Κόκκινο το φουστάνι
Που φόραγε η πλάνη,
Εκόλλησε το βλέμμα
Και έφτυσε το φλέμα.
«Άχου καλέ κυρία,
Δώσε μια ευκαιρία,
Κοίταξε τη ζητιάνα
Που΄χει παλάμη-θάμα!
Μα άμα προσπεράσεις,
Πίσω να μην κοιτάξεις,
Μην το χαλάς το κέφι
Μ΄άλλης σκοτούρας νέφη.»
Άρωμα στο ρουθούνι,
Στ’αυτί σκληρό τακούνι,
Στο βάθος πια η σκιά
Που σβήνει, δε βαστά.
«Αφεντικό! Κυρία!
Τσιγγούνα ευκαιρία!
Μετράςσκουριάς λεπτά…
Αγέλαστη!Κακιά!» .-
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
μου έβγαλε κάτι από παραμύθι… μπράβο, Διαλεκτή!
Πολύ όμορφο! Θέλουμε κι άλλα!