Από Φυσική Πετρόλ
Είναι από το 2017 αλλά εγώ το είδα σχετικά πρόσφατα και σκέφτηκα να σας το στείλω.
Από το 6’30”περίπου και μετά μου έκανε πιο πολύ εντύπωση, γιατί θεωρώ ότι είναι σημαντικό οι άντρες σύμμαχοι να μοιράζονται τις ιστορίες τους, για το πως κατάλαβαν ότι είναι σεξιστές και για το αν και πως προσπαθούν να το αλλάξουν αυτό.
Από Matryoska
Από Trelirodia
Διάβασα αυτό το άρθρο/συνέντευξη σχετικά με τις “Κατινές” που αποτέλεσαν την Αυτόνομη Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης και ταυτόχρονα το περιοδικό Κατίνα, ως μέρος του γυναικείου κινήματος στην Ελλάδα την δεκαετία του ’80. Έδρασαν μέχρι το 1995 και όπως λέει το άρθρο “Ξεκίνησαν ως φοιτήτριες και προβόκαραν τα πατριαρχικά αισθήματα της τοπικής και όχι μόνο κοινωνίας ταράσσοντας τα νερά της Θεσσαλονίκης με πρωτοποριακές για την εποχή δράσεις.” Ούσα από τη Θεσσαλονίκη, χάρηκα που έμαθα μια τέτοια πληροφορία για την πόλη.
Από Χορτογάγος Καρχαρίας
Στη γερμανική τηλεόραση είχε ένα ρεπορτάζ για μπαμπάδες που φτιάχνουν κοτσίδες και πλεξούδες στα κοριτσάκια τους. Στο τέλος, είπε ο δημοσιογράφος, ότι όλο λέμε στις γυναίκες τι να κάνουν για να πετύχουμε την ισότητα, αλλά κάτι τέτοιο είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ένα λινκ από έναν μπαμπά που κάνει μαθήματα σε άλλους μπαμπάδες στην Αμερική εδώ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λιγάκι άκυρο, αλλά με αφορμη το άρθρο για τις ‘Κατινες’, γνωρίζει κανείς κάποια φεμινιστικη ομάδα στην Θεσσαλονίκη; έκανα την έρευνα μου, αλλα δν έχω βρει κάτι… Ελπίζω να μην υπάρχει πρόβλημα σε ονομαστική αναφορά ομάδων 🙂
Το Μωβ Καφενείο στην Υφανετ ήταν μια ομάδα αυτόρφωσης για τον φεμινισμό με αρκετά συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα ανήκοντας στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικο κύκλο, ωστόσο έκλεισε το 2017. ☺️
“H ομάδα Κιουρί@ αποτελεί μία αυτόνομη φεμινιστική συλλογικότητα που συγκροτήθηκε τον Νοέμβριο του 2016 στη Θεσσαλονίκη. Ακολουθώντας το ρεύμα του ριζοσπαστικού φεμινισμού τασσόμαστε ενάντια στην έμφυλη κοινωνική και θεσμική καταπίεση και αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της πατριαρχίας, του σεξισμού και των μορφών βίας που επιφέρουν. Βιώνοντας τον σεξισμό, άλλοτε φανερά και άλλοτε άδηλα, σε κάθε τομέα της ζωής μας (διαπροσωπικές σχέσεις, εργασία, πολιτική, τέχνη) η συλλογικότητά μας προέκυψε αρχικά ως ανάγκη να τον αντιμετωπίσουμε αλλά και ως συνειδητοποίηση ότι στα συλλογικά προβλήματα αρμόζουν συλλογικοί αγώνες.”
Στεγάζονται στο Κοινωνικό Κέντρο – Στέκι Μεταναστ(ρι)ών
https://socialcenter.espivblogs.net/%CE%BA%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AF/
Και για επικοινωνία στα social media
https://www.facebook.com/kiouriatsaloniki/
Ευχαριστώ πολυυ, θα το τσεκάρω 😊