Προσωπική ιστορία: Τριάντα δύσκολα λεπτά

Ήταν χειμώνας και αποφασίσαμε με τον τότε φίλο μου να επισκεφτούμε για ένα Σαββατοκύριακο ένα χιονοδρομικό κέντρο στο Bansko. Το ξενοδοχείο στο οποίο θα μέναμε είχε διάφορες δραστηριότητες όπως πισίνα, σπα, σάουνα, μασάζ, εκείνα τα ψαράκια που σου τρώνε τα νεκρά κύτταρα κλπ. Τη δεύτερη μέρα αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε ο φίλος τη σάουνα ενώ εγώ να κάνω (για πρώτη φορά στη ζωή μου) μια τριαντάλεπτη συνεδρία μασάζ. Μιλήσαμε με την υπεύθυνη των δραστηριοτήτων η οποία κανόνισε ραντεβού για την ίδια στιγμή. Λίγα λεπτά μετά εμφανίστηκε ο μασέρ, ο οποίος δεν μιλούσε Αγγλικά, συνεννοήθηκε με την υπεύθυνη και κατευθυνθήκαμε προς το δωμάτιο του μασάζ. (Εδώ πρέπει να κάνω μια παρένθεση και να πω πως είμαι άνετη με την ιδέα ανδρών επαγγελματιών οι οποίοι μπορεί να χρειαστεί να αγγίξουν το σώμα μου, όπως πχ. γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, μασέρ κλπ. καθώς θεωρώ πως όταν κάποιος είναι επαγγελματίας θα κάνει τη δουλειά του έτσι ώστε ο ασθενής/πελάτης να μη νιώσει με κανέναν τρόπο άβολα, ακόμη κι αν ο επαγγελματίας είναι γυναικολόγος και αγγίζει μια γυναίκα σε κατεξοχήν ευαίσθητα σημεία της). Μπήκαμε στο δωμάτιο, έβγαλα τα ρούχα πίσω από ένα παραβάν μένοντας με το μαγιό, και βάσει των νοημάτων του μασέρ ξάπλωσα ανάσκελα στο τραπέζι του μασάζ.

Ο μασέρ μου έγνεψε πως θα ξεκινήσει. Μου έκανε νόημα να λύσω το κορδονάκι του πάνω μέρος του μαγιό κάτι το οποίο έκανα έτσι ώστε να έχει καλύτερη πρόσβαση στους ώμους και τον αυχένα. Αφού μάλαξε χέρια, ώμους, και αυχένα συνέχισε προς την κοιλιά κάτι που με παραξένεψε διότι πίστευα πως το μασάζ είναι μόνο για την πλάτη και τα άκρα, αλλά δεν είχα ξανακάνει οπότε δε θα μπορούσα να ξέρω. Κι ενώ ασχολούνταν με την κοιλιά, προχωρώντας χαμηλά, έπιασε με τα χέρια και τακτοποίησε το κάτω μέρος του μαγιό μου χαμηλώνοντάς το και αφήνοντας εκτεθειμένη λίγη από την κορυφή από τις ηβικές μου τρίχες. Πάγωσα, μου κόπηκε η αναπνοή, με έπιασε ταχυκαρδία, και αυτόματα έσφιξαν όλοι οι μύες στο σώμα μου. Η κίνησή του με το μαγιό μου με φρίκαρε αλλά σκέφτηκα «Μην είσαι υπερβολική, ο άνθρωπος κάνει τη δουλειά του, είναι για το μασάζ, όλα είναι οκ». Τα δευτερόλεπτα που παρήλθαν της κίνησης, ο μασέρ συνέχισε τη δουλειά του χωρίς να κάνει κάποια χτυπητά απρεπή χειρονομία, φτάνοντας με τις κινήσεις του ως τις εκτεθειμένες τρίχες χωρίς όμως να πηγαίνει παρακάτω. Εξακολούθησα να είμαι απόλυτα σφιγμένη, και να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως είμαι υπερβολική. Αφού τελειώσαμε με το μπροστά μέρος του κορμού, μού έκανε νόημα να γυρίσω μπρούμυτα. Γύρισα και συνέχισε τη δουλειά του στην πλάτη. Κατά τη διάρκεια την μάλαξης της πλάτης, ηρέμησα σκεπτόμενη πως όλα ήταν στο μυαλό μου. Τελειώνοντας με την πλάτη αρχίζει να μαλάζει τα πόδια. Κι εκεί ξαναφούντωσε η υποψία μου πως μάλλον κάτι δεν πήγαινε καλά. Ανεβαίνοντας προς το εσωτερικό των γλουτών ένιωθα πως πλησιάζει περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα, περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Για ακόμη μία φορά όμως δεν έκανε κάποια έντονα απρεπή κίνηση, δεν άγγιξε τα γεννητικά μου όργανα. Ενίοτε όμως έφτανε κοντά, όταν βρισκόταν στο εσωτερικό των μηρών. Όλοι οι μύες στο σώμα μου έσφιξαν για ακόμη μια φορά, ένιωσα να παγώνω, μου κόπηκε η αναπνοή, ταχυκαρδία, το σώμα μου μού έδινε σήμα «Αυτό που συμβαίνει δε σου αρέσει, fight or flight, fight or flight». Το μυαλό μου όμως επέμενε «Είσαι υπερβολική, έτσι είναι το μασάζ, είναι επαγγελματίας, ξέρεις εσύ και δεν ξέρει αυτός;». Τα τριάντα δύσκολα λεπτά του μασάζ κάποια στιγμή τελείωσαν, ο μασέρ μου έγνεψε, με χαιρέτησε, και βγήκε από το δωμάτιο. Μετά από λίγο βγήκα κι εγώ και βρήκα τον φίλο που με περίμενε. Βλέποντάς με κάτασπρη και εντελώς σφιγμένη με ρώτησε τι συνέβη και, νιώθοντας πλέον ασφαλής, του περιέγραψα, παραδεχόμενη για πρώτη φορά πως μάλλον αυτό που έγινε δεν ήταν οκ. Προς τιμήν του, το πήρε σοβαρά, δε με αμφισβήτησε ούτε λεπτό, και πρότεινε να πάμε αμέσως στη διεύθυνση του ξενοδοχείου να καταγγείλουμε πως ο μασέρ με είχε αγγίξει με τρόπο που με έκανε να νιώσω εξαιρετικά άβολα. Το σκέφτηκα για μία στιγμή αλλά τελικά δεν το έκανα γιατί, παρά την υποστήριξη, για ακόμη μια φορά αμφισβήτησα την ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματός μου το οποίο αντέδρασε φυσιολογικότατα σε μια κατάσταση την οποία εξέλαβε ως επικίνδυνη. Την επόμενη μέρα αποχωρήσαμε από το ξενοδοχείο.

Η συγκεκριμένη εμπειρία με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Για πολλές μέρες σκεφτόμουν γιατί δε μίλησα, γιατί δεν έφυγα, γιατί δεν αντέδρασα. Ένιωθα ντροπή γι’ αυτό που μου συνέβη, ένιωθα ευθύνη, ένιωθα ηλίθια επαναλαμβάνοντας για μέρες μετά ότι μάλλον έτσι είναι το μασάζ και πρέπει να πάψω να είμαι υπερβολική και να κάνω σαν υστερικό. Δε μοιράστηκα το περιστατικό με κανέναν άλλον διότι σκέφτηκα πως θα με ρωτούσαν (ίσως και με κατηγορητικό τρόπο) τις ερωτήσεις που έκανα ήδη εγώ σε μένα. Δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι η απάντηση στο γιατί δεν είπα κάτι ή γιατί δεν έφυγα. Επειδή εκείνη τη στιγμή της συνεδρίας βρισκόμουν σε άρνηση σχετικά με αυτό που συνέβαινε κι αν έφευγα θα γινόταν αληθινό; Λόγω της απέλπιδας προσπάθειάς μου να εκλογικεύσω το gut feeling μου πως κάτι δεν πάει καλά; Ή εξαιτίας των σκέψεών μου πως η δυσαρέσκειά μου είναι ανόητη και ανάξια λόγου και του φόβου μου πως αν την εκφράσω θα λάβω κοροϊδία και δεν θα με πάρουν στα σοβαρά περνώντας με για υστερικό κοριτσάκι που ούτε ένα μασάζ δεν μπορεί να κάνει σωστά. Ίσως όλα αυτά μαζί.  Ίσως είχε να κάνει και με τον ίδιο τον μασέρ ο οποίος ποτέ δεν ξεπέρασε αυτό το όριο του της «καραμπινάτης» σεξουαλικής παρενόχλησης αγγίζοντας το στήθος ή τα γεννητικά μου όργανα, αλλά έφτασε ακριβώς στο όριο, στο όριο της απρέπειας ικανό να μου προκαλέσει δυσφορία. Πλέον αναρωτιέμαι εάν είχε αυτή την πρακτική και με άλλες γυναίκες, εάν δοκίμαζε τα όρια κάθε φορά λίγο παραπάνω. Αν ποτέ τα ξεπέρασε. Θέλω να ελπίζω πως όχι, εύχομαι πως καμία πελάτισσα του δεν είχε την ατυχία να βιώσει κάτι ανάλογο ή χειρότερο.

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Γνωρίζω πολύ καλά πως αυτό που μου συνέβη είναι πάρα πολύ μικρό σε σύγκριση με τα πολύ χειρότερα που υποφέρουν άλλες γυναίκες και είχα την τύχη να λάβω απολύτως υποστηρικτική αντιμετώπιση από το ένα άτομο στο οποίο το είπα. Η ιστορία μου όμως κρύβει ένα μάθημα το οποίο μπορεί να χρειαστούν όλες οι γυναίκες: Αν κατά τη διάρκεια συνεδρίας με επαγγελματία ο οποίος χρειάζεται να σε αγγίξει σε ευαίσθητα σημεία σου νιώσεις άβολα, άσχημα άβολα, πως κάτι δεν πάει καλά, αν νιώσεις κίνδυνο, αν σε πιάσει ταχυκαρδία, αν σου κοπεί η ανάσα, πες κάτι. Σταμάτα τον και φύγε. Μην αμφισβητήσεις τον εαυτό σου, δεν είσαι υπερβολική, δεν είσαι υστερική. Ο σωστός επαγγελματίας ΔΕΝ θα σε κάνει ποτέ να νιώσεις άσχημα και σε κίνδυνο ό,τι κι αν κάνει (ακόμα κι αν πρόκειται πχ. για γυναικολόγο ο οποίος πρέπει να κάνει ψηλάφηση μήτρας). Μην αμφισβητήσεις αυτές τις αντιδράσεις του σώματός σου που σoυ δίνουν οδηγία πως κάτι πάει στραβά. Δεν είσαι υπερβολική, δεν είσαι υστερική, μην αμφισβητείς αυτόν τον συναγερμό μέσα σου.

Σημείωση: Μπορεί αυτό που βίωσα να είναι μικρό και ασήμαντο συγκριτικά με τις άσχημες εμπειρίες σεξουαλικής κακοποίησης άλλων γυναικών, αλλά το να γράψω αυτό το κείμενο ήταν εξαιρετικά δύσκολο, το να το δημοσιεύσω ακόμη δυσκολότερο, και μια δυσφορία και ελαφρά ταχυκαρδία ήταν παρούσες καθ’ όλη τη διάρκεια συγγραφής του.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News