Τι να κάνω με τον αδερφό μου που με ενοχλεί;

Έχω ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα το οποίο μου πήρε αρκετό καιρό να το διαπιστώσω και να ωριμάσει μέσα μου. Επίσης δεν έχω δει κάτι αντίστοιχο εδώ, όσο καιρό διαβάζω τη στήλη σου, οπότε θα ήθελα πολύ τη γνώμη σου. Θα είμαι όσο πιο σύντομη γίνεται. Με τον αδερφό μου έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Τσακωνόμαστε συχνά, γιατί είμαστε ίδιοι και θέλουμε κι οι δυο να έχουμε πάντα δίκιο, αλλά γενικά είμαστε σε μια πολύ καλή κατάσταση. Αλλά εγώ έχω ένα πρόβλημα μαζί του. Με βλέπει ακόμα σαν μωρό, τη μικρή αδερφούλα (είμαι 24 και είναι 27), και έχει μια τάση να με πιάνει συνέχεια και εμένα με εκνευρίζει πολύ. Δεν μπορώ δηλαδή να κάθομαι κάπου και να έρχεται να με αγκαλιάζει, να μου πιάνει και πιέζει την κοιλιά, τα μάγουλα κλπ. Έχω επίσης περιττά κιλά και μεγαλούτσικο στήθος και δεν νιώθω γενικά άνετα να με πιάνει, αλλά πολλές φορές όταν είμαι με τις πιτζάμες νιώθω πολύ άβολα με το όλο θεματάκι. Και τώρα που είναι καλοκαίρι και φοράω στο σπίτι τις φαρδιές και άνετες μπλούζες μου, έχω αρχίσει να το σκέφτομαι αλλιώς το ότι έρχεται και κάθεται από πάνω μου και έχει φουλ οπτική στο στήθος μου. Δεν είναι σε κάποια σχέση τώρα, αλλά και παλιότερα που είχε, νομίζω η κατάσταση ήταν η ίδια. Πολλές φορές μου μιλάει αρνητικά για το σώμα μου και με μειώνει γι’αυτό (θεωρώ ότι έχει χοντροφοβία και του το λέω συχνά). Και το καλύτερο απ’όλα, επειδή εγώ του λέω «άσε με, μην με ακουμπάς, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, κλπ», με λέει νευρόσπαστο και ότι «ούτε τους γκόμενούς σου δεν τους αφήνεις να σε ακουμπάνε;» και τέτοια ωραία. Όχι ότι υπάρχει μια διαφορά στις δυο αυτές σχέσεις…. Τι μου προτείνεις; Πως μπορώ να το χειριστώ; Γιατί δεν θέλω να τον προσβάλω, αλλά δεν φαίνεται να καταλαβαίνει κιόλας την όλη κατάσταση, και μάλιστα ενώ προσπαθώ επανειλημμένα να θέσω κάποια όρια, απλά με βγάζει υστερική.

–Lil Bad Sis

Γιατί δεν θέλεις να τον προσβάλεις, ενώ αυτός σε προσβάλει κατ’ εξακολούθηση; Δεν μπορώ να προβλέψω αν οι προθέσεις του αδερφού σου είναι αθώες ή κρύβουν, έστω όχι σε απόλυτα συνειδητό επίπεδο, δεύτερες σκέψεις. Παρόλα αυτά εγώ τις δεύτερες σκέψεις σου τις διάβασα ανάμεσα στις γραμμές, που λένε, σε όλο σου το γράμμα.

Είτε πρόκειται για κάτι αθώο και απλά βλακώδες είτε υπάρχουν δεύτερες σκέψεις σε αυτό που κάνει ο αδερφός σου, εφόσον αυτό σε φέρνει σε αμηχανία, ασφαλώς και να βάλεις όρια, και ας σε βγάζει υστερική.

Καταλαβαίνω απόλυτα την επιρροή που μπορεί να έχει ένας μεγάλος αδερφός και καταλαβαίνω απόλυτα τους ενδοιασμούς σου. Αλλά είσαι πια μια νέα γυναίκα και δεν χαρακτηρίζεσαι από την άποψη που έχει ο αδερφός σου. Ο αδερφός σου δεν είναι ο καθρέπτης όλων των αντρών, η άποψη του είναι απλά η άποψη του και δεν καθορίζει τίποτα απολύτως πάνω σου. Αν σε θεωρεί υστερική, είναι απλά η γνώμη του και στη θέση σου μάλιστα θα άρχιζα να σκέφτομαι δύο και τρεις φορές πόσο θα ανεχόμουν τέτοιους χαρακτηρισμούς- πόσο μάλλον τα παιδικά «παιχνίδια» που σε ενοχλούν. Το να έρθεις σε κόντρα μαζί του, για την συμπεριφορά που έχει απέναντι σου, μπορεί να τον κάνει να απομακρυνθεί εξαρχής από σένα, γιατί θα δει κάτι που δεν έχει συνηθίσει, αλλά στο τέλος αυτό θα θέσει τις καλύτερες βάσεις για μια ισότιμη και καλή σχέση στο μέλλον, με σεβασμό και εκτίμηση. Αυτή τη στιγμή οι όροι στη σχέση σας δεν είναι ίσοι. Πολύ κακώς. Ξεκίνα με το να τους εξισορροπείς.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News