Είμαι 20χρονη φοιτήτρια και σπουδάζω στην Αθήνα.
Ένα βράδυ είχα ετοιμαστεί να πάω στα γενέθλια μιας καλής μου φίλης και είχα περιποιηθεί αρκετά την εμφάνισή μου. Μπήκα πρόσχαρη και ανυπόμονη στον ηλεκτρικό προκειμένου να μεταβώ στο σπίτι της. Αδιάφορη για όσα συνέβαιναν γύρω μου, ασχολούμουν με το κινητό μου, και κάποια στιγμή ένιωσα ένα χάδι στα γεννητικά μου όργανα. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, υπέθεσα ότι θα ήταν ιδέα μου και συνέχισα να ασχολούμαι με το κινητό μου. Ωστόσο το άγγιγμα γινόταν όλο και πιο έντονο και κάποια στιγμή αποφάσισα να δω τι συνέβαινε γύρω μου.
Ένας αλλοδαπός άντρας με είχε στριμώξει σε μια γωνιά, είχε κολλήσει το κορμί του πάνω στο δικό μου και με πασπάτευε. Άρχισα να νιώθω δυσφορία και μια τάση λιποθυμίας (σε αυτό συνέβαλε και η πολυκοσμία καθώς είμαι αρκετά αγοραφοβική). Αποφάσισα να του μιλήσω και τον παρακάλεσα ευγενικά να σταματήσει διότι αυτό που κανει με ενοχλούσε. Μου ζήτησε συγγνώμη και μου γύρισε την πλάτη για μερικά δευτερόλεπτα.
Αισθάνθηκα ανακούφιση, πίστεψα πως το μαρτύριό μου τελείωσε.
Έλα όμως που διαψεύστηκα και ο τύπος το επόμενο λεπτό γύρισε αποφασιστικά προς το μέρος μου και άρχισε να με χουφτωνει με δύναμη στα οπίσθια και μπροστά χαμηλά . Εκείνη τη στιγμή ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, πάγωσε το αίμα μου, ήμουν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ευτυχώς βρήκα τη δύναμη να ανακτήσω γρήγορα την αυτοκυριαρχία μου και να του πω να απομακρυνθεί αμέσως ειδάλλως θα βάλω τις φωνές! Εκείνος ήρεμος, χαλαρός μου απάντησε σιγά κούκλα μου, πώς κάνεις έτσι, στο τρένο είμαστε, λογικό είναι να πέφτω πάνω σου. Αμέσως μετά με ξαναχουφτωνει… Αποφασίζω να παρω πιο δραστικά μέτρα και να αλλάξω βαγόνι.
Τη στιγμή που έκανα κίνηση να φύγω μου έκλεισε τον δρόμο αλλά κατάφερα να τον σπρώξω με όλη μου τη δύναμη και να ξεφύγω. Όση ώρα παραμείναμε στο τρένο με κοιτούσε συνεχόμενα από το διπλανό βαγόνι, περιμένοντας πότε θα κατέβω για να με ακολουθήσει. Η αγωνία μου είχε χτυπήσει κοκκινο, φοβόμουν υπερβολικά για τη ζωή μου πλέον. Ευτυχώς, μάλλον κουράστηκε να περιμένει και κάποια στιγμή κατέβηκε.
Η ιστορία που σας αφηγήθηκα αποτελεί μια από τις πιο τραυματικές εμπειρίες της ζωής μου που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μου….
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοριτσακι μου ποσο λυπαμαι γι αυτο που εζησες!!! Μην το αφηνεις να σε καταβαλει ομως κ να γιγαντωνεται,στερωντας σου διαφορες δραστηριοτητες της ζωης σου.. Ηδη εκανες καλη αρχη που το μοιραστηκες εδω μαζι μας! Μιλησε σε μια ψυχολογο για αυτη την τραυματικη εμπειρια,βγαλτο απο μεσα σου κ μην φοβασαι! Εισαι πολυ μικρη γι αυτο κ δεν ησουν ετοιμη ν αντιδρασεις-που κ παλι επραξες πολυ καλα λεγοντας να σταματησει κ αλλαζοντας βαγονι! Μια συνηθεια που απεκτησα εγω κατα την διαρκεια των φοιτητικων μου χρονων,οπου χρειαζοταν να περναω απο ενα πολυ σκοτεινο δρομακι πριν φτασω σπιτι μου,ειναι οτι εχω παντα ενα baygon… Διαβάστε περισσότερα »
Φωτεινή κι εμένα με φούντωσε το θράσος του και το ‘σιγά κούκλα μου πώς κάνεις έτσι’, τρελό θράσος! Αλλά δεν πιστεύω ότι έχει ολοκληρη την κοινωνία με το μέρος του. Νομίζω ότι είναι που δεν μιλάμε. Βέβαια η κοπέλα μίλησε και δεν την υποστήριξε κανείς, εγώ θα έλπιζα ότι θα την προστάτευαν οι γύρω της, ότι θα του έβαζαν τις φωνές ή κάτι, οπότε τι να πω.. Πάντως μου έχει τύχει (μια φορά) να μιλήσει μια κοπέλα και να μπουν στη μέση άλλοι άνθρωποι να την στηρίξουν.
Πολύ λυπάμαι γι’ αυτό που σου συνέβη.. Πολύ τρομακτικός ακούγεται αυτός ο άνθρωπος.. Εγώ έχω αποκτήσει τη συνήθεια, προληπτικά πλέον, όταν έχει πολύ κόσμο στο τρένο να βάζω την τσάντα μπροστά στο στήθος μου και να την κρατάω. Αν δεν έχω μεγάλη τσάντα σταυρώνω τα χέρια μπροστά στο στήθος μου γιατί δεν θέλω καθόλου μέσα στην πολυκοσμία να ακουμπάει το στήθος μου σε άλλους. Όποιος πατικωθεί πάνω μου πέφτει σε αγκώνα ή μπράτσο. Έτσι δημιουργώ ένα μίνιμουμ ζωτικού χώρου. Αν με ακουμπήσει κανείς σε περίεργο σημείο και χωρίς να είμαι σίγουρη πόσο “κατά λάθος” είναι, προσπαθώ να αλλάξω θέση έτσι… Διαβάστε περισσότερα »
Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό που έχω πράξει πολλάκις και πιάνει ΠΑΝΤΑ, είναι να τους κάνεις ρεζίλι. Μιλάς δυνατά, υποτιμητικά, εξευτελιστικά. Και όπου φύγει φύγει. Καμία ανοχή.
Την επόμενη φορά φώναξε δυνατά, με αυστηρό τόνο: “μη με ακουμπάς!”. Όλοι θα καταλάβουν…και ξέρεις γιατί; Γιατί τέτοια πράγματα συμβαίνουν συνέχεια. Καιρός είναι αυτοί οι άνθρωποι να ξεμπροστιάζονται. Προσωπικά, ανάλογα με την ψυχολογία μου είτε θα άλλαζα βαγόνι, είτε θα φώναζα, αν και φοβάμαι πως επειδή είμαι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε μικρή ηλικία θα του έχωνα γονατιά εκεί που πονάει περισσότερο με δικαιολογία τον συνωστισμό, πράγμα που δε σου συστήνω φυσικά.
Έτσι φερονται αυτοι εφόσον δουν οτι τους παιρνει.
Θρασυδειλοι ειναι. Θέλουν γερο ξύλο ή διαπόμπευση.
Διάβασα την ιστορία σου και θυμήθηκα πόσες φορές μας στρίμωξαν και δεν είπαμε τίποτα. Θυμήθηκα μία φίλη μου που είχε φρικάρει όταν κάποιος έχυσε πάνω στο παντελόνι της. Στο sex education έχει μία καταπληκτική σκηνή και μετά στη σειρά δείχνει πόσο επηρεάζεται η κοπέλα απ’αυτό το συμβάν παρότι στην αρχή δεν του έδωσε σημασία. Θεωρείται προφανώς αυτονόητο πως το κάθε σιχαμένο αρσενικό έχει δικαίωμα στο σώμα σου. Ψάχνοντας στο ίντερνετ απαντήσεις στο τι να κάνεις σε περίπτωση που σου βάλουν χέρι στο τρένο έπεσα σ’αυτά τα δύο τα οποία τα επισυνάπτω μόνο και μόνο για να δεις πόσο δεν είσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ γι αυτό που σου συνέβη. Ένιωσα τρόμο διαβάζοντάς το. Πάγωσα κι εγώ η ίδια. Έκανες το καλύτερο με το ν αλλάξεις βαγόνι. Μου έχουν συμβεί και μένα διάφορα στα μέσα και νιώθω δυσφορία όταν τα θυμάμαι.
Stellouni λυπάμαι πολύ γι’ αυτό που πέρασες. Αν δυσκολεύεσαι να το διαχειριστείς μην διαστάσεις να απευθυνθείς σε ψυχολόγο. Ένας καλός ψυχολόγος θα σου δώσει τα εργαλεία να διαχειριστεις μια τόσο αρνητική εμπειρία και να την καταχωρήσεις μέσα σου με όσο γινεται λιγότερο τραυματικό τρόπο. Ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη που έδειξες να μας γράψεις την ιστορία σου. Δυστυχώς σε τέτοια περιστασιακά η πρώτη αντίδραση σε πολλές από εμάς είναι αυτή που είχες και εσύ. Το μάλλον δεν θα κατάλαβα καλά. Έχουμε μάθει να φιλτραρουμε τα πάντα σε βαθμό εξάντλησης, να αμφιβαλλουμε για τη ίδια μας την κρίση, να είμαστε ευγενικές βρέξει… Διαβάστε περισσότερα »
Φωτεινή και η δική του απρέπεια και επιθεση, αλλα εμείς ως γυναίκες να οπλιστουμε περισσότερο με αυτοάμυνα θες? Με σπρει πιπεριου? Με τεχνικες άλλες?
Πρεπει να μπουν άρθρα εδώ μια κατηγορια απο μονη της να μας λένε ειδικοί πως να αντιδρουμε σε αναλογες περιπτωσεις. Ίσως διαβάζοντας κάτι μας γίνει δεύτερη φύση και δεν περιμένουμε ουτε παρακαλαμε τον άλλον να σταματήσει πρώτος. Αντιδρουμε εμείς. Ήθελα πολύ να δω μια τέτοια στήλη εδώ. Πως εντοπίζουμε τον σεξισμό σαν αυτή τη στήλη, πως αντιδρουμε σε περιπτωσεις κακοποίησης και ασέλγειας.