in

Ψάχνοντας το «τέλειο»

Αυτό που θα ήταν τέλειο πραγματικά είναι να αποδεχτούμε ο ένας τον άλλον όπως  είμαστε, να σταματήσουμε να ασκούμε πίεση στον εαυτό μας και στους άλλους και να μπορούμε να αξιολογούμε τους ανθρώπους γύρω μας και τις σχέσεις μας με αυτούς ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

done is better

Δύο φίλοι, συναντήθηκαν μια μέρα, μετά από αρκετό καιρό. «Πες μου φίλε μου», λέει ο ένας, «την τελευταία φορά που σε είδα, ήθελες να βρεις μια γυναίκα για να κάνεις μια ωραία σχέση και να παντρευτείς. «Τι έγινε τελικά; Έψαξες να βρεις;» «Εννοείται πως έψαξα» απαντάει ο άλλος. «Ήμουν αποφασισμένος να βρω την τέλεια γυναίκα. Έκανα ότι περνούσε από χέρι μου για να το πετύχω. Βγήκα ραντεβού στα τυφλά, έκανα πολλές παρέες για να γνωρίσω κόσμο, είχα μια έντονη κοινωνική ζωή. Γνώρισα, λοιπόν,  μια πολύ όμορφη κοπέλα. Πραγματικά υπέροχη. Αλλά δεν ήταν αρκετά εύστροφη και μορφωμένη και δεν είχα τι να συζητήσω μαζί της. Έτσι προχώρησα παρακάτω. Λίγο καιρό μετά, γνώρισα μια πολύ έξυπνη κοπέλα. Είχε χιούμορ, ήταν πολύ μορφωμένη και είχε πολύ ωραίους τρόπους. Μαζί της περνούσα καταπληκτικά. Όμως δεν ήταν καθόλου εμφανίσιμη. Στην αρχή προσπάθησα να κάνω σχέση μαζί της, όμως συνεχώς με ενοχλούσε το θέμα της εμφάνισης. Λίγο καιρό μετά χωρίσαμε. Και ξαφνικά, μια μέρα, εντελώς από το πουθενά, γνωρίζω μια κοπέλα εκπληκτική. Με ένα πρόσωπο σαν άγγελος, ψηλή, λεπτή, με τέλεια χαρακτηριστικά. Ήταν πολύ καλλιεργημένη και ευγενική. Ήταν η τέλεια γυναίκα». «Και τι έγινε; Δεν την παντρεύτηκες τελικά;» ρώτησε ο πρώτος. «Δυστυχώς» απάντησε ο άλλος, «Έψαχνε κι αυτή για τον τέλειο άντρα». (μια ιστορία από τη συλλογή της Points of you)

Τι είναι το «τέλειο», αναρωτιέμαι. Γιατί πολλοί από μας το ζητάμε από τις σχέσεις μας,  τους άλλους, ή ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό? Οι τελειομανείς άνθρωποι, δύσκολα ικανοποιούνται είτε από τον εαυτόν τους είτε από τους γύρω τους. Σύντομα αποκτούν εμμονές στην προσπάθεια τους να επιτευχθεί το τέλειο, σε αυτό που έβαλαν στόχο. Συνήθως είναι και συγκεντρωτικοί.  Θέλουν όλα να περνάνε από την έγκριση τους και πάντα βρίσκουν κάτι να προσθέσουν ή να διορθώσουν.

Στη σημερινή εποχή, με την πλήρη εξειδίκευση σε όλα σχεδόν τα θέματα, τον μεγάλο ανταγωνισμό και το μοντέλο της πετυχημένης ζωής που «πρέπει να έχουμε» οδηγούν ολοένα και περισσότερους από εμάς, να κυνηγούν και να θέλουν να πετύχουν το «τέλειο».  Την τέλεια δουλειά, το τέλειο σπίτι, τον τέλειο σύντροφο κλπ. Το τέλειο όμως δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει στη φύση, δεν υπάρχει στις κατασκευές του ανθρώπου, δεν υπάρχει στις σχέσεις. Το να αποδεχτούμε ότι το τέλειο δεν υπάρχει είναι απελευθερωτικό. Μας απελευθερώνει από το κυνήγι μιας ουτοπίας. Μας βοηθά να βρούμε πιο γρήγορα, αυτό που ψάχνουμε και να αποδεχτούμε  πιο εύκολα τον εαυτό μας.

Θα εκπλαγούμε πραγματικά μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι το «ελάττωμα»   που μας ενοχλεί στο σώμα μας, σχεδόν κανένας δεν το έχει παρατηρήσει. Θα χάσουμε την ευκαιρία να συμπορευτούμε με έναν άνθρωπο που πραγματικά μας ταιριάζει, επειδή η εμφάνιση του δεν «πληροί» της προδιαγραφές των μοντέλων που έχουμε στο μυαλό μας. Θα δυσκολευτούμε  να αντλήσουμε χαρά και ευχαρίστηση από απλά καθημερινά πράγματα. Δεν μπορέσουμε ποτέ να ολοκληρώσουμε το project που αρχίσαμε και να είμαστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Ο κατάλογος είναι μακρύς…..

Αυτό που θα ήταν τέλειο πραγματικά είναι να αποδεχτούμε ο ένας τον άλλον όπως  είμαστε, να σταματήσουμε να ασκούμε πίεση στον εαυτό μας και στους άλλους και να μπορούμε να αξιολογούμε τους ανθρώπους γύρω μας και τις σχέσεις μας με αυτούς, με βάση πραγματικά στοιχεία και όχι ιδεατά. Αλλά ούτε αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε.

Λένα Διαμαντή

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

62 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
WordPress › Σφάλμα

Παρουσιάστηκε ένα κρίσιμο σφάλμα σε αυτόν τον ιστότοπό.

Μάθετε περισσότερα για την αποσφαλμάτωση του WordPress.