Πριν καιρό είχα γράψει στο site ένα κείμενο για να μπορέσω να πάρω δύναμη και να πάω σε έναν ψυχολόγο, που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόμουν. Είχα αποφασίσει πως μόλις νιώσω καλύτερα, θα ήθελα να γράψω άλλο ένα μήπως και βοηθήσει κάποιον να ζητήσει την βοήθεια που χρειάζεται και αξίζει.
Αρχικά να πω πως για να φτάσω στο σημείο να καταφέρω να πάω στον ψυχολόγο πέρασαν πολλά χρόνια. Σε αυτά τα χρόνια είχα καταθλιπτικά επεισόδια, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, ακόμα και αυτοτραυματισμούς. Όμως παρόλα αυτά δεν πήγαινα γιατί “άντεχα”, “δεν ήμουν αδύναμη”, δεν ήθελα να γίνω βάρος σε κανέναν με την ύπαρξη μου. Πάντα όμως βοηθούσα όλους τους άλλους, ήμουν καλή κόρη και κρατούσα το στόμα μου κλειστό για να προστατέψω όλους τους υπόλοιπους. Πάντα εξαιρώντας τον εαυτό μου και τις ανάγκες μου να μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου ή απλά για να έχω έναν άνθρωπο έτσι να μπορεί να στηρίξει, να νιώθω πως υπάρχει κάποιος να σπρώξει.
Πήγα στον ψυχολόγο μόνο όταν πέθανε η μητέρα μου, και για να πω την αλήθεια ακόμα και τότε άργησα κανα 6μηνο. Μόνο όταν είχα φτάσει ξανά στο σημείο του να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι, όταν ακόμα και το να ανασαίνω μου φαίνονταν τόσο κουραστικό που απλά ονειρευόμουν ότι θα σταματούσε κάπως. Μια μέρα αποφάσισα να μπω στο ίντερνετ και να ψάξω για ψυχολόγους όσο πιο κοντά μου γίνονταν για να μην έχω δικαιολογία του είναι πολύ μακριά που να τρέχω κλπ. Βρήκα έναν κύριο που φαίνονταν να μπορούσε να αναλάβει την περίπτωση μου, διάβασα τις κριτικές του και είπα να τον δοκιμάσω. Μια άλλη μέρα του έστειλα μήνυμα για ραντεβού γράφοντας του ως θέμα μόνο τον θάνατο της μητέρας μου τίποτα άλλο, και ο άνθρωπος μου απάντησε και κλείσαμε μια συγκεκριμένη ώρα.
Από την στιγμή που το έκλεισα, σκέφτηκα 800 φορές να το ακυρώσω ή απλά να μην πάω, τι θα έλεγα, πως θα ξεκίναγα, τι λένε τι δεν λένε, όλα αυτά. Ευτυχώς πήγα και επειδή με ήξερα και ήξερα πως θα μπορούσα να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου για χρόνια αποφάσισα μόλις μπω να του πω όλα τα σημαντικά προβλήματα στην ζωή μου μαζεμένα και να βγάλει αυτός την άκρη. Οπότε μέσα στα πρώτα 5-10 λεπτά του είπα για βιασμούς, αρρώστιες, θανάτους. Χωρίς να εμβαθύνω ή τίποτα έγινε αυτό, αυτό και αυτό δεν είμαι καλά νομίζω και τέλος.
Δεν θα πω ψέμματα μου ήταν πολύ δύσκολο και την πρώτη, αλλά και για αρκετές ακόμα συνεδρίες το να μιλάω και να λέω συναισθήματα και σκέψεις μου. Για αρκετούς μήνες εκείνος ήταν που μίλαγε περισσότερο και προσπαθούσε να με κάνει να καταλάβω κάποια πράγματα. Όπως το ότι όπως προσέχω τους άλλους έτσι πρέπει να προσέχω κι εμένα, ότι αξίζω, ότι είμαι αρκετά καλή κλπ κλπ. Κυρίως αυτά ήταν πολύ δύσκολα για μένα ακόμα και για να τα σκεφτώ, είχα απλωθεί τόσο στο να προσέχω τους άλλους, που εγώ δεν είχα ουσιαστική οντότητα ούτε για μένα. Ακόμα θυμάμαι τις εργασίες που μου έβαζε για το σπίτι να γράψω κάπου “Είμαι αρκετά καλή στο….”, “Αξίζω να..” . (Κάντε το αξίζει)
Ήταν δύσκολο το να πάω, με έβγαλε από το comfort zone μου, ήταν δύσκολο και οικονομικά και ψυχολογικά και από όλα. Πολλές φορές αφού τελειώναμε πήγαινα σε ένα ζαχαροπλαστείο λίγο πιο πέρα και αγόραζα ένα κιλό τρουφάκια μέσα στα κλάματα, ή άλλες του το ακύρωνα με κάποια χαζή δικαιολογία γιατί δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Αλλά όλα άξιζαν σε αυτήν την εμπειρία.
Μετά από ένα διάστημα βγήκα από την μαύρη τρύπα που είχα χωθεί, ήμουν σε θέση να μιλάω πιο άνετα για αυτά που σκέφτομαι και νιώθω, να τα αναλύω σωστά, να δίνω συγχαρητήρια στον εαυτό μου. Και τώρα νιώθω πολύ πιο δυνατή και ανθεκτική, παίρνω αποφάσεις για μένα και προσπαθώ ενεργά να ανακαλύψω τον εαυτό μου και να τον δεχτώ. Δεν είναι κάθε μέρα γιορτή, όπως και σε κανέναν άλλωστε, αλλά μπορώ να κάνω όνειρα για την επόμενη ή την μεθεπόμενη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου. Καλή συνέχεια στη δουλειά που κάνεις και σου εύχομαι στην κάθε σου μέρα να υπάρχει από μια μικρή χαρά και πάνω.
ευχαριστώ πολύ, η δουλεια δεν τελειώνει ποτέ θεωρώ αλλά είναι τόσο ωραία όταν αρχίζεις και την κάνεις
ευχαριστώ που το μοιράστηκες, ελπίζω να σου πηγαίνουν όλα καλά
και σε σενα φουστα κλαρωτη!
Εγώ στο έχω πει και θα στο ξαναπώ: μπράβο σου ρε συ Nya!
Ευχαριστώ η αλήθεια είναι πως με βοήθησε πολύ το σαιτ και οι άνθρωποι του! Δεν το περίμενα
Συγκινηθηκα 💝💝💝
<3
Πόσο χάρηκα που διάβασα για αυτή την εξέλιξη. Έχω στεναχωρηθεί πολλές φορές με διάφορα που έχεις γράψεις Nya και αναρωτιόμουν πώς θα καταφέρεις να τα ξεπεράσεις. Πραγματικά κάποιες φορές ο ψυχολόγος είναι η μόνη λύση, κι εγώ είχα βοηθηθεί πάρα πολύ. Μπράβο για την προσπάθεια σου!
Ένα τεράστιο μπράβο! Είναι πολύ σημαντικό που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας και μπορεί κάποιος να πάρει κουράγιο από αυτήν!
Σου εύχομαι ότι καλύτερο στο εξής!!
Ευχαριστούμε πολύ το μοιράστηκες! Έχω νιώσει τα ίδια.. Καλή δύναμη 💞
αγάπη μόνο για τη Nya92.
πολλές άσχημες ιστορίες ακούω τελευταία, μακάρι να τα καταφέρνουν και να βγαίνουν όλοι τόσο δυνατοί από την αναζήτηση.
Συγχαρητήρια για τη δύναμή σου, μη σταματήσεις, μπορείς! Φιλιά πολλά πολλά πολλά