in

Τι απαντάμε στους αγενείς ανθρώπους;

Ερωτήσεις απαντημένες από την ψυχολόγο Φαίνια Ξανθοπουλίδου.

Σαν έφηβη δεν είχα κανένα πρόβλημα με τα κιλά μου, ήμουν πάντα ψηλή και κανονική.Το σώμα μου είναι νταρντανέξ γιατι έκανα κολύμβηση και έχω ανοιχτές πλάτες, έχω στήθος, ανοιχτή λεκάνη και ευτυχώς είναι ομοιόμορφο και σφιχτό (γενικά το αγαπώ τα τελευταία χρόνια και δεν με νοιάζει που στο zaraακομα και στα πιο αδύνατα μου το xlarge μου είναι […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

94ecabe0 73da 48e8 8881 9d4516219aff.sized

Σαν έφηβη δεν είχα κανένα πρόβλημα με τα κιλά μου, ήμουν πάντα ψηλή και κανονική.Το σώμα μου είναι νταρντανέξ γιατι έκανα κολύμβηση και έχω ανοιχτές πλάτες, έχω στήθος, ανοιχτή λεκάνη και ευτυχώς είναι ομοιόμορφο και σφιχτό (γενικά το αγαπώ τα τελευταία χρόνια και δεν με νοιάζει που στο zaraακομα και στα πιο αδύνατα μου το xlarge μου είναι τρουακάρ το μανίκι και στις πλάτες με καταπιέζει-ποιος νοιάζεται ψωνίζω απο h&m που είναι καλύτερα τα νούμερα) Στα 19-20 έβαλα 5 κιλά αλλά και πάλι με έλεγες καμπυλωτή (τι σημαίνει αυτό κανείς δεν ξέρει). Από τα 20 μέχρι τα 28 που έγινε αυτή η ιστορία που θα πώ παρακάτω έβαλα σύνολο 35 κιλά, όχι σταθερά… μια έχανα τα 15 μια τα έπαιρνα αλλά όταν συνέβη αυτή η ιστορία ήμουν στα πιο πολλά μου. Το γεγονός αυτό συνέβη γιατί έτρωγα μεγάλες ποσότητες και εμφάνισα και θυρροειδή που δυσκόλεψε τη κατάσταση. Γενικά δεν είχα ποτέ θέμα με την εμφάνιση μου ακόμα και στην εφηβεία που οι περισσότεροι έχουν εγώ είχα αυτοπεποίθηση. Τα κιλά όμως πάντα με στεναχωρούσαν γιατί κυρίως ένιωθα οτι είναι κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω (ακατάσχετη λαιμαργία λόγω ψυχολογικων ups and downsξέσπαγα εκεί). Δηλαδή δεν αισθανόμουν ποτέ “τα πάχη μου τα κάλη μου”. Ο ψυχολόγος που πάω με έχει βοηθήσει πολύ γενικά σε πολλά πράγματα και έχω εντοπίσει και το πρόβλημα του ξεσπάσματος στο φαγητό. Προπερσι το καλοκαίρι λοιπόν ήμουν στην Αμοργό με 2 φίλες μου και είχαμε πάει σε ένα μπαρ να πιούμε. Φεύγοντας λέω στα κορίτσια μισό λεπτό να πάω τουαλέτα και έρχομαι να φύγουμε. Βγαίνουν έξω λοιπόν και εγώ μένω στην ουρά περιμένοντας να μπώ στη 1 τουαλέτα του μαγαζιού. Πίσω μου ήταν δύο κορίτσια γύρω στα 18-19 η μια απο τις δύο μου χτυπάει τη πλάτη και με ρωτάει “περιμένεις για τουαλέτα;” τις λέω ναι. Γυρνάει στη φίλη της και λέει πω πω κατουριέμαι πολύ, και γενικά υπήρχε νευρικότητα (όπως σε όλους που κατουριόντουσαν στην ουρά συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου). Έρχεται λοιπόν η σειρά μου και μπαίνω στη τουαλέτα (να προσθέσω εδώ πως γενικά είμαι άνθρωπος που δεν αργώ σε τέτοιου είδους διαδικασίες γιατί σκέφτομαι πάντα τους άλλους που περιμένουν απέξω). Εκεί λοιπόν που κατεβάζω τα βρακιά μου (!!!!!) και αρχίζω τη διαδικασία ακούω απέξω τη μια να φωνάζει “άντε μωρή χοντρή τελείωνε”. ΕΕΕ….η καρδούλα μου πόνεσε. Πλένω τα χέρια μου, βγαίνω έξω με κάτω το κεφάλι και τους ρίχνω μια λοξή ματιά, όχι τσαντισμένη, αλλά σαν κουτάβι και φεύγω χωρίς να πώ τίποτα. Βγαίνω από το μαγαζί και έτσι όπως πάμε στο αμάξι οι φίλες μου κατάλαβαν οτι κάτι έχω, με ρωτάνε και τους λέω πως άκουσα κάτι πολύ άσχημο για τον εαυτό μου. Τους το λέω, η μια ειδικά γίνεται έξαλλη και θέλει να γυρίσουμε πίσω να τις βρίσουμε. Προφανώς και δεν συμφώνησα και όλο το βράδυ έκλαιγα. Την επόμενη μέρα ήταν σαν να μη συνέβη ποτέ, περισσότερο νομίζω με πείραξε που δεν είπα κάτι και ένιωσα απογοήτευση για τόσο νέα κορίτσια που κρίνουν τις γυναίκες με τόσο σκληρό τρόπο. Θα καταλάβουν άραγε ποτέ; Θα καταλάβουν πόσο σκληρά μας κρίνει όλη η κοινωνία και πόσο άδικο είναι να κρίνουμε και να υποτιμούμε η μια την άλλη; Νομίζω παίζει και ρόλο το οτι είχα αρχίσει ψυχοθεραπεία δυο χρόνια, ήμουν πλέον 28 οπότε πιο ώριμη (πιστευώ στα 23 θα με είχε τσακίσει αυτό το σχόλιο). Επίσης την επόμενη μέρα γνωρίσαμε και κάτι κοπέλες στη παραλία και φορούσα ένα μαγιω ψηλόμεσο τύπου navy και μου λέει η μια πωπω πολύ ωραιο το μαγιώ σου πάει πολύ σαν pin up girlείσαι (εκεί λέω απο μέσα μου πόσο διαφορετικά μάτια έχει ο κόσμος! <3 σε εκείνη τη κοπέλα).Μετά απο δύο μήνες λοιπόν ξεκίνησα διατροφή με γιατρό όχι με διατροφολόγο (γυμναστική έκανα πάντα και συνεχίζω) και έχασα 25 κιλά. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν ένα τραυματικό γεγονός που με παρακίνησε αλλά η αλήθεια είναι οτι ο γιατρός μου (ενδοκρινολόγος) είναι ένας άνθρωπος πολύ ενθαρρυντικός που δεν έχει εμμονές με τα σωστά κιλά (τύπου 7-10 κιλά κάτω απο το ύψος σου και δεν μ αφήνει να ζυγίζομαι μόνο όταν πάω κάθε 3 μήνες) και επικεντρώνεται στην υγεία και στη σωστή διατροφή γενικότερα χωρίς να με βάζει να μετράω ποσότητες απλά κόβοντας όλα τα ανθυγιεινά φαγητά. Ίσως και ο τίτλος του λειτούργησε καλά και στη ψυχολογία μου γιατί δεν ειναι η ταμπέλα “διατροφολόγος” που προκαλεί κάπως τρόμο. Τα ερωτήματα μου είναι 3: Τι πρέπει να απαντάς σε τέτοιες περιπτώσεις εαν φυσικά σε ενόχλησε κάποιο τέτοιο σχόλιο όπως εμένα; και 2ον αν γίνει τέτοιο σχόλιο για κάποιον άλλον άνθρωπο επεμβαίνεις; (θα ήθελα πολύ) Πολλές φορές σκέφτομαι μη κάνω κάποιον να αισθανθεί πιο άσχημα πχ. αν γινόταν σε μένα θα ένιωθα πιο άσχημα.και 3 θεωρείς οτι έπεξε ρόλο στην απόφαση μου να αλλάξω τον τρόπο που βλέπω το φαγητό;

 

  1. Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσουν πολλοί. Νομίζω η απάντηση που θα δώσω στο πρώτο σου ερώτημα δεν είναι η δημοφιλής. Νομίζω λοιπόν ότι αν θέλεις να απαντήσεις κάτι σε αγενείς ανθρώπους, η πιο ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι με μια κανονική απάντηση, χωρίς να βρίσεις ή να θυμώσεις. Νομίζω ότι η ευγένεια πονάει πολύ περισσότερο, ακόμα και αν εκείνη τη στιγμή κάποιος δεν το δείξει. Ένα κανονικό σχόλιο στην αγένεια τους ίσως τους κάνει να σκεφτούν ότι ξεφεύγουν από την κοινωνική νόρμα. Αν φυσικά κάποιος είναι τόσο αναίσθητος, που δεν τον επηρεάσει ότι σε ένα τόσο αγενές σχόλιο, κάποιος του απάντησε κανονικά, τότε νομίζω ό,τι και να πει κανένας θα πέσει στο πάτωμα έτσι και αλλιώς. Εγώ μάλλον δεν θα απαντούσα, γιατί η αγένεια είναι κάτι που δεν ξέρω/ δεν θέλω να διαχειριστώ. Τη θεωρώ δείγμα αντικοινωνικής συμπεριφοράς και με τον όρο στην καθομιλουμένη, αλλά και με τον κλινικό όρο- δες αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας. Αλλά αν απαντούσα θα ήταν κάτι όπως «Κρίμα τόσο νέα κορίτσια να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο».
  2. Για τον ίδιο λόγο που λες και εσύ, μάλλον δεν θα παρέμβαινα, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορείς να προβλέψεις. Σίγουρα θα παρέμβαινα αν σε μία παρέα γνωστών/φίλων κάποιος προσβάλει κάποιον άλλον, αυτό το έχω κάνει. Αλλά σε άσχετους που δεν σημαίνουν τίποτα, νομίζω πως θα προτιμούσα να τους αγνοήσω.
  3. Αυτό το ξέρεις μόνο εσύ, αλλά κάτι μου λέει πως όχι. Μου λες πως είχες ήδη κάνει δύο χρόνια ψυχοθεραπεία. Αυτό σε οδήγησε να βλέπεις τα πράγματα με διαφορετικό μάτι. Νομίζω πως αυτός ήταν ο λόγος.

 

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

15 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Μάνα Κουράγιο
Μάνα Κουράγιο
4 χρόνια πριν

Καθώς είσαι και ψηλή, ρίχνεις μια ματιά προς τα κάτω και απαντάς ατάραχα “η χοντρή αδυνατίζει, η κοντή δεν ψηλώνει”. Κάνεις μεταβολή και φεύγεις κιουρία.

mononoke
mononoke
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μάνα Κουράγιο

Δηλαδή στο body shaming απαντάμε με αντίστοιχο body shaming. Φαντάζομαι αν και η άλλη ειναι ψηλή, εκεί το κάνει γαργάρα και δεν λέει τίποτα.

latro
latro
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μάνα Κουράγιο

🙁 ακόμα χειρότερο αυτό.. κρίμα να αναπαράγουμε την ίδια νοοτροπία..

Μάνα Κουράγιο
Μάνα Κουράγιο
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  latro

Κρίμα ξε-κρίμα, μια φορά το είπα σε συναδέλφισσα που με είχε ρημάξει κάθε φορά που συναντιόμαστε, και όλως τυχαίως πάντα μπροστά σε άλλους συναδέλφους, “φιλενάδα πάχυνες”, και “φιλενάδα πάχυνες”, ε, από τότε με άφησε στην ησυχία μου. Οι κάφροι μόνο από καφρίλα καταλαβαίνουν.

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μάνα Κουράγιο

Μάνα συμφωνώ. Πολλές φορές οι άνθρωποι χρειάζονται να τους μιλήσεις στη γλώσσα τους για να καταλάβουν. Εγώ επιλέγω πολλές φορές αυτή την οδό. Εκτός του ότι βγάζουν το σκασμό, νιώθω και μια ικανοποίηση. Η πολύ αξιοπρέπεια βλάπτει την υγεία.

Zouzouna Goutsouna
Zouzouna Goutsouna
4 χρόνια πριν

Χμ δυο επιλογες για εμενα:)
1. Θα καθομουν επιτηδες μεσα μεχρι να της διαλυσω και το τελευταιο νευρικο κυτταρο και να κατουρηθει πανω της
2. Θα εβγαινα εξαλλη εξω και θα της ελεγα να ξαναπει αυτο που ειπε αλλα μπροστα μου αυτη τη φορα γιατι δεν ακουσα καλα.

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Zouzouna Goutsouna

Ω το δεύτερο μ’ αρέσει!

Ξ@νθίππη82
Ξ@νθίππη82
4 χρόνια πριν

Δεν ξέρω αν θα μου ερχόταν εκείνη την ώρα στο κατούρημα, αλλά αυτό που σκέφτηκα μόλις το διάβασα ήταν να φωνάξω “η χοντρή έφαγε πολύ και θα κάνει κάνα πεντάλεπτο, εσύ που φωνάζεις κάνε τα πάνω σου!” Και βγαίνεις με τσαμπουκα κ αυτοπεποίθηση ξαλαφρωμενη

no_roots
no_roots
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Ξ@νθίππη82

τέλειο!

no_roots
no_roots
4 χρόνια πριν

Εγώ, που είμαι θερμόαιμη, θα της έλεγα “αν βιάζεσαι, υπάρχει και η φύση” με σηκωμένο φρύδι και βλέμμα που σκοτώνει. Κάποιος ψυχραιμότερος θα της έλεγε “αν υπήρχε τόση ανάγκη, θα μπορούσες να ζητήσεις τη σειρά μου”, απλά και αποστομωτικά. Το θέμα είναι πως μέσα στη φράση της κοπέλας υπήρχε η λέξη “χοντρή” και σε χτύπησε εκεί που πονούσες. Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις (τότε ήταν το “χοντρή”, αργότερα μπορεί να είναι κάτι άλλο) είναι να κάνεις πως δεν άκουσες το χαρακτηρισμό που σε πειράζει και απλά να αντιδράσεις (ή όχι) όπως θα αντιδρούσες σε οποιαδήποτε… Διαβάστε περισσότερα »

Pandora
Pandora
4 χρόνια πριν

Τους άξιζε ένα χέσιμο κυριολεκτικά.

Lady Chatterley
Lady Chatterley
4 χρόνια πριν

Εγω παντως επεμβαινω. Κρινω πρωτα την κατασταση, υστερα υπολογιζω αν μπορω να απαντησω με ψυχραιμια – γιατι αν εχω πολλα νευρα μου βγαινει επιθετικοτητα – και αναλογως απαντω/σχολιαζω.

Μιας και ειμαι και defender (personality type) ταυτιζομαι με την φιλη σου που ηθελε να παει πισω στο μαγαζι.

Μαλλον θα ελεγα κατι ψιλο-ειρωνικο: ‘Α, πολυ ευστοχο σχολιο. Και εγινες αγενης χωρις λογο και το σχολιο σου δεν σου εγκυαται πως θα κατουρησεις γρηγοροτερα’.

Τα φιλια μου.

J.Brian
J.Brian
4 χρόνια πριν

Να αποδεχθεις εσυ εσενα και οταν το πετυχεις αυτο, κοριτσακια κακιασμενα και αλαζονικα θα τα συμπονας και θα θελεις να τους πεις: ποσο μακρυα απ τον εαυτο σας βρισκεστε εκει στο μακρινο πλανητη….. Αν καταλαβεις ποσο αθλια ζωη ζουν, ολοι οσοι κανουν τραμπουκισμο στους αλλους, τοτε θα παψεις να τους θεωρεις σημαντικους και ισως….θελησεις να τους χαϊδεψεψεις και να τους πεις…..μπραβο ρουλα, εισαι η καλυτερη…

δε σου λέω!
δε σου λέω!
4 χρόνια πριν

Νευρίασα και στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που θα ήθελα να πάω τώρα μαζί με τη φίλη σου να τις κατσαδιάσω. Το τι θα απαντήσεις εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία σου. Μπορώ να σκεφτώ εξίσου επιθετικές απαντήσεις, όπως αυτή που πρότεινε η Μάνα παραπάνω – που σίγουρα την ευχαριστιέσαι – ωστόσο δε θεωρώ ότι λειτουργεί πάντα το να αντιμετωπίζεις το θράσος και την αγένεια με το ίδιο νόμισμα. Μπορεί να ξεκινήσεις πόλεμο που δε μπορείς να τον κερδίσεις, γιατί το άτομο απέναντί σου είναι πολύ πιο εκπαιδευμένο από σένα στο θράσος και την αγένεια. Προσωπικά, όταν με προσβάλλουν, προσπαθώ συνήθως να είμαι ειρωνική.… Διαβάστε περισσότερα »

Bomba
Bomba
4 χρόνια πριν

Θα ήθελα να κατουρήσω όλο το καπάκι (ή όλη τη τουαλέτα), να μπει μέσα και να σιχαθεί τη ζωή της! (Δε ξέρω αν θα το έκανα, αλλά σίγουρα θα έμπαινα σε πειρασμό!)