Αγαπητή Φενια, ξεκίνησα πρόσφατα ψυχοθεραπεία, έχω κάνει 5 συνεδρίες. Από την πρώτη συνεδρία η ψυχολόγος μου είπε ότι έχουμε κάποια κοινά βιώματα και αυτό είναι πολύ θετικό καθώς πιστεύει ότι μόνο κάποιος που έχετε παρόμοια ιστορία μπορεί να σε βοηθήσει (εγώ μ’ αυτό διαφωνώ). Αρκετές φορές όταν της λέω αυτό που με προβληματίζει μου απαντάει με μια παρόμοια ιστορία που έχει ζήσει και η ίδια. (Για να γίνω πιο συγκεκριμένη της λέω πόσο με εκνευρίζει το παιδί μου που δεν με ακούει και απαντάει “Α και εγώ θυμάμαι τότε με την κόρη μου.. “). Το χειρότερο που συνέβη, μου έκανε ένα τεστ σαν αυτά που βρίσκουμε στο ίντερνετ “Είσαι σε ένα δάσος, με ποιον είσαι, βλέπεις μια κούπα, πως είναι”. Συγκεκριμένα στην περιγραφή του τι κανω την κούπα μου είπε “Α αυτό που έκανες ήταν λάθος”. Αυτό με στεναχώρησε και το θεώρησα αντιεπαγγελματικο. Τέλος πάντων θα αλλάξω ψυχολόγο. Αλλά όντως τώρα αυτά που κάνει στέκουν;
Πάντοτε προσπαθώ να είμαι προσεκτική και ποτέ δεν μιλάω άσχημα για συναδέλφους, μιας και αυτά που μου μεταφέρονται δεν τα έχω διαπιστώσει ιδίοις ώσιν. Δική μου θέση είναι πως τίποτα από όσα αναφέρεις δεν έχουν χώρο σε μια ψυχοθεραπευτική σχέση.
Το πρώτο είναι εντελώς παράλογο, μιας και ακόμα και αν ισχύει σε ανθρώπινο επίπεδο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχύει σε επαγγελματικό. Οι λόγοι είναι προφανείς. Το δεύτερο που έκανε, θα μπορούσε να είναι αυτό- αποκάλυψη, μόνο αν είχε χώρο στο συγκεκριμένο σημείο που το ανέφερε. Η αυτό- αποκάλυψη είναι σημαντική στη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, αλλά μπορεί να είναι τόσο βοηθητική όσο και επικίνδυνη. Υπάρχουν ψυχοθεραπευτές που δεν συμφωνούν καθόλου με τη χρήση της, και άλλοι που τη θεωρούν απαραίτητη κάποιες φορές. Τοποθετούμαι προσωπικά κάπως στη μέση. Είναι σημαντική για να νιώσει ο θεραπευόμενος ότι ο άνθρωπος απέναντι του είναι αυθεντικός, μπορεί να τον κατανοήσει μιας και έχει και εκείνος ανθρώπινες πλευρές ή μπορεί να έχει βιώσει κάτι ανάλογο. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν γίνεται ως προϊόν κουτσομπολιού ή χωρίς να έχει χρηστικότητα αποκλειστικά για τον θεραπευόμενο. Διάβασε περισσότερα για αυτό εδώ. Την άσκηση του τρίτου περιστατικού δεν την ήξερα, αλλά τη βρήκα σε σελίδες αμφίβολης εγκυρότητας. Ομολογώ πως απορώ για την επιλογή της συγκεκριμένης άσκησης, μιας και υπάρχουν πολλές ασκήσεις που μπορεί να καταφύγει κάποιος από αναγνωρισμένες ψυχοθεραπευτικές σχολές, gestalt, Γ.Σ.Θ. τη θεραπεία σχημάτων, κ.α.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ρώτησε την: Εεεμ…είσαστε σίγουρα ψυχοθεραπεύτρια;
Προσωπικά πιστεύω ότι κάποιος που έχει παρόμοιο βίωμα με σένα θα πρέπει να καταφέρει να μείνει πολυυυυυ αποστασιοποιημένος για να βοηθήσει. Διαφορετικά κίνδυνευει να κάνει προσωπική προβολή και να φιλτράρει το πρόβλημα από μια υποκειμενική σκοπιά μόνο. Αυτό που λέει προσωπικές της ιστορίες το καταλαβαίνω μόνο αν θέλει να φέρει κάποιο παράδειγμα λειτουργικότητας. Πχ είχε αντίστοιχο πρόβλημα που το αντιμετώπισε με τον χ τρόπο και εσυ καλείσαι να καταλάβεις πως μπορεί να σε ωφελούσε αν εφαρμόζεις μια παρόμοια πρακτική. Διαφορετικά το βρίσκω πολύ άστοχο και εξαιρετικά εκνευριστικό. Για να πω την αλήθεια και στην κοινωνική μου ζωή το βρίσκω εκνευριστικό… Διαβάστε περισσότερα »
Τρέχα όσο προλαβαίνεις λέω γω.
Για αρχή, είναι καταχρηστικό να συγχέουμε τον ψυχοθεραπευτή με τον ψυχολόγο. Αυτό το γραφω γιατί αυτά που αναφέρεις δεν ακούγονται σαν να προέρχονται από κάποιον ειδικό. Η ψυχοθεραπεία είναι ένα διακριτό επάγγελμα που απαιτεί ξεχωριστή εκπαίδευση. Όταν λοιπόν ψάχνεις για θεραπεία πρέπει να ρωτάς, ή να ξέρεις ήδη, τί ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση έχει ο επαγγελματίας στον οποίο απευθύνεσαι. Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να είναι και ψυχολόγος ή ψυχίατρος ή τίποτα από τα δύο. Αν ισχυρίζεται όμως ότι ακολουθεί κάποια σχολή ψυχοθεραπείας, θα πρέπει να έχει την εκπαίδευση που αυτή η σχολή απαιτεί για να τον αναγνωρίσει ως θεραπευτή και αυτό να μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς δεν τα συγχέουμε μόνο εμείς αλλά κυρίως το ελληνικό κράτος που δίνει άδεια ψυχοθεραπευτή (+αποζημίωση από τα ταμεία) σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους χωρίς καμία σχετική εκπαίδευση-μόνο με το πτυχίο τους.
Εμένα η ψυχοθεραπεύτρια μου αρνείται να απαντήσει σε οποιαδήποτε προσωπική ερώτηση της κάνω, πχ αν τη ρωτήσω ποιο είναι το αγαπημένο σου κατοικίδιο θα μου πει αυτή είναι μια ώρα για εσένα. Το βρίσκω πολύ σωστό.
Σε κάθε περίπτωση, πως θα μπορούσατε να διαπιστώσετε την εγκυρότητα των όσων σας μεταφέρονται μέσα από μια ιστορία; Το μοναδικό στοιχείο που ξεχωρίζει αυτή την ιστορία από μια άλλη είναι ένας ράντομ ψυχολόγος για τον οποίο δε γνωρίζουμε κάτι άλλο πέρα από την ιστορία και την επαγγελματική του ιδιότητα. Αντιλαμβάνομαι την πιθανότητα ο θεραπευόμενος κατά τη διαδικασία, να έχει ενοχληθεί με κάτι που αποτελεί κομμάτι της θεραπείας και της εξέλιξης του, ωστόσο, δε μπορώ να μην αναρωτηθώ γιατί όταν στην ιστορία στην οποία ένας εκ των πρωταγωνιστών είναι ψυχολόγος, ο θεραπευόμενος αμφισβητείται κάπως. Δεν υπάρχει λόγος να εξωτερικευτεί αυτό, καθώς… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα πάντως με έχει βοηθήσει ο προσωπικός τόνος που έδινε η ψυχολόγος μου -δηλαδή τα παραδείγματα από τον εαυτό της, γιατί έτσι κατανοούσα πιο εύκολα κάποια πράγματα, πχ τα σχήματα.Γενικά είμαι άνθρωπος που θέλει το παράδειγμα, την εφαρμογή και όχι σκέτη θεωρία, άρα μου πάει το συγκεκριμένο στυλ. Τώρα αν έγινε δουλειά, δεν ξέρω.
Εμένα πάλι που το έκανε αυτό παλιά μου θεραπεύτρια δεν με βοήθησε καθόλου. Υποθέτω έχει να κάνει και με το πώς το χειρίζεται ο κάθε επαγγελματίας, πόσο αυτο-αποκαλύπτεται, τι ταιριάζει στον κάθε θεραπευόμενο. Αλλά από την άλλη δεν μπορώ να καταλάβω ποια η θεραπευτική αξία του “Αχ, να σου πω εγώ τι έχω περάσει με το παιδί μου.” Το ξέρουμε ότι και άλλοι περνάνε τα ίδια (ή και χειρότερα). Πού η θεραπευτική αξία σε αυτό; Η αυτοαποκάλυψη έχει συγκεκριμένο χρόνο και σκοπό που γίνεται και δεν είναι random κουβεντούλα (όπως κατάλαβα από αυτά που μας λέει η θεματοθέτρια). Από την… Διαβάστε περισσότερα »
Γενικά από όσο γνωρίζω στην Ελλάδα , πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι κάνοντας ένα σεμινάριο σε ιδιωτική σχολή είτε σε πανεπιστήμια δηλώνουν ψυχοθεραπευτές και ψυχαναλυτές . Επίσης υπάρχουν προγράμματα σπουδών σε ιδιωτικά πανεπιστήμια τριετούς φοίτησης που αυτοαποκαλούνται ψυχοθεραπευτές χωρίς να έχουν άδεια ψυχολόγου . Άρα θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει αυστηρότερος έλεγχος είτε περισσότερη πληροφόρηση σχετικά με αυτό το επάγγελμα καθώς πολλοί δεν έχουν τις βάσεις για να το ασκήσουν ούτε άδεια ψυχολόγου και χρησιμοποιούν λάθος πρακτικές .
Στην “Τέχνη της Ψυχανάλυσης” , Ο Φρουντ αναφέρει οτι ειναι προτιμότερο ο θεραπευτής να μην συμπαθεί τον θεραπευόμενο για να μπορέσει να έχει αυστηρότερη προσέγγιση και εν τέλει , αποτελεσματικότερη θεραπεία.
Δε θα γίνουμε και φίλοι με το γιατρό μας!
Έχει αλλάξει αυτό σήμερα. Η σύγχρονη ψυχανάλυση έχει κρατήσει σαφείς αποστάσεις από την ψυχρή ουδετερότητα που υποστήριζε ο Φρόιντ τότε που διαμόρφωνε και εξέλισσε / άλλαζε με τόλμη τις θεωρίες του ο ίδιος. Σήμερα ο ψυχαναλυτής τηρεί το πλαίσιο αλλά έχει συναισθήματα για τον ασθενή και ξέρει πως κάποιες στιγμές θα φανούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και δεν του είναι δυσάρεστο κάτι τέτοιο.