεψε να τη χτυπήσει εγκεφαλικό ήταν όταν σε μια πτήση για Λονδίνο, την πήρα τηλέφωνο όπως συνήθιζα, να της πω ότι έφτασα, όλα οκ, με ρωτάει, ναι,… Διαβάστε περισσότερα »
@Sally, δεν την ξέκανα εκεί. Άλλη ήταν η μέρα που την ξέκανα. Τσέκαρε τη μέρα που θα φύγεις, τσεκάρω, όλα καλά, τσέκαρε ώρα, τσεκάρω, όλα καλά. Θα πάμε μαζί στο αεροδρόμιο 5 ώρες νωρίτερα, θα βολτάρουμε, θα φάμε, θα πιούμε καφέ, έτσι να βεβαιωθώ ότι θα πετάξεις στην ώρα σου, είπε, οκ, είπα κι εγώ. Έχουμε περάσει τέλεια, δεν έχουμε τσακωθεί, έχουμε φάει, έχουμε πιει καφέ, έχουμε ματαπιεί καφέ, πάω να κάνω τσεκ ιν, είχε φύγει το αεροπλάνο 3 ώρες πριν. Εκεί ήταν που κατέρρευσε και την πιάσανε τα κλάματα από τα νεύρα. (Είχα τσεκάρει η αλήθεια είναι αλλά νομίζω… Διαβάστε περισσότερα »