Τα δεινά της ελληνικής κουμπαριάς
Τα πάντα μπορούν να συμβούν από τη στιγμή που θα ειπωθεί αυτή η μικρή αθώα φράση «θέλεις να γίνεις κουμπάρος/κουμπάρα μας;». Φιλίες ολόκληρες δοκιμάζονται, μικροπαρεξηγήσεις και χοντροπαρεξηγήσεις είναι έτοιμες να σκάσουν, απρόβλεπτες συμπεριφορές βγαίνουν στην επιφάνεια. Η κουμπαριά είναι ένα πολύ δυνατό τεστ αντοχής μίας φιλίας.
Η βαρύτητα που δίνεται στην ¨ελληνική κουμπαριά¨ είναι πρωτοφανής. Ο ρόλος του κουμπάρου/κουμπάρας είναι τόσο επιφορτισμένος με εθιμοτυπικές διαδικασίες, υποχρεώσεις και με μία ιερότητα που ο κουμπάρος/κουμπάρα αποκτά μία εξέχουσα, επίτιμη θέση. Θεωρείται, μάλιστα, μία κάποια αναγνώριση το να αποκτήσεις αυτόν τον ρόλο. Έχεις ιδρώσει τόσα χρόνια και τον κατέκτησες με την αξία σου! Έχει, μάλιστα, τη δική του θέση στο προσκλητήριο του γάμου! Και όταν πια δέσει η κουμπαριά, το ζευγάρι δεν λέει έτσι απλά ¨θα βγούμε με τον Τάκη απόψε¨, αλλά ¨θα βγούμε με τον κουμπάρο¨! Αν υπήρχε μία ημέρα εορτασμού της κουμπαριάς, σε εθνικό επίπεδο, θα ήταν κάτι απολύτως αναμενόμενο.
Όμως, ο δρόμος για την κουμπαριά έχει πολλές ανηφόρες. Η λίστα με τις οικονομικές υποχρεώσεις του κουμπάρου/κουμπάρας είναι λίστα αδιαπραγμάτευτη και άπαξ και πεις το ¨ ναι¨ δεσμεύεσαι, αυτόματα, να συμπράξεις οικονομικά και μάλιστα γενναία. Οφείλεις να ακολουθήσεις τις επιλογές του μελλόνυμφου ζευγαριού κατά γράμμα και να αναλάβεις το οικονομικό σκέλος της διακόσμησης της εκκλησίας και του χώρου της δεξίωσης, των γαμήλιων απαραίτητων ειδών (στέφανα, δισκοπότηρα, λαμπάδες κτλ.) και του ειδικού δώρου του κουμπάρου προς το ζευγάρι (το οποίο είναι ξεχωριστό, βέβαια, από το δώρο που θα κάνει και ως απλός καλεσμένος στον γάμο), την οργάνωση του μπάτσελορ και επιπλέον, κάτι που δεν είχες φανταστεί, τις πληρωμές προς την εκκλησία και τον ιερέα! Κι όλα αυτά, φυσικά, σύμφωνα με το κόστος που θα επιλέξει το ζευγάρι για καθετί. Ο κουμπάρος/κουμπάρα απλώς υπομένει, δείχνει συγκατάβαση και χορηγεί. Και, σχεδόν πάντα, το αρχικό εκτιμώμενο κόστος που ανακοινώνεται στον κουμπάρο διαφέρει κατά πολύ από το τελικό πραγματικό κόστος. Και, σχεδόν πάντα, προκύπτουν έκτακτα έξοδα που –πώς έγινε βρε παιδί μου- δεν τα είχε υπολογίσει το ζευγάρι. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας (βλέπε Κρήτη), όπου ο αριθμός των καλεσμένων είθισται να ξεπερνά τα 500 άτομα (αλλιώς ο γάμος κινδυνεύει, σοβαρά, να χαρακτηριστεί μη επιτυχημένος!), τα οικονομικά βάρη του κουμπάρου είναι τόσα πολλά που επιστρατεύονται 3 ή 4 κουμπάροι!
Και οι ισορροπίες όμως, μεταξύ φίλων κολλητών, αρχίζουν να γίνονται ιδιαίτερα ευαίσθητες με το που θα έρθει η συνταρακτική στιγμή της αποκάλυψης της επιλογής κουμπάρου/κουμπάρας. Τίθενται ερωτήματα υπαρξιακά όπως, ¨Γιατί αυτόν κι όχι εμένα;¨, ή ¨Γιατί όχι και εμένα;¨, ή ακόμα χειρότερα ¨ Γιατί εμένα;¨ . Πολλοί υποψήφιοι κουμπάροι, ακόμα κι αν έχουν όλη την καλή διάθεση, καθώς αναλογίζονται τι τους περιμένει, κάνουν πίσω κι έρχονται άλλοι στη θέση τους για να ενισχύσουν την κατάσταση. Πολλοί, πάλι, αποδέχονται έκπληκτοι την πρόταση να γίνουν κουμπάροι, καθώς δεν είναι καν στενοί φίλοι του ζευγαριού! Και εκπλήσσονται μαζί και οι στενοί φίλοι του ζευγαριού, αλλά όχι για πολύ.
Κι εδώ γεννιέται το ερώτημα: Γιατί να μην αρκεί μόνο το να έχεις τον καλό σου φίλο/φίλη πλάι σου, να σε παντρέψει, την ημέρα του γάμου σου, χωρίς οικονομικές απαιτήσεις;
-Μαύρη μπίρα –
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με τους κουμπάρους μας είμαστε φίλοι πάνω από 20 χρόνια και όταν τους ζητήσαμε να μας παντρέψουν, διευκρινίσαμε ότι θέλαμε τους ίδιους και όχι το πορτοφόλι τους (όταν λέμε δεν πληρώσανε τίποτα, πέρα από ένα δώρο που μας πήρανε και αντίστοιχο τους πήραμε κι εμείς, εννοούμε ούτε ευρώ). Η επιλογή ήταν καθαρά γιατί ήταν φίλοι και ξέραμε ότι θα παραμείνουν. Ήταν τόσο ξεαγχωτικό όλο αυτό, που μετά τους παντρέψαμε κι εμείς με την ίδια συνθήκη και οι ίδιοι κάνανε το ίδιο στον τρίτο της παρέας όταν θέλησε να παντρευτεί. Το αποτέλεσμα ήταν να περάσουμε υπέροχα και προπαντώς ξέγνοιαστα. Είμαι σίγουρη… Διαβάστε περισσότερα »
Φίλη παντρευόταν (πριν πολλά πολλά χρόνια) κ με παίρνει τηλέφωνο 3 μήνες πριν ότι η κουμπάρα της δεν θα είναι κουμπάρα της πια γιατί μετακόμιζε σε άλλη χώρα κ της είχε πει ότι κουμπαριά από απόσταση δεν γινόταν κ δεν μπορούσε να τη στεφανώσει. Μου ζήτησε να γίνω κουμπάρα της γιατί τόσα χρόνια είμασταν φίλες κ το μόνο που θα πλήρωνα ήταν τα 2χιλ δολάρια του στολισμού της εκκλησίας. Εκείνη την εποχή, άνεργη, της είπα ότι είχα μαζέψει αρκετά χρήματα μόνο για να έρθω στο γάμο της κ τα δώρα ως καλεσμένη, τίποτα παραπάνω. Η απάντησή της; “Πάρε την πιστωτική… Διαβάστε περισσότερα »
Η κοπέλα πήρε χαμπάρι τι την περίμενε και άλλαξε χώρα! Κίνηση ματ έκανε!
Γιατί να είναι αδιαπραγμάτευτη η λίστα με τις “κουμπαρικές” υποχρεώσεις? Εμείς δεν περιμέναμε τίποτα από τους κουμπάρους μας, είχαμε ήδη παραγγείλει/διαλέξει τα περισσότερα μόνοι μας και τα είχαμε υπολογίσει στον δικό μας προυπολογισμό. Μας πήραν μόνο το δώρο τους και τους πήραμε κι εμείς από ένα. Τους θέλαμε γιατί είναι φίλοι μας και μας αρκούσε να είναι εκεί και να το διασκεδάσουν με την ψυχή τους. Δεν θέλαμε ούτε να τους στριμώξουμε οικονομικά, ούτε να τους αγχώσουμε ή να τους φέρουμε σε δύσκολη θέση. Γενικά, δεν τα πολυκαταλαβαίνω αυτά τα αφιλτράριστα πρέπει και έθιμα. Ό,τι μας αρέσει κι ό,τι μας… Διαβάστε περισσότερα »
Μα φυσικά και αρκεί.
Νομίζω είναι συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπων που βλέπουν ακόμα τη κουμπαρια όπως την περιγράφεις. Αμφιβάλλω πολύ αν οι αναγνώστες του αμπα είναι ανάμεσα τους 😄
Απαντάω στο ερώτημα: γιατί ο τίτλος ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ είναι μια χρηματική δοσοληψία, είναι αγορασμένος τίτλος και δεν μπορεί να τον έχει ο φίλος, ο οποιος έχει ήδη μια ιδιότητα, αυτή του φίλου.
Θα βγουν να πουν δυο τρεις πως δεν άφησαν να πληρώσουν οι κουμπάροι τίποτα, αλλά η αλήθεια είναι ότι το 95% περιμένει το κουμπαρακι να πλερωκει. Άσε τι λένε, γεμίσαμε κυμπαριδες στα λόγια.
Παιδιά να μιλήσουμε και για την άλλη κουμπαριά όμως .Αυτή που εσύ επιβαρύνεσαι από αγάπη προς το φίλο σου με το ΙΣΌΒΙΟ άγχος να κάνεις δώρο 2 με 3 φορές το χρόνο στο βλαστάρι του.Κόψε το λαιμό σου να έχεις τα χρήματα ,χρόνο ,όρεξη για τουλάχιστον 20 χρόνια (που ουτε μετά μπορείς να αφήσεις το βαφτιστήρι όλο και κάτι πρέπει να του παίρνεις,δίνεις κτλ)
να το κάνεις αυτό και αυτός στη γιορτή σου ,γενέθλια σου να μη σου παίρνει ούτε ένα δώρο των 20 ευρώ.
Να αυτά δε μπορώ κατάλαβες ….
Μου φαίνεται κάπως μονόπλευρη αυτή η περιγραφή της κουμπαριας. Και σίγουρα ξεπερασμένη. Δεν έχω γίνει κουμπαρα , ούτε έχω παντρευτεί για να γνωρίζω τα έξοδα που απαιτούνται είτε αυτό το ζευγάρι είτε απ’ την κουμπάρα, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο όλες οι κουμπαριες να ανήκουν σ’ αυτό το είδος που περιγράφεις. Δεν τηρούν όλοι τα έθιμα, ούτε αναλαμβάνουν όλοι οι κουμπάροι τα προαναφερθέντα έξοδα κι αυτό το “ο κουμπάρος/κουμπάρα απλώς υπομένει, δείχνει συγκατάβαση και χορηγεί.” μου φάνηκε τόσο τεράστια γενίκευση. Δεν ξέρω φίλε/φίλη αν νιώθεις ότι δοκιμαστηκες (ή αδικήθηκες;) μέσα από μια τέτοια κουμπαρια, ελπίζω το παραπάνω κείμενο να προέκυψε απλά… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαρτάται από εσένα και τους κουμπάρους. Εγω κ έγινα κουμπαρα σε μια φίλη μου κ έκανα τον κολλητό μου κουμπάρο. Τίποτε περισσότερο από ένα δώρο και στις 2 περιπτωσεις. έφτανε κ περίσσευε η χαρά να εχεισ τον άνθρωπο σου δίπλα σου. στη μια περίπτωση δε που τότε σχεδόν φοιτητές κ ξυπόλητοι στην παραλία που παντρευτήκαμε κ δεν υπήρχε ευρώ ούτε για στραγάλι τέτοιες σκέψεις για έξοδα αλλα κ για ένα απλό δώρο απλά ητανε περιττές. Αλλα και το οικονομικό να μην ητανε στη μέση, οπωσ Δεν ητανε όταν εγω έγινα κουμπαρα ως αντίληψη δεν υπήρχε για εμάς. Για αυτό κοίταξε… Διαβάστε περισσότερα »
Για τον ίδιο λόγο που όταν παντρεύεσαι ζητάς χρήματα από τους φίλους σου στη θέση του δώρου – που θεωρείς δεδομένο ότι είναι υποχρεωμένοι να σου αγοράσουν και κοστίζει τουλάχιστον 50 ευρώ το άτομο.
Νομίζω αυτό με εκνευρίζει περισσότερο από όλα. Κυρίως διότι σε περισσότερους γάμους θα είσαι ως καλεσμένος και σε λιγότερους ως κουμπάρους. Και με αυτούς που θα κάνεις κουμαριά υποτίθεται έχεις την άνεση και συζητάς. Όταν είσαι καλεσμένος και υπάρχει εμμέσως πλην σαφώς απαίτηση να δοθούν χρήματα αντί δώρου, εκνευρίζομαι απίστευτα! Αφενός διότι δεν θέλω απλά να δίνω λεφτά, αν ήταν έτσι ας μην γινόταν και γάμος, να μην ξόδευαν και τόσα λεφτά, και να κάναμε έναν έρανο, αφετέρου και να ήθελα να δώσω λεφτά η ταρίφα πάει συνήθως στα 50 κατ’άτομο. Γιατί αν πάω μόνη μου ας πούμε και δώσω… Διαβάστε περισσότερα »
Να ρωτήσω κάτι: Εσείς που παραπονιέστε για τέτοιες κουμπαριές, γιατί δεν μιλήσατε όταν έπρεπε, όταν καταλάβατε ότι το ζευγάρι σας βλέπει σαν κουμπαρά αντί για κουμπάρο; Δεν το λέω ειρωνικά αλλά έχω ειλικρινή απορία. Στο περιβάλλον μου οι κουμπαριές όλες (είτε παντρέματα είτε βαφτίσεις) γίνονταν και γίνονται λόγω αγάπης και αλληλο-εκτίμησης. Αν δεν μπορείς να πεις στην καλύτερη σου φίλη ότι ευχαρίστως να συνεισφέρεις αλλά μέχρι ένα Χ ποσό (ή και καθόλου αν δε σε παίρνει), τότε τι σόι φίλες είστε; Κι αν δεν είστε, γιατί να τους παντρέψεις εσύ ή να βαφτίσεις εσύ το παιδί τους;;;