Υπάρχουν άνθρωποι που στην καθημερινότητα τους
δεν κοιτιούνται στον καθρέφτη για πολύ ώρα. Κοιτιούνται
μηχανικά και γρήγορα για καμιά επιφανειακή ατέλεια.
Ωστόσο, αυτοί οι άνθρωποι τα βράδια μόνοι τους
παίρνουν μία καρέκλα και κάθονται μπροστά στους
καθρέφτες τους, εστιάζοντας στο είδωλο τους.
Τότε, το είδωλο που καθρεπτίζεται, μετατρέπεται
σε μία γνώριμη όψη.
Είναι ο εσώτερος εαυτός τους.
Βάζουν τα κλάματα στην θέα του και αυτός τους
χαμογελά ειρωνικά και τους υπενθυμίζει ψιθυριστά
ότι κάθε φορά που θα τον καλούν έστω και για παρέα,
θα υποφέρουν για όσα πράγματα ειπώθηκαν χωρίς ακόμα
να τον γνωρίσουν ή για όσο σκληρά τον καταπιέζουν…
Αυτοί οι άνθρωποι που κοιτάζουν γρήγορα και μηχανικά
τον καθρέφτη, δεν τον φοβούνται!
Απλά προσπαθούν να ελέγξουν την “επίσκεψη”!
(DBS)
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News