«Κοκό» Σανέλ. Λατρεύει την όπερα και παρακολουθεί όλες τις παραστάσεις που αποτελούν σημαντικά κοσμικά events. Ωστόσο, δηλώνει απογοητευμένη από τα φανταχτερά χρώματα που επιλέγουν οι κυρίες της εποχής και σχολιάζει: «Αυτές τις γυναίκες θα τις κάνω να φορέσουν μαύρο».
Κάπως έτσι γεννιέται το μικρό μαύρο φόρεμα, το πιο κλασικό κομμάτι της γυναικείας γκαρνταρόμπας και διαχρονικό σύμβολο θηλυκότητας
Μια γυναίκα που ελευθέρωσε όλες τις υπόλοιπες «νομιμοποιώντας» το μαύρισμα στον ήλιο, τα κοντά μαλλιά, τα παντελόνια και το τέλος των κορσεδων.
*Στείλτε μας τα στυλιστικά σας είδωλα και εξηγήστε μας γιατί τα διαλέξατε!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτή μαλιστα! 🌸
Θα γινώ δυσάρεστη αλλά είναι άξιο αναφορας: ήταν επίσης κατάσκοπος για τους Ναζί και αντί-σιμιτική.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=415260
είσαι σίγουρη ότι διάβασες το άρθρο που παραθέτεις;;;; :))
ναι!!! :))
Η Chanel πιστεύω πραγματικά πως ξεχωρίζει με διαφορά από κάθε άλλο σχεδιαστή μόδας, όσο πρωτοπόρος ή επιδραστικός κι αν υπήρξε αυτός ή αυτή, καθώς το μήνυμα που έφερε είχε να κάνει με θέματα πολύ ζωτικότερης σημασίας από την ομορφιά, το γούστο ή τη φιλαρέσκεια. Η τομή που εισήγαγε ήταν πολύ βαθύτερη από μια απλή μετεξέλιξη της μόδας και αντικατόπτριζε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την αλλαγή που επερχόταν στη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Η Chanel είχε ένα βαθύτερο κοινωνικό ας πω, με μια μικρή κατάχρηση του όρου, όραμα. Ωστόσο άφταστος στον τρόπο που αντιμετώπιζε το σχέδιο, το ύφασμα και τη γυναικεία φιγούρα ήταν ο Azzedine Alaia. Επομένως, πολλοί σχεδιαστές είναι κορυφή, ο καθένας όμως έχει κάτι που τον διαφοροποιεί από τους άλλους και αυτό ακριβώς τους καθιστά κορυφαίους.
Αυτή δεν “επινόησε” το γυναικείο κοστούμι;
Πράγματι! Πρωθιέρεια της μόδας που ελευθέρωσε τη γυναικεία ένδυση από βαριά, περίπλοκα σχέδια και δυσκίνητα υφάσματα, κόντυνε τα μήκη (μαλλιών και φορεμάτων) και καθιέρωσε το ζέρσεϊ ως πιο οικονομικό, ελαφρύ και ελαστικό ύφασμα, προς όφελος της πρακτικότητας και της ευκινησίας. Οπως αναφέρει και η Ιρις πιο πάνω, συνέπλευσε με τη μεταβαλλόμενη θέση της γυναίκας στην αναδυόμενη πραγματικότητα της εποχής, μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Λέγεται ότι έβαζε τα μοντέλα της να δοκιμάζουν τα ρούχα της όχι μόνο περπατώντας σε πασαρέλα, αλλά και ανεβαίνοντας σκάλες ή σκύβοντας για να μπουν σε χαμηλό αυτοκίνητο, προκειμένου να σιγουρευτεί για την πρακτικότητά τους 😉