Το φαινόμενο του ξερόλα ανδρός που διακόπτει πριν καν ξεστομίσει η συνομιλήτρια του δυο λέξεις, και απαντάει σε κάτι που δεν έχει καν σχέση με το θέμα συζήτησης, γιατί “προφανώς ήταν απολύτως βέβαιος ότι ξέρει τι θέλεις να πεις και δεν χρειάζεται να το πεις αφού τα ξέρει όλα και τα προβλέπει όλα”, τυχαίνει και σε εσάς; Και η επερχόμενη έκρηξη που ακολουθεί αν τους πεις “δεν θα έλεγα αυτό, γιατί με διακόπτεις και δεν ακούς;” είναι συνηθισμένο πρόγραμμα σε τέτοια νούμερα; Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις αν το να αρχίσουμε να τρέχουμε σαν πανικόβλητα καρτούν προς τα βουνά δεν είναι διαθέσιμη επιλογή και είμαστε και κατά της βίας;
Παραδείγματα καθημερινής φρίκης:
Στο “γονεϊκό” σπίτι (ναι ξέρω ξέρω, πρέπει να την κάνω από εδώ γιατί δεν παλεύονται αλλά επαρχία,δουλειά γιοκ,λεφτά) γιατί οι μικρές αποταμιεύσεις μου έπεσαν στο σπίτι για λογαριασμούς, τρόφιμα και θέρμανση να ξεχειμωνιάσουμε ανθρώπινα, κλπ) ετοιμάζω το τσάι μου, βγάζω και το κέικ να τσιμπολογήσω όσο το περιμένω να γίνει, σκάει μύτη ο αδερφός ο μοσχοαναθρεμένος (κόπανος με όλα κεφαλαία – όχι ότι οι άλλοι τρεις είναι καλύτεροι, γαϊδούρια είναι όλοι τους, μεγαλώσανε “πασάδες στα Γιάννενα” και νομίζουν ότι είμαι το δουλικό του σπιτιού επειδή προσπαθώ να συνεισφέρω στο σπίτι που μένω όσο και όπως μπορώ – όλοι ενήλικες by the way). -Γ, μήπως θες- -ΌΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩ!ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΤΙΣ ΠΙΝΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΑΗΔΙΕΣ!!Α ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΒΡΩΜΟΧΙΠΙΣΣΑ (ωρύεται για κανένα πεντάλεπτο) -Κέικ θα έλεγα, μη διακόπτεις. -ΚΑΙ ΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ, ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΣΥ ΜΙΛΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ!!! (άλλο ένα πεντάλεπτο γκαρίδα).
Ε, το λοιπόν πακετάρω το κέικ μου όπως είναι, άλλωστε ίσα ίσα για δυο φέτες ήτανε, το παίρνω μαζί μου με το τσάι και αποχωρώ από την κουζίνα. Εννοείται στο επόμενο μισάωρο θα γκαρίζει ασταμάτητα, πού είναι το κέικ, πάλι όλα μόνη σου τα τρως λες και μόνο εσύ είσαι εδώ, μόνο την πάρτη σου κοιτάς. Άρχισε να ουρλιάζει λες και τον δέρνουμε χωρίς να ακούσει την προσφορά, ε τώρα ας φάει τις κάλτσες του, κέικ δεν έχει. Άλλος αδερφός άλλη μέρα, αρχίζει και αυτός τον υπέροχο διάλογο-μονόλογο για όσκαρ: -Έχεις στο μαγαζί το τάδε ανταλλακτικό; -Δεν…. -Να παραγγείλεις γρήγορα, το χρειάζομαι το πολύ μέχρι μεθαύριο. -Μα δεν…. -Και να κανονίσεις να μου κάνεις και την τοποθέτηση, ο άλλος θα με γδάρει για ένα ανταλλακτικό. -Μα δεν….. -Και μη τυχόν και δεν μου κάνεις έκπτωση, σε προειδοποιώ θα γίνει χαμός. -Απολύθηκα εδώ και 5 μήνες. -Και γιατί δεν το λες τόση ώρα; Δηλαδή θα μου έπαιρνες τα λεφτά για την επισκευή και δεν θα την έκανες ποτέ; Σα δε ντρέπεσαι να κλέβεις τον αδερφό σου, εμένα βρήκες να εκμεταλλευτείς για να φας λεφτά; Αν έχεις τέτοια αδερφή τι τους θέλεις τους εχθρούς. (Μουρμουρίζει βρισιές και κατάρες φεύγοντας και για κανένα δίωρο ακόμα από το διπλανό δωμάτιο).
Πελάτες στο μαγαζί – κάποτε τις παλιές εποχές που είχα και δουλειά (όπου θερμόμετρο μαγειρικής, βάλτε όποιο άλλο προϊόν ή γκατζετάκι που για τον χ πελάτη είναi άγνωστο,πρωτόγνωρο,παράξενο,whatever, κάθε μέρα τουλάχιστον 2 τέτοια σκηνικά είχα). -Αυτό πόσο κάνει; (Δείχνει κάτι στη βιτρίνα, το σκανάρω για να του πω τιμή).Και τι είναι; -10 ευρώ, και είναι…. -Α κατάλαβα μια μαλακία και μισή, τι άχρηστα πράγματα πάνε και βγάζουν για να μας τρώνε τα λεφτά…. -Κύριε, μόνο την τιμή πρόλαβα και σας είπα, πώς ξέρετε ότι είναι άχρηστο; -Ξέρω εγώ, άχρηστο είναι, αλλιώς θα μου έλεγες τι είναι. -Είναι θ… -Να είδες, άχρηστο είναι. -…ερμόμετρο μαγειρικής. -Ε και τι 10 ευρώ θερμόμετρο; Αφού στη μασχάλη το βάζουμε έτσι κ αλλιώς, οι μάγειρες άλλο σχέδιο μασχάλη έχουν; -Όχι κύριε δεν καταλάβατε είναι για να μετράτε τη θερμοκρασία στα… -Εεε και συ τι προσπαθείς τώρα να με πείσεις να πετάξω λεφτά για κάτι άχρηστο; -…φαγητά όταν μαγειρεύετε. -Α σε παρακαλώ, μη συνεχίζεις, φεύγω. Να μάθετε να σέβεστε τους πελάτες και να μη τους πουλάτε σαβούρα, ο κόσμος λεφτά δεν έχει και χρεώνετε τόσο ακριβά για ένα θερμόμετρο! Ντροπή σας! Στα φαρμακεία 2 ευρώ έχει το θερμόμετρο, εσείς για έξυπνοι περνιέστε; Και άλλα πολλά, καθημερινά.
Συγγενείς, γνωστοί, άγνωστοι, ήδη στη δεύτερη λέξη που θα πω “έχουν μαντέψει τι ακολουθεί” και απαντάνε. Σε κάτι που δεν έχει σχέση με τι ξεκίνησα να λέω. Ή με κανένα τρέχον θέμα συζήτησης. Αλλά αν δεν πουν την κοτσάνα τους θα σκάσουν. Τουλάχιστον ο Γιάννης του γνωστού ρητού που απάνταγε “κουκιά σπέρνω”, απλά παράκουσε το “γεια σου Γιάννη” και νόμιζε ότι τον ρωτάγανε τι κάνει, δεν διέκοπτε κανέναν να απαντήσει άσχετα – δουλειά είχε και ήταν αφηρημένος απλά. Τα περιστατικά που βλέπω εγώ είναι “τι ώρα…” “παστίτσιο” “…φεύγει το κτελ…” “και χωριάτικη σαλάτα” “…για το διπλανό χωριό;” “άσε δεν πέτυχε και η μπεσαμέλ, βαρυστομάχιασα”. Οι έμφυλες καταλήξεις δεν ήταν τυχαία. Από γυναίκες μόνο σε στιγμές αφηρημάδας γίνεται συνεννόηση-μπουζούκι, και αυτό χωρίς αγενείς διακοπές. Λέω πχ στην αφηρημένη αδερφή μου, αν έχεις κανένα ποτήρι για πλύσιμο φερ’το και ακούει “αν έχεις κανένα ποντίκι για ψήσιμο φάτο” και απαντάει “μπλιαχ!”. Ε σε τέτοιες περιπτώσεις δεν με πειράζει, κάνει μπαμ ότι δεν γίνεται επίτηδες. Αλλά αυτούς τους “κυρίους” που το κάνουν επίτηδες για μαγκιά και επιβολή θέλω να τους φέρω το τεφάλ στο κεφάλ… Δεν το κάνω, το λυπάμαι γιατί ήταν ακριβό, κρίμα να το λερώνω με σκτά. Είμαι υπερβολική;
Όχι, εντάξει πλάκα κάνω, το ξέρω ότι δεν είμαι. Το “υπερβολική” το ρωτάω για να μη χαλάω την παράδοση, έτσι δεν κλείνουν πάντα οι επιστολές με ερωτήσεις για απαράδεκτες συμπεριφορές που το περιβάλλον ρίχνει gaslighting, ευθύνες και ενοχές στις γραφούσες για να δέχονται τερατώδεις συμπεριφορές αδιαμαρτύρητα;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σε είπε “βρωμοχίπισα”; Νέος άνθρωπος σε είπε έτσι; Του δίνω το βραβείο “συντηρητή της χούντας” . Χωρίς πλάκα , είναι τόσο ακραίο μέσα στο χάλι του, που είναι για βραβείο! Σχετικά με τον ξερολισμό των ανδρών, έχω να πω , ότι δεν είναι μόνο ξερολισμός, αλλά και μια εγκατάσταση μέσα στο κεφάλι τους από τις πατριαρχικές καταβολές, πως όταν μιλά μια γυναίκα είναι σα να μιλά μια γάτα ή ένας σκύλος. Δεν κοιτάνε καν πολλές φορές και πριν προλάβεις να πεις δυο κουβέντες , διακόπτουν χωρίς καν να το καταλάβουν και λένε τα δικά τους. Αποτέλεσμα είναι, όταν εσύ δε… Διαβάστε περισσότερα »
Διάφοροι στόκοι με νοοτροπία χουντοματσίλας κυκλοφορούν πολλοί. Έχει παρατηρηθεί οτι δεν είναι μόνο ξεχασμένοι χουντόγεροι σε καφενεία, αλλά και πιο νεαροί άνθρωποι. Συνήθως επιδεικνύουν μία ιδιαίτερη περηφάνεια όταν καταφέρνουν να συνδυάσουν γράμματα και να σχηματίσουν λέξεις. Είναι συχνό φαινόμενο να ενοχλούνται με το γεγονός οτι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που έχουν άποψη. Η ενόχληση είναι μεγαλύτερη όταν η άποψη εκφράζεται.
Αχ, τι να πρωτοθυμηθω… Ασχετους φιλους μου να με διακοπτουν οταν μιλαω για να πεταξουν την αποψαρα τους; η οποια ειναι και βασιενη σε εσφαλμενες γνωσεις /πληροφορίες; Το οτι ημουν στη δραματικη τελευταιο ετος και συζητουσα με καποιον για τον δράκουλα του κοπολα, και πόσο πολυ μου άρεσε ο γκαρυ ολντμαν σε αυτη την ταινια. Και να πεταγεται το αλλο το ζωον να με” διορθωνει” λεγοντας μου ότι δεν ηταν του κοπολα αυτη η ταινια είσαι που εισαι ασχετος βουλωνε τουλαχιστον η φροντισε να γκουγκλαρεις Το ιδιο ατομο με εχει αποκαλεσει προβληματικη επειδη ειπα οτι δεν μπορώ να φανταστω τον… Διαβάστε περισσότερα »
αυτη την τελευταια φραση του την ειπες ποτε ; αν οχι , αυτος θα συνεχισει και καλα θα κανει.
Δεν του ειπα ασε μας κουκλιτσε μου, του ειπα τραβα δες μπαλα, που την καταλαβαινεις.
Οσων αφορα το οτι με ειπε προβληματικη επειδη δε μπορω να με φανταστω ως μανα και συζυγο τα ακουσε λιγο στερεοφωνικα.
Ξερεις, ειναι απο αυτους που τοσα χρονια εκαναν μανσπλεηνινγκ και τωρα το παιζουν προχω.. Και καλα υπερ του φεμινισμου και της lqdbq κοινωτητας για να μην τον πουμε οπιστοδρομικο παλιομοδιτη.. Παντα ομως με διδακτικο υφακι, μην ξεχνιωμαστε ε; ; αυτος ο τυπος.
Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα πετάω “η ώρα είναι τρεις κ στη Γαλλία βρέχει” αν υπάρχει κάποια γνωστή μου εδώ σίγουρα κατάλαβε ποιος είμαι
Με τη σουρεαλοκατάσταση που ζεις ήδη μου ήρθαν στο μυαλό κάποια ριμέικ ταινιών: Τα βούρλα δεν είναι κέϊκοφάγα, Τσάι και αντιπάθεια, Η αδερφή μου η βρωμοχίπισσα.
Όρεξη να υπάρχει να γίνονται συνδυασμοί.
Είναι το γνωστό φαινόμενο “Αλέφαντος” #τον_Αλέφαντο_να_ακούς_τι_σου_λέει. Απαντάται και στα δύο φύλα. Το ζεις έντονα γιατί υπάρχει μέσα στο σπίτι με τους “παιδαράδες” τους αδερφούς σου, αλλά η εμπειρία έχει δείξει οτι και γυναίκες συμπεριφέρονται έτσι.