in

Θα έκανες τις αναμνήσεις σου, άβαταρ;

Ο Άντριου Κάπλαν, ναι

Στην ηλικία των 78 ετών, ο Άντριου Κάπλαν είναι από τους πρώτους ανθρώπους που δέχτηκαν να δοκιμάσουν την νέα τεχνολογία ”ψηφιοποίσης” της συνείδησής του. Μέσα από τη συμμετοχή του σε ένα νέο πείραμα, οι αναμνήσεις ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καταγραφή 54

Στην ηλικία των 78 ετών, ο Άντριου Κάπλαν είναι από τους πρώτους ανθρώπους που δέχτηκαν να δοκιμάσουν την νέα τεχνολογία ”ψηφιοποίησης” της συνείδησής του. Μέσα από τη συμμετοχή του σε ένα νέο πείραμα, οι αναμνήσεις, ιδέες, δημιουργίες και ιστορίες του Άντριου θα “μεταφερθούν” σε ένα έξυπνο άβαταρ, το οποίο θα μπορεί να απαντάει όπως ο Άντριου, για πάντα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, κίνητρό του είναι η ιδέα πως, με αυτό τον τρόπο, οι δικοί του άνθρωποι δεν θα τον χάσουν ποτέ.

579189

”Έχω χάσει τους γονείς μου εδώ και δεκαετίες, και ακόμα σκέφτομαι πως κάποιες φορές θα ήθελα τη συμβουλή ή την παρηγοριά τους. Δεν νομίζω πως αυτό θα φύγει ποτέ. Έχω έναν γιο στα 30 και ελπίζω πως η κίνησή μου θα φανεί χρήσιμη σε αυτόν και στα παιδιά του κάποια μέρα.”

Εκτός από τον Άντριου, υπάρχουν ήδη 44.000 άτομα που έχουν δηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στο πείραμα. Και αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Μερικά χρόνια πριν, ο James Vlachos δημιούργησε το Dadbot: ένα είδους ρομπότ που του επιτρέπει να ανταλλάσσει γραπτά και ηχητικά μηνύματα με ένα ψηφιακό άβαταρ του θανόντα πατέρα του, να συζητάει μαζί του για τη ζωή του, ακόμη και να ακούνε μαζί τραγούδια ή αστεία.

Ο λόγος που θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον το άρθρο είναι η τροφή που δίνει για σκέψη.

Άραγε, *αρκεί* αυτό για να κρατάει τα αγαπημένα μας πρόσωπα ζωντανά μέσα μας για πάντα;

Και αν αρκεί, άραγε *χρειάζεται*;

Με πληροφορίες από: The Washington Post 

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

5 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
no_roots
no_roots
4 χρόνια πριν

Ούτε αρκεί κατά τη γνώμη μου, ούτε χρειάζεται. Εξάλλου κάτι τέτοιο δεν θα κρατά ζωντανά τα αγαπημένα μας πρόσωπα μέσα μας, αλλά απ’ έξω μας. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό μπορεί να βοηθήσει κάποιον να ξεπεράσει κάποια στιγμή το πένθος του. Για σκέψου να έχει πεθάνει ο άλλος και να έχεις κάτι καθημερινά δίπλα σου, το οποίο θα σου μιλάει με τη φωνή του και θα σου λέει πράγματα που θα έλεγε ο θανών. Θα καταφέρεις να το ξεπεράσεις ποτέ, ζώντας μια εικονική πραγματικότητα; Δύσκολα. Επίσης, οι συμβουλές που ο (κάθε) Άντριου ευελπιστεί να χρησιμεύσουν στους οικείους του στο μέλλον… Διαβάστε περισσότερα »

Neverlander
Neverlander
4 χρόνια πριν

Black Mirror γίναμε, μπρρρρ… [πού δηλώνω συμμετοχή;🤫🤫]

λαγούμια και λάμπες
λαγούμια και λάμπες
4 χρόνια πριν

Κάτι απο τις Άλπεις του Λάνθιμου μου φερνει αυτό, όπου η οικογένεια υποκαθιστούσε τον αποθανόντα με τυχαίο άτομο. Να νομίζουμε οτι μπορούμε να επέμβουμε ακομα και στον θάνατο, εκεί δες greed

qwerty
qwerty
4 χρόνια πριν

Κάπως σαν εκμετάλλευση του φόβου του θανάτου απ’τη μια πλευρά και του πόνου του αποχωρισμού από την άλλη, μου ακούγεται.
Και όλες αυτές οι νέες υπηρεσίες έναντι μηνιάτικου; Επομένως, θα ανήκει το ψηφιακό άβαταρ αποκλειστικά στην εταιρία; Τι θα επιτρέπεται να κάνει με αυτό και με τα στοιχεία που συνιστούν τη συνείδηση του εκλιπόντος;
Άγνωστο, αχαρτογράφητο και creepy μου φαίνεται. Κάτι σαν τον θάνατο δηλαδή, με το κερασάκι όμως της δυνατότητας εκμετάλλευσης από άλλους και μετά θάνατον.

Felis
Felis
4 χρόνια πριν

douroukoukou, αυτά έχουν περίπου απαντηθεί στο επισόδειο “Be Right Back” του Black Mirror. Ευχαριστώ δεν θα πάρω. 😨