Ένα κορίτσι που λέει ναι στην απιστία και το παίρνει πολύ γρήγορα πίσω.
Ένα αγόρι που πληρώνει με βρώμικες φήμες την απόρριψη.
Μια αλήθεια που δεν δικαιώνεται και μια αλήθεια που καρφώνεται.
Ο Βασίλης είχε δει τη φάση με τον Νίκο από μακριά και περίμενε σαστισμένος να φύγει, για να έρθει να κάτσει στο τραπέζι μαζί μου. Του είπα τι είχε μόλις συμβεί και μου είπε κι αυτός στο καπάκι τα μαντάτα: το Νίκο τον είχε μπουζουριάσει πριν δυο εβδομάδες η αστυνομία, κάποιος τον είχε καρφώσει ότι έσπρωχνε κόκα στα μαγαζιά της πλατείας. Του την είχαν στημένη σε ένα νταραβέρι και του την έπεσαν με όπλα, ταινία κανονική. Αυτός δεν πρόλαβε να πετάξει το σταφ και τον έδεσαν σούμπιτο. Ήταν και τούρμπο πιωμένος και πήγε να πουλήσει τρέλα, δεν καθόταν καλά κι έφαγε το ξύλο της αρκούδας. Τον έκαναν μαύρο, εξ ου και τα σημάδια στο πρόσωπό του. Είχα μείνει να ακούω τον Βασίλη ατάραχη, μα από μέσα μου έτρεμε το φυλλοκάρδι μου.
Το ότι ο Νίκος έσπρωχνε ντραγκς στην πλατεία το γνώριζα ήδη. Δεν είναι μόνο που μου το είχε πει κι αυτό ο Βασίλης, τον είχα δει η ίδια στην τουαλέτα της Remember τα Χριστούγεννα. Είχε μαζέψει κάτι άλλα καλόπαιδα και τους μοίραζε τα σκονάκια μπροστά στο νιπτήρα. Ίσα που διασταυρώθηκαν οι ματιές μας, κι εγώ τράβηξα αμέσως αλλού το βλέμμα μου. Μετά εκείνος μπήκε στην αντρική κι εγώ στη γυναικεία. Βγήκαμε την ίδια στιγμή, αντικριστά. Το βλέμμα του έπεσε στο δικό μου. Δεν ξέρω αν ήταν το εφέ του ναρκωτικού, ξέρω όμως ότι είχε μια έπαρση, του τύπου «σας γαμάω όλους», που με έκανε να νοιώσω σκουπίδι. Σα να ξανάζησα το σκηνικό της αίθουσας, αυτός να με καρφώνει κι εγώ να μην ξέρω από που να φύγω. Το ίδιο συναίσθημα – η ίδια συντριβή, η ίδια ντροπή. Βγήκα από την τουαλέτα με σκυμμένο το κεφάλι, από μέσα μου έβραζα από το κακό μου. Με έπνιγε το δίκιο, μα πιο πολύ με έπνιγε η ανημπόρια μου.
Είχα επιστρέψει στην Κρήτη με το νέο έτος, όταν μου ήρθε η ιδέα για το γράμμα. Τη δούλευα μέρες στο μυαλό μου, μα δεν ήμουν σίγουρη· αμφιταλαντευόμουν μέχρι να καταλήξω. Έπρεπε όμως να κάνω κάτι. Να το βγάλω επιτέλους από μέσα μου, που δεν περνούσε με το πέρασμα του χρόνου, μα με βασάνιζε μέχρι και σήμερα. Κι αν η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, σε αυτήν την περίπτωση είχε γίνει κασάτο. Όταν ανέβηκα ξανά στην Αθήνα για το Πάσχα, έκανα την ιδέα πράξη. Ένα μικρό σημείωμα στον υπολογιστή, δυο αράδες όλες κι όλες. Κι ένας φάκελος με παραλήπτη το Α.Τ. Ελληνικού, χωρίς αποστολέα. Γλίστρησε στη σχισμή του γραμματοκιβώτιου και χάθηκε στο σκοτάδι, η πορεία του άγνωστη κι αβέβαιη. Μέχρι να με ενημερώσει ο Βασίλης για την τύχη του, εκείνο το φοβερό απόγευμα.
Για να φάει ο Νίκος το βρωμόξυλο και να σπάσει η μαγκιά του, να γίνει χίλια κομμάτια. Και να θυμηθεί το ψέμα, να νιώσει τη φρίκη της αδικίας του. Μια ταπείνωση καρφωτή και μιλημένη, που έφερε μια αργοπορημένη, μα ακόμα χρωστούμενη συγγνώμη. Που να ’ξερε ότι εγώ ήμουν αυτή που τον έστειλε αδιάβαστο. Μέσα μου πάλευαν οι τύψεις με την αγαλλίαση, για να νικήσει η τελευταία. Σε αυτή την παρτίδα ήμουν εγώ αυτή που έκανε τη μπλόφα η εκδίκηση πληρώθηκε με εκδίκηση, τώρα είχαμε γίνει πάτσι. Τελικά, έχουν και οι μικρές ατιμίες τη γλύκα τους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αααα τώρα το επιασα το νόημα .Και καλα αυτη τον κάρφωσε στην αστυνομία οτι ηταν ντιλερ και τον δείρανε?Οτι ας πουμε αλλη δουλεια δεν εχουν στο ΑΤ ή αμα θελαν να δειρουν βαπορακια δεν πηγαίνανε τυχαια σε μια πιατσα να βρουν 10 στην καθισια ?
Ντίλερ με ντίλερ έχει διαφορά.
Χαχαχα! Να γράψουμε γράμμα-αποκάλυψη στο Α.Τ. ότι γίνεται διακίνηση στα Εξάρχεια? Είμαι βέβαιη πως δεν τους έχει περάσει από το μυαλό!
Στην πρώτη παράγραφο είναι σαν να μιλάει ο θείος Αιμίλιος. Το Μαριώ έλειπε.
😂😂😂 το ξαναδιάβασα με θείο Αιμίλιο στο μυαλό. Πέθανα.
Δάκρυσα από τα γέλια!
Με το δικιο του θα εξαγριωνόταν.Επίσης το θεωρώ αθλιο οτι αχ πρέπει να είμαστε χαρούμενη που τουλουμιάστηκε ενα βαποράκι?Μήπως να πιστευαμε λίγο στη νομική οδο?Αν μια γυναικα κεράτωνε τον αντρα τηςς και αυτος την χτυπούσε θα ήμασταν υπέρ γιατι ”θεια δίκη”?Ιου.
χαχα αυτά σκέφτηκα κι εγώ. Οτι τί; Την έπνιγε και τον κάρφωσε και αυτός μετά έτυχε να τη δει και να σκεφτει να ζητήσει συγνώμη; Ότι ένιωσε τη σπάθα της θειας δίκης και γονάτισε έτσι στο γενικό; Δεν είναι κλισέ και ανάλαφρο, είναι απλά κακογραμμένο, βιαστικό και ανέμπνευστο.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑ
Πείτε ό,τι θέλετε, εγώ πάντως εντυπωσιάστηκα με το πλοτ τουιστ. Στις άλλες ιστορίες δεν είχε.
Εγω δεν καταλαβα τι σχέση εχει οτι αυτος ήταν ντίλερ και τον μπουζουριασανε με αυτήν??
Καλέ αυτή τον έδωσε λέμε!
Ναι δεν το έπιασα με τη μία.Ισως γιατι κατι τέτοιο δεν θα συνεβαινε ποτέ.Ισως ,δεν είμαι και σίγουρη.
Εγώ πάλι δεν κατάλαβα τι σχέση έχει ότι τον μπουζουριάσανε με το ότι σκέφτηκε να ζητήσει συγγνώμη. Το ξύλο που έφαγε τον έκανε να σκεφτεί το περιστατικό;; 😂