Η ερωτηση μου ειναι η εξης: Βρισκομαι για καφε με μια πολυ καλη φιλη και εχει ερθει μια αλλη φιλη της , την οποια την εχω δει αρκετες φορες και τρεφουμε σεβασμο και εκτιμηση η μια για την αλλη. Η συζητηση πηρε σοβαρη τροπη και μιλουσαμε για πιεση που ασκουν συνηθως οι αντρες στο σεξ. Εκει εφερε ενα προσωπικο της βιωμα. Μας ειπε πως ο πρωην , ο οποιος ηταν ενας χειριστικος ανθρωπος , την εβριζε και της ασκουσε ελεγχο για τα παντα, της ειχε ζητησει πολλες φορες πρωκτικο σεξ , η ιδια το ειχε αρνηθει καθως το ειχε δοκιμασει και δεν της αρεσε. Συχνα – πυκνα την πιεζε λεκτικα. Μια φορα , λοιπον που εκαναν σεξ , ο ιδιος , χωρις η ιδια να θελει , εκανε πρωκτικο. Μας ειπε πως η ιδια δεν εφερε αντιστασεις και ετσι ο ιδιος το θεωρησε αποδεκτο να συνεχισει. Μας αναφερε ποσο πληγωθηκε και πως μετα τσακωθηκαν αλλα δεν παραδεχτηκε το λαθος του. Ποσο πονεσε κατα τη διαρκεια , μεχρι που ματωσε και εκεινος συνεχιζε. Δεν χωρισαν τοτε ,χωρισαν πολυ αργοτερα. Μεσα σε ολα αυτα ανεφερε πως ισως να το ηθελε πολυ και επειδη εκεινη την ωρα δεν ειπε οχι να μπερδευτηκε και να συνεχισε. Της απαντησα ποσο λυπαμαι , αλλα το οχι της το γνωριζε και το ειχε πει πολλες φορες. Την ειδα παγωμενη και δεν το συνεχισα. Προσωπικα , θεωρησα οτι ειναι βιασμος. Δεν ηξερα αν επρεπε να της πω πως ειναι θυμα βιασμου. Ισως να ηταν ενα σοκ για εκεινη και να της εκανε περισσοτερο κακο εκεινη η κουβεντα , απο οτι της εκανε αυτη η σχεση. Να την εβαζα σε μια διαδικασια να ζησει ξανα την κατασταση.Δεν ηξερα αν θα επρεπε εγω να της πω κατι τετοιο. Δεν ξερω αν μερικες φορες η αποκαλυψη μιας αληθειας ,που ο αλλος αρνειται να δει ( και ισως ειναι αμυνα) θα του κανει καλυτερο η οχι, απο τη στιγμη που ηδη εχει βιωσει ασχημες καταστασεις απο την ιδια σχεση που προκαλεσε τον πονο. Την προετρεψα να επισκεφτει ψυχολογο , γιατι οπως λεει η ιδια της αφησε πολλα τραυματα εκεινη η σχεση. Σκεφτομαι πως και αν επρεπε να δρασω , αν επραξα καλα η οχι.
Πολύ καλά την πρόετρεψες να πάει σε κάποιον ειδικό, εφόσον έτσι και αλλιώς αυτή η σχέση την κακοποίησε συναισθηματικά, εκτός από αποδεδειγμένα σωματικά. Οτιδήποτε άλλο όμως, εκτός από την συμπαράσταση, τη σαφή στάση ότι την ακούς και σέβεσαι αυτό που έχει να σου πει (και πόσο θέλει να επεκταθεί για αυτό και να δεχτεί κάποια πράγματα), νομίζω θα ήταν εκτός του ρόλου σου, ακόμα και αν ήσουν φίλη κολλητή. Σαφώς και αυτά τα πράγματα λέγονται σε μία κατάσταση όπου οι άμυνες είναι υψηλές, διαφορετικά δεν θα λέγονταν καν, δεν θα υπήρχε το κουράγιο να το ξεστομίσει κάποιος, ειδικά κατά τη διάρκεια φιλικού καφέ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Άσχετο των άσχετων, αν παραείναι άσχετο κόψτε το, αλλά, καλε, δεν είναι ειπώνομαι στον ενεστώτα το ρήμα, *λέγονται και *λέγονταν/λεγόντουσαν! Με σεβασμό και εκτίμηση.
Φυσικά! Το διόρθωσα, σε ευχαριστώ πολύ 🙂
Ηταν βιασμος.
Αλλα πιθανον η ιδια σοκαριστηκε απο αυτο που της ειπες.
Εγω δεν θα της το ελεγα.
Πριν πουμε στον αλλο κατι τοσο σοβαρο κατα τη γνωμη μου καλο ειναι να ελεγξουμε να δουμε ποσο δεκτικος ειναι ο αλλος ν´ ακουσει κατι τετοιο πριν το ξεστομισουμε.
Εχει σημασια και το περιβαλλον που ειστε, ποσα ατομα ειστε εκει και ακουτε και τί σχεση εχετε μεταξυ σας.
Στη θεση σου παντως με βαση οσα περιεγραψες δεν θα της το ελεγα.