Τρώτε μόνοι σας έξω; Δηλαδή πηγαίνετε σε εστιατόρια ή καφέ χωρίς παρέα; Εγώ ντρέπομαι, μόνο μία φορά το επιχείρησα εξ ανάγκης και μιλούσα με ένα φίλο στο τηλέφωνο για υποστήριξη. Το γκαρσόν εν τω μεταξύ θεώρησε δεδομένο ότι περιμένω και παρέα και με ρώτησε αμέσως “περιμένετε άλλον έναν”; Τελοσπάντων, θέλω πολύ και δεν ξέρω πώς να καταπολεμήσω αυτή τη ντροπή. Βέβαια, δεν είναι μόνο ότι δεν τρώω έξω μόνη μου. Δεν μου αρέσει και να με βλέπουν άλλοι να τρώω, πλην των πολύ κοντινών μου ανθρώπων (στενή οικογένεια και σύντροφος). Ούτε με φίλους δεν τρώω εντελώς ελεύθερα (μην σκεφτούν κάτι κακό για το πόσο τρώω). Δεν είμαι παχύσαρκη αλλά ούτε και η Τουίγκι. Είμαι 8 κιλά πάνω από το κανονικό για το ύψος μου βάρος.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τρώνε μόνοι τους έξω, γιατί δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Δεν ξέρω ποια είναι η ηλικία σου, αλλά νομίζω ότι όταν μπεις σε διαδικασία να αναγκαστείς να φας έξω μόνη σου, θα το κάνεις, γιατί θα σου φανεί αυτονόητο, για παράδειγμα αν βρίσκεσαι κάπου για δουλειές και είναι ώρα φαγητού. Είναι αλήθεια όμως ότι στην Ελλάδα ειδικά είναι παράδοξο να κάθεται κάποιος για καφέ ή φαγητό μόνος του, γιατί είναι μέρος της κουλτούρας μας να συντρώμε και να συμπίνουμε. Όπως όλα, το παν είναι να γίνει η αρχή, αν το κάνεις μερικές φορές, μετά θα σταματήσει να σε απασχολεί. Στην αρχή ίσως να είναι λίγο άβολα, όπως όλα τα πράγματα που συμβαίνουν για πρώτη φορά. Και για να γλιτώνεις τα γκαρσόνια, που μάλλον δεν φταίνε και τόσο είναι θέμα συνήθειας- είπαμε στην Ελλάδα δεν τρώνε οι άνθρωποι τόσο συχνά μόνοι- μπορείς εξαρχής να ζητήσεις ένα τραπέζι για ένα άτομο.
Τώρα όσον αφορά το άλλο ζήτημα, που μάλλον για αυτό κατέληξε η ερώτηση σε μένα και δεν την απάντησε η Λένα, είναι νομίζω σημαντικότερο της αρχικής σου ερώτησης. Τι είναι αυτό που σε έκανε να νιώθεις τέτοια ντροπή για την κατανάλωση φαγητού; Είναι πάντως κρίμα να μην απολαμβάνεις το φαγητό σου όταν είσαι με τους φίλους σου ή και μόνη. Έχε υπόψη σου ότι οι άνθρωποι που είναι κακεντρεχείς θα σχολιάσουν έτσι και αλλιώς το πως συμπεριφέρεσαι, με λίγα λόγια κανείς μα κανείς δεν γλιτώνει από την κακεντρέχεια. Είσαι λίγο παχουλή και τρως λίγο; Θα πουν ότι κατεβάζεις ταψιά στο σπίτι. Είσαι λίγο παχουλή και τρως πολύ; Θα πουν πωπω γιατί δεν προσέχει λίγο τον εαυτό της. Είσαι αδύνατη και τρως λίγο; Θα πουν εμ βέβαια, με τόσο λίγο που τρώει έτσι ξέρω να είμαι και εγώ αδύνατη. Είσαι αδύνατη και τρως πολύ; Μάλλον πας μετά και τα κάνεις εμετό. Αυτό εφάρμοσε το στα πάντα. Πραγματικά κανείς απολύτως δεν γλιτώνει από την κακεντρέχεια των ανθρώπων, οπότε το καλύτερο που έχουμε όλοι να κάνουμε είναι να φερόμαστε όπως θέλουμε, γιατί το να αποφύγεις τα σχόλια είναι σχεδόν αδύνατο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πριν απο 2 ώρες είχα ακριβώς την ίδια συζήτηση με μια φίλη μου. Εγώ τρώω και μόνη μου έξω, και με πάω και για καφέ, και ποτό και σινεμά και θέατρο και ταξίδια. Δεν το κάνω συνέχεια, αλλά υπάρχουν φορές που το έχω ανάγκη. Άλλες φορές έχω και κάποιο βιβλίο για παρεα, άλλεςτο κινητό μου, και άλλες απλά κάθομαι και απολαμβάνω την ηρεμία του να μη λες τίποτα και να χαζεύεις τον κόσμο γύρω σου.
συμφωνώ σε όλα! απλώς για μένα το ποτό μόνη μου είναι μεγαλύτερου ρίσκου απ’ ότι το φαγητό και όλα τα υπόλοιπα-αν εξαιρέσουμε μέρη που πηγαίνω σταθερά και νιώθω ασφάλεια. (μην ξεχνάμε τα date-rape drugs)
Πριν αρκετά χρόνια είχα κι εγώ ακριβώς το ίδιο θέμα σε σχέση με το φαγητό.Ντρεπομουν υπερβολικά να φάω μπροστά σε άλλους.Φοβομουν μην λερωθω,μην με κοιτάξουν περίεργα και με σχολιάσουν και ούτω καθεξής.Με τα χρόνια το ξεπέρασα αναγκαστικά λόγω δραστηριοτήτων που έκανα και υποχρεωνομουν να φάω μπροστά σε άλλους όμως βγήκαν στην επιφάνεια και άλλα αντίστοιχα θεματα.Με τα πολλά κατέληξα και έκανα θεραπεια και ανακάλυψα ότι έχω κοινωνική φοβία,την οποία τώρα πια έχω μάθει και χειρίζομαι άψογα.
Αυτή είναι μια θεωρία.Ισως σε βοηθήσει,ίσως και όχι.Αλλα είπα να κάνω την προσπάθεια.
Εμένα είναι από τα αγαπημένα μου πράγματα, να τρώω μόνη μου έξω, συντροφιά με ένα βιβλίο, να πίνω και τον καφέ μου και να επεξεργάζομαι με καθαρότητα τις σκέψεις μου. 🙂 Παλιότερα πήγαινα και σε συναυλίες μόνη μου, και σινεμά και σε θεατρικές παραστάσεις, και ταξίδευα συνεχώς μόνη μου και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μου άρεσε πάντα (και ακόμα μου αρέσει) αυτή η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας επιλογών. Τώρα που αυτές οι ευκαιρίες μοναξιάς παρουσιάζονται πολύ πιο σπάνια, τις απολαμβάνω ακόμα παραπάνω. 🙂 Ποτέ δεν αισθάνθηκα ούτε ντροπή ούτε τίποτα, καθόμουν μόνη μου με το βιβλιαράκι μου και απολάμβανα… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ το κάνω κάπου κάπου και δεν νιώθω άσχημα.Ίσα ίσα που νιώθω αρκετά ελεύθερος και χαλαρός.Δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις ντροπή που τρως μόνη σου.Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος που είναι πραγματικά φίλος σου θα σε κρίνει για το τι τρως έξω.Όταν πάμε να φάμε έξω καλό είναι να επιλέγουμε ωραία φαγητά που δυσκολευόμαστε να μαγειρέψουμε μόνοι μας.
κοιτα κι εγω καφε μονος μου πινω ενιοτε συντροφια ιντερνετ βιβλιου εφημεριδας,στο φαγαδικο ειναι ποιο δυσκολα γιατι δεν βρισκεις τραπεζια για ενα ατομο ευκολα ουτε υπαρχει και μενου,πρεπει να ψαχτεις για φαγαδικα οπου μπορεις να φας ως ενα ατομο.
Τωρα ηφοβια για το οτι μας βλεπουνε που τρωμε και το αβολο της καταστασης? το αντιμετωπιζεις στωικα στην αρχη σου φαινεται παραξενα αλλα σιγα σιγα συνηθηζεις και γινεται ρουτινα.Μην αγχωνεσαι η κακεντρεχια ειναι εθνικο μας σπορ.
Βλακεία ειπε η σερβιτόρα! Απειροι άνθρωποι τρωνε και πινουν καφε μονοι τους για απειρους λόγους! 2 ειμαστε εγω και ο αντρας μου. Εγω οταν κάνω τουρ τα παιδιά σε μπαλετα και κολυμβήτρια, εκεινη τη μια ωρα παω μονη για καφε,αυτός παιρνει τον καφέ υπερπαραγωγή και διαβάζει τα εξειδικευμενα περιοδικά του ηρεμα.ανθρωποι που θελουν να σκεφτούν,που ειναι σε επαγγελματικά ταξίδια, που πηγαν χωριό και θέλουν να γλιτώσουν για λίγο τα οικογενειακά δραματα,μαμαδες και μπαμπάδες σε κρίση και η λίστα δεν έχει τέλος!!!
Θυμάμαι έφηβη οριακά δεν ήθελα καν να περπατάω στον δρόμο μόνη μου (όχι από φόβο, αλλά από ντροπή γτ θα μαι μόνη). Όταν πέρασα στην πόλη που μένω πλέον για σπουδές αναγκάστηκα, κυρίως λόγω εργασίας να κάνω αρκετά πράγματα έξω μόνη μου, και πλέον μπορώ να πω πως έχω φτάσει σε σημείο να το απολαμβάνω, ειδικά το φαγητό. Μπορείς να το δεις σαν λίγο χρόνο περιποίησης του εαυτού σου. Επιλέγεις ένα εστιατόριο που σ αρέσει πολύ, παραγγέλνεις το αγαπημένο σου πιάτο και το τρως συνοδεία του αγαπημένου σου βιβλίου ή περιοδικού πχ. Αν καταφέρεις να το δεις έτσι, θα δεις… Διαβάστε περισσότερα »
Καιρό τώρα ήθελα να το αναφέρω σε διάφορες καταστάσεις.
Οι επιλεγμένες εικόνες ενισχύουν τις φοβίες αυτών που τοποθετούνται.
Έλα βρε entropy τώρα, που θα ενισχυθεί η φοβία απο μια σχετική με το θέμα, φωτογραφία.Στον παιδικο είμαστε;
Δεν ενισχύουν.Αντικατοπτρίζουν το περιέχομενο της ερώτησης.Όπως και ο τίτλος.
Παρότι σε σχετικές συζητήσεις έχω ακούσει πολλές φορές ανθρώπους να λένε ότι θα ντρέπονταν να βγουν χωρίς παρέα, πηγαίνω πολύ συχνά για καφέ και σινεμά σόλο και νομίζω δε μου έχει τύχει ούτε μια φορά να μην είναι και άλλοι άνθρωποι που έχουν πάει μόνοι. Προσωπικά βρίσκω τεράστια ευχαρίστηση στο να βγαίνω μόνη μου, θα μου φαινόταν αδιανόητο να εξαρτώ το αν θα δω μια ταινία που μου αρέσει ή αν θα πάω για βόλτα/καφέ/ οτιδήποτε από τη διαθεσιμότητα των άλλων.
Δεν έχω καλύτερο από το να καθήσω κάπου μόνη μου για καφέ και κέικ και να βλέπω περατζαδα στο δρόμο ή να διαβάζω βιβλίο.