Τρώω ωμό κοτόπουλο και δεν ξέρω πώς να σταματήσω

Έχω πρόβλημα, μου αρέσει πάρα πολύ το κρέας. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς κρέας. Οποιοδήποτε κρέας και σε μεγάλες ποσότητες. Αγαπώ το κοτόπουλο, και το μοσχάρι. Μου αρέσουν μαγειρεμένα με κάθε πιθανό τρόπο. Το πρόβλημα είναι πως όταν κάνεις σωστή διατροφή, όπως (προσπαθώ να) κάνω κι εγώ, δεν κάνει να τρως συνέχεια κρέας, έτσι δεν είναι; Είμαι επίσης σκλάβα του υδατάνθρακα, κυρίως των μακαρονιών, αλλά αυτά μπορώ να τα κόψω ή να τα ελαττώσω πολύ, το κρέας όχι. Αν δε φάω μια μέρα κρέας νιώθω σαν να μην έχω φάει τίποτα. Κοτόπουλο, μοσχάρι, συκώτι για σίδηρο, λουκάνικα, ψητό, βραστό, λεμονατο, κοκκινιστό. Κατά τα άλλα μου αρέσουν τα λαχανικά και τα όσπρια. Μπορείς να μου δώσεις κάποια συμβουλή για σωστή διατροφή, αλλά με (αρκετό) κρέας; Επίσης έχω άλλο ένα θέμα, μπορεί να νομίσετε ότι είμαι τρολ, αλλά δεν είμαι, λέω αλήθεια. Πολλές φορές όταν μαγειρεύω κάτι τσιμπάω ωμό κρέας. Ωμό ωμό, δηλαδή εκεί που το κόβω για να το ρίξω στην κατσαρόλα τρώω κάποια κομματάκια. Δε λέω ψέματα, το ωμό κοτόπουλο έχει την πιο ωραία γεύση και είναι πιο εύκολο να το φάω γιατί σε σύγκριση με χοιρινό ή μοσχάρι πχ είναι πιο μαλακό. Δεν ξέρω πότε ξεκίνησε αυτό, δηλαδή πότε δοκίμασα πρώτη φορά, αλλά θυμάμαι τότε να προσπαθώ να συνειδητοποιήσω αν θα πεθάνω από σαλμονέλα. Περιττό να σας πω ότι δεν έχω πάθει τίποτα μέχρι τώρα, απλά μου πέφτει λίγο βαρύ. Έχω προσπαθήσει να γκουγκλάρω για διατροφικές διαταραχές που σχετίζονται με την ωμοφαγία, αλλά τα μόνα αποτελέσματα που βρίσκω σχετίζονται με ωμοφαγικές δίαιτες, δηλαδή βασικά ωμά λαχανικά. Αν μπορείς να μου εξηγήσεις τι λάθος κάνω και πώς να το σταματήσω θα το εκτιμούσα πολύ. Εννοείται πως δεν το έχω πει σε κανένα γιατί θα με περάσουν για τρελή.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Η ερώτηση αποτελείται από δύο σκέλη, οπότε θα απαντήσω για το καθένα ξεχωριστά.

Μία ισορροπημένη διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει πρωτεΐνες (πχ κρέας, αυγό, γαλακτοκομικά, όσπρια), υδατάνθρακες (πχ ψωμί, ρύζι, φρούτα) και λιπαρά (πχ ελαιόλαδο, ταχίνι, ξηροί καρποί) σε καθημερινή βάση, συνοδευόμενα φυσικά από λαχανικά. Οι ποσότητες από τα παραπάνω που χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικές, οπότε δυστυχώς δε μπορώ να σου δώσω κάποια πιο συγκεκριμένη σύσταση. Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι υπάρχουν δεδομένα που δείχνουν ότι η αυξημένη κατανάλωση λιπαρού ή/και επεξεργασμένου κόκκινου κρέατος (πχ μπιφτέκι από λιπαρό κιμά, λουκάνικο, σαλάμι, λοιπά αλλαντικά) σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης διαφόρων νοσημάτων, όπως τα καρδιαγγειακά και ορισμένα είδη καρκίνου. Αν όντως αισθάνεσαι ότι σου είναι πολύ δύσκολο αυτή τη στιγμή να μην φας κρέας σε καθημερινή βάση, χρησιμοποίησε τουλάχιστον μικρή μερίδα ως συνοδευτικό σε κάποιο άλλο κυρίως φαγητό, πχ φάε 1 μικρό μπιφτεκάκι μαζί με τον αρακά σου, ώστε να αυξήσεις έτσι την κατανάλωση των υπολοίπων ομάδων τροφίμων και να μειώσεις την κατανάλωση του κρέατος.

Τώρα σχετικά με την κατανάλωση ωμών κρεατικών, πρέπει να σου τονίσω ότι η κατανάλωσή τους είναι επικίνδυνη, ειδικά όταν μιλάμε για κοτόπουλο, χοιρινό και μοσχαρίσιο κιμά. Μπορείς να διαβάσεις σχετικά με τα πιο συνηθισμένα βακτήρια που προκαλούν τροφικές δηλητηριάσεις, καθώς και για τα συμπτώματά τους στη σελίδα του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ. Το ότι δεν έχεις νοσήσει μέχρι στιγμής λογικά είναι θέμα τύχης, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να συνεχίσεις να βάζεις την υγεία σου σε κίνδυνο.

Διατροφική διαταραχή που να σχετίζεται συγκεκριμένα με την παρόρμηση για κατανάλωση ωμών τροφίμων δεν υπάρχει στα διαγνωστικά εγχειρίδια. Υπάρχει η διαταραχή Pica όπου το άτομο καταναλώνει μη βρώσιμα υλικά, όπως χώμα, σαπούνι, βαμβάκι κ.ά., αλλά δε νομίζω ότι σου συμβαίνει κάτι τέτοιο, διότι το ωμό κρέας δεν παύει να είναι τρόφιμο. Αυτό που μας περιγράφεις, η παρόρμηση δηλαδή να φας ωμό κοτόπουλο ενώ ξέρεις ότι είναι επικίνδυνο, σε συνδυασμό με την επίγνωση ότι στους γύρω θα ακουγόταν παράλογο και με την απορία σου για το πώς μπορείς να το σταματήσεις, θα έλεγα ότι ταιριάζει περισσότερο με τα συμπτώματα της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής (Obsessive – Compulsive Disorder, OCD), που απλά στην περίπτωσή σου έχει εκδηλωθεί σε μια διατροφική συμπεριφορά, χωρίς να είναι διατροφική διαταραχή εξ’ ορισμού.

Φυσικά, το να κάνω διάγνωση από τις λίγες σειρές που μας γράφεις είναι πρακτικά αδύνατον, εικασίες μόνο μπορώ να κάνω. Αν όντως αισθάνεσαι ότι αυτή σου η συμπεριφορά είναι περίεργη και επιβαρυντική για εσένα, αλλά δεν ξέρεις πώς να την σταματήσεις, θα σε συμβούλευα αρχικά να μιλήσεις σε κάποιον ψυχίατρο προκειμένου να γίνει μια ολοκληρωμένη και εξειδικευμένη αξιολόγηση. Μετά, μπορείς να δεις και το κομμάτι της ισορροπημένης διατροφής με κάποιον διατροφολόγο. Μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια, να θυμάσαι ότι οι επαγγελματίες υγείας υπάρχουμε για να υποστηρίζουμε και όχι για να κρίνουμε 🙂

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News